Έκατσα χθες και φωτογράφισα ό,τι μπόρεσα με την Ελπίδα πως ό,τι μου ξέφυγε να μη γίνει αιτία να στενοχωρηθεί κανείς... Σίγουρα κάτι θα μου ξέφυγε γιατί πάντα κάτι μου ξεφεύγει...
Νά τι μου φέρατε εκείνο το βράδυ σε ας πούμε πιο Υλική Υπόσταση. Αυτά μπόρεσα και τα φωτογράφισα.
Η Αγάπη δε Φωτογραφίζεται.
Γιατί Αγάπη τί Άλλο ήταν το ότι ήσασταν εκεί μες στο κρύο μέχρι τις 3:20 τα ξημερώματα οι τελευταίοι!
Η Στέφη Αρχοντή και η Αλεξία Νικολάου, ένας Θεός ξέρει πόσες ώρες,
(αυτές δεν είναι εργατοώρες, της Αγάπης ώρες είναι)
στέρησαν απ' τον εαυτό τους κι απ' όσα άλλα θα μπορούσαν να κάνουν
για να φτιάξουν αυτό το Άλμπουμ! Βήμα-βήμα το Ταξίδι, με ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή, με ειδικό πρόγραμμα στο μυαλό, στην καρδιά, μετά να το στείλουν σε ειδικό τυπογραφία...
Μακάρι να μπορούσα να το χαρίσω σε 147 ανθρώπους
(είναι και κείνο το -2)
Ο Γιάννης και η Κατερίνα μού έφεραν DVD και CD. Καταπληκτική δουλειά στο DVD, βήμα-βήμα και δω όλο το ταξίδι. Αν το βγάλουν στην πιάτσα δε θα ξαναπάει άλλος στη Βόρειο Ισπανία! Με το DVD αυτό θα είναι σα να πήγε και γω θα είμαι χωρίς δουλειά... Κρύψτε το Γιάννη! Τόσες εικόνες, και υπότιτλους, και χιούμορ και και και... τη φωνή μου μόνο να μην είχατε βάλει θα το αγόραζα να το χαρίσω σ' όλους κι αυτό.
Άλλο καταπληκτικό, η δουλειά της Φανής
(Στάση)... Με τα χεριάκια της ζωγράφισε πάνω στην πέτρα τα "Πειραματόζωα" Με τα χεράκια της ζωγραφίζει πάνω στις πέτρες... Και για το
Harvest έφτιαξε ένα... (
Έχετέ τη στο μυαλό σας, αν θέλετε να κάνετε κανένα δώρο ιδιαίτερο, να μην είναι απ' το σωρό τον πάνω-κάτω ίδιων, στη Φανή όλοι -δεν τη ρώτησα κιόλας αν θέλει αλλά - γιατί να δίνετε Χριστουγεννιάτικα τα λεφτά σε ξένο κόσμο.)
Τα λουλούδια μου τα χάρισε η Λένα, το Πειραματόζωο που έλειπε απ' το Γκαλά και παρέλαβαν σύζυγος (ο Γιώργης που τον έχασε στην Παμπλόνα για να προλάβει την παρτέλαση που είχε εκείνη την ημέρα) και κόρη (η Αθηνά που έψαχνε να μαζέψει και μάνα και πατέρα σ' αυτό το ταξίδι) το 2ο Βραβείο Πιστότερου Ακολούθου του Dress Code.
Η Ρούλα η Καραθέα-Καρπουζλή η Παρουσιάστρια του Γκαλά, μού έφερε χειρόγραφα, σκέψεις της για το ταξίδι, τις σκέψεις και τα αισθήματα που μοιράστηκε μετά και στον Διαγωνισμό "Ολόχρυσο Σπέρμα Λογοτεχνικό" ... και cd με φωτογραφίες έφερε και και και...
Η Στέλλα Παπαδοπούλου που ξεχειμωνιάζει στην Αφρική για να βοηθήσει όπως και όσο μπορεί, έφερε φωτογραφίες τυπωμένες, της παλιάς της ωραίας σχολής η Στέλλα... Καλό είναι να υπάρχουν και πράματα τυπωμένα. Αν γίνει κανένα Παγκόσμιο Γενικό και Ειδικό Black Out, καλό είναι να έχουμε και τίποτα τυπωμένο, αλλιώς θα είμαστε χωρίς παρελθόν και όμηροι στα χέρια του Αλτσχάιμερ.
Αλάτι από την Κάρυστο έφερε η Δώρα κι ο Γιώργος.
Είδα το Αλάτι και -άγνωστο γιατί- σκέφτηκα την Αλάμπρα,
από κει πήδηξα στο Μέλι το Γάλα και τους Χουρμάδες που έφερναν όσοι επισκέπτονταν τον Σουλτάνο της Γρανάδας... κι ενώ εγώ σουλατσάριζα στους κήπους Χενεραλίφε,
με φωνάζει ο ειδικό φρουρός στις χειραποσκευές του αεροδρομίου Ελ Βενιζέλος...
-"έχετε ένα βάζο εδώ..."
-" όχι" του λέω...
-"Λέτε να κάνει λάθος το μηχάνημα;"
-"Πρώτη φορά θα είναι;" του λέω με έπαρση.
-"Ανοίξτε τότε να το εξακριβώσουμε."
Ανοίγω τί να δω!!!!! Ένα βάζο με μέλι που έγραφε Κάρυστος... Συγνώμη Δώρα και Γιώργο. Κι ευτυχώς δεν είχατε βάλει γάλα και χουρμάδες γιατί θα μου τα κρατούσαν κι αυτά να τα πετάξουν στα σκουπίδια οι νομοταγείς. Είναι Μεγάλος Κίνδυνος το Μέλι.
Και τί δεν έκλεισε από δώρα μέσα σ' αυτόν το φάκελο η Μαρία η Σκέτη. Και πιτζάμες για την Άλμπα, και ημερολόγιο με κλειδαριά και και και ... Και πάνω απ' όλα, ξεχωριστή στη λεπτομέρεια όπως πάντα, έκατσε και τύπωσε και στο φάκελο και στο χαρτί που εσωκλείεται κι αναφέρει δώρα κι αισθήματα, τη φωτογραφία της Μαρίνας, τη νικήτρια φωτογραφία με τίτλο: “Αγάπη, τί Άλλο;”
Από cd, dvd, στικάκια... Πλούσιος γύρισα!
"Το Ταξίδι: Ελληνικό όνειρο στην Αμερική" λέει το δώρο της Δέσποινας Σ. Καταπληκτικό ντοκιμαντέρ για τότε που ταξίδευα λόγω κατεπείγουσας ανάγκης. Τί άλλο είναι η πείνα;
Η Νέτα ήρθε με το "Πάθος" της Λουθ Κασάλ στη μια μασχάλη και τα Πάθη της Γκόλφως στην άλλη.
Ο Παναγιώτης κι η Τασία με στικάκι γεμάτο προσωπικές ματιές του ταξιδιού και σίγουρα ωραίες στιγμές που όμως ακόμα δεν πρόλαβα να δω.
Υ.Γ: Το είδα και είδα κι άλλη πλευρά του χαρακτήρα τους. Πικάντικος μου βγήκε ο Παναγιώτης. Μπούτι για μπούτι (όχι χοιρινό) τουρίστριας δεν του ξέφυγε. Το δάχτυλο στο zoom πανέτοιμο το είχε.
Η Θέλγη με τους 3 Τενόρους και το Θρυλικό τους πια live
Η Στέλλα κι ο Θωμάς κατάφεραν να μη χαθούν και σ' αυτό το Ταξίδι
(ειδικά ο Θωμάς κι ας είναι στην ομάδα υψηλού κινδύνου λόγω Πάθους με τη φωτογραφία) και να μου φέρουν στιγμές της ματιάς τους.
Μέχρι την συγκεκριμένη απόχρωση του κομοδινί στο μαλλί μου έπιασαν με τον φακό τους αλλά ως κομψοί και διακριτικοί άνθρωποι την κρατούν για χρήση ιδιωτική. Για δημόσια έχουν άλλα πλάνα πιο μακρινά όπως αυτό.
DVD της Βιβής, της περίφημης πια Βιβής, της Βιβής Βγαίνεις, του Πειραματόζωου που έτσι όπως ανατράπηκε το Πρόγραμμα εκείνο το βράδυ (καλύτερα που δεν ξέρετε και τα "μπακ στέιτζ") δεν πρόλαβε να κλέψει την παράσταση, δεν την ξαναφώναξα "Βιβή Βγαίνεις" κι ας είχε ετοιμάσει πολλά. Δεν είναι τυχαίο που βραβεύτηκε η Βιβή με το Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στους Πανελλήνιους Αγώνες Ερασιτεχνικού Θεάτρου στην Ορεστιάδα.
Στα DVD αυτά έκλεισε λίγο απ' το ταλέντο της και μου το φερε... Μικρή φτωχή πλην τίμια απ' τη Μακρακώμη ορμώμενη έφτασε τόσο ψηλά, μέχρι την Ορεστιάδα κι ακόμα παραπάνω... Τα παραπάνω της τα κρατάω για Έκπληξη! (για το επόμενο ταξίδι τα 'χω όλα κανονισμένα στο μυαλό μου...)
Το c.d της δυστυχώς απούσας Ζωής Απειρανθίτου, που είναι και η βασική αιτία που το 4ο πλοκάμι βαφτίστηκε Λυρικό Χταπόδι και που ξαφνικά την Κυριακή αρρώστησε και δεν μπόρεσε να έρθει κι ανάγκασε εμένα να "παραείμαι" στη "σκηνή".
Και βιβλία έλαβα πολλά.
Ένα με καταπληκτικό φωτογραφικό Υλικό απ' τη Μικρά Ασία, και την Ιστορία τους παλαιότερου συλλόγου στην Ιστορία, του Πανιωνίου. Δώρο του Δημήτρη και της Μαρίας Καρτελιά.
Η Μαρία Νανούρη -καταπληκτικό παιδί- υπαινίσσεται μάλλον ότι θέλει να πάμε να ψυχαναλυθούμε στην Αργεντινή. Αν εννοείς αυτό, άστο Μαράκι, θα γυρίσουμε σε χειρότερη κατάσταση, ξέρω τι σου λέω.
Η Στέλλα (η αφρικάνα) μου φερε και το "Δημόσιος Καιρός" της πιο αγαπημένης μου Ποιήτριας, της Κικής.
Η Πέπη πάντα καίρια και επί της Ουσίας
Τα "Μαθήματα Σιωπής" που έλαβε η Ρούλα Κρακατσάνη τόσα χρόνια δίπλα στο Θύμιο και τα παραδίδει τώρα γραπτώς.
Το "Καφές με Ούλεν" (Εκδ. ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ) της Χριστίνας Σωτηροπούλου,
δίπλα στον καφέ τον δικό μου και δίπλα στον σελιδοδείκτη που έφτιαξε η μάνα τής Χριστίνας,
η κ. Ελένη με τα χέρια της
και που μου τον χάρισε το καλοκαίρι
και που είναι και μάνα τής Μάνθας
κι η Μάνθα μάνα τής Έλενας και της Σοφίας
που πήραν και τον μπαμπά τον Γιάννη κι ήρθαν όλοι ειδικά γι' αυτή τη μέρα απ' τα Γιάννενα για τούτο το Γκαλά)
Η Δέσποινα Σμυρνιάδου μού έφερε διάφορα βιβλία για να μοιραστούν αλλά μου είχε δώσει και το δικό της, μ' αυτόν τον καταπληκτικό τίτλο και το ακόμα καταπληκτικότερο περιεχόμενο. Μεταξύ μας, έμαθα ότι γονείς απ' όλη την Ελλάδα, βάζουν μέσον για να κάνει η Δέσποινα στα παιδιά τους φροντιστήριο Έκθεσης. Eminencia θεωρείται στην Έκθεση! Στο να Σκέπτεσαι δηλαδή, αυτή την παλιά ξεχασμένη συνήθεια, να Σκέπτεσαι, να Οικοδομείς Ουρανοξύστες και Γκουγκενχάιμ με τη Σκέψη σου, να αποτυπώνεις στο Χαρτί τις Αρχιτεκτονικές Κινήσεις του Μυαλού σου, αυτό διδάσκει η η Δέσποινα. (Από που η καταγωγή της, το λέει το επίθετό της) Μέσον βάζουν αλλά η Δέσποινα προσφέρθηκε να κάνει δωρεάν μαθήματα σ' όποιο παιδί της Γκρεκολάνδης το 'χει ανάγκη. Θα το βρούμε το παιδί και θα της το δώσουμε.
Και μετά θα περιμένουμε μήπως αυτό το παιδί (στους Δασκάλους Ελπίζουμε) τρίψει στη μούρη όλα όσα Σιωπηλά Δημιουργούν πολλοί έλληνες,
να τρίψει στη μούρη και να διώξει όσους τα τελευταία χρόνια τριγυρνάν από δω κι από κει και μιλούν για έναν λαό διεφθαρμένο.
Ευκαιρία Μόνον θέλουν οι έλληνες να βγάλουν το Καλό.
Ευκαιρία και Τύχη
και Φώτιση βέβαια
να μην ξαναποδειχτούν αυτόχειρες και εκλέξουν πάλι όσους τους βαφτίζουν αλλά και τους κάνουν διεφθαρμένους.
.
Το τελευταίο βιβλίο του Γιώργου Χαριτωνίδη που μου κανε την τιμή να έρθει από την Κύπρο για να 'ναι εκεί στο "Γκαλά" (καλό γκαγκά κι αυτός) και που αν όλα πάνε καλά θα το παρουσιάσουμε μαζί κάνοντας "διάφορα" στο Harvest τον Ιανουάριο.
Και δώρα για την Άλμπα έλαβα...
Από τη Θέλγη, την πιο καινούρια φίλη σταυρουδάκι.
Από τη Μαρία, τη φίλη της Αννούλας της Γατούλας μία σάκα, όχι σκέτη, άδεια, ΓΕΜΑΤΗ, απ' όλα είχε μέσα... Κι όχι μόνο για την Άλμπα, και για την Αγγελική και τη Θάλεια της Ειρήνης. Πρώτη φορά την έβλεπα τη γυναίκα στη ζωή μου. Κι όταν σας πω τι γενναιόδωρη προσφορά έκανε στη Greco-Land... Αλλά αυτά είναι για άλλη ώρα και άλλη δημοσίευση.
Μέσα σ' αυτή την τσάντα,
(μεταξύ πολλών άλλων) ήταν αυτό το βιβλίο:
Και μέσα στο βιβλίο, Κάρτούλα που 'χε γράψει η Αννούλα η Γατούλα.
(Έστειλε κι ευχές στη "μαμά" καλού κακού. Γάτα η Γατούλα) Ένας απ' τους λόγους που την αγαπάω πολύ.
Η Εμμανουέλα και η Αναστασία, οι δύο αδερφές νηπιαγωγοί που ήρθαν απ' τη Λάρισα, της Πέπης και του Διαμαντή τα κορίτσια (έχουν άλλα δυο) μου φεραν βιβλία γλώσσας, γραμματικές συντακτικά, τάξη προς τάξη ώστε η Άλμπα να μη μιλάει μια μέρα τα ελληνικά του Γιώργου. (Ποιον Γιώργο να εννοώ άραγε;)
Και φέρανε και βραχιολάκι που της το φτιάξαν με τα χέρια τους, με το όνομά της ΑΛΜΠΑ.
Δεν έφτανε το ντοκιμαντέρ και το βιβλίο, έφερε δώρο και για την Άλμπα η Δέσποινα.
Και η Κλασσική Αλέκα του Δημήτρη
(Περισσού 69 μένουν αυτοί) ξαναχτύπησε! Έχει ειδικό μπαουλάκι με τα δώρα της Αλέκας η Άλμπα.
Νά και το 2% όσων κάθε φορά δίνουν ή στέλνουν στην Άλμπα η Κατερίνα κι ο Άρης, το Σουγελέικο. Έχω ν' αγοράσω σχολικά είδη από τότε που πήγαινα εγώ σχολείο.
(Κι η Κατερίνα από το Βιβλιοχαρτοπωλείο της προσφέρει πολλά σε παιδιά της Γκρεκολάνδης και θα δούμε που θα πάνε...)
Κι η Στέλλα, η γνωστή, η αφρικάνα, που στον φωτογραφικό διαγωνισμό κρεμιόταν από του βοδιού το κέρατο και πηδούσε φράχτες έφερε και μια κούκλα, απ' τη δεύτερη πατρίδα της σχεδόν πια, απ' το Κονγκό, εκεί που τα παιδιά έχουν την ακριβώς αντίθετη τύχη απ' την Άλμπα.
Νά κι άλλο μπροστά μου (παλιότερο δώρο αυτό) της
Φρόσως της Δασκάλας με τα Χρυσά μαλλιά και τα χρυσά δάχτυλα και το πλατινένιο μυαλό... Μια Μίνι, Μινιατούρα Βιβλιοθήκη, κάτι να μείνει, αν έρθει το "μπλακ άουτ" και χαθεί η ψηφιακή μας Γνώση, να μείνουν τα βιβλία τα κλασικά, κι αν τα κάψουν πάλι κι αυτά, να μείνουν τουλάχιστον οι μινιατούρες, να θυμίζουν ότι υπήρξαν Άνθρωποι σαν τη Φρόσω Φλέγγα που θέλησαν πάση θυσία κάτι να σώσουν!
Και κομπολόι (μεταξύ άλλων), απ' το Βασίλη και τη Βενετία που αν και δε μπόρεσαν να κάνουν το Ταξίδι, ήρθαν τουλάχιστον στα μεθεόρτια. Ερμιόνη-Γκαλά σε 5 λεπτά το κάναν. Ο Βασίλης φτιάχνει κοσμήματα και προσφέρει τις βέρες στους δύο πρώτους γκρεκολανδιώτες που θα τα μπλέξουν και μετά από τα προκαταρκτικά και όλα όσα συνεπάγονται αυτά, θ' αποφασίσουν να προχωρήσουν χέρι-χέρι και με βέρα.
Η τσάντα του μικρού Κωστάκη που πήρε την κιθάρα και μας τραγούδησε στο Γκαλά, εκείνος που συμμετείχε στον Διαγωνισμό Κειμένου με το “Μια Εκδρομή Αιώνια”, που τον σύστησα όταν κατέβαινε απ' τη “Σκηνή” και που ως αποδεικτικά στοιχεία της ευφυίας του (και όχι μόνο) ανέφερα ότι έφυγε απ' το ΠΑΣΟΚ το 1982. Μου φερε και τσάντα, και φορτιστές, ηλιακούς και άλλους... Φορτίστηκα για τα καλά Κωστάκη!
Και τα Θηλυκά μου Χταπόδια, οι Προστάτιδες Δυνάμεις άπλωσαν τα πλοκάμια τους και μου γέμισαν τα χέρια, λες και από αγωνία μην ξαναρχίσω να στρίβω τα 80 τσιγάρα που έστριβα τη μέρα.
Στεθερές Αξίες Προστάτιδες Δυνάμεις μου!
Και η Κατερίνα...
Και η Νέτα...
Και η Πέπη...
Και Μέλανυ με τη Δέσποινα...
Και Τιμητική Πλακέτα πήρα εκείνο το βράδυ.. Σχεδόν σα μήνυμα το ένιωσα, πως πρέπει να αποσυρθώ.
Φωτογραφία που έγινε χαρακτικό και Ποίημα της Σοφία Παπαστεργίου που ήρθε απ΄τη Θεσσαλονίκη και μπορώ εγώ τώρα να λέω "έχουν γραφτεί ποιήματα για μένα"...
(άλλη "διεφθαρμένη" κι αυτή η Σοφία, προσφέρει δωρεάν ανακούφιση σε πόνους δύσκολους, στη Σπονδυλική Στήλη απ' το Κέντρο Φυσιοθεραπείας της αλλά σε άλλη στιγμή θ' αναφερθώ στη δική της "διαφθορά")
Σαν Αγιοβασίλης ήρθε η Σοφία απ' τη Θεσσαλονίκη... Σκέφτηκε, παράγγειλε, πλήρωσε και έφερε και 2η Πλακέτα, την ίδια σε έγχρωμη, “...για την Άλμπα...” είπε.
Κατενθουσιάστηκε κι Άλμπα
(πατρική κληρονομιά το “γκαγκά” το δικό της) και την έβαλε κατ' ευθείαν στο ράφι με τα παιχνίδια της...
και νιώθω εγώ τώρα λίγο πιο ανάλαφρα για το τόσο που δεν προλαβαίνω να παίξω μαζί της.
Μ' έβαλες στα παιχνίδια τής Άλμπας Σοφία, τί άλλο να θέλω;
Παιχνίδι μ' έκανες στα χέρια της.
Σ' ευχαριστώ.
Ευχαριστώ για όλα τα Δώρα.
Άυλα και υλικά.
Το μόνο που μπόρεσα εγώ να δώσω είναι λίγος χρόνος.
Λίγο εκείνη την ημέρα με τον αέρα
και λίγο για να φτιάξω κι αυτή τη δημοσίευση.
Πολύ λίγα μπροστά σε όσα πήρα.
Επιφυλάσσομαι.
El Greco
(Φτιάξαμε και Πρόσκληση για τη μέρα, ειδική, να μη μας λεν βλαχάρες. Οι παρατηρητικότεροι θα πρόσεξαν τι λένε τα μικρά ψιλά γράμματα πίσω απ' τη φριχτή (πρώην Σοφή) κουκουβάγια... “Η Οικογένεια Λυμτσιούλη Μοναστέριο σας καλεί...”)
