Στο Μπιλμπάο ήμουν τέτοια μέρα πέρυσι που αποφάσισα να πηδήξω απ’ τη Γέφυρα Salve δίπλα απ’ το Guggenheim,βουτιά από ψηλά στη ría Nervión, απόφαση να Επιχειρήσω ό,τι θέλω στη ζωή μου μόνος μου.
Είμαι στο Μπιλμπάο πάλι, ένα χρόνο ακριβώς μετά, κάτω απ’ την Αράχνη τη «ΜΑΜΑ» της Λουίς Μπουρζουά και σκέφτομαι πόσα πράματα δεν επιχειρούμε, πόσα δεν προσπαθούμε καν στη ζωή μας από συνήθεια στην όποια αγκαλιά κάποιας «μαμάς», από εθισμό στην όποια ψευδοασφάλεια απλά μας καθηλώνει πλέκοντας το δίχτυ της με ματαιωμένα όνειρα δικά μας.
Σας ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου που γίνατε δίχτυ ασφαλείας στην Πτώση μου.
Εύχομαι να είμαστε όλοι γεροί, δίπλα στους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάμε και μας αγαπούν, δίπλα σε ανθρώπους που βγάζουν και εμπνέουν το καλό μέσα μας, κι εύχομαι και δουλειά,-όχι σε δουλειά να βρισκόμαστε- δουλειά που ν’ αμείβει δίκαια τον κόπο και το χρόνο μας και που να επιτρέπει ν’ ανταμώνουμε πάντα σε ωραία ταξίδια φτιαγμένα με ψυχή!
Πρόσω ολοταχώς σε όλα όσα ματαιώνει η αράχνη που παριστάνει μέσα μας τη μάνα!
Να μη μείνει τίποτα χωρίς να το προσπαθήσουμε γιατί έτσι μας συμβούλεψε ο φόβος.
Δεν είναι πάντα Φύλακας ο Φόβος.
Είναι και υπηρέτης κάθε εχθρού μας.
Είναι ο Εφιάλτης, ο Πήλιος Γούσης, ο "Δήμος Σταρένιος" των ονείρων μας.
Ο Καθρέφτης του καθενός μας μόνο ξέρει.
Καλά Χριστούγεννα.
El Greco
Τα Ταξίδια του 2018
Την ευχητήρια κάρτα έκανε ο Jose Luis Dominguez Real εμπνευσμένος έμμεσα απ’ την ισπανική πολιτική επικαιρότητα
"Reyes Magos del Frontal de altar de Aviá", Βαρκελώνη, απ’ το Μουσείο Καταλανικής Τέχνης
No comments:
Post a Comment