ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ

     Όχι, η φωτογραφία δεν είναι ούτε από την Βιέννη ούτε απ’ το Παρίσι. Απ’ το Νέο Φάληρο είναι. Το Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Νέο Φάληρο.
           
     Το 1903  ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Νέο Φάληρο. Χτίστηκε με σχέδια του Τσίλερ, κόστισε ένα τεράστιο για την εποχή ποσό χρημάτων και ήταν γνωστό για την πολυτέλειά του.

     Στην εποχή του Β ΄ Π.Π. εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια αμνήμονες και τυχάρπαστοι μεθόδευσαν την κατεδάφισή του.

     Κι αυτό είναι το Ξενοδοχείο PALACE της Μαδρίτης. Κάνοντας ξενάγηση στη Μαδρίτη, δεν υπάρχει τουρίστας  που να μη ρωτήσει: «Κι αυτό, τι είναι, Παλάτι κι αυτό;»

     Ακριβώς μπροστά στο Άγαλμα του Ποσειδώνα, απέναντι από την Πινακοθήκη το Πράδο, δίπλα από το Ισπανικό Κοινοβούλιο, σχεδόν κολλητά στην Πινακοθήκη Thyssen Bornemisza. Χτισμένο κι αυτό την ίδια εποχή με το ΑΚΤΑΙΟΝ, μόνο που ετούτο, αντί για Τραπεζίτης το εγκαινίασε Βασιλιάς. Ο Αλφόνσος ο 13ος, ο παππούς του σημερινού Χουάν Κάρλος. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1912. Πριν ένα μήνα περίπου γιορτάστηκαν τα εκατοστά του γενέθλια.

     Αν είσαι άνθρωπος πρέπει να συντρέξουν πολλοί παράγοντες για να γιορτάσεις τα 100. Αν όμως είσαι κτίριο, εξαρτάσαι αποκλειστικά απ’ τους ανθρώπους. Και δη, από την «Ελίτ» του αποφασίζει τι θα μείνει όρθιο και τι θα γκρεμιστεί.

     Τώρα, που στην Ελλάδα μπήκε η «Μεγάλη Μπουλντόζα» και γκρεμίζει ό,τι απέμεινε, -γιατί δεν είναι οι τωρινοί που ξεκίνησαν το γκρέμισμα – σκέπτομαι απλώς πρακτικά, να μην είχαμε γκρεμίσει τότε λέω το ΑΚΤΑΙΟΝ, να το Κρατικοποιούσαμε άρον άρον έστω και πανάκριβα, κι αμέσως, άρον άρον πάλι  να το πουλούσαμε  Ιδιωτικοποιώντας το έστω και πάμφθηνα μήπως ηρεμούσαν λίγο οι «ύαινες». Στην Εποχή που φτάσαμε, όσο περισσότερα έχει κανείς για πούλημα κακό δεν είναι. Έλα όμως που πρόλαβαν οι προκάτοχοι των «ΠΩΛΗΤΩΝ» να πάρουν τον τίτλο της «ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΑΣ».

Υ.Γ.: Φτάνει μια στιγμή, που το να είσαι «θύμα» ανάξιων πολιτικών ανδρών, πάντα θύμα και αδικημένος, γίνεται γραφικότητα. Νομίζω μέχρι 15-20 χρόνια, αντε «τρώγεται». Από κει και πέρα, άπτεται άλλης ειδικότητος.