Σα σπασμωδική αντίδραση στην αγωνία μου για τα όσα συμβαίνουν, μηχανικά έκανα το Τεστ του facebook κι από ζώα λέει, είμαι λύκος, γιατί η οικογένεια για μένα είναι το σημαντικότερο μου και οι φίλοι μου είναι κι αυτοί οικογένεια και μπορώ να κάνω τα πάντα γι’ αυτούς, μην τους πειράξει κανείς... Κι είπα να το δημοσιεύσω έτσι ξερό.
Σκέφτηκα, αυτό έχω να πω σήμερα σε όσους με ρωτάτε στο in box ή με mail περί Καταλονίας.
Τί να πω;
Τα πράματα είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ το να βρίσουμε όλοι μαζί τον Ραχόι και να νιώσουμε ότι κάναμε το δημοκρατικό μας χρέος. Κι αν πίστευα ότι ήταν ο Ραχόι και το αναμφισβήτητα διεφθαρμένο κόμμα του η αιτία που φτάσαν τα πράματα ως εδώ, η αιτία της απόσχισης της Καταλονίας, αυτό θα έλεγα. Αλλά το πρόβλημα είναι πολύ πιο περίπλοκο από ένα άρθρο είναι μια ανοιχτή επιστολή σ’ ένα μπλογκ.
Δεν ξέρω τί θα κάνουν οι Ιστορικοί του μέλλοντος πάντως οι ξεναγοί έχουν πολλή δουλειά μες στα λεωφορεία. Δουλειά να εξηγήσουν, δε γίνεται ούτε σε χίλια άρθρα, ώρες ολόκληρες στο λεωφορείο Όρθιος πρέπει να ξεναγώ πριν καταρρεύσει η Λογική μου.
Άντε να εξηγήσεις στον άνθρωπο που αγόρασε ένα ταξίδι στην Ισπανία τί συμβαίνει, για παράδειγμα, ποιο ακριβώς διαφορετικό μοντέλο υπόστασης υποστηρίζουν όσοι σήμερα ψήφισαν με δύο ψήφους διαφορά την απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία.
Κι αν κάποιος δεν έρθει με έτοιμες στο κεφάλι του απαντήσεις, αν κάποιος δηλαδή είναι σοβαρός άνθρωπος και τουρίστας κι απλώς θέλει να μάθει και ρωτήσει:
«Δηλαδή οι Καταλανοί είναι εναντίον των Τραπεζών και των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων; Ή απλώς εναντίον των Τραπεζών και των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων που έφυγαν απ' την Καταλονία τον τελευταίο μήνα;»
Ή
Τί θα πω;;
Αν είδαν το χθεσινό περίφημο 3ο διάγγελμα του κυρίου Πουτσντεμόντ; Που είχε αφαιρεθεί η σημαία της κακιάς Ιμπεριαλιστικής Ισπανίας και πίσω του είχε μείνει η Καταλανική σημαία σα ζευγαράκι δίπλα-δίπλα με τη σημαία της καλής αντιιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενώσεως; Τί θα πω;
«Προτείνουν ένα άλλο οικονομικό Μοντέλο δικαιότερο για τους πολλούς;» κύριε Γιάννη; «Είναι δηλαδή ουσιαστικό το θέμα ή απλώς θέλουν να μοιράσουν αλλιώς την ίδια πίτα;»
Τί θα πω;
Πώς να εξηγήσει ο ξεναγός του Μέλλοντος γιατί χθες ο Πρόεδρος της Καταλονίας, ο κος. Πουτσντεμόντ δεν αποφάσισε να κάνει εκλογές, κι αφού είναι τόσο σίγουρος και για το δίκιο του και για την συντριπτική υποστήριξη του Καταλανικού λαού να πάρει τη συντριπτική του νίκη και να την τρίψει στα μούτρα, κυριολεκτικά στα μούτρα του κυρίου Ραχόυ και κάθε ομοίου του;
Για όποιον δεν το γνωρίζει, εκλογές του είπαν να κάνει και να εξηγήσει στον Καταλανικό λαό τί σημαίνει αυτό που θέλει να υλοποιήσει… Τώρα που όλοι ξέρουν τα πάντα, να ζητήσει την ψήφο ώστε να προχωρήσει προς μια κατεύθυνση και κατάσταση που θα έχει περιγράψει με ειλικρίνεια. Είναι αντιδημοκρατικό να κάνεις Εκλογές, να μιλήσεις για ΟΛΑ αντί να τα κρύψεις ΟΛΑ κάτω από δυο χαλάκια ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
Εσείς κύριε Πουτσντεμόντ απαντήσατε μ’ ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ όταν σας ζητήθηκε να πείτε αν ανακηρύξατε την ανεξαρτησία της Καταλονία;
Όχι, δεν το κάνετε και σωστά, θέλατε διάλογο, όχι μ’ αυτά να ΝΑΙ και ΟΧΙ τα ξερά και άγονα διλήμματα.
Πώς να εξηγήσει ο ξεναγός του Μέλλοντος το γιατί δεν έκανε εκλογές; Γιατί είναι κι αυτός, ένας Ιστορικός, Μαδρίτη-Τολέδο, για 70 χιλιόμετρα έχει στα χέρια τουτην Ιστορία και την ευθύνη να τη διηγηθεί. Πώς να υπερασπιστεί πως είναι αβάσιμο αυτό που λένε ακόμα και ορκισμένοι εχθροί του Ραχόι και του P.P, ότι δηλαδή δεν έκανε εκλογές γιατί ήξερε ότι θα τις χάσει…
Πόσο κακοποιημένο θύμα κάποιων κακών πλουσίων μπορείς να είσαι όταν χρησιμοποιείς επιχειρήματα βορειοευρωπαίων συγκεκριμένης ιδεολογίας; Χρόνια τώρα εδώ ακούω απ’ όσους σήμερα πανηγυρίζουν για την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας ότι δεν θέλουν άλλο να δουλεύουν και να ταΐζουν τους τεμπέληδες του Ανδαλουσιανούς και τους άλλους τεμπέληδες της Ισπανίας.
Αν μέσα στο λεωφορείο μου υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τουρισμό για τον ίδιο λόγο που θέλω και ‘γω να τον υπηρετώ… νοήμονες άνθρωποι δηλαδή και μου πουν πως αυτή η αντίληψη θυμίζει άλλα πολλά και επικίνδυνα του παρελθόντος… Πως τα στερεότυπα αυτά του τσουβαλιάσματος των ανθρώπων και το να διατείνεσαι πως τους ταΐζεις, δεν είναι και της βαθύτερης δημοκρατικής παράδοσης…
Κι αν με ρωτήσει κανένας:
«η καταπιεσμένη και μη ελεύθερη περιοχή μιας χώρας είναι δυνατόν να φτάσει να απολαμβάνει τέτοια ευημερία; Είναι δυνατόν η πρωτεύουσα αυτής της περιοχής να είναι η μοναδική που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι η πρωτεύουσα της χώρας, και να λέει πως δεν την αφήνουν ν’ «αναπτυχθεί» ελεύθερα»
Κι αν μου πει κανείς… «Κύριε Γιάννη, πόσοι απ’ όσους σήμερα ψήφισαν την απόσχιση από την «Ιμπεριαλιστική Ισπανία» βγήκαν πριν λίγα χρόνια στο δρόμο ενάντια στο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ που του έφερνε «τους Ολυμπιακούς και την ανάπτυξη; Πόσοι βροντοφώναξαν ότι δε θέλουν τίποτα, ούτε καλό ούτε κακό από τον πρώην Υπουργό του Φράνκο;»
Κι αν κανένας τουρίστας λακωνίσει κι απλά με ρωτήσει: «Γιάννη, είναι τίποτ’ άλλο εκτός από λεφτά στη μέση;»
Δεν πρέπει να έχω απαντήσεις για όλα αυτά; Οι τουρίστες πλέον έχουν απαιτήσεις απ’ τον ξεναγό τους όπως και γω απ’ αυτούς μία και μοναδική: να μην είναι αδιάφοροι!
«Κύριε Γιάννη, κατά τη γνώμη σας, καταπιέζονταν σε πολλούς τομείς; Από το Σύνταγμα, στους Καταλανούς απαγορεύονταν κάτι άλλο εκτός απ’ την απόσχιση;»
«Κύριε Γιάννη, ήταν ο κος. Πουτσντεμόντ υποψήφιος Πρόεδρος στις τελευταίες εκλογές στην Καταλονία;»
«Είχε πει τί σκοπεύει να κάνει και τον ψήφισαν για Πρόεδρο ή ήταν ένας απλός υποψήφιος που τον διόρισαν Πρόεδρο με το «δάχτυλο» μετά τις εκλογές και τώρα εκτελεί αποστολή.»
Αγαπητοί κι αγαπημένοι φίλοι,
τόσα χρόνια τώρα, τολμώ να πω ότι κάποιοι για χατίρι μου κάνατε έως και τέσσερα (4) ταξίδια στην Ιβηρική για να μοιραστούμε την αίσθηση αυτής της χώρας, ήρθατε και ξανάρθατε ίσως χάρη στην αγάπη μου για την πατρίδα του Ουναμούνο και του Βελάθκεθ, του Λόρκα και του Γκόγια, του Θερβάντες και του Ντουρούτι, της Μαρίας Μολινέρ και του Μπονιουέλ, του Μπαρδέμ και του άγνωστου Ισπανού εργαζόμενου.
Ένα σωρό ιστορίες μες στα λεωφορεία μας τόσα χρόνια. Και μας έχει παραδώσει η Ιστορία τόσες και τόσες σημαντικές Ιστορικές ομιλίες σε Κοινοβούλια σαν εκείνη της Κλάρα Κάμπο Αμόρ όταν διεκδίκησε και πέτυχε απ’ το Ισπανικό Κοινοβούλιο την γυναικεία ψήφο, Ομιλίες σε Γενικές Συνελεύσεις του ΟΗΕ όπως του Φιντέλ, ομιλίες σε απονομές Νόμπελ σαν εκείνη του Σεφέρη που κάθε χρόνο αξίζει να την ξαναδιαβάζεις…
Ο Λόγος και η Έκφραση του Νοήμονος Ανθρώπου, απ’ την Αλταμίρα ως σήμερα εν Αρχή είν’ ο Λόγος…
Κι όμως, ούτε σήμερα δε βρήκε ο κος. Πούτσντεμόντ μια κουβέντα να πει για να ‘χει στη μασχάλη της η Ιστορία. Λόγω καρδιάς, λόγω ψυχής, να πει «σ’ όποιον αρέσουμε» έστω να προσπαθήσει και να μη μπορέσει γιατί θα σπάσει η φωνή του απ’ τη συγκίνηση… ΤΙΠΟΤΑ. Ένα χαμογελάκι και παρακαλετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κάθε φορά που είναι ν’ ανέβω στο λεωφορείο, περνάω αγωνία όλο το βράδυ γιατί θα βγω μπροστά σε ανθρώπους, δε μπορεί να μην έχω τίποτα να πω...
Δε βρήκατε κύριε Πούτσντεμόντ δυο κουβέντες να πείτε έστω εγγαστρίμυθα λόγω συγκίνησης αν αυτό, η ανεξαρτησία ήταν το όμνειρο της ζωής σας;
Τί θα λέω εγώ τώρα στα λεωφορεία για σας και για τούτη την Ιστορική μέρα;
Κι αν κάποιος τουρίστας είναι ισπανόφωνος κι έχει δει την πρόσφατη συνέντευξή σας, μέρες πριν το Δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου; Εκεί που σας ρωτάει ο Ζόρντι Εβολέ :
- Θυμάστε κύριε Πούτσντεμόντ τί ψηφίσατε πριν 2 χρόνια στην Καταλανική βουλή σχετικά με το αίτημα των κούρδων να τους αναγνωριστεί το δικαίωμα σ’ ένα δημοψήφισμα;
- «Όχι δεν θυμάμαι»
- Ψηφίσατε ΟΧΙ!
- Θυμάστε κύριε Πουτσντεμόντ τί ψηφίσατε σχετικά με το αίτημα της Σαχάρας για αυτοδιάθεση…
- Μάλλον ΟΧΙ πρέπει αν ψήφισα.
- Όντως ΟΧΙ ψηφίσατε.
……………………..
Α λα καρτ το δικαίωμα.
Δε φαντάζομαι τον Ντουρούτι να ψηφίζει ΟΧΙ στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των άλλων και μετά να σηκώνει καρτελάκια «PLEASE EUROPE HELP CATALONIA» Πείτε κύριε Πουτσντεμόντ στους ευρωπαίους πολίτες τίνος κόμματος παιδί είστε; Πείτε ποιοι έκλεβαν απ' το '80 το δημόσιο χρήμα, τους Καταλανούς ποιοι του έκλεβαν, πουλώντας τους εθνικιστικές κορώνες να 'χουν να ξεχνιούται.
Αλήθεια κύριε Πουτσντεμόντ, σας πέρασε καθόλου απ' το μυαλό μήπως αυτό το «PLEASE EUROPE HELP CATALONIA», είναι βλασφημία και προσβολή προς τόσους και τόσους λαούς που πραγματικά στενάζουν κάτω από κατακτητές και δικτάτορες. Κοιταχτείτε στον καθρέφτη και συγκρίνετε σας παρακαλώ για μια στιγμή το πρόβλημά σας με τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου... Την πείνα, τον πόλεμο, τις δικτατορίες... Και μη μου πείτε ο καθένας το δικό τους γιατί τότε θα πρέπει να νομιμοποιήσουμε ηθικά και τον αγώνα για καθημερινό αστακό καλώντας σε βοήθεια τη Διεθνή Κοινότητα.
Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά μιας Ανεξάρτητης Καταλονίας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίσει ο Καταλανικός λαός ο οποίος σίγουρα δεν αποφάσισε την περιπέτεια που μόλις έχει ξεκινήσει.
Προσωπικά είμαι υπέρ ενός δημοψηφίσματος μετά από συμφωνία των όρων και του αδιάβλητου.
Ή, υπέρ μιας επανάστασης αν θες.
Αλλά δε γίνεται και το σκύλο ολόκληρο και την πίτα χορτάτη. Από παλιά δε γίνονταν αυτό.
Έχω ταξίδι την άλλη εβδομάδα στην Καταλονία… 40 άνθρωποι, ο Σύλλογος, οι φίλοι απ’ τη Ζυρίχη, τα παιδιά που κάναμε το Μάιο τη Βόρειο Ισπανία έρχονται τώρα για τα «Σουρεαλιστικά Σουαρέ»… Πού να φανταστούν κι αυτοί και γω ότι πιο Σουρεαλιστικά δε θα γίνονταν…
Έχω πολλή δουλειά μες στο λεωφορείο αυτή τη φορά. Και το λέω αυτό γιατί έχω Ελπίδα ότι τίποτα σοβαρότερο δε θα γίνει που να πρέπει να ματαιωθεί το ταξίδι. Έχω ελπίδα κι ας ανησυχώ βαθιά.
Πάω να κάνω άλλο ένα Τεστ στο Facebook. Να δω, «αν ήμουν πρόεδρος σε κάποια χώρα ανεξάρτητη, ποιος πρόεδρος θα ήμουν» και με παρρησία λέω ότι δε θα ήθελα να βγει «Πούτσντεμόντ». Ας γράψει η μικρή ασήμαντη προσωπική μου ιστορία ότι έκανα λάθος εκτίμηση.
Καλή τύχη στην Καταλονία όπως κι αν συνεχίσει.
Υ.Γ: Και μην ακούτε κανένας που θα προσπαθήσει να σας πει τί θα γέινει παρακάτω. Κανένας δεν ξέρει.
El Greco
No comments:
Post a Comment