ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ: ΜΑΝΟΥΕΛΑ ΚΑΡΜΕΝΑ

Εκλογές την Κυριακή (24-5-15) στην Ισπανία.
Δημοτικές και Περιφερειακές.

Ψήφισα σήμερα. Τελευταία μέρα για την Ταχυδρομική ψήφο και ως δημότης Μαδρίτης είχα δικαίωμα και πήγα και το άσκησα.

Ψήφισα για Δήμαρχο της Μαδρίτης τη Μανουέλα Καρμένα.

Δέχθηκε την πρόταση του Ποδέμος και διεκδικεί τον Δήμο της Ισπανικής Πρωτεύουσας.

Δικαστής αδέκαστος χρόνια ολόκληρα,
υπερασπίστηκε το αυτονόητο σε δύσκολους καιρούς,
το δικαίωμα δηλαδή μελών τής ΕΤΑ να δικαστούν δίκαια από Νόμους
κι όχι απ' την εδώ Σαρία,
(για τρομοκράτισσα την κατηγόρησαν)

υπερασπίστηκε απ' τη δεκαετία του '90 ακόμα όσους έχαναν τα σπίτια τους κατάσχοντάς τα οι τράπεζες αρνούμενες οποιαδήποτε ρύθμιση για να μην ταραχθούν κι αρχίσουν αναγουλιάσεις και εμετούς οι Αγορές,

υπερασπίστηκε όλη της τη ζωή -και είναι 70 πια - το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν γνώμη για την Πολιτική χωρίς να ανήκουν σε κανένα κόμμα,
αυτό είναι και η ίδια, ανένταχτη με Κρίση Πολιτική,

υπερασπίζεται ακόμα το αυτονόητο (πολύ δύσκολοι καιροί γι αυτό το ταλαίπωρο το αυτονόητο)
ότι είναι καλύτερα δηλαδή ένας ένοχος ελεύθερος
από έναν αθώο στη φυλακή,

με απλά λόγια 200 χρόνια μετά τη Διάλυση της Ιεράς Εξέτασης η Μανουέλα λέει ότι δεν είναι δίκαιο να ζητάς από κάποιον να αποδείξει την αθωότητα του,
εσύ αποδεικνύεις την ενοχή του...

Φαίνεται ότι περνάμε σε Εποχή που θα 'ναι ψιλά γράμματα κάτι τέτοια...

Άλλο που μου έκανε εντύπωση σ' αυτή είναι ότι μιλάει κανονικά,
σαν άνθρωπος κανονικός,
σαν άνθρωπος,
όχι σαν πολιτικός.
Άσε που όταν μιλάει καταλαβαίνεις ακριβώς τι λέει.
Και επιπλέον, είναι τόσο ούφο που απαντάει σ' αυτό που τη ρωτούν,
όχι σ' αυτό που της είπαν οι σύμβουλοι να το στρίψει την κουβέντα.

Ως Ανώτατη Δικαστής ξέρει πολλά κι αν είναι γνωστή για κάτι που απεχθάνεται είναι η Διαφθορά.

Την πολεμούν πολλοί.
Την πολεμούν λυσσαλέα.
Άλλοι προσπαθούν να την απαξιώσουν ως γραφική συνταξιούχο.
Στα 70 της έχει πολύ λίγα να χάσει,
γι' αυτό την πολεμούν,
είναι επικινδυνότατος όποιος έχει να χάσει λίγα,
μην αρχίσει και σκαλίζει και βρει τίποτα εκατομμύρια ευρώ να έχουν τρυπώσει κατά λάθος σε ξένο λογαριασμό όπως προ μηνός ισχυρίστηκε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Αθνάρ, ο κ. Ράτο, (την ημέρα που συνελήφθη)
ότι δηλαδή δεν μπορούσε να εξηγήσει πως κι από που μπήκαν 27.000.000 βρωμοευρώ στο λογαριασμό του χωρίς πρώτα να τον ρωτήσει κανείς:
“τα θες χριστιανέ μου;;;”

Φοβούνται μην αρχίσει και ψάχνει η Μανουέλα, γριά είναι σου λέει, δε θα 'χει τι να κάνει και θα ψαχουλεύει,
και όταν ψάχνει βρίσκεις συνήθως,
και μέχρι πριν λίγο καιρό Δήμαρχος της Μαδρίτης ήταν η σύζυγος του κ. Αθνάρ,
η κ. Άννα Μποτέγια (Άννα Μπουκάλα μεταφράζεται αυτό)

Βασική αντίπαλός τής Μανουέλας είναι η υποψήφια του P.P (του Ραχόι), η Εσπεράνθα Αγκίρε. (Πρώην Υπερνομάρχης της Αυτονομίας της Μαδρίτης. Ο κόσμος κι εδώ είναι κακός και λέει πολλά γι' αυτή, ότι είναι μέχρι το λαιμό στη διαφθορά βουτηγμένη και κάτι τέτοια... Τον ξέρουμε τον κόσμο και την κακία του πια, και παλιά έλεγε διάφορα για τον κ. Λαλιώτη... Αλλά δεν έφτασε κάτι “πιο πέρα”.)

Καλή Επιτυχία Μανουέλα.
Κακώς ή καλώς δεν είσαι πια νέα,
είσαι ήδη στο δρόμο της “επιστροφής' για ν' αρχίσεις μετά τις Εκλογές να στρίβεις, και να τα στρογγυλεύεις και να και να και να...
Σαν μερικούς μερικούς στην πατρίδα μου εννοώ.

Υ.Γ. 1: Ο Πέδρο Σάντσεθ (ο Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το Πασοκ τους δηλαδή) είπε σήμερα ότι αν χρειαστεί θα θυσιαστεί και για το καλό των Ισπανών θα συνεργαστεί ακόμα και με το P.P (του Ραχόι, τη ΝΔ τους δηλαδή...)

Και εξεπλάγην ορισμένοι εδώ.

ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!

ΧΟ ΧΟ ΧΟ!!!

Πόσο μπροστά είμαστε οι Έλληνες σ' ορισμένα πράματα!

Όταν αυτοί πηγαίνανε εμείς ερχόμασταν,
σαν τη Μανουέλα.

Δεν ξέρω αν έχει γραφεία ακόμα το ΠΑΣΟΚ για να δώσω το τηλέφωνο στους έκπληκτους Ισπανούς να πάρουν, να ρωτήσουν και να μάθουν...

Όσο για το νέο κόμμα, του CIOUDADANS, το Ποτάμι τους, (έφτιαξαν άρον άρον ένα δεξιό Ποδέμος με αρχηγό έναν νεαρό δαπίτη και που αντί για την κοτσίδα του Πάμπλο Ιγκλέσιας τον έχουν καλοχτενισμένο αυτόν, σχετικά λουσμένο, με χωρίστρα στην άκρη. Και στο ντύσιμο, με καθαρά κλεμμένο, ξεπατικωμένο δικό μας στυλ: κοστούμι αλλά χωρίς γραβάτα.

Υ.Γ2: Τις ευχές μου στις Ελένες και στους Κωστάκηδες.

                                         El Greco

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΟΥΑΡΕ: ΤΟ DRESS CODE

Παρακαλούνται
οι 42 Σουρεαλιστές του Αγίου Πνεύματος
καθώς και οι 69 υποψήφιοι Σουρεαλιστές του Ιουλίου
να έχουν μαζί τους τα ακόλουθα:

(Σχέδια του Νταλί για το: "Ρωμαίος και Ιουλιέτα")

1η ΜΕΡΑ

Με την Άφιξη στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης παρακαλούνται πολύ να φορούν όλοι,
ΟΛΟΙ κατάμαυρα,
ΚΑΤΑΜΑΥΡΑ.

Ας πούμε ότι πενθούμε
για την Παρωδία της Πολιτικής,
για την Παντοκρατορία της Οικονομίας
για το Πάρτι Μασκέ που έστησε η σωσίας της Κάθαρσης
Πένθος για τη θεία μας την Εντιμότητα που πήγε σαν το σκυλί στ' αμπέλι
και για τις ευκαιρίες που χάσαμε να βάλουμε  έγκαιρα τα πράματα στη θέση τους.
Σαν τεράστιες μύγες κατάμαυρες μύγες που σέρνουν βαλίτζες θα εμφανιστείτε μπροστά μου,
μαυροφόρος θίασος στο αεροδρόμιο Πρατ. (Θα εκτιμηθεί πάρα πολύ όποιος πρόσεξε και την τελευταία λεπτομέρεια στο ΚΑΠΕΛΟ.)
Ακολουθούν κάποιες ενδεικτικές προτάσεις:

Αφού με τη Άφιξη και όπως συμφωνήσαμε κάνουμε
το πιο λογικό πράμα για Σουρεαλιστικό Ταξίδι
θα παρακαλούσα να έχετε όλοι πρόχειρο
ένα ψάθινο καπέλο (άλλο αυτό) με λάστιχο. (για να μην το πάρει ο αέρας. Αν βέβαια φυσάει).
Για να συνεχίσουμε αυτή της Σουρεαλιστική βόλτα.

Κι όταν το απόγευμα φτάσουμε πια στο ξενοδοχείο,
πάνω-πάνω στη βαλίτσα να είναι το μαγιό κι ένα σκουφάκι.
Για το μάθημα Yoga Acuatica που θα παραδοθεί στο Σπα του ξενοδοχείου πριν το δείπνο από την Γκαλά (που έχω ναυλώσει. “ν” είναι το πρώτο.)  

Για το βράδυ δε νομίζω ότι θα χρειαστεί πιτζάμα. Απλά ένα κάπως ιδιαίτερο, να τραβά την προσοχή εσώρουχο. (Καθαρό)


2η ΜΕΡΑ

Δεύτερη μέρα και πρώτη ευκαιρία για αποβολή απωθημένων.
Αφιερωμένη στον Σουρεαλισμό.

Σήμερα θα φορέσει ο καθένας ό,τι να 'ναι.
Κυριολεκτικά ό,τι να 'ναι.
Αρκεί να συνάδει με το Σουρεαλιστικό Πνεύμα τον Καιρών.
Όποιος ζει στην Ελλάδα δε χρειάζεται κανέναν εξυπνάκια να του πει τί είναι Σουρεαλισμός.

Είναι γιαπαράδειγμα το να είσαι φιλόζωος μόνο το χειμώνα, το καλοκαίρι να πετά στο δρόμο την αγάπη του χειμώνα για να πας διακοπές.
Σουρεαλισμός είναι ο Λοβέρδος να κάνει μόνος του ΕΔΕ στο Υπουργείο του.
Είναι ο Βενιζέλος να χτυπάει το χέρι στο τραπέζι και να στριγγλίζει σε πολίτη σα να είναι ο παραγιός στο Φέουδό του.
Είναι να γίνεται Υπουργός Υγείας ένας X γραφικός τύπος.
Σουρεαλισμός είναι ο ίδιος γραφικός τύπος να γίνεται Σταθμάρχης και κάνει σινιάλο σε δυο ψεύτικα τρένα εξηγώντας τους Νόμους που λειτουργεί η Παγκόσμια Οικονομία.
Είναι ο Ταμήλος Βουλευτής.
Ο Τατσιόπουλος Διανοητής
Ο Ψαριανός Αριστερός
Ο Καραγκιόζης Αστροναύτης
όλα αυτά είναι Σουρεαλισμός.

Σουρεαλισμός είναι μία Κοινωνία Ορθόδοξη που θέλει πάση θυσία να μείνει στο ευρώ και ν' ανήκει στη Δύση
αλλά,
ζητάει να εφαρμοστεί η Σαρία
όχι δίκες κι άλλες τέτοιες δυτικότροπες αηδίες,
Σαρία στον άρρωστο τοξικομανή παιδοκτόνο,
τον πατέρα αυτού του άμοιρου του παιδιού της Άννυς,
αυτό απαιτούν οι “Δίκαιοι”
να μαζευτούμε λέει όλοι,
οι άλλοι όμως (όχι οι ίδιοι που το προτείνουν, ΑΛΛΟΙ)
ΚΑΙ
ο ένας να του βγάλει τα μάτια με πιρούνι,
ο άλλος τα νύχια με τανάλια,
ένας τρίτος να τον βάλει σε κείνον τον παλιό τροχό που κράτησαν κι εκθέτουν στις αίθουσές τους τα Μουσεία της Ιεράς Εξέτασης στην Ισπανία,
και να τον κόψει ο παλιός τροχός κομματάκια σα μίξερ σύγχρονο,
κι ύστερα κάποιος να του ξεριζώσει τους όρχεις με τα ίδια του τα δόντια...
(Τα είδα όλα αυτά τις τελευταίες μέρες, σε “τοίχους” και άρθρα καυτά ανθρώπων "ευαίσθητων" που πόνεσαν με το θάντο της μικρής και προτείνουν τα παραπάνω. Ανθρώπων που αγωνίζονται κατά τ' άλλα για το ευρώ και την ευρωπαϊκή μας πορεία, παράλληλα όμως και επιλεκτικά προτείνουν και λίγη Σαρία, Αυτοδικία, ν' ανοίξει ο Ασκός και ν' αρχίσει άλλο πάρτι πάλι... Όχι να δικάζεται κι ο χειρότερος εγκληματίας από Νόμους Δίκαιους που φτιάξαμε οι άνθρωποι, όχι, ευρώ και Σαρία μαζί. Αυτό όμως δεν είναι Σουρεαλισμός, είναι Σχιζοφρένεια.) 

Σουρεαλισμός είναι ο ίδιος ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη μιας χώρας,
να κλείνει το μάτι στους άλλους φυλακισμένους να
“καθαρίσουν” τον παιδοκτόνο,
με “κώδικα τιμής”
κι όλο αυτό να το κάνει γιατί είναι ακριβώς αυτό που η πλειοψηφία θέλει ν' ακούσει,
Ευρώ και Σαρία θέλει η πλειοψηφία.

Σουρεαλισμός είναι ο Πρωθυπουργός μια χώρας,
η καψούρα ενός λαού να παρακινεί το "ποίμνιό" του να ΄χρηματίζεται,
να παίρνει “δώρα” κάτω απ' το τραπέζι απλά να γίνονται όλα με τρόπο και με μέτρο.

Μπορεί,
ενδεχομένως
στα χρόνια του Νταλί αλλά τώρα πια, τί να μας πουν εμάς οι καταλανοί περί Σουρεαλισμού!

Σουρεαλισμός είναι
το ΔΝΤ ν' αναγνωρίζει ότι το Πρόγραμμα ΤΟΥ στην Ελλάδα απέτυχε.
Να φτιάχνει επιτροπή διερεύνησης των αιτιών της αποτυχίας. (ΜΟΝΟ ΤΟΥ)
Και συγχρόνως (με την αναγνώριση της αποτυχίας και τη δημιουργία της Επιτροπής διερεύνησης)
να απαιτεί την αποπληρωμή του αποτυχημένου προγράμματος στην ώρα του,
με ακρίβεια ημέρας αν όχι ώρας
και (η αποθέωση του Σουρεαλισμού)
ο Πρωθυπουργός κ. Α. Τσίπρας να διαβεβαιώνει
τους πάντες,
πως θα κάνει τα πάντα
ώστε
το ΔΝΤ (που αναγνωρίζει πως το Πρόγραμμά του απέτυχε)
να πάρει ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ μέχρι και το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕΝΤΣ.
Τί να μας πουν εμάς οι καταλανοί περί Σουρεαλισμού!!!

(Έτσι θα ντυνόμαστε αυτές τις μέρες. Για φουλάρ το Παράλογο.)


3η ΜΕΡΑ

Χλαμύδα. Απλή. Ή ράσο. Απλό κι αυτό. Χλαμύδα ή ράσο κατά προτίμηση μπορντό, αλλά και μαύρο με κίτρινο τεράστιο σταυρό πάνω του ραμμένο, κάνει. Όπως κάποτε το Κίτρινο Αστέρι.

(Και σήμερα θα εκτιμηθεί πολύ το βάρος που δώσατε στην ετοιμασία του Καπέλου σας)

Μπανιαρισμένοι και γενικά ελαφριά ντυμένοι σήμερα διότι είναι η μέρα που θα μυρίσει ο ένας τον άλλο στο λαιμό και στα στήθη. Και θα διαλέξει πια μυρωδιά ταιριάζει περισσότερο με την ερωτική του διάθεση. Σιγά μην κάνουμε ταμπού την Έλξη.
Θα παίξουμε το “ΑΡΩΜΑ” σήμερα.

Και το Βράδυ έχουμε έξοδο επίσημη. Πάρτι Τάιμ το βράδυ. Το πρώτο από τα δύο οργανωμένα Σουρεαλιστικά Σουαρέ.
Γι' αυτή λοιπόν την Έξοδο θα χρειαστούν ρούχα Ιππασίας. (Εννοείται και μπότες και καπέλο και μαστίγιο.)

Γι' απόψε Ιππασίας ή ως εναλλακτική για τα κορίτσια (τουλάχιστον) το κλασικό φόρεμα τής σπανιόλας, πουά βολάν και τέτοια με τη μάνα του και τον πατέρα του στο κεφάλι.

4η ΜΕΡΑ

Το πρωί, μπορεί κάποιος να μείνει με την στολή Ιππασίας απ' την προηγούμενη ή αλλιώς κοντό παντελόνι, μπλουζάκι και καπέλο παιδικής χαράς. (Στολή προσκόπων κάνει)

Για το Βράδυ όμως, για το βράδυ...

Τίποτα απλό απόψε!

Είναι η Μεγάλη Βραδιά.

Το Γκαλά της Γκαλά. 

Ο,τι πιο εντυπωσιακό κρίνει ο καθένας ότι αντιπροσωπεύει την ανεκπλήρωτη και καταπιεσμένη του πλευρά.

Ρούχα Εποχής ή Drag Queen Style. Ντυνόμαστε στο Ξενοδοχείο, κατεβαίνουμε τη Μεγάλη Σκάλα αν δε χωράμε στο Ασανσέρ (λόγω κοστουμιού) κοιτάζουμε υπεροπτικά τον κόσμο στη ρεσεψιόν που μας κοιτάζει και σταυροκοπιέται και EXODUS.

Με λεωφορείο εννοείται για να μη γίνει η σύλληψη στο πρώτο τετράγωνο.
Έτσι όπως θα 'μαστε ντυμένοι θα πάμε για
νυχτερινή Ξενάγηση, (μπάυ νάιτ)
για Φωτογράφιση
για Δείπνο και...
Και κάτι ακόμα...

5η ΜΕΡΑ

Αφήνει παγερά αδιάφορο τον Δούκα της Άλμπας το τι ώρα κοιμήθηκε ο καθένας την προηγούμενη βραδιά.
Το πρωί όλοι στην ώρα τους και στην τρίχα.
Ούτε ένα σπυρί Χρυσόσκονης πάνω σας.
Τίποτα δε θα θυμίζει τη χθεσινοβραδινή Drag Queen.
Κατεβαίνουμε για πρωινό ντυμένες και ντυμένοι όλοι.

Γιατροί, γιατρίνες σήμερα!
Και νοσοκόμες και νοσοκόμοι.
Όλοι.

Με ποδιές λευκές ή πράσινες.
Σημαντικό το καπέλο.
Για τις γυναίκες τουλάχιστον να είναι ρετρό, στυλ των νοσοκόμων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο Ελεύθερο απόγευμα ελεύθερο και το ντύσιμο.

Το βράδυ λέω να πάμε κάπου για paella ή για arroz caldoso, (το ρύζι με καβούρια και με αστακό). Καλύτερα λευκά ρούχα.
Κι ας στάξει όσο θέλει αστακός πάνω μας. Θα το κάνει ο Χρόνος ανάμνηση στο πέτο. Ό,τι με λέρωσε το θυμάμαι πιο έντονα.

6η ΜΕΡΑ

Αυτό ήταν όλο. Ας ντυθεί όπως θέλει ο καθένας για το ταξίδι της επιστροφής. Με την ίδια ευγνωμοσύνη θα σας αποχαιρετήσω. Ευγνωμοσύνη που σε δύσκολους καιρούς βρήκα παιδάκια να παίξω στ' αλήθεια και να γλιτώσω για την ώρα απ' τον Οξύ Σουρεαλισμό της Πραγματικότητας γύρω μου.

Υ.Γ: Με δάκρυα στα μάτια μόλις τέλειωσα και το Σάουντρακ κι αυτού του ταξιδιού μας. Beautiful! 
Θα είναι νομίζω ωραία παρέα, και για τις καλοκαιρινές νύχτες στη βεράντα μας και για το χειμώνα στη ταράτσα της μοναξιά μας.
Κλείνω αυτές τις μέρες και τα θέματα που θ' ανοίξουμε όπως πάντα μες στο λεωφορείο.

Καλή Αντάμωση.

Το Dress Code ήταν μια περιπετειώδης συνεργασία του
Γιάννη,
του Δούκα της Άλμπας
και του El Greco

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΘΕΜΑ: ΧΤΑΠΟΔΙ και ΣΠΕΡΜΑ 2015

Παρακαλούνται όσοι έχουν πρόθεση να κάνουν φέτος το Ταξίδι στη Βόρειο Ισπανία,
να γνωρίσουν τους βάσκους και τους γείτονές τους,
τον τόπο του Ουναμούνο και της Πασιονάριας,
της Γκουέρνικας και της Αλταμίρας,
των Κορυφών της Ευρώπης,
του Δρόμου για το Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλλα
τα μύδια και τα χταπόδια της Γαλικίας
και τους αμπελώνες του Πόρτο

να επικοινωνήσουν άμεσα με την κ. Κική στο 210-32 25 175 στο γραφείο ΚΥΚΛΟΣ.

Είναι γνωστό πως οι γερμανοί είναι φίλοι μας.
Ανέκαθεν,
απ' την Κατοχή, τον Όθωνα κι ακόμα παραπίσω μέχρι τον Κάρολο τον 5ο μπορώ να το φτάσω.
Ως φίλοι λοιπόν, με το θάρρος αυτό ζητούν εγκαίρως καθαρές κουβέντες, να ξέρουν ποιοι και πόσοι.
Αν κάποιος αναρωτιέται τι δουλειά έχουν πάλι οι γερμανοί σ' ένα ταξίδι στη Βόρειο Ισπανία,
είναι γιατί θα πετάξουμε με τη Λουφτχάνσα.
Γιατί τα ωράρια τών πτήσεων που μας ενδιαφέρουν είναι τα ιδανικότερα και χωρίς πεταμένες ώρες σε αεροδρόμια.
Αθήνα-Φρανκφούρτη-Πόρτο.
Στις 10:55 το πρωί θα ιδωθούμε στο Πόρτο.

Και επιστροφή από το Μπιλμπάο όπου θα έχουμε καταλήξει, για να μην υπάρχει ούτε ένα χιλιόμετρο σε πάνω-κάτω περιττά.
Μπιλμπάο-Μόναχο-Αθήνα

Με τη Lufthansa.
όχι με την ξαδέρφη της, τη  Deutsche Luftwaffe που έκανε τότε τη Γκερνίκα “θερινή”.

Η Τιμή έκλεισε στα 10 ευρώ ακριβότερα σε σχέση με πέρυσι.

995 δηλαδή συν 195 οι Φόροι.

Οι θέσεις που δόθηκαν φέτος από τη γερμανική εταιρεία είναι περιορισμένες. Ίσως υπολόγιζαν ότι θα μας τέλειωναν κι αυτά που είχαμε κάτω απ' το στρώμα και δε θα υπήρχαν πολλοί που θα μπορούσαν να κάνουν αυτό το ταξίδι.
Έτσι έδωσαν μόνον 25 θέσεις.

Κυριολεκτώντας λοιπόν τρέξτε προλάβετε. Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να κάνει την κράτηση τώρα.
Για την αναχώρηση της 28ης Ιουνίου μένουν 8 θέσεις.

Θυμίζω ότι οι αναχωρήσεις που θα συνοδεύσει ο El Greco συνολικά είναι 3.

28 Ιουνίου έως 7 Ιουλίου

13 έως 22 Αυγούστου

23 Αυγούστου έως 1η Σεπτεμβρίου

Παρακαλώ πολύ, όσοι έχετε πλούσιους φίλους,
σε χρήματα,
σε κτήματα
ή έστω σε αισθήματα και που συγχρόνως
επικοινωνούν με τον εγκέφαλό τους και διψούν για Ωραία Ταξίδια,
Ενημερώστε τους.

Πατήστε εδώ για το Αναλυτικό Πρόγραμμα  και το βίντεο από προηγούμενη δημοσίευση του  El Greco.

Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αναδημοσιεύω τη δουλειά,
(επιλογή θέματος, έρευνα, σύνταξη, συναίσθημα) κι όλα όσα ακόμα ωραία έβαλε η Κατερίνα Ροββά στο κείμενο που ακολουθεί.
Λες και δεν πέρασε μια μέρα από τότε μέχρι σήμερα,
απ' το 1924 έως το 2015
απ' την Αθήνα ως τη Βαλτιμόρη.

(Έκρινα πως είναι το καταλληλότερο -για την ημέρα- σκίτσο για να στείλω απ' την Ισπανία. Ο Νόμος “Φίμωτρο” του Ραχόι απαγορεύει να φωτογραφήσει κανείς αστυνομικό “εν ώρα εργασίας”. Αν και ο Νόμος λέει “φωτογραφήσει”,  φαίνεται πιάνει και το “ζωγραφίσει.” )

Το μόνο που που κάπως δε συνάδει είναι αυτή η 100% λέει πληρότητα σε κλίνες προς πάσα εκδρομικό προορισμό.
Κι αναρωτιέμαι,
αν είχαμε άλλη Οικονομία,
αν η μία γενιά δεν έπρεπε να συντηρεί την άλλη,
ή έστω,
αν είχαμε άλλα κανάλια, άλλες εφημερίδες και περιοδικά και δε επικρέμμονταν κάθε μήνα πάνω απ' το κεφάλι μας μια-δυο χρεοκοπίες,
πόσο τοις 100 πληρότητα κλινών θα είχαμε;
Ή μήπως θα ζητούσαμε δανεικά κρεβάτια; (Απ' τους δανειστές μας εννοείται πάντα.)

Υ.Γ.: Εύχομαι σε όλους τους άνεργους να βρουν δουλειά. Είναι αρρώστια μεγάλη η ανεργία, κλείνει σπίτια και χωρίζει ανθρώπους που αποδεδειγμένα αγαπήθηκαν κάποτε πολύ.
                                                                   
                        El Greco
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΘΗΝΑ 1924
Η πρώτη ματωμένη Πρωτομαγιά στην Ελλάδα
Πρωτομαγιά 1924. Η κυβέρνηση Παπαναστασίου έχει ήδη απαγορεύσει την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Αθήνα. Παρά την απαγόρευση ο λαός ανταποκρίνεται στο κάλεσμα της ΓΣΕΕ, στην οποία τότε πρωτοστατεί το ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ) και πραγματοποιεί μεγάλη διαδήλωση.

Στρατός και αστυνομία επιτίθενται στους απεργούς. Ο Σωτήρης Παρασκευαΐδης, ένας νεαρός εργάτης ζαχαροπλάστης, παιδί φτωχής οικογένειας, με δύο νεκρά αδέλφια στον πόλεμο, παλαιός πολεμιστής και μέλος της ΟΚΝΕ, σκοτώνεται. Δώδεκα τραυματίζονται και δεκάδες συλλαμβάνονται... Τα γεγονότα της ημέρας δεν είναι αποκομμένα από τις γενικές εξελίξεις της εποχής.
Νωπά είναι ακόμη τα αιματηρά επεισόδια του Αυγούστου στο Πασαλιμάνι, όταν μετά από πολυήμερη πολυκλαδική απεργία ακολουθεί βίαιη επέμβαση, με άγριες διώξεις συνδικαλιστών, υποχρεωτική διάλυση σωματείων και τελικά 11 νεκρούς εργάτες, 100 τραυματίες και επιβολή στρατιωτικού νόμου.
Η χώρα έχει μόλις εξέλθει από τη δίνη μίας δεκαετίας πολέμων που μόνο δεινά επέφεραν στον λαό. Τα μεροκάματα μειώνονται ραγδαία. Ο πολιτικός κόσμος ακροβατεί μεταξύ μοναρχίας και δημοκρατίας, ενώ υιοθετείται σκληρή καταστολή απέναντι στις λαϊκές μάζες που διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς.
Οι εφημερίδες της εποχής ασχολούνται με την αλματώδη αύξηση της τιμής του ψωμιού και οι παλαιοί πολεμιστές εξαθλιωμένοι -αρκετοί σακάτηδες- οργανώνονται ζητώντας ειρήνη και δουλειά. Οι χήρες με τα ορφανά του πολέμου παλεύουν να επιβιώσουν, χιλιάδες πάμφτωχοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής προσπαθούν να βρουν μια θέση στην ελληνική κοινωνία.
Κάπως έτσι βρίσκει την Αθήνα η χαραυγή της Πρωτομαγιάς του 1924, που δεν είναι η πιο γνωστή, είναι όμως η πρώτη ματωμένη Πρωτομαγιά στην Ελλάδα. Το «Εθνος» διηγείται τα γεγονότα μέσα από ντοκουμέντα της εποχής...

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ
Μόνο εκτός πόλεως
Τα εργατικά σωματεία της Αθήνας ζητούν άδεια να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση έξω από το κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου στην πλατεία Κοτζιά, όπου εν έτει 1924 στεγάζεται το Εργατικό Κέντρο. Ο στρατιωτικός διοικητής αρνείται και τους παραπέμπει για εορτασμό... εκτός πόλεως. Τα συνδικάτα απαντούν: παρά την απαγόρευση η απεργία και η συγκέντρωση των εργατών θα γίνουν κανονικά.

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Μέτρα περιφρούρησης
Οδηγίες για τον εορτασμό εκδίδουν η ΓΣΕΕ και η Οργανωτική Επιτροπή Αθηνών. Καλούν τους εργάτες «να έρχωνται στην πλατεία την ορισμένη ώρα καθ' ομάδας και όχι διασκορπισμένοι», «να μην προβαίνουν σε πράξεις (φωνές, απειλές, ύβρεις κ.λπ.) που μπορούν να προκαλέσουν την επέμβαση των αρχών ή συγκρούσεις και επεισόδια». Ενημερώνουν ότι «οι τηρηταί της τάξεως θα φέρουν ειδικό σήμα, γι' αυτό και οι εργάτες πρέπει να συμμορφώνονται απόλυτα σε αυτούς», ενώ ζητούν από τις στρατιωτικές αρχές και την αστυνομία «όπως μη παρεμβάλωσιν εμπόδιον εις το έργον της Οργανωτικής Επιτροπής δεδομένου ότι αυτή αναλαμβάνει υπεύθυνα την τήρησιν της τάξεως». Παρά τα μέτρα περιφρούρησης, τα σωματεία δεν θα καταφέρουν να εμποδίσουν το αιματοκύλισμα...

1 ΜAΪΟΥ
Σφαίρες πέφτουν βροχή
Αψηφώντας τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης Παπαναστασίου, ο λαός συγκεντρώνεται από τις εννέα το πρωί στην πλατεία Κοτζιά. Η διαδήλωση είναι ογκώδης. Πριν από τις δέκα, ώρα κατά την οποία θα ξεκινούσαν οι ομιλίες, η πλατεία του Εργατικού Κέντρου είναι κατάμεστη, όπως και όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σε αυτήν. Δεν είναι μόνο πολυπληθής ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς αλλά και ενθουσιώδης.
Από άκρη σε άκρη της πλατείας το πλήθος φωνάζει συνθήματα κατά της απαγόρευσης και της τρομοκρατίας, ενώ στρατός, οπλισμένη αστυνομία, έφιπποι περίπολοι και υδραντλίες παρελαύνουν έτοιμοι να επέμβουν. Παρά την εκρηκτική ατμόσφαιρα, οι διαδηλωτές αυξάνονται διαρκώς. Η κυβέρνηση διατάσσει επέμβαση. Δύο τεράστιες υδραντλίες ορμούν με θόρυβο στο αλαλάζον πλήθος και αρχίζουν να εξακοντίζουν σίφουνες καταβρέχοντας αλύπητα τους διαδηλωτές. Κι όμως κανείς δεν κινείται από την θέση του. Οι εργάτες τραγουδούν τη Διεθνή και την Κόκκινη Πρωτομαγιά. Ο επικεφαλής του στρατού εξαγριωμένος διατάσσει τους στρατιώτες να ανοίξουν πυρ κατά των εργατών. Οι στρατιώτες αρνούνται. «Δεν γινόμαστε δολοφόνοι, μαζί με αυτούς πολεμήσαμε στο Σαγγάριο, γνωρίζουμε τον πόνο τους», λένε. Μπροστά στο αδιέξοδο οι αξιωματικοί βγάζουν τα περίστροφα και αρχίζουν να πυροβολούν στο ψαχνό. Οι συγκεντρωμένοι τρέχουν να σωθούν, η ατμόσφαιρα πάλλεται από συνθήματα, ενώ γυναίκες από τα γειτονικά μπαλκόνια κλαίνε και φωνάζουν στους στρατιώτες. Στα μάρμαρα της πλατείας ξαπλωμένοι τραυματίες βογκούν, ενώ τα άλογα ποδοπατούν τους χτυπημένους.
Στην πόλη επικρατεί πολεμικό σκηνικό. Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη καπνό και μυρίζει μπαρούτι, στους δρόμους πανικός, σπασμένες τζαμαρίες, σκισμένα ρούχα στην άσφαλτο, οι περαστικοί τρέχουν έντρομοι στα σπίτια τους. Οι τραυματίες μεταφέρονται στην Πολυκλινική και στο Πολιτικό Νοσοκομείο, ενώ οι συλληφθέντες -περίπου 100- μεταξύ των οποίων πρωτοπόρα στελέχη εργατικών σωματείων και του ΣΕΚΕ οδηγούνται στη φυλακή.

2-3 ΜΑΪΟΥ
Οργή και αγανάκτηση
Με τίτλο «Η Ματωμένη εργατική Πρωτομαγιά - Νέο Πασαλιμάνι - Νέο εργατικό αίμα - Νέος άγριος διωγμός της εργατικής τάξεως - Λεπτομερείς περιγραφαί των χθες διαδραματισθέντων αγριοτήτων» κυκλοφορεί ο «Ριζοσπάστης» της 2ας Μαϊου 1924, ενώ ο βουλευτής των Φιλελεύθερων Κώστας Ζαβιτσάνος κάνει λόγο για «Ερυθρό κίνδυνο». Η πρωτεύουσα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολιορκία. Ισχυρές δυνάμεις του στρατού και έφιπποι περιπολούν στους κεντρικούς δρόμους, ενώ το Εργατικό Κέντρο είναι περικυκλωμένο από αστυνομία. Το απόγευμα γίνεται γνωστός ο θάνατος του Σωτήρη Παρασκευαΐδη, του νεαρού εργάτη, μέλους της ΟΚΝΕ, ο οποίος είχε χτυπηθεί με ξιφολόγχη στο κεφάλι, ενώ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της συγκέντρωσης. Η είδηση διαδίδεται αστραπιαία και η αγανάκτηση φουντώνει. Ομάδες εργατών γυρίζουν αγριεμένοι στους δρόμους του κέντρου φωνάζοντας «Κατάρα στους δολοφόνους!».
«Χτυπημένος από τα δολοφόνα όπλα των Δημοκρατικών, αιμόφυρτος και μη μπορώντας πια να ορθώση τη φωνή του που έπαλλε από ενθουσιασμό και πίστη στον αγώνα (...) καταβασανισμένος κι ενώ το ρίγος του θανάτου άρχιζε να του παραλύη το σώμα σύρθηκε ως τα σκαλοπάτια του Πολιτικού Νοσοκομείου, ο αλησμόνητος σύντροφός μας, το τίμιο αυτό παλικάρι που στάθηκε βράχος ενάντια στις επιθέσεις των σακαράκηδων, ο Σωτήρης Παρασκευαΐδης.
Πέθανε χθες το μεσημέρι σε ένα υγρό δωμάτιο μέσα στο Πολιτικό Νοσοκομείου υποκύψας στο τραύμα που έφερε στο κεφάλι του από χτύπημα ξιφολόγχης», διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» την 3η Μαΐου με τίτλο «ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ - Το παλικάρι που το κλαίει σήμερα όλη η εργατική τάξη».
«Ανήκει στο Σωματείο Τεχνιτών Ζαχαροπλαστών Αθηνών. Ηταν ένα από τα πιο πιστά και αφοσιωμένα μέλη του. (...). Υπηρέτησε στον στρατό ως κληρωτός της κλάσεως του 1920. (...) Με τον θάνατό του ολόκληρο το σπίτι του μένει απαρηγόρητο. Ο θάνατός του, θάνατος άγριος που επακολούθησε μετά από μια δολοφονική επίθεση εναντίον άοπλων εργατών που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τη μαύρη ζωή τους, θα μείνει πάντα αξέχαστος στις καρδιές των εργατών και το αίμα του είναι ένας ιερός όρκος που έδωκε η εργατιά της χώρας μας για τη συνέχιση του αγώνα της».
Οι επίσημες ανακοινώσεις του κράτους υποστηρίζουν ότι ο Παρασκευαΐδης ήταν άσχετος με τη συγκέντρωση και χτυπήθηκε κατά λάθος, ενώ οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες επιρρίπτουν την ευθύνη στους κομμουνιστές που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με την απαγόρευση.
«ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΤΟΙΜΑΣΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΑΥΡΙΟ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ» καλεί ο «Ριζοσπάστης». Αυτή η κηδεία, όμως, δεν επρόκειτο να γίνει ποτέ...
4 ΜΑΪΟΥ
Αρον άρον η ταφή
Πλήθος κόσμου προετοιμάζεται για την κηδεία, η οποία αναμένεται να λάβει μορφή συλλαλητηρίου και το Εργατικό Κέντρο έχει ήδη αναλάβει τα σχετικά έξοδα, όταν η κυβέρνηση αναλαμβάνει να ταφεί ο δολοφονημένος εργάτης με συνοπτικές διαδικασίες ώστε να μη δοθεί συνέχεια στις αντιδράσεις. Ρεπορτάζ για «πώς υπεκλάπη ο νεκρός του Παρασκευαΐδη» δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη», ο οποίος καλεί σε λαϊκό προσκύνημα στο μνήμα του. Υπό την ισχυρή πίεση των γεγονότων και την απειλή λαϊκού ξεσηκωμού αφήνονται ελεύθεροι οι συλληφθέντες, πλην 14 ατόμων που παραπέμπονται στο στρατοδικείο. Η ΓΣΕΕ απειλεί με γενική απεργία αν δεν απελευθερωθούν όλοι οι διαδηλωτές, ενώ συγκεντρώνονται χρήματα για την ενίσχυση των φυλακισμένων και των οικογενειών τους. Λίγο αργότερα θα αποφυλακιστούν και οι τελευταίοι κρατούμενοι.

7 ΜΑΪΟΥ
Συγκλονίζει ο πατέρας
Τα σωματεία διεκδικούν να χορηγηθεί σύνταξη στην οικογένεια του Παρασκευαΐδη και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι δολοφόνοι του. Στις 7 Μαΐου δημοσιεύεται μια συγκλονιστική δήλωση του πατέρα του νεκρού:
«Αγαπητέ "Ριζοσπάστη",
Ο υποφαινόμενος Χρυσόστομος Παρασκευαΐδης, πατέρας του αδικοσκοτωμένου Σωτήρη Παρασκευαΐδη, δηλώνω τα παρακάτω και σε παρακαλώ να τα δημοσιεύσεις για να είμαι εντάξει και με τη συνείδησή μου και με τη μνήμη του αγαπημένου μου παιδιού:
1) Ο Σωτήρης μου ήταν γραμμένος στην Ενωση Παλαιών Πολεμιστών και στην Κομμουνιστική Νεολαία Αθηνών.
2) Δεν πέθανε περαστικός τάχα και κατά τύχη, όπως θέλησαν να πούνε, αλλά υπέστη επίθεση και έφερε τραύματα ως αναφέρει η ιατροδικαστική έκθεση αγωνιζόμενος στην πρώτη γραμμή.
3) Δεν φταίω καθόλου εγώ αν ο Σωτήρης μου, ο δολοφονημένος, θάφτηκε "εν κρυπτώ και παραβύστω"όπως γράφετε, άκλαυτος και αφίλητος από τη μεγάλη εργατική οικογένεια της οποίας ήτο μέλος.
4) Εγώ μέσα στην παραζάλη μου και μέσα στον πόνο του ξαφνικού θανάτου του γυιού μου δεν ήξερα καλά καλά τι ήθελαν οι κύριοι (ο μάστορης του κάποιος ζαχαροπλάστης και ακόμα άλλοι δύο) που καταχρώμενοι της ψυχολογικής μου καταστάσεως επήραν το νεκρό του γυιού μου ενώ είχε έρθη και ο αστυνόμος με 10 χωροφύλακας.
5) Εγώ είχα και δύο άλλα παιδιά ακόμη σκοτωμένα στον πόλεμο, τον Γιάννη που σκοτώθηκε στη Θράκη και τον Μανώλη που βρήκε ένα φρικτό πνιγμό μέσα στο πολεμικό καράβι έξω απ' την Καλαμάτα και
6) Ευχαριστώ τη Γενική Συνομοσπονδία, την Κομμουνιστική Νεολαία και όλη την Εργατική Τάξι για την τόση αγάπη και εκτίμηση που δείξανε στο παιδί μου. Είθε η ακούσια εκ μέρους μου πράξις την οποία καταγγέλλω να μη βαρύνη στην αιώνια τιμημένη μνήμη ενός μάρτυρος της εργατικής Ιδέας, του αδικοσκοτωμένου Σωτήρη μου.

Με πόνο και με αγάπη προς όλους σας
Χ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ».


Κατερίνα Ροββά
Φωτό: Χάρης Γκίκας

ΠΗΓΗ: Το ΕΘΝΟΣ στο οποίο γράφει η Κατερίνα.