Εννιά χρόνια παντρεμένοι κλείνουμε σήμερα με την Αλάιτζ. Είμαστε απ' αυτό που λένε: “συμπληρωματικοί”.
Σε κείνη αρέσει η Μέρα και σε μένα η Νύχτα.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι του φίλου μου Κώστα Ορδόλη.)
Εκείνη είναι της Κλασικής Μουσικής και 'γω για τα πανηγύρια.
Εκείνη ξέρει να πει ΟΧΙ
και μένα
μου φαίνεται ευκολότερο ν' ανέβω στο Έβερεστ. (Ειδικά τώρα που δεν καπνίζω.)
Όταν της πρότεινα πάντως να παντρευτούμε
χωρίς δεύτερη σκέψη μου είπε: ΝΑΙ.
Εκείνη ήθελε κλειστό γάμο.
Εγώ ανοιχτό.
Υποχώρησα και κάναμε με 270 καλεσμένους.
Η Αλάιτζ βέβαια όταν έλεγε κλειστό εννούσε με 40 αλλά στη Λάρισα γάμος με κάτω από 250 καλεσμένους θεωρείται Άκυρος.
Το ποιος θα είναι ο πρώτος μας χορός μετά του Ησαΐα, το άφησα σε κείνη.
Τζέντλεμαν!
Και διάλεξε αγαπημένο μου. Το 7 (έτσι τα θεμάμαι εγώ τα τραγούδια, ανάλογα με τη θέση που έχουν στο c.d.)
Το 7 από το “Καιρό των Τσιγγάνων, το Τάνγκο του Μπρέγκοβιτς.
Κάναμε και δυο μαθήματα Τάνγκο,
βάλαμε και λίγο λαρισοβασκικό θράσος
και έτοιμοι,
σα γεννημένοι στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες.
Η Αλάιτζ την Τελετή την ήθελε στη Χώρα των Βάσκων.
Εγώ στην Ελλάδα.
Η Αλάιτζ στο Μπιλμπάο.
Και 'γω στη Λάρισα.
Αποφασίσαμε να μοιράσουμε την απόσταση. Ούτε Μπιλμπάο ούτε Λάρισα.
ΑΘΗΝΑ !
Κι επειδή δεν ήταν ακριβώς στη μέση,
επειδή δεν ήταν και πολύ δίκαιη η μοιρασιά,
σκέφτηκα να το υποστηρίξω λίγο.
Αισθητικώς τουλάχιστον.
Κι επέλεξα Λυκαβηττό. (Να μην έχουν να της πουν οι βάσκοι καλεσμένοι κουβέντα, αποζημειωθούν τουλάχιστον για έξοδα και κόπο να 'ρθουν μέχρι εκεί.)
"Άγιος Γεώργιος Λυκαβηττού!!!!" της λέω. (με 4 θαυμαστικά και στον προφορικό λόγο.)
Ανεβήκαμε πάνω να της το δείξω...
Αυτό ήταν!!!!
Μετά, και να της έλεγα εγώ Μπιλμπάο, αυτή Αθήνα θα έλεγε!
Νά ένα απ' τα πολλά προτερήματα της Αλάιτζ: η γεναιότητά της να αναγνωρίζει την ανωτερότητα της πρότασης του Αντιπάλου.
Του Αντιπάλου, ναι.
Γιατί είναι κι αυτό οι Σύζυγοι,
Αντίπαλοι.
Με αγάπες,
με λουλούδια,
με τρυφερότητες
με Κοινούς Στόχους
αλλά και Αντίπαλοι!
Αν πούμε πως είναι ένα οικόπεδο ο Γάμος,
κάθε χιλιοστό
που θα ξεχνάς να το φυλάξεις άγρυπνη 24ωρη σπαρτιάτικη σκοπιά,
το πρωί θα το χάνεις,
πρωί-πρωί θα το βλέπεις να 'χει περάσει στο όνομά του Αντιπάλου,
με Συμβολαιογράφο τη Φύση την Ανθρώπινη.
Στη Φύση μας είναι η Αντιπαλότητα
κι αν κατάλαβα κάτι σ' αυτά τα πρώτα 9 χρόνια γάμου
είναι ότι,
η Αποδοχή της,
η Αποδοχή αυτής της Αντιπαλότητας
είναι και το καλύτερο GPS
για ν' αποφύγεις
Συγκρούσεις Μετωπικές
Προσγειώσεις σε άλλους Πλανήτες-Ανθρώπους,
Εξωγήινους,
Εξώγαμους,
Γήινους... που είναι και οι επικινδυνότεροι,
Μυστικά Ραντεβού με την Αδιαφορία,
Παρκάρισμα του Λίγου Χρόνου Ελεύθερου σε Διαφορετικά Μακρινά Πάρκινγκ...
Αυτό το GPS,
είναι
η τελευταία λέξη της Τεχνολογίας
προς Αποφυγήν Οικιακών Ατυχημάτων,
το να δεχτείς ότι ο Οικείος σου,
ο Σύντροφός σου,
είναι ΑΛΛΟΣ
και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ από σένα.
Αν δε βάλεις Στόχο σώνει και καλά
να κάνεις και τον Άλλο
σαν τα μούτρα σου,
ο Μισός δρόμος θα 'χει γίνει.
Μένει να πάρει το ίδιο GPS και ο Αντίπαλος,
για να διανυθεί και η άλλη μισή απόσταση,
κυρίως,
να μην επιχειρήσει να σε κάνει σαν τα δικά του μούτρα.
Προαιρετικά,
αλλά το συνιστούν 29 σοβαροί Δικηγόροι, (ναι, ναι, υπάρχουν τόσοι σοβαροί Δικηγόροι, κάπου τόσους έχω φίλους)
προαιρετικά,
καλόν είναι
οι γονείς των Αντιπάλων
να βρίσκονται σε Απόσταση Ασφαλείας. (450 χλμ τουλάχιστον.)
ΟΣΟ ΚΑΛΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ,
ΜΑΚΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κοστίζει αυτό βέβαια.
Περίπου έναν μισθό. Της μπέυμπυ-σίτερ.
Αλλά έρχεται μία η άλλη
καθώς
μην έχοντας παππού και γιαγιά κοντά
δε βγαίνεις για ποτάκια και δειπνάκια,
άρα δεν ξοδεύεις.
Κυρίως όμως,
η απόσβεση του μισθού της μπέυμπυ-σίτερ αντί γιαγιάς γίνεται
λόγω αποφυγής των εξόδων διαζυγίου.
Μία η άλλη έρχεται σίγουρα, τα έχω υπολογίσει.
Ας εκμεταλλευτούμε τη Μοναδική ίσως αλήθεια που βγήκε ποτέ
από στόμα Δικηγόρου.
Είναι σαφές πως δεν τους συμφέρει η σύσταση αυτή,
κερδίζουν οι δικηγόροι όταν κηρυχθεί ο πόλεμος ανάμεσα στους Αντιπάλους,
χαμό θέλουν αυτοί,
αλλά,
υπάρχουν τουλάχιστον 29,
οι 29 δικηγόροι- φίλοι μου
που απεύχονται τέτοια λεφτά
και συνιστούν αποστάσεις Ασφαλείας.
Δε λέω,
ωραία ήταν στην τηλεόραση
εκείνες οι ευτυχισμένες οικογένειες
με τρεις-τέσσερις γενιές μαζί στο ίδιο σπίτι.
Στην τηλεόραση γιατί
στη Ζωή,
τέτοια ευτυχία με τόσο κόσμο μαζεμένο δεν πήρε ποτέ το μάτι μου.
Θα υπάρχει κάπου,
σε κάποιο βουνό αλλά...
το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια απ' τις τρεις-τέσσερις γενιές που συνωστίστηκαν
θα την πλήρωσε τόση 'Ευτυχία"
Γιατί έχει το Κόστος της η Ευτυχία.
Ειδικά η Ευτυχία του Συνωστισμού.
Η Αλάιτζ ήθελε κορίτσι.
Εγώ,
πιο κλασικός,
κι ακριβώς επειδή είναι
ένα πράμα να φύγει κανείς απ' τη Λάρισα
κι άλλο να φύγει η Λάρισα απ' αυτόν,
αγόρι!
Κι ενώ λένε πως ο άντρας αποφασίζει σ' αυτά,
για καλή μου τύχη έγινε αυτό που ήθελε η Αλάιτζ
και ήρθε στη ζωή μας η Άλμπα.
Εννιά μήνες ακριβώς από το γάμο μας,
όπως παλιά,
τα παλιά κλασικά ζευγάρια,
ακριβώς στους εννιά μήνες.
Καημένη Άλμπα!
Μόνο απ' την τηλεόραση
κι αυτή θα τη γνωρίσει εκείνη την ευτυχία,
με τις πολλές γενιές μαζί.
Κανέναν απ' τους τέσσερις παππούδες δεν έχει κοντά.
Τους δυο
στο Μπιλμπάο
στα 450 χλμ (το ελάχιστο όριο αποστάσεως)
τους άλλους δυο
στη Λάρισα
στα 4.5000 χλμ
Για Καλή μου Τύχη ήρθε αυτό που ήθελε η Αλάιτζ...
Η Άλμπα μας!
Το χρονόμετρο μας.
Μια Πρόθεση Ανιδιοτελούς Αγάπης
και λίγο Διαιώνισης,
Γενικά και Αόριστα
Υπήρχε
η Άλμπα μου
τέτοια μέρα
9 χρόνια πριν
και τώρα...
τώρα
τρέχει
πιο γρήγορα από λεπτοδείκτης
και δε βλέπει την ώρα να φτάσει ο Δεκέμβρης,
να πάει στην πρώτη συναυλία της,
μιας τραγουδίστριας εφήβων,
έφηβη στη συμπεριφορά κι αυτή,
όλα τρέχουν πιο γρήγορα από μένα,
κι η Άλμπα
κι η εφηβεία δείχνει τα δόντια της νωρίς-νωρίς
και απειλεί σε 10 χρόνια να είναι ενήλικη
και να δηλώσει Πτώχευση η Ευθύνη μας,
να καταρρεύσει η Μετοχή της Αγωνίας,
κομμένα
και τα πολλά-πολλά Φιλιά
και οι πολλοί Καβγάδες,
να πέσει Ησυχία,
να μην είναι θέμα το μπαλέτο
ούτε αν προλαβαίνει τη χορωδία
ούτε το ποιος απ' τους δυο θα πάει στη συνάντηση με τη δασκάλα
και ποιος στο σούπερ -μάρκετ,
να πέσει Ησυχία
πολύ Ησυχία
και να βρεθούμε με την Αλάιτζ
ξανά
πρόσωπο με πρόσωπο.
Καλώς να 'ρθει κει κείνη η ώρα,
που θα 'μαστε οι δυο μας
πολύ μαζί,
όχι στο πόδι,
χέρι-χέρι
μαζί,
πολύ,
γιατί κι οι δυο το ψάχνουμε τώρα
πολύ.
Ελπίζω όταν θα το 'χουμε, να ξέρουμε και τι να το κάνουμε.
Είναι λόγος Γιορτής μια Επέτειος Γάμου;;;
ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!
Και ΜΙΑ ΜΕΡΑ πια να κλείσουν άνθρωποι
ΜΑΖΙ,
για τρελό πάρτι είναι.
Δεν ευνοεί η Εποχή τις Διάρκειες.
Απ' τη μπαταρία του τηλεφώνου μέχρι το Γάμο και τη Σχέση
δεν ευνοεί η Εποχή τις Διάρκεια.
Ούτε τους Συνωστισμούς ευνοεί .
Πάνω από Ένας είναι Πολλοί.
Το ΜΑΖΙ περνάει Μεγάλη Κρίση.
Εκεί βρήκε και πάτησε κι Άλλη,
αυτή που τη φωνάζουν
“Οικονομική”
Αν όσους είχε στόχο τους έβρισκε
ΜΑΖΙ,
ούτε 9 μέρες δε θα κρατούσε.
Υ.Γ 1: Το είχα ξεκαθαρίσει απ' την αρχή στην Αλάιτζ, "εγώ - της είχα πει - είμαι από τη Λάρισα
στο σπίτι μου,
στο γάμο μου,
ΕΓΩ αποφασίζω ΠΟΤΕ θα μαγειρέψω."
Κι έτσι συνεχίζουμε. Η Αλάιτζ και η Άλμπα απλώς μου λένε τί θέλουν.
Υ.Γ. 2.: Αν το GPS τρελαίνονταν και μ' έριχνε στο Βράχο του Λυκαβηττού
γωνία
με 10ης Οκτωβρίου 2004,
θα παντρευόμουν και πάλι με την ίδια γυναίκα: με σένα Αλάιτζ.
El Greco
Σε κείνη αρέσει η Μέρα και σε μένα η Νύχτα.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι του φίλου μου Κώστα Ορδόλη.)
Εκείνη είναι της Κλασικής Μουσικής και 'γω για τα πανηγύρια.
Εκείνη ξέρει να πει ΟΧΙ
και μένα
μου φαίνεται ευκολότερο ν' ανέβω στο Έβερεστ. (Ειδικά τώρα που δεν καπνίζω.)
Όταν της πρότεινα πάντως να παντρευτούμε
χωρίς δεύτερη σκέψη μου είπε: ΝΑΙ.
Εκείνη ήθελε κλειστό γάμο.
Εγώ ανοιχτό.
Υποχώρησα και κάναμε με 270 καλεσμένους.
Η Αλάιτζ βέβαια όταν έλεγε κλειστό εννούσε με 40 αλλά στη Λάρισα γάμος με κάτω από 250 καλεσμένους θεωρείται Άκυρος.
Το ποιος θα είναι ο πρώτος μας χορός μετά του Ησαΐα, το άφησα σε κείνη.
Τζέντλεμαν!
Και διάλεξε αγαπημένο μου. Το 7 (έτσι τα θεμάμαι εγώ τα τραγούδια, ανάλογα με τη θέση που έχουν στο c.d.)
Το 7 από το “Καιρό των Τσιγγάνων, το Τάνγκο του Μπρέγκοβιτς.
Κάναμε και δυο μαθήματα Τάνγκο,
βάλαμε και λίγο λαρισοβασκικό θράσος
και έτοιμοι,
σα γεννημένοι στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες.
Η Αλάιτζ την Τελετή την ήθελε στη Χώρα των Βάσκων.
Εγώ στην Ελλάδα.
Η Αλάιτζ στο Μπιλμπάο.
Και 'γω στη Λάρισα.
Αποφασίσαμε να μοιράσουμε την απόσταση. Ούτε Μπιλμπάο ούτε Λάρισα.
ΑΘΗΝΑ !
Κι επειδή δεν ήταν ακριβώς στη μέση,
επειδή δεν ήταν και πολύ δίκαιη η μοιρασιά,
σκέφτηκα να το υποστηρίξω λίγο.
Αισθητικώς τουλάχιστον.
Κι επέλεξα Λυκαβηττό. (Να μην έχουν να της πουν οι βάσκοι καλεσμένοι κουβέντα, αποζημειωθούν τουλάχιστον για έξοδα και κόπο να 'ρθουν μέχρι εκεί.)
"Άγιος Γεώργιος Λυκαβηττού!!!!" της λέω. (με 4 θαυμαστικά και στον προφορικό λόγο.)
Ανεβήκαμε πάνω να της το δείξω...
Αυτό ήταν!!!!
Μετά, και να της έλεγα εγώ Μπιλμπάο, αυτή Αθήνα θα έλεγε!
Νά ένα απ' τα πολλά προτερήματα της Αλάιτζ: η γεναιότητά της να αναγνωρίζει την ανωτερότητα της πρότασης του Αντιπάλου.
Του Αντιπάλου, ναι.
Γιατί είναι κι αυτό οι Σύζυγοι,
Αντίπαλοι.
Με αγάπες,
με λουλούδια,
με τρυφερότητες
με Κοινούς Στόχους
αλλά και Αντίπαλοι!
Αν πούμε πως είναι ένα οικόπεδο ο Γάμος,
κάθε χιλιοστό
που θα ξεχνάς να το φυλάξεις άγρυπνη 24ωρη σπαρτιάτικη σκοπιά,
το πρωί θα το χάνεις,
πρωί-πρωί θα το βλέπεις να 'χει περάσει στο όνομά του Αντιπάλου,
με Συμβολαιογράφο τη Φύση την Ανθρώπινη.
Στη Φύση μας είναι η Αντιπαλότητα
κι αν κατάλαβα κάτι σ' αυτά τα πρώτα 9 χρόνια γάμου
είναι ότι,
η Αποδοχή της,
η Αποδοχή αυτής της Αντιπαλότητας
είναι και το καλύτερο GPS
για ν' αποφύγεις
Συγκρούσεις Μετωπικές
Προσγειώσεις σε άλλους Πλανήτες-Ανθρώπους,
Εξωγήινους,
Εξώγαμους,
Γήινους... που είναι και οι επικινδυνότεροι,
Μυστικά Ραντεβού με την Αδιαφορία,
Παρκάρισμα του Λίγου Χρόνου Ελεύθερου σε Διαφορετικά Μακρινά Πάρκινγκ...
Αυτό το GPS,
είναι
η τελευταία λέξη της Τεχνολογίας
προς Αποφυγήν Οικιακών Ατυχημάτων,
το να δεχτείς ότι ο Οικείος σου,
ο Σύντροφός σου,
είναι ΑΛΛΟΣ
και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ από σένα.
Αν δε βάλεις Στόχο σώνει και καλά
να κάνεις και τον Άλλο
σαν τα μούτρα σου,
ο Μισός δρόμος θα 'χει γίνει.
Μένει να πάρει το ίδιο GPS και ο Αντίπαλος,
για να διανυθεί και η άλλη μισή απόσταση,
κυρίως,
να μην επιχειρήσει να σε κάνει σαν τα δικά του μούτρα.
Προαιρετικά,
αλλά το συνιστούν 29 σοβαροί Δικηγόροι, (ναι, ναι, υπάρχουν τόσοι σοβαροί Δικηγόροι, κάπου τόσους έχω φίλους)
προαιρετικά,
καλόν είναι
οι γονείς των Αντιπάλων
να βρίσκονται σε Απόσταση Ασφαλείας. (450 χλμ τουλάχιστον.)
ΟΣΟ ΚΑΛΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ,
ΜΑΚΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κοστίζει αυτό βέβαια.
Περίπου έναν μισθό. Της μπέυμπυ-σίτερ.
Αλλά έρχεται μία η άλλη
καθώς
μην έχοντας παππού και γιαγιά κοντά
δε βγαίνεις για ποτάκια και δειπνάκια,
άρα δεν ξοδεύεις.
Κυρίως όμως,
η απόσβεση του μισθού της μπέυμπυ-σίτερ αντί γιαγιάς γίνεται
λόγω αποφυγής των εξόδων διαζυγίου.
Μία η άλλη έρχεται σίγουρα, τα έχω υπολογίσει.
Ας εκμεταλλευτούμε τη Μοναδική ίσως αλήθεια που βγήκε ποτέ
από στόμα Δικηγόρου.
Είναι σαφές πως δεν τους συμφέρει η σύσταση αυτή,
κερδίζουν οι δικηγόροι όταν κηρυχθεί ο πόλεμος ανάμεσα στους Αντιπάλους,
χαμό θέλουν αυτοί,
αλλά,
υπάρχουν τουλάχιστον 29,
οι 29 δικηγόροι- φίλοι μου
που απεύχονται τέτοια λεφτά
και συνιστούν αποστάσεις Ασφαλείας.
Δε λέω,
ωραία ήταν στην τηλεόραση
εκείνες οι ευτυχισμένες οικογένειες
με τρεις-τέσσερις γενιές μαζί στο ίδιο σπίτι.
Στην τηλεόραση γιατί
στη Ζωή,
τέτοια ευτυχία με τόσο κόσμο μαζεμένο δεν πήρε ποτέ το μάτι μου.
Θα υπάρχει κάπου,
σε κάποιο βουνό αλλά...
το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια απ' τις τρεις-τέσσερις γενιές που συνωστίστηκαν
θα την πλήρωσε τόση 'Ευτυχία"
Γιατί έχει το Κόστος της η Ευτυχία.
Ειδικά η Ευτυχία του Συνωστισμού.
Η Αλάιτζ ήθελε κορίτσι.
Εγώ,
πιο κλασικός,
κι ακριβώς επειδή είναι
ένα πράμα να φύγει κανείς απ' τη Λάρισα
κι άλλο να φύγει η Λάρισα απ' αυτόν,
αγόρι!
Κι ενώ λένε πως ο άντρας αποφασίζει σ' αυτά,
για καλή μου τύχη έγινε αυτό που ήθελε η Αλάιτζ
και ήρθε στη ζωή μας η Άλμπα.
Εννιά μήνες ακριβώς από το γάμο μας,
όπως παλιά,
τα παλιά κλασικά ζευγάρια,
ακριβώς στους εννιά μήνες.
Καημένη Άλμπα!
Μόνο απ' την τηλεόραση
κι αυτή θα τη γνωρίσει εκείνη την ευτυχία,
με τις πολλές γενιές μαζί.
Κανέναν απ' τους τέσσερις παππούδες δεν έχει κοντά.
Τους δυο
στο Μπιλμπάο
στα 450 χλμ (το ελάχιστο όριο αποστάσεως)
τους άλλους δυο
στη Λάρισα
στα 4.5000 χλμ
Για Καλή μου Τύχη ήρθε αυτό που ήθελε η Αλάιτζ...
Η Άλμπα μας!
Το χρονόμετρο μας.
Μια Πρόθεση Ανιδιοτελούς Αγάπης
και λίγο Διαιώνισης,
Γενικά και Αόριστα
Υπήρχε
η Άλμπα μου
τέτοια μέρα
9 χρόνια πριν
και τώρα...
τώρα
τρέχει
πιο γρήγορα από λεπτοδείκτης
και δε βλέπει την ώρα να φτάσει ο Δεκέμβρης,
να πάει στην πρώτη συναυλία της,
μιας τραγουδίστριας εφήβων,
έφηβη στη συμπεριφορά κι αυτή,
όλα τρέχουν πιο γρήγορα από μένα,
κι η Άλμπα
κι η εφηβεία δείχνει τα δόντια της νωρίς-νωρίς
και απειλεί σε 10 χρόνια να είναι ενήλικη
και να δηλώσει Πτώχευση η Ευθύνη μας,
να καταρρεύσει η Μετοχή της Αγωνίας,
κομμένα
και τα πολλά-πολλά Φιλιά
και οι πολλοί Καβγάδες,
να πέσει Ησυχία,
να μην είναι θέμα το μπαλέτο
ούτε αν προλαβαίνει τη χορωδία
ούτε το ποιος απ' τους δυο θα πάει στη συνάντηση με τη δασκάλα
και ποιος στο σούπερ -μάρκετ,
να πέσει Ησυχία
πολύ Ησυχία
και να βρεθούμε με την Αλάιτζ
ξανά
πρόσωπο με πρόσωπο.
Καλώς να 'ρθει κει κείνη η ώρα,
που θα 'μαστε οι δυο μας
πολύ μαζί,
όχι στο πόδι,
χέρι-χέρι
μαζί,
πολύ,
γιατί κι οι δυο το ψάχνουμε τώρα
πολύ.
Ελπίζω όταν θα το 'χουμε, να ξέρουμε και τι να το κάνουμε.
Είναι λόγος Γιορτής μια Επέτειος Γάμου;;;
ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!
Και ΜΙΑ ΜΕΡΑ πια να κλείσουν άνθρωποι
ΜΑΖΙ,
για τρελό πάρτι είναι.
Δεν ευνοεί η Εποχή τις Διάρκειες.
Απ' τη μπαταρία του τηλεφώνου μέχρι το Γάμο και τη Σχέση
δεν ευνοεί η Εποχή τις Διάρκεια.
Ούτε τους Συνωστισμούς ευνοεί .
Πάνω από Ένας είναι Πολλοί.
Το ΜΑΖΙ περνάει Μεγάλη Κρίση.
Εκεί βρήκε και πάτησε κι Άλλη,
αυτή που τη φωνάζουν
“Οικονομική”
Αν όσους είχε στόχο τους έβρισκε
ΜΑΖΙ,
ούτε 9 μέρες δε θα κρατούσε.
Υ.Γ 1: Το είχα ξεκαθαρίσει απ' την αρχή στην Αλάιτζ, "εγώ - της είχα πει - είμαι από τη Λάρισα
στο σπίτι μου,
στο γάμο μου,
ΕΓΩ αποφασίζω ΠΟΤΕ θα μαγειρέψω."
Κι έτσι συνεχίζουμε. Η Αλάιτζ και η Άλμπα απλώς μου λένε τί θέλουν.
Υ.Γ. 2.: Αν το GPS τρελαίνονταν και μ' έριχνε στο Βράχο του Λυκαβηττού
γωνία
με 10ης Οκτωβρίου 2004,
θα παντρευόμουν και πάλι με την ίδια γυναίκα: με σένα Αλάιτζ.
El Greco
Όπως τα λες, και τα λες πολύ ωραία.
ReplyDeleteΝα ζήσετε και εύχομαι όταν η Alba δεν χρειάζεται πια 24/7 παρακολούθηση (σε πολλά χρόνια) να έχεις την ίδια χαρά στο να είστε μαζί με την κούκλα νύφη όσο σου δείξαμε ότι είναι δυνατόν στο Tour Ισπανίας του Αυγούστου...
Αμήν Αννούλα! Είστε το Απόλυτο Παράδειγμα προς Μίμηση!!!! Φιλιά κι ευχαριστώ!
DeleteΝα ζήσετε σαν τα ψηλά βουνά. Και όλοι, ας δούμε, ας νιώσουμε, ας ρουφήξουμε, ας ζήσουμε. Μια μέρα τη φορά!
ReplyDeleteSingular η Ευχή σου!!! Πολλά ευχαριστώ!
DeleteΓιάννη μου να ζήσετε !!! ή μάλλον να συνεχίσετε να ζείτε έτσι όμορφα, ευτυχισμένα και αγαπήμενα !!!
ReplyDeleteΈχεις πει πολλές αλήθειες στον όμορφο γραπτό σου λόγο !!!!
Τυχερή η Αλάιτζ που σ' έχει δίπλα της, ακόμη πιο τυχερός που έχεις εσύ την Αλάιτζ δίπλα σου !!!!
Μακάρι πολλοί να ακολουθήσουν την πορεία σας, και να σας έχουν ένα όμορφο "πρότυπο" !!!!
Φιλιά πολλά !!!!
Νατάσσα
Χίλια Ευχαριστώ Νατάσσα μου για την προσεκτικη ανάγνωση, για τα λόγια τα καλά και για τις ευχές. Μια διευκρίνιση μόνο: γιατί εγώ "ακόμη πιο τυχερός;;;;
DeleteΥ.Γ.: Αυτό το Κ. ... με μπέρδεψε. Δεν πιστεύω να είσαι η Καραμανλή... Η άλλη είσαι, του Γιάννη όχι του Κώστε. Ε;;;;