ΤΟ DRESS CODE 1- ΓΙΑ ΧΤΑΠΟΔΟΜΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΠΕΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΥΣ!

Τι θα φορεθεί φέτος το καλοκαίρι στη Βόρειο Ισπανία: Αφορά και τα τέσσερα (4) προγραμματισμένα δεκαήμερα.

                      (Στην ώρα μας. Κλωτσάτε ήδη μέσα μου.) 

Κατ' αρχάς επαναλαμβάνω, (για κάποιους) 
ενημερώνω άλλους,,
τονίζω για ορισμένους πιο αφηρημένους ότι το Ταξίδι είναι Μιούζικαλ.
 Όλες δηλαδή οι Δραματικές Σκηνές έχουν Μουσική.


Επίσης πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας τον αέρα που θα φυσάει έξω,
(βόρειος Ισπανία είναι)
συν εκείνον που φιλοδοξώ να φυσήξει  Μέσα Μας,
άρα θα χρειαστούμε πολλά φουλάρ, (μεταξωτά όλα)
διαφόρων χρωμάτων ν' ανεμίζουν σε κάθε Στάση-Σκηνή-Κρεσέντο.

Θέλω χρώματα ν' ανεμίζουν. Και διευκρινίζω:

Βασικά Χρώματα που θα φορεθούν φέτος σ' αυτό το Ταξίδι είναι τα χρώματα της Ρεπούμπλικας.

Τα χρώματα δηλαδή της Σημαίας κάτω απ' την οποία οι ισπανοί ζητούν Δημοψήφισμα
μπας κι αποφασίσει η πλειοψηφία Αβασίλευτη Δημοκρατία.

(Μεταξύ μας τώρα, το παθαίνει συχνά αυτό ο αισιόδοξος, συμπεριφέρεται με τη βεβαιότητα ότι όλα θα γίνουν όπως νομίζει εκείνος. Δεν θα ήταν εξάλλου η πρώτη φορά που μια πλειοψηφία αφήνει άναυδη τη Λογική. Προσωπικά δεν αποκλείω καθόλου σ' ένα Δημοψήφισμα να αποφάσιζαν ΦΙΛΙΠΠΟ 6ο. 
Η Αισιοδοξία κατά γνώμη μου, είναι η καλύτερη φίλη, η κολλητή της Βλακείας.)

Επανέρχομαι λοιπόν και διευκρινίζω : αγόρια και κορίτσια να έχουν μαζί τους αξεσουάρ με τα εξής (βασικά) χρώματα:

Κόκκινο

κίτρινο

και

μοβ. (Λιλά για να το καταλάβουν και οι πιο μετροσεξουάλ.)

Πιο συγκεκριμένα τώρα και εκτός από τα βασικά θέλω να πάρετε κι άλλα χρώματα μαζί σας ώστε να μη μας περάσουν για καμιά πλέμπα, για τίποτα κολλημένους ρεπουμπλικάνους:

Για τις δύο πρώτες μέρες στο Σαν Σεμπαστιάν: (Εκεί θα κοιμηθούμε τις δύο πρώτες νύχτες για όσους έρχονται αδιάβαστοι, στο Σαν Σεμπαστιάν, την Ομορφότερη αλλά και την ακριβότερη Πόλη της Ισπανίας. Αν δε μ' έχουν σκοτώσει μέχρι τότε βέβαια οι του Κύκλου που έβαλα δυο βραδιές εκεί αντί να σας χώσω σε καμιά πόλη κοντινή φθηνότερη -έτσι κι αλλιώς ακριβότερη δεν υπάρχει. Η Αλήθεια είναι ότι δε μένει κανένας εκεί αλλά εμείς θα μείνουμε. Είπαμε και δεν ξελέμε!)
Στο Σαν Σεμπαστιάν λοιπόν θέλω λευκό, όσο πιο πολλές αποχρώσεις τού λευκού βρείτε. Είναι πόλη Βασιλική, απ' όλα, το πιο αγαπημένο θέρετρο των Ισπανών Βασιλέων γι' αυτό και θέλω να είμαστε ασορτί με την επιλογή της Νέας Βασίλισσας Λετίθιας την ημέρα τής Ενθρόνισής της .

(Εδώ, στο Σαν Σεμπαστιάν, σ' ένα σημείο που μ' αρέσει πολύ, ωραίο και άγριο θα βγούμε αυτή τη φωτογραφία. Θα δω ποιος θα μισολυγίζει τα γόνατα μπροστά και θα διαλέξω επίσης ποιανής το παπούτσι θα ποζάρει κάτω τον μισολυγισμένο.)

Μετά θα πάμε για δύο διανυκτερεύσεις στο Μπιλμπάο. Περνώντας όμως από την Παμπλόνα πρώτα. Άρα εκείνη την ημέρα θέλω όλοι να φοράμε κάτι κόκκινο. Και να το πιάνουμε (όχι για να μη μαλώσουμε) και να το κουνάμε... Ειδικά όσοι ταξιδεύουν στο δεκαήμερο στις 9 με 18 Ιουλίου (υπάρχουν 5 θέσεις σ' αυτό ακόμα) πέφτουν πάνω στις γιορτές του Σαν Φερμίν. Όλοι κόκκινο εκείνη την ημέρα διότι δεν ξέρουμε ποιον ακριβώς θα χτυπήσει ο ταύρος, δεν αποκλείεται καθόλου κάποιον να χτυπήσει, έναν οι και περισσότερους από μας... Και είναι καλύτερα να χαθεί το αίμα πάνω στο κόκκινο που θα φοράμε, μην έχουμε το αποκρουστικό εκείνο θέαμα...

αίμα πηχτό και καυτό πάνω σε μπεζ σατέν μπλουζάκι... ¡Por Dios!

Θα σταματήσουμε και στη Βιτόρια. Εκεί θέλω κάτι μαύρο.
Και για να τιμήσουμε όσους θα έχουμε χάσει στην Παμπλόνα αλλά και γιατί είναι η πόλη της τζαζ. Για άγνωστους ψυχολογικά λόγους, τη τζαζ την έχω συνδέσει με το μαύρο χρώμα άρα να έχετε όλοι μια αλλαξιά μαύρα απ' το πρωί μαζί σας. Με μαύρο μπλουζάκι θα φτάσουμε όλοι στο Μπιλμπάο.

4η Μέρα: Για την ημέρα της ξενάγησης στο Μπιλμπάο θέλω πράσινο φουλάρ, με κόκκινη ζώνη ή ζωνάρι (σαν αυτό που έδεσε ο Χουάν Κάρλος  ο 1ος στον Φίλιππο τον 6ος και τον κατέστησε Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων.) Παπούτσια λευκά, ολόλευκα. Της Ικουρίνιας τα χρώματα δηλαδή, της Σημαίας των Βάσκων. Ειδικά όσοι το απόγευμα ακολουθήσουν στην Εκδρομή που θα τους προτείνω, να έχουν πολύ έντονα τουλάχιστον το κόκκινο και το πράσινο γιατί θα είναι πολύ έντονα και τα αισθήματα εκείνο το απόγευμα. Θέλω να σκέπτεστε ρούχο και Αίσθημα, ρούχο και αίσθημα...

Για την 5η μέρα που θα ταξιδέψουμε από Μπιλμπάο στη Χιχόν με ενδιάμεσο σταθμό (μεταξύ άλλων) το Σανταντέρ,  παρακαλώ πολύ όλοι να είστε στα γκρι. Αν όχι για μένα, κάντε το τουλάχιστον για το Σανταντέρ. Είναι πολύ φιλομοναρχικοί (γενικά) εκεί, κάποτε ολόκληρο παλάτι δώρο έχτισαν για τους βασιλείς τους, για να πάνε εκεί διακοπές... Αυτή η πολύ λογική σκέψη με οδήγησε στην απόφαση να προτείνω γκρι... Στον τόνο του Ελέφαντα το γκρι.

Στη Χιχόν, όταν φτάσουμε, είναι που πρέπει να κατεβούμε με τη χορογραφία που από το Δεκέμβριο έχετε στα χέρια σας κι ελπίζω όλοι να τη φέρετε καλά δουλεμένη. Κατεβαίνοντας απ' το λεωφορείο και χορεύοντας ανεμίζουμε όλοι κόκκινο ζωνάρι. Είναι το χρώμα της Σπόρτινγκ Χιχόν. Εκεί έχουμε ένα από τα δύο δείπνα που είχα υποσχεθεί. Σερβιριζόμενο εδώ. (Μπουφές θα είναι στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα.) Άρα μπορείτε να βάλετε τακούνι στο δείπνο γιατί θα σας φάει το πάνω-κάτω στο μπουφέ.

6η Μέρα. Σ' αυτή την καταπληκτική μέρα που έχουμε σε πρώτη φάση μέχρι το μεσημέρι ξενάγηση στις δύο πόλεις, Οβιέδο και Χιχόν, θέλω αποχρώσεις του μοβ (το λιλά που λέγαμε). Και όποιος ακολουθήσει το απόγευμα την εκδρομή στα Picos de Europa, στις Κορυφές της Ευρώπης, πάνω στα Βουνά, εκεί που δεν πάει η τρέλα αλλά πάει η Ομορφιά, εκεί πάνω με τις λίμνες απ' τη μία και τη Σπηλιά της Κομπαδόνγκα απ' την άλλη, θέλω να 'χετε πάρει μαζί σας (απ' το πρωί που θα πάμε στο Οβιέδο) μια αλλαξιά Σαφάρι.

Κι έτσι θα 'χουμε φτάσει στην 7η μέρα που θα αναχωρήσουμε για Γαλικία, για Λα Κορούνια... Πανεύκολο εκείνη την ημέρα. Σκούρο μπλε. Σα να είναι να μας καταπιεί ο μαύρος Ωκεανός και να μη θέλουμε να δίνουμε στόχο στους Καρχαρίες.

Επειδή εκεί, στην πορεία προς Κορούνια είναι και η Δοκιμασία Ιρίντσι μαζί με τα Βραβεία Ιρίντσι, (όσοι διάβασαν ξέρουν, οι άλλοι ας αυτοσχεδιάσουν) θα ήθελα να κρατάτε όλοι ένα αυγό. Όχι τόσο μεγάλο σαν αυτά του Νταλί, κανονικό αυγό και αν γίνεται ωμό. Έχω τους λόγους μου. Πού θα το βρείτε;;;; Solve your problem! Εγώ θέλω αυγό! Και να φοράτε όλοι κολάν. Ό,τι χρώμα θέλει ο καθένας αλλά κολάν!

Θα φτάσουμε στη Λα Κορούνια, θα κάνουμε την ξενάγησή μας, και το βράδυ δε θα φορέσετε τίποτα. Είναι η βραδιά που είχαμε βάλει ΟΧΙ Προαιρετικά, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ είχαμε βάλει Συνεύρεση  για τα ζευγάρια και συνάντηση με τα άνω άκρα τους για όσους και όσες ταξιδεύουν μόνοι. (Εξαιρούνται όσοι ταξιδεύουν και μοιράζονται το δωμάτιο με τη μάνα ή τον πατέρα τους.) Θυμίζω ότι θα περάσω από τα δωμάτια, ένα-ένα, απ' έξω ν' αφουγκραστώ το Πάθος της Στιγμής. (Θα εκτιμηθεί κι αυτό στην Τελική Κρίση. Όχι από μένα. Απ' όποιον μας κρίνει κάποτε με πόσο πάθος και αλήθεια ζήσαμε τις Στιγμές μας.)

8η μέρα και μετά απ' τα Σόδομα και τα Γόμορρα (ελπίζω) πάμε κατ' ευθείαν για Καθεδρικό. Τον πλέον περίφημο σε όλη την Ισπανία. Του Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Αυτή την ημέρα θέλω κάτι πολύ φαρδύ, σα ράσο, σαν κελεμπία, με κορδόνι στριφτό να δένει στη μέση. Όσα και να είναι τα εκατοστά τής μέσης τού καθενός, υπάρχουν κορδόνια για όλες τις περιφέρειες. Σκούρα χρώματα. Καφέ, γκρι ποντικί ή μαύρο.
Και το απόγευμα θα πάμε στα Ρίας Μπάχας, στα Κάτω Φιορδ της Γαλικίας. Εκεί τα αγόρια είναι ελεύθερα να φορέσουν ό,τι θέλουν αλλά τα κορίτσια έχουν και σήμερα - ας το πω - υποχρέωση. Μπεζ στρωτό παπουτσάκι, (και στα δυο πόδια) μπλε-γκρι φούστα με λίγες ρίγες μπροστά, και λευκό αμάνικο μπλουζάκι (με ξυρισμένες μασχάλες.)
Θα επιστρέψουμε και έχουμε το δείπνο. Μπουφέ πια οπότε στρωτό πάλι. Και μετά είχαμε πει πως θα δεχθώ κάποιους (στο δωμάτιό μου) για εξομολόγηση. (Εννοείται μπλούζα μακρυμάνικη και φούστα κάτω από το γόνατο για τα κορίτσια. )
Και μετά μπορεί να βγούμε. Θέλω να βγούμε το βράδυ στο Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα...

(Αποκαλύπτω Σκηνή από εκείνο το απόγευμα, απ' το καραβάκι που θα πάρουμε για να δούμε κάτι... Εκεί στα Φιορδ...)


9η... και τελευταία βραδιά. Πάμε για Πορτογαλία, για Οπόρτο. Μαύρα όλοι. Θα κάνουμε την ξενάγηση στο Οπόρτο και μετά, για το βράδυ μπορούμε να τα ξανοίξουμε λίγο.
Όσο και όπως θέλει ο καθένας.
Ελεύθερος Ντρες Κόουντ για την τελευταία βραδιά.
Μόνο που αν τελικά αποφασίσουμε να πάμε για Φάδο, (υπόγεια Ατμόσφαιρα του ποιητή Πεσόα, κουτούκι κτλ που προς τα κει συγκλίνουν οι περισσότεροι), θέλω να έχετε μαζί σας ένα σάλι μαύρο.
Τα κορίτσια.
Και θα το δανείζετε όταν σας λέω και στ' αγόρια.

Πάει κι αυτό. Μας έμεινε η τελευταία μέρα. Δεν τη χάνουμε την τελευταία μέρα. 4 το απόγευμα φεύγετε και μέχρι τότε, κάτι θα βρούμε να φορέσουμε...
Έχετέ μου εμπιστοσύνη. Τόση όση μου είχατε μέχρι εδώ που φτάσαμε και γι' αυτό σας λέω ένα Πολύ Μεγάλο Ευχαριστώ.

Υ.Γ 1: Όλες οι εμφανίσεις πρέπει να συνοδεύονται από την αντίστοιχη Ομπρέλα. (θυμίζω καλή, Ρόδου). Και Ιούνιο και Ιούλιο και Αύγουστο Μαίρη Πόπινς εσείς. Κι επειδή είναι βόρειος Ισπανία, εκτός απ' το μαύρο σάλι της τελευταίας βραδιάς, ας έχετε και μερικά ακόμα να ρίχνετε στις πλάτες σας κάθε που θα βραδιάζει. Αρκεί να ταιριάζει με όλα τα υπόλοιπα.


Υ.Γ.2: Δε θα σας περιμένω μέσα. Έξω θα σας περιμένω και δε θα κρατάω κανένα καρτελάκι. Θα με αναγνωρίσετε από τις ανταύγειες που 'χω στα μαλλιά.

                    Καλή Αντάμωση.

                                                                                               El Greco