3η ΜΕΡΑ:
Αφύπνιση. Πρωινό.
Καλημέρα.
Ήταν ωραία και χθες… Καιρός ήταν να ξανάρθουν ορισμένα θέματα στην κουβέντα, κυρίως η ηθική υποχρέωση που έχουμε γι’ αγώνα κάθε στιγμή κι ο κίνδυνος να ξεφύγει απ’ τα χέρια μας, να γίνει το φλερτ με την παρανομία και τη γοητεία της. Αν τη δεις προφίλ, είναι γοητευτικότατη η παρανομία.
Απ’ τον καιρό των Βάσκων και της ΕΤΑ είχαμε ν’ ανοίξουμε τέτοια ζητήματα.
Καλημέρα. Βάλτε ζώνες.
Arrivederci Bologna!
Ποιος θα μας πει τί έχουμε σήμερα;
Μάρκο, κανένας δε σηκώνει χέρι…
Ξαναρωτάω: ποιος έρωτας θα μας απασχολήσει σήμερα;
Ούτε μιάμιση ώρα δρόμο δεν έχουμε ως τη Ραβένα, δε μπορούμε να χάνουμε το χρόνο μας έτσι, ρωτάω ποιος έρωτας;
Όχι, πολύ predictable η απάντησή σου…
Όχι.
Της Θεοδώρας οι έρωτες δεν είναι μέσα στη σημερινή ύλη. Ούτε τα έργα και οι ημέρες του Ιουστινιανού. Θέλω να γνωρίσουμε φίλους και εχθρούς του Δάντη, σ’ αυτόν είναι αφιερωμένο το ταξίδι μας…Γι' αυτό έχουμε μαζί μας τον "Κόμη του Βορρά"
Κόμη μου, μίλησέ μας για τη Φραντσέσκα και τον Πάολο… Ή προτιμάς να πιάσουμε τους έρωτες της Γάλλα Πλακίδια;
Μισό λεπτό, φώτα… μουσική…
ΣΤΟΠ.
Αλήθεια, βγαίνεις ή βγαίνω; Το σίγουρο είναι ότι πρώτη ώρα το θέμα μας είναι η Λαγνεία!
Φώτα… μουσική… Κόμη βγαίνεις…
Φτάσαμε στη Ραβένα.
Στη γη των Βησιγότθων έχουμε αρμενίσει πολλές φορές, ετούτη εδώ η πόλη ήταν κάποτε πρωτεύουσα των Οστρογότθων.
Θα επισκεφτούμε πρώτα το Μαυσωλείο της Galla Placidia… Ναι, κόρης εκείνου του εξαιρετικού ανθρώπου, του Θοδόσιου του Μέγα, εκείνου ναι, με τον Ιππόδρομο και τους χιλιάδες σφαγιασθέντες… Όχι, σήμερα δε θα μιλήσουμε για τη Μετάνοια, η Λαγνεία είπαμε είναι το θέμα μας.
Ασφαλώς και θα Επισκεφτούμε την Εκκλησία του «San Vitale» με τα περίφημα βυζαντινά ψηφιδωτά του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας. Κι από κει… Είναι δυνατόν σ’ αυτό το ταξίδι να μην επισκεφτούμε τον Τάφο του Δάντη; Έχω να σας ζητήσω κάτι εκεί.
Μετά τις επισκέψεις χρόνο για καφέ, κανένα πανίνι στο χέρι και φύγαμε… Πού πάμε; Εκεί που γεννήθηκε, μετά τον τάφο του, πίσω, στη ζωή, όλα απ’ την αρχή, 1, 2, 3… ξεκινάει το γύρισμα… φύγαμε για Φλωρεντία!
Δυο μέρες και δυο νύχτες στη Φλωρεντία!
Ανεβείτε στο λεωφορείο. Τώρα βγαίνω εγώ…
Βλέπω μπροστά μου να πέφτει ασταμάτητα χοντρό χαλάζι, μαύρο βρόμικο νερό και χιόνι…κάτι σκιές περπατούν μέσα σε κάκοσμη λάσπη…
Σήμερα θα μιλήσουμε περί…
Φτάσαμε.
Στο ξενοδοχείο μας πρώτα…
Ελάτε, έχει μείνει ένα… Ποιος δεν πήρε κλειδί;
Θα καπνίζει έξω σίγουρα…
Λοιπόν… Στις 18:00 θέλω να είστε όλοι κάτω… Θα πάμε βόλτα, για μια πρώτη επαφή με την πόλη, να θυμηθούν κάποιοι, να πρωτοθαυμάσουν άλλοι… Πάμε για το κλασικό μας by night. Δεν είναι για μια ημερήσια εκδρομή η Φλωρεντία και τέλος, θέλει τη νύχτα της, ν’ αφουγκραστούμε, να νιώσουμε ποιο είναι τέλος πάντων το DNA αυτής της πόλης, σαν πορτραίτο της Αναγέννησης της ίδιας…
Ελάτε, προχωρούμε…μαζευτείτε εδώ για την Ιστορική φωτογραφία όλοι μαζί… Εδώ…στη Γέφυρα την περίφημη…
Θέλετε να πάμε κι ως την πλατεία Michelangelo να δούμε την πόλη από ψηλά;
Δεν πειράζει, για όσους έχετε ξανάρθει, εγώ θέλω να κάνουμε κανονική ξενάγηση στην πόλη… παντού… Πάμε παντού Κόμη… Κι ύστερα φύγαμε για φαγητό… Ναι κανονίσαμε να φάμε όλοι μαζί κι απόψε…
Καθίστε… Στο σημερινό Συμπόσιο θέλω να μιλήσουμε για όσους δε μπόρεσαν να φρενάρουν τις σεξουαλικές ορέξεις και ίσως τώρα στην όποια Κόλαση ή σε κάναν Παράδεισο να τους χτυπάει δυνατός αέρας και να τους παρασέρνει από δω και από κει χωρίς σταματημό, σαν σμήνους πουλιών μέσα σε καταιγίδα. Έχουμε τέτοιους εδώ;
Τη γκαρσόνα αυτή την ξέρω…
- Cao bella, come ti chiami?
- Julieta.
-Και τη φίλη σου που σερβίρει στο άλλο τραπέζι;
-Golfo.
-Από κάπου την ξέρω κι αυτή...
- Dammi la tua mano
-Ξέρεις να διαβάζεις χέρια;
Παύση
Τί βλέπεις;
Παύση
Κόλαση ή Παράδεισο βλέπεις, γιατί δε μιλάς;
Κοίτα και τ’ άλλο χέρι, τί βλέπεις και δε μιλάς;
Η Golfo πλησιάζει.
Η Julieta έχει καρφώσει το βλέμμα της στις γραμμές του χεριού.
Μουσική.
Καληνύχτα. Ραντεβού αύριο στη Galería Uffizi. Μπορεί σε κάποιο πίνακα να δει κανείς του χεριού του το ανείπωτο πεπρωμένο.
El Greco
No comments:
Post a Comment