ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ: ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ…
(Από τη ρωσίδα φωτογράφο Τατιάνα Μικίνα)
Δεν ξέρω πόσες μέρες του χρόνου έμειναν ελεύθερες, χωρίς να είναι μέρα που γιορτάζεται κάτι. Πολύ Γιορτή έπεσε αλλά χαρά πολύ δε βλέπω. Ημέρα της Γυναίκας, Ημέρα της Μητέρας, του Πατέρα (επιτέλους το συμπεριέλαβαν κι αυτό), των Παιδιών, των Κακοποιημένων Παιδιών, των Ζώων και των Κακοποιημένων Ζώων, των Αδέσποτων, των Κακομαθημένων (Παιδιών και Ζώων), της Ειρήνης… Άσε αυτό, μέχρι ο Κίσινγκερ έχει πάρει Νόμπελ Ειρήνης το 1973. Και ο Κλίντον ήταν υποψήφιος ακριβώς μετά τον Πόλεμο που έκανε στη Γιουγκοσλαβία.
Κι επειδή δεν είμαι κανένας εσωστρεφής, ψοφάω για γιορτές και πανηγύρια σκέφτηκα πως αν και εφόσον μένουν μέρες ελεύθερες, υπάρχουν κι άλλες θεματικές ενότητες να γιορταστούν: Η Μέρα του Άντρα, του Γκέυ, του Συνταγματολόγου που το κάνει τσίχλα και κουρέλι το Σύνταγμα, Ημέρα της Διαμαντοπούλου, ή αν δε θέλουν να το προσωποποιήσουν τόσο ας την πουν Μέρα του Άνευ Λόγου και Αιτίας, θα καταλαβαίνουμε πάνω-κάτω ποιοι γιορτάζουν. Ύστερα μπορούμε να έχουμε τη Μέρα του Ανοίκιαστου σπιτιού, του Απούλητου σπιτιού, Ημέρα του Άστεγου, Άνεργου, του Ντροπιασμένου στα μάτια το παιδιού του… Όρεξη να ’χουμε και μέρες ελεύθερες να μένουν και γιορτές θα βρεθούν.
(Jerónima, η 'γυναίκα" του El Greco)
Σήμερα όμως είναι η Μέρα της Γυναίκας. Και χθες κατά τη γνώμη μου. Και είπα να μοιραστώ ένα ωραίο βίντεο όπου περνούν μπροστά απ’ τα μάτια σου φωτογραφίες και ονόματα γυναικών συγγραφέων. Έστω και ως ιδέα, να ψάξει αν θέλει κανείς πράματα που ’χει γράψει η καθεμιά απ’ αυτές και να διαβάσει. Απ’ το βίντεο λείπει έστω κι ένα ελληνικό. Ίσως είναι γιατί το βίντεο δεν αναφέρεται σε Ποιήτριες, εκεί, ίσως μόνο εκεί ακόμα αντέχει η Ελλάδα. Ίσως πάλι η απουσία ελληνικού ονόματος απλώς να οφείλεται στη γενική παρακμή μας, την ολοένα εντονότερη Απουσία μας απ’ όλα τα Ωραία.
Σιγά μην είναι όμως μόνο συγγραφέας η γυναίκα. Κυρίως όλα τ’ άλλα κάνει και χρόνος για να καταγράψει όσα της Δίνουν και της παίρνουν Ζωή, σχεδόν ποτέ δε μένει.
Νά ένα Φρέσκο βίντεο, χθεσινό, από την Ιερισσό. Με τη φωνή μια Άλλης Γυναίκας, απ' αυτές που έτσι όπως τα 'φερε η Ζωή, μέχρι κι ένα πιάτο φαγητό, στο πόδι το τρώνε. Αφού π΄ρωτα σερβίρουν σύζυγο, παιδιά και πεθερό.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qBpfkkxSIK8
Δεν είναι απαραίτητο να είναι συγγραφέας μια γυναίκα για να πρωταγωνιστεί στη Ζωή. Έχει κάτι απ’ τη Φύση της, τη Σκοτεινή και την Άλλη που κάνει όλη τη Ζωή πιο συναρπαστική. Επειδή είναι Απρόβλεπτη. Κι έχω την αίσθηση ότι πολύ ειρωνικά, άντρες μόνον, έστω και ελάχιστες φορές μπόρεσαν να την προσεγγίσουν τρυφερά αλλά όχι γλυκανάλατα, να την καταλάβουν και να την Προβλέψουν. Ένας απ’ αυτούς νομίζω είναι ο Ευριπίδης. Άλλος ο Τέννεσσυ Ουίλιαμς.
Για μένα προσωπικά, η πιο Ωραία, η πιο Μεγάλη Κουβέντα που ειπώθηκε ποτέ για Γυναίκα βγήκε απ’ το στόμα του Ομήρου. Έστω κι αν την έβαλε στο στόμα του Πριάμου. Θυμάμαι μια διάλεξη αυτού του Σπουδαίου Καθηγητού, του Λιαντίνη που δεν άντεξε τόσο σκατό γύρω του και αποσύρθηκε νωρίς. Περιέγραφε μια Στιγμή και με το Πάθος του, έκανε τους να τα βλέπουν όλα ζωντανά μπροστά τους.
Η Ελένη, η Ωραία Ελένη, οδηγείται μπροστά στο Συμβούλιο Γερόντων και Σοφών της Τροίας. Με τόσο αίμα που χύθηκε για χατίρι της, ο κόμπος έχει φτάσει το χτένι, είναι σχεδόν καταδικασμένη. ή θα την δάει το μαύρο το σκοτάδι ή θα την επιστρέψουν στου έλληνες να την "περιποιηθούν" εκείνοι. Μένει μόνο να επικυρώσει την Καταδίκη της ο Γέρο-Πρίαμος. Εμφανίζεται λοιπόν ο Βασιλιάς, κοιτάζει την Ελένη, την Ωραία Ελένη και μένει ο Γέρος με το στόμα ανοιχτό! Ούτε μια στιγμή δε σκέφτηκε την Ετυμηγορία του: Για τέτοια Γυναίκα, χαλάλι δέκα χρόνια Πόλεμος. Άλλα τόσα να πολεμήσουμε.
Ευχή μου σε όλες τις γυναίκες, και ειδικά στη δική μου (αν αυτό το "δική μου" μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γυναίκα) να σεβαστούν τη Φύση τους, να μην προσπαθήσουν άλλο να μας μοιάσουν.
EL GRECO
Υ.Γ.: Λόλα, νά μία γυναίκα:
Δεν ξέρω πόσες μέρες του χρόνου έμειναν ελεύθερες, χωρίς να είναι μέρα που γιορτάζεται κάτι. Πολύ Γιορτή έπεσε αλλά χαρά πολύ δε βλέπω. Ημέρα της Γυναίκας, Ημέρα της Μητέρας, του Πατέρα (επιτέλους το συμπεριέλαβαν κι αυτό), των Παιδιών, των Κακοποιημένων Παιδιών, των Ζώων και των Κακοποιημένων Ζώων, των Αδέσποτων, των Κακομαθημένων (Παιδιών και Ζώων), της Ειρήνης… Άσε αυτό, μέχρι ο Κίσινγκερ έχει πάρει Νόμπελ Ειρήνης το 1973. Και ο Κλίντον ήταν υποψήφιος ακριβώς μετά τον Πόλεμο που έκανε στη Γιουγκοσλαβία.
Κι επειδή δεν είμαι κανένας εσωστρεφής, ψοφάω για γιορτές και πανηγύρια σκέφτηκα πως αν και εφόσον μένουν μέρες ελεύθερες, υπάρχουν κι άλλες θεματικές ενότητες να γιορταστούν: Η Μέρα του Άντρα, του Γκέυ, του Συνταγματολόγου που το κάνει τσίχλα και κουρέλι το Σύνταγμα, Ημέρα της Διαμαντοπούλου, ή αν δε θέλουν να το προσωποποιήσουν τόσο ας την πουν Μέρα του Άνευ Λόγου και Αιτίας, θα καταλαβαίνουμε πάνω-κάτω ποιοι γιορτάζουν. Ύστερα μπορούμε να έχουμε τη Μέρα του Ανοίκιαστου σπιτιού, του Απούλητου σπιτιού, Ημέρα του Άστεγου, Άνεργου, του Ντροπιασμένου στα μάτια το παιδιού του… Όρεξη να ’χουμε και μέρες ελεύθερες να μένουν και γιορτές θα βρεθούν.
Σήμερα όμως είναι η Μέρα της Γυναίκας. Και χθες κατά τη γνώμη μου. Και είπα να μοιραστώ ένα ωραίο βίντεο όπου περνούν μπροστά απ’ τα μάτια σου φωτογραφίες και ονόματα γυναικών συγγραφέων. Έστω και ως ιδέα, να ψάξει αν θέλει κανείς πράματα που ’χει γράψει η καθεμιά απ’ αυτές και να διαβάσει. Απ’ το βίντεο λείπει έστω κι ένα ελληνικό. Ίσως είναι γιατί το βίντεο δεν αναφέρεται σε Ποιήτριες, εκεί, ίσως μόνο εκεί ακόμα αντέχει η Ελλάδα. Ίσως πάλι η απουσία ελληνικού ονόματος απλώς να οφείλεται στη γενική παρακμή μας, την ολοένα εντονότερη Απουσία μας απ’ όλα τα Ωραία.
Σιγά μην είναι όμως μόνο συγγραφέας η γυναίκα. Κυρίως όλα τ’ άλλα κάνει και χρόνος για να καταγράψει όσα της Δίνουν και της παίρνουν Ζωή, σχεδόν ποτέ δε μένει.
Νά ένα Φρέσκο βίντεο, χθεσινό, από την Ιερισσό. Με τη φωνή μια Άλλης Γυναίκας, απ' αυτές που έτσι όπως τα 'φερε η Ζωή, μέχρι κι ένα πιάτο φαγητό, στο πόδι το τρώνε. Αφού π΄ρωτα σερβίρουν σύζυγο, παιδιά και πεθερό.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qBpfkkxSIK8
Δεν είναι απαραίτητο να είναι συγγραφέας μια γυναίκα για να πρωταγωνιστεί στη Ζωή. Έχει κάτι απ’ τη Φύση της, τη Σκοτεινή και την Άλλη που κάνει όλη τη Ζωή πιο συναρπαστική. Επειδή είναι Απρόβλεπτη. Κι έχω την αίσθηση ότι πολύ ειρωνικά, άντρες μόνον, έστω και ελάχιστες φορές μπόρεσαν να την προσεγγίσουν τρυφερά αλλά όχι γλυκανάλατα, να την καταλάβουν και να την Προβλέψουν. Ένας απ’ αυτούς νομίζω είναι ο Ευριπίδης. Άλλος ο Τέννεσσυ Ουίλιαμς.
Για μένα προσωπικά, η πιο Ωραία, η πιο Μεγάλη Κουβέντα που ειπώθηκε ποτέ για Γυναίκα βγήκε απ’ το στόμα του Ομήρου. Έστω κι αν την έβαλε στο στόμα του Πριάμου. Θυμάμαι μια διάλεξη αυτού του Σπουδαίου Καθηγητού, του Λιαντίνη που δεν άντεξε τόσο σκατό γύρω του και αποσύρθηκε νωρίς. Περιέγραφε μια Στιγμή και με το Πάθος του, έκανε τους να τα βλέπουν όλα ζωντανά μπροστά τους.
Η Ελένη, η Ωραία Ελένη, οδηγείται μπροστά στο Συμβούλιο Γερόντων και Σοφών της Τροίας. Με τόσο αίμα που χύθηκε για χατίρι της, ο κόμπος έχει φτάσει το χτένι, είναι σχεδόν καταδικασμένη. ή θα την δάει το μαύρο το σκοτάδι ή θα την επιστρέψουν στου έλληνες να την "περιποιηθούν" εκείνοι. Μένει μόνο να επικυρώσει την Καταδίκη της ο Γέρο-Πρίαμος. Εμφανίζεται λοιπόν ο Βασιλιάς, κοιτάζει την Ελένη, την Ωραία Ελένη και μένει ο Γέρος με το στόμα ανοιχτό! Ούτε μια στιγμή δε σκέφτηκε την Ετυμηγορία του: Για τέτοια Γυναίκα, χαλάλι δέκα χρόνια Πόλεμος. Άλλα τόσα να πολεμήσουμε.
Ευχή μου σε όλες τις γυναίκες, και ειδικά στη δική μου (αν αυτό το "δική μου" μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γυναίκα) να σεβαστούν τη Φύση τους, να μην προσπαθήσουν άλλο να μας μοιάσουν.
EL GRECO
Υ.Γ.: Λόλα, νά μία γυναίκα:
No comments:
Post a Comment