το Συμβούλιο της Επικρατείας της Ισπανίας
μετά από προσφυγή Πολιτών,
γιατρών,
νοσοκόμων
και άλλων εργαζομένων στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας,
έκρινε παράνομο το Σχέδιο Ιδιωτικοποίησης της Υγείας
που θα ξεκινούσε πρώτα Πιλοτικά (έτσι το είπαν)
με την Παράδοση του Μάνατζμεντ (κι αυτό έτσι το είπαν)
6 Δημόσιων Νοσοκομείων της Αυτονομίας της Μαδρίτης
σε Ιδιωτική Εταιρεία.
Δεν νομίζω ότι είναι ώρα για πανηγυρισμούς,
ούτε μπορεί να πει κανείς
NO PASARÁN
αλλά για την ώρα,
NO PASARON.
ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ!
Ούτε ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ
ούτε η
ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ
ότι
όσο πιο πολύ φοβάται ο εργαζόμενος πως θα τον απολύσουν,
τόσο πιο πολύ αποδίδει.
Όσο πιο λίγοι Μοιράζονται την Πολύ Δουλειά,
τόσο πιο πολλές Δυνάμεις Ανακαλύπτουν Μέσα τους.
Αυτά και άλλα παρόμοια
Στρεψόδικα
και
Διαστρεβλωτικά
Δεν Πέρασαν.
Για την ώρα τουλάχιστον.
Το προσπάθησαν όμως με όλες τους τις Δυνάμεις.
Καιρό τώρα.
Και λες και δεν της έφταναν όλα τα υπόλοιπα Κατάγματα
της Έρμης της Δημοκρατίας,
της εμφανίστηκε τώρα κι αυτός ο Κακοήθης Όγκος,
η Διαστρέβλωση.
Το τί άκουσαν γιατροί και νοσοκόμοι το τελευταίο διάστημα...
Μόνον για το ότι παίρνουν φακελάκι
δεν τους κατηγόρησαν γιατί
και η Διαστροφή έχει τα όρια της.
Κανένας δε θα πίστευε κάτι τέτοιο
γιατί στην Ισπανία
οι Πρίγκηπες και οι σύζυγοι Πριγκηπισσών
μπορεί
αλλά γιατρός
ΟΧΙ.
Μόνον γι' αυτό δεν τους κατηγόρησαν γατί,
ξέρει η Κοινωνία αν δίνει φακελάκια ή όχι
και καθώς δε δίνει
κανείς δε θα πίστευε τα επιχειρήματα
όσω θέλαν να "εξυγιάνουν" την Υγεία.
Είπαν, είπαν είπαν,
δεν τους πέρασε όμως.
Και δυο μήνες πριν, πάλι NO PASARON.
Πάλι ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ.
Όταν η Δήμαρχος (αντικατέστησε τον εκλεγμένο, αυτή δεν εξελέγη)
της Μαδρίτης Άννα Μποτέγια,
σύζυγος του Πρώην Πρωθυπουργού Χοσέ Μαρία Αθνάρ
είχε αποφασίσει εν μία νυκτί
να “εξυγιάνει” και τον Τομέα της Καθαριότητας του Δήμου.
Με τον Κλασικό πάντα Τρόπο Εξυγίανσης,
Ιδιωτικοποιώντας τον.
Περδίκι γίνονται όλα μόλις
Ιδιωτικοποιηθούν
ανασταίνονται!
Στα Πριν δυο μήνες στα καλά καθούμενα
η Δήμαρχος
μονομερώς
ανακοίνωσε
πως γα το Καλό τους Έθνους
απολύονται 1600 από του 3000 εργαζόμενους
στον Τομέα της Καθαριότητας στο Δήμο της Μαδρίτης.
Και όσοι παραμένουν στις θέσεις τους,
για το καλό της κοινωνίας,
μειώνεται ο μισθός τους κατά 45%.
Και όποιος φέρει αντίρρηση
είναι Ανεύθυνος και Μουλάρι.
Τον Νοέμβριο λοιπόν του 2013,
αυτά τα “βρομερά και χυδαία ανθρωπάρια”
είχαν αντίρρηση,
η πλέμπα αυτή αντί να πει κι ευχαριστώ
που δεν ήταν ανάμεσα στους απολυμένους,
αντί ν' ανοίξει μια μποτέγια σαμπάνια
στην υγειά της Άννας Μποτέγια
που τους μειώνει το μισθό μόνο 45%
ενώ θα μπορούσε και 75%,
έκαναν Απεργία!
10 μέρες Απεργία.
Βουνά τα σκουπίδια στους δρόμους της Μαδρίτης,
μιας πόλης που συνήθισε τους Πολίτες της
σε υποδειγματική καθαριότητα...
Και η Δήμαρχος με Χάρη και Έπαρση σουλατσάριζε στα κανάλια μιλώντας “νηφάλια”
περί “Κοινής Λογικής”,
και διαβάλλοντας τους πάντες.
Κάποιοι δημοσιογράφοι (διεθνές το φαινόμενο)
προσπάθησαν να "σώσουν" την Κοινωνία
βγάζοντας Κραυγές Απόγνωσης
πως πρέπει να λήξει αυτή η Απεργία
γιατί Κινδυνεύουν όλοι,
από
Λοιμό,
Λιμό,
Σεισμό,
Καταποντισμό,
Χολέρα,
Πανούκλα,
Ισπανική Γρίπη,
Κίτρινο Πυρετό...
Είπαν, είπαν, είπαν...
Και μετά βγήκαν για τη “συγκομιδή”.
Βγήκαν να μετρήσουν την αντίδραση της Κοινωνίας και...
Και βρήκαν ότι
η κοινωνία
αντέχει ακόμα,
δε λοβοτομήθηκε ακόμα,
γραμμένο τον έχει
και τον Κίτρινο
και τον Πράσινο
και τον Μπλε
τον Πυρετό.
Η επιχείρηση να στρέψουν
την Κοινωνία εναντίον των απεργών είχε αποτύχει.
Και Άρον Άρον έγινε
Δημοκρατία.
Και πήραν πίσω
και ανακοινώσεις
και μέτρα
εξυγιάνσεις απολύσεις και μειώσεις.
Και οι άνθρωποι επέστρεψαν στη δουλειά τους,
όλοι,
χωρίς απολυμένους,
και χωρίς τις μειώσεις της “Εξυγίανσης”.
Αν συνειδητοποιούσε μια Κοινωνία Πόσα Μπορεί!
Αν Λειτουργούσε πάντα η Δικαιοσύνη!
Ένα απ' τα σημεία της Απόφασης λέει πως
όποιο κόμμα θέλει να επαναφέρει το ζήτημα
της Ιδιωτικοποίησης της Υγείας
θα πρέπει να το Συμπεριλάβει με Σαφήνεια
στο Προεκλογικό του Πρόγραμμα
και να Ψηφιστεί γι' αυτό.
όχι ύπουλα και μπαμπέσικα κατόπιν εορτής.
Μικρή λεπτομέρεια,
απορίας άξιο για μας:
αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Δικαστηρίου,
παραιτήθηκε ο Υπουργός Υγείας τής Τοπικής Κυβέρνησης της Μαδρίτης.
Για την ώρα
NO PASARON.
Δεν είναι για πανηγυρισμούς αλλά,
πείτε το στους φίλους σας.
Μια φορά στο τόσο που Νικάει και η Κοινωνία...
ας το χαρούν οι Αγωνιστές
κρυφά όμως απ' τους Συνδικαλιστές.
Γίνεται;;;;
Τουλάχιστον αυτή η Μετάσταση της Διαστρέβλωσης των Πάντων
σήμερα Νικήθηκε.
Για μια μέρα μόνον
ας χαρούν όσοι ακόμα έχουν Όραμα.
Αν έχετε τέτοιους φίλους
πείτε τους τα Νέα.
Δε χάλασε ο κόσος από μιας μέρας χαρά.
Μην παρεξηγηθώ,
δε λέω ότι η Ισπανία είναι Παράδεισος. Μη βγάλει κανείς εσφαλμένα συμπεράσματα αλλά ναί,
κατηγορηματικά μπορώ να πω πως προσπαθούν
και κάποια,
κάτι κάνουν καλύτερα.
Ή κάτι έκαναν καλύτερα στο '80,
τη Χρυσή Δεκαετία του Ακρωτηριασμού μας
ως μέλη ενός Συνόλου,
Τότε που Όνειρο Έγινε η
Μοναχική Ιππασία.
Υ.Γ. Σήμερα εγχειρίζεται σε Νοσοκομείο της Αθήνας
πολύ αγαπημένο πρόσωπο
πολύ αγαπημένης φίλης.
9 ώρες Εγχείρηση λέει...
Νικιέται ο Καρκίνος στο Πάγκρεας;;;;
Σήμερα λέω Νικιέται!
Κι Εύχομαι η χαρά που πήραν σήμερα
εκατομμύρια ανθρώπων
με την Είδηση
ότι η Δικαιοσύνη στέκεται στο Ύψος της
ότι η Υγεία ούτε και φέτος θα 'ναι προϊόν προς Πώληση,
ότι δε θα θεραπευθεί τόσο
όσο του φτάνου τα λεφτά,
ότι το Όνειρο δεν ήταν Εφιάλτης Τελικά,
ότι, ότι, ότι...
όλη η χαρά αυτή
μαζί
και με τις Προσευχές των αγαπημένων του
να Γίνουν Δύναμη Ανάρρωσης
να Γίνουν Φως και Θαύμα.
Μαδρίτη 27-1-2014
El Greco
Υ.Γ.: (28-1-2014--- Απάντηση σε σχόλιο φίλου.)
Παναγιώτη μου,
φίλε
ακριβοδίκαιε και ψύχραιμε,
αφάνταστα με βοηθά και η σκέψη σου κι ο χρόνος που διαθέτεις για να τη μοιραστείς.
Δικαίως, ως Νομικός που είσαι, όταν διαβάζεις τη λέξη “παράνομη” καταλαβαίνεις συγκεκριμένο πράμα.
απ' την άλλη εγώ, ερασιτέχνης των πάντων,
σκοπίμως τη λέξη δεν την έβαλα σε εισαγωγικά (υπό την έννοια της πιστής αντιγραφής-μετάφρασης της Αποφάσεως αν και χθες κυκλοφορούσε στα διάφορα ισπανικά μπλογκς και έτσι.
Την άφησα ελεύθερη, χωρίς τα δεσμά των εισαγωγικών, παίρνοντας την Ευθύνη ενός Υποκειμενικού Χαρακτηρισμού.
Κοίταξα σήμερα όπου και όσο μπορούσα τα σχετικά με την απόφαση.
“Παραλύει” και
“Ματαιώνεται” είναι λέξεις πολύ πιο ακριβείς σε σχέση με το Παράνομη.
Όμως εγώ επιμένω ότι από μια Δικαιοσύνη Πραγματική,
αυτή τη λέξη θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει στην απόφασή της
σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Τουλάχιστον θα ήθελα να ζω σε μια Κοινωνία που θεωρείται
Παράνομη η Σύνδεση της Παροχής Στοιχειωδών Υπηρεσιών στους Πολίτες
με το πόσα χρήματα κερδίζουν.
Γιατί όσοι κερδίζουν λίγα, και άρα μικρός είναι ο φόρος και η “συνεισφορά” τους στη Οικονομία (μαζί με άλλα τέτοια δημαγωγικά του Νεοφιλελευθερισμού)
συνήθως κερδίζουν λίγα, ΟΧΙ γιατί δουλεύουν λίγο,
γιατί είναι τεμπέληδες,
αλλά γιατί
οι ίδιοι που τώρα εξυγιαίνουν τα πάντα
μείωσαν το μισθό τους με νόμου ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ
όχι ίσως κατά το Σύνταγμα
αλλά ΠΑΡΑΝΟΜΟΤΑΤΟΥΣ
κατά τη συνείδησή μου.
Ακριβώς γιατί μετά έρχονται και σου λένε αυτά τα τσιτάτα...
“Τόσο που συνεισφέρεις, θες και παραπάνω παροχές;”
Παναγιώτη
ναι,
σήμερα δεν είναι όπως λες σε καμία χώρα Παράνομο
το να κάνεις άλλα απ' αυτά που ανακοίνωσες προεκλογικά
όμως κατά τη γνώμη μου,
και με το γράμμα του Νόμου στο κάτω-κάτω αν το πάρουμε
θα έπρεπε.
Αν είναι να Οικοδομήσουμε Ευνομούμενη Πολιτεία
να το πάρουμε απ' την Αρχή το Πράμα.
“Πες μου αναλυτικά προεκλογικώς τί θα κάνεις.... Ο,τιδήποτε δεν αναφέρεται να θεωρείται Παράνομο λόγω εξαπάτησης.”
Επί της Ουσίας Παναγιώτη,
παράνομο το Κήρυξε η Κοινωνία
και απελευθερωμένη από τα Δεσμά Συνδικαλιστικοπατεράδων
κατέβηκε στο δρόμο,
και από το Σεπτέμβριο κατάφερε να παραλύσει τη Διαδικασία.
Και χθες, το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε ότι Νομίμως έχει Παραλύσει.
Και ο Πρόεδρος της Αυτονομίας της Μαδρίτης Ignacio González
ανακοίνωσε ότι αποσύρει το Σχέδιο Ιδιωτικοποίησης γιατί αν είναι να τρέχει και να παιδεύεται από δω κι από κει σε Δικαστήρια και ιστορίες...
Και ο “εξυγιαντής.” Javier Fernández Lasquetty παραιτήθηκε. Διότι θίχτηκε που ενώ εκείνος προσπαθεί για το καλό, 50.000.000 ηλιθίων ισπανών διαφωνούν.
Αν εγώ βγάζω ένα επί της Ουσίας συμπέρασμα, είναι ότι μια Κοινωνία αν σηκωθεί απ' τον καναπέ, γίνεται να παραλύσει μια Διαδικασία που στέφεται εναντίον της. Και μένει μετά να φτιάξει και το Πλαίσιο ώστε κάθε παρόμοια απόπειρα να κηρύσσεται και Παράνομη.
Ομολογώ χωρίς καμιά υπέρμετρη αισιοδοξία. (λόγω προσωπικής ας πούμε φύσης).
Παναγιώτη μου,
Η Ελλάδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση αν όλοι όσο εσύ προσπαθούσαν να είναι ακριβείς και δίκαιοι όσο εσύ.
Γιάννη μου η πληροφόρηση που έχω εγώ -και πρέπει εσύ που ζεις εκει να επιβεβαιώσεις το ακριβές γιατί δεν έχω πολλές δυνατότητες- είναι ότι αυτό που έγραψες ότι "το Συμβούλιο Επικρατείας της Ισπανίας έκρινε ότι είναι παράνομο το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της υγείας" δεν είναι ακριβές.
ReplyDeleteΑπό αυτά που δημοσιεύθηκαν στην Ελλάδα (πηγή η Εφημερίδα των Συντακτών) είναι ότι εκκρεμούν 6-7 προσφυγές στη Δικαιοσύνη για τις ιδιωτικοποιήσεις ισάριθμών νοσοκομείων της Μαδρίτης, οι οποίες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΚΔΙΚΑΣΤΕΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ και κατά τούτο δεν έχει κριθεί αν η ανάθεση του μανατζμεντ των νοσοκομείων σε ιδιώτες παραβιάζει ή όχι την ισπανική νομοθεσία.
Εκείνο που έγινε, όπως το κατάλαβα εγώ, είναι να γίνει δεκτό το αίτημα όσων προσέφυγαν να παγώσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησης μέχρι να εκδικαστούν οι προσφυγές επί της ουσίας (ασφαλιστικά μέτρα). Και τούτο εύλογα διότι στην υποθετική περίπτωση που αυτές κερδηθούν θα είναι εξαιρετικά δυσχερής η εφαρμογή της δικαστικής απόφασης.
Πρόκειται για κάτι που σε μεγάλο βαθμό δεν προδικάζει την έκβαση της υπόθεσης όταν εκδικαστεί ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ και ισχύει σε όλα τα δικαστικά συστήματα. Δυστυχώς, για λόγους πολιτικής και όχι μόνο εκμετάλλευσης, τέτοιες αποφάσεις (ασφαλιστικών μέτρων) πανηγυρίζονται σαν να πρόκειται για αποφάσεις ουσίας (π.χ. στην Ελλάδα περίπτωσεις συμβασιούχων, τέλους της ΔΕΗ, διάφορων φόρων κλπ.). Οι δικηγόροι κλείνουν το "μάτι" στους πελάτες ότι κερδίζουν την υπόθεση, οι πελάτες γεμίζουν αισιοδοξία, οι συνδικαλιστές ενθουσιάζονται κλπ. και εμείς αντε να καταλάβουμε τελικά τι έγινε.
Η πληροφόρησή μου είναι επίσης ότι η απόφαση αυτή (των ασφαλιστικών μέτρων) επί απέρριψε αίτημα ανάκλησης που υπεβαλε η κυβέρνηση προηγούμενης απόφασης που πάγωσε τη διαδικασία ήδη από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, χωρίς να έχει αποφανθεί οριστικά το αρμόδιο δικαστήριο ότι αυτό που γίνεται στη Μαδρίτη είναι νόμιμο ή παράνομο. Ψάξε το και πληροφόρησε μας σχετικά αν είναι έτσι ή όχι.
Για το πολιτικό κομμάτι η άποψή μου είναι ότι η "ιδιωτικοποίηση" των πάντων στο Δημόσιο για να σωθεί αυτό από τα χρέη και να υπάρξει "ανάπτυξη" είναι μια κλασική ιδεοληψία της δεξιάς και πιο συγκεκριμένα της νεοφιλελεύθερης συνιστώσας της που στηρίζεται στο ότι η αγορά είναι "σοφή" και ότι γνωρίζει να διαχειρίζεται τα οικονομικά θέματα πιο αποτελεσματικά. Τα ζήσαμε με την κατάρρευση των αγορών και με πολλά άλλα που κάνει η "αγορά" βάσει του κέρδους, είτε θεμιτού είτε σε πολλές περιπτώσεις αθέμιτου.
ReplyDeleteΚοντά σε αυτή την ιδεοληψία υπάρχει αντίστοιχα και η ιδεοληψία αρκετών από την αριστερά, που θεωρούν ότι μόνο με κρατική δράση μπορούν να παρασχεθούν υπηρεσίες στους πολίτες και ότι μόνο υπό κρατική διεύθυνση (στην πράξη από μέλη και φίλους του κόμματος) δεν σπαταλάται δημόσιο χρήμα. Το ζούμε και αυτό, όχι μόνο με την υπόθεση Φιλιππίδη, που διαχειριζόταν το χρήμα των καταθετών στο κρατικό Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αλλά και με το χάλι των κρατικών υπηρεσιών.
Κατά τη γνώμη μου το ζήτημα είναι πολυδιάστατο και όχι άσπρο-μαύρο. Η θέση μου είναι ότι χρειάζεται καταρχήν κρατικός έλεγχος γενικώς αλλά και κρατική ιδιοκτησία όσο χρειάζεται και ανά περίπτωση. Και χρειάζεται συμμετοχή των ιδιωτών εκεί που πρέπει είτε με ιδιωτικοποίηση συνολικά είτε με σύμπραξη κράτους ιδιώτη εκεί που πρέπει επίσης.
Που πρέπει και που όχι και πώς; Να τα δούμε με συγκεκριμένα παραδείγματα και με γνώμονα την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών αλλά και την εξοικονόμηση χρημάτων.
Είμαι αντίθετος πάντως πολιτικά σε ιδεοληψίες όπως αυτή που πιθανολογώ ότι έχει η τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης, ή αντίστοιχες, που εκφράζονται στην Ελλάδα από νεοφώτιστους "φιλελεύθερους" και "πρώην" ακραίους όπως ο Άδωνις επί παραδείγματι, ή σε αντίθεση κατεύθυνση από συριζαίους που μου θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ του 70 στα "καλυτερά" του (άρχισαν τα όργανα καθώς προτείνουν κάποιοι από αυτούς ανοιχτά πλέον τη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού από ανθρώπους του κόμματος, στο πνεύμα των νυν κυβερνώντων).
Δεν πρέπει πάντως να μπερδεύουμε το πολιτικά αθέμιτο με το παράνομο και ακόμη χειρότερα με το αντισυνταγματικό. Όπως κάθε τι που είναι νόμιμο δεν είναι και (πολιτικά) ηθικό έτσι και κάθε τι που μας βρίσκει πολιτικά αντίθετους δεν είναι αναγκαστικά και παράνομο. Γιαυτό δες την απόφαση, ή μάθε αν είναι έτσι όπως το λέω και πληροφορησέ μας (παρεμπιπτόντως κριτήριο νομιμότητας μιας πολιτικής απόφασης δεν είναι πουθενά στον κόσμο το αν αυτή περιλαμβανόταν στο πολιτικό πρόγραμμα του κυβερνώντος κόμματος...κάτι άλλο θέλει να πει ο ποιητής..)
Παναγιώτη μου,
Deleteφίλε
ακριβοδίκαιε και ψύχραιμε,
αφάνταστα με βοηθά και η σκέψη σου κι ο χρόνος που διαθέτεις για να τη μοιραστείς.
Δικαίως, ως Νομικός που είσαι, όταν διαβάζεις τη λέξη “παράνομη” καταλαβαίνεις συγκεκριμένο πράμα.
απ' την άλλη εγώ, ερασιτέχνης των πάντων,
σκοπίμως τη λέξη δεν την έβαλα σε εισαγωγικά (υπό την έννοια της πιστής αντιγραφής-μετάφρασης της Αποφάσεως αν και χθες κυκλοφορούσε στα διάφορα ισπανικά μπλογκς και έτσι.
Την άφησα ελεύθερη, χωρίς τα δεσμά των εισαγωγικών, παίρνοντας την Ευθύνη ενός Υποκειμενικού Χαρακτηρισμού.
Κοίταξα σήμερα όπου και όσο μπορούσα τα σχετικά με την απόφαση.
“Παραλύει” και
“Ματαιώνεται” είναι λέξεις πολύ πιο ακριβείς σε σχέση με το Παράνομη.
Όμως εγώ επιμένω ότι από μια Δικαιοσύνη Πραγματική,
αυτή τη λέξη θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει στην απόφασή της
σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Τουλάχιστον θα ήθελα να ζω σε μια Κοινωνία που θεωρείται
Παράνομη η Σύνδεση της Παροχής Στοιχειωδών Υπηρεσιών στους Πολίτες
με το πόσα χρήματα κερδίζουν.
Γιατί όσοι κερδίζουν λίγα, και άρα μικρός είναι ο φόρος και η “συνεισφορά” τους στη Οικονομία (μαζί με άλλα τέτοια δημαγωγικά του Νεοφιλελευθερισμού)
συνήθως κερδίζουν λίγα, ΟΧΙ γιατί δουλεύουν λίγο,
γιατί είναι τεμπέληδες,
αλλά γιατί
οι ίδιοι που τώρα εξυγιαίνουν τα πάντα
μείωσαν το μισθό τους με νόμου ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ
όχι ίσως κατά το Σύνταγμα
αλλά ΠΑΡΑΝΟΜΟΤΑΤΟΥΣ
κατά τη συνείδησή μου.
Ακριβώς γιατί μετά έρχονται και σου λένε αυτά τα τσιτάτα...
“Τόσο που συνεισφέρεις, θες και παραπάνω παροχές;”
Παναγιώτη
ναι,
σήμερα δεν είναι όπως λες σε καμία χώρα Παράνομο
το να κάνεις άλλα απ' αυτά που ανακοίνωσες προεκλογικά
όμως κατά τη γνώμη μου,
και με το γράμμα του Νόμου στο κάτω-κάτω αν το πάρουμε
θα έπρεπε.
Αν είναι να Οικοδομήσουμε Ευνομούμενη Πολιτεία
να το πάρουμε απ' την Αρχή το Πράμα.
“Πες μου αναλυτικά προεκλογικώς τί θα κάνεις.... Ο,τιδήποτε δεν αναφέρεται να θεωρείται Παράνομο λόγω εξαπάτησης.”
Επί της Ουσίας Παναγιώτη,
παράνομο το Κήρυξε η Κοινωνία
και απελευθερωμένη από τα Δεσμά Συνδικαλιστικοπατεράδων
κατέβηκε στο δρόμο,
και από το Σεπτέμβριο κατάφερε να παραλύσει τη Διαδικασία.
Και χθες, το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε ότι Νομίμως έχει Παραλύσει.
Και ο Πρόεδρος της Αυτονομίας της Μαδρίτης Ignacio González
ανακοίνωσε ότι αποσύρει το Σχέδιο Ιδιωτικοποίησης γιατί αν είναι να τρέχει και να παιδεύεται από δω κι από κει σε Δικαστήρια και ιστορίες...
Και ο “εξυγιαντής.” Javier Fernández Lasquetty παραιτήθηκε. Διότι θίχτηκε που ενώ εκείνος προσπαθεί για το καλό, 50.000.000 ηλιθίων ισπανών διαφωνούν.
Αν εγώ βγάζω ένα επί της Ουσίας συμπέρασμα, είναι ότι μια Κοινωνία αν σηκωθεί απ' τον καναπέ, γίνεται να παραλύσει μια Διαδικασία που στέφεται εναντίον της. Και μένει μετά να φτιάξει και το Πλαίσιο ώστε κάθε παρόμοια απόπειρα να κηρύσσεται και Παράνομη.
Και χωρίς καμιά υπέρμετρη αισιοδοξία (λόγω προσωπικής ας πούμε φύσης) .
Παναγιώτη μου,
Η Ελλάδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση αν όλοι όσο εσύ προσπαθούσαν να είναι ακριβείς και δίκαιοι όσο εσύ.
Αγαπητέ μου Γιάννη δεν είσαι ερασιτέχνης άνθρωπος, όπως λες στην ταυτότητα σου. Είσαι ουσιαστικός άνθρωπος καθώς σκέφτεσαι και προβληματίζεσαι και έχεις ευαισθησίες, ανεξάρτητα από το αν διαφωνεί κανείς ή συμφωνεί με τις πολιτικές σου θέσεις.
ReplyDeleteΣκοπός του σχολίου μου ήταν να αναδείξει μια πτυχή του προβλήματος όταν τα νομικά μπλέκονται με τα πολιτικά, απαξιώνοντας τελικά και την πολιτική στόχευση αλλά και παρερμηνεύοντας το νόημα δικαστικών αποφάσεων κατά τα καλά και συμφέροντα (δεν υποννοώ ότι το έκανες εσύ αλλά το κάνουν άλλοι, ιδίως εδώ, δείγμα και αυτό του νομικού και του πολιτικού μας πολιτισμού).
Προσωπικά στα νομικά και ιδίως στα συνταγματικά θα δεχόμουν ότι τελικά ο νόμος μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών και άρα δεν είναι κρίσιμο για την πολιτική μου επιλογή. Δηλαδή δεν είναι απαραίτητο να είναι κάτι παράνομο για να είναι ανήθικο και προβληματικό. Δεν θα υποστήριζα όμως ότι κάτι είναι "παράνομο" με όρους κοινωνίας γιατί η παραδοχή αυτή είναι επικίνδυνη αλλά και αντιδημοκρατική. Και εξηγούμαι: αν αντικειμενικό κριτήριο της παρανομίας είναι αυτό που υποτίθεται ότι λέει αόριστα και γενικώς η "κοινωνία" και όχι τα δικαστήρια, τότε καθένας και κάθε κοινωνική ή πολιτική ομάδα μπορεί να εφαρμόζει ο, τι θέλει και όπως θέλει, δίνοντας λογαριασμό και μόνο στη συνειδήσή της. Άρα ζούγκλα!! (από την οποία ξέρεις ποιός τελικά βγαίνει οφελημένος....ο Αδόλφος, ο οποίος πήρε 44% στις εκλογές και έλεγε ότι νόμος είναι το συμφέρον του Γ΄Ράιχ -κάποιοι άλλοι ότι είναι το "δίκιο του εργάτη", όπως φυσικά το ερμηνεύουν οι ίδιοι). Άρα τι τα θέλουμε τα κοινοβούλια, ή τις εκλογές, όταν ο νόμος παράγεται στο πεζοδρόμιο με τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες όσων θίγονται.
Φυσικά και υπάρχουν πολλοί νόμοι χάλια. Που όμως, όσο ισχύει η δημοκρατία και οι εκλογές μπορούμε να παλέψουμε για να αλλάξουν. Και βέβαια υπάρχει και η...επανάσταση. Που "επικρατούσα δημιουργεί δίκαιον", όπως έλεγαν επί χούντας! Είναι κάτι που δεν θα θέλαμε να ξαναζήσουμε.
Η κοινωνία ή για να είμαστε ακριβείς, κάθε κοινωνική ομάδα μπορεί να διαμαρτύρεται, δεν σημαίνει όμως ότι αυτό που διεκδικεί έχει αναγκαστικά πρόβλημα νομιμότητας ή ακόμη χειρότερα συνταγματικότητας και κατά τούτο δεν πρέπει να εφαρμόζει το νόμο (καλό ή κακό).
Εν προκειμένω η απόφαση του δικαστηρίου, που δεν έκρινε το νόμο, όπως κατάλαβα, αντισυνταγματικό, αλλά απλώς τον ανέστειλε προσωρινά, είχε πρακτικό αποτέλεσμα. Τον απέσυρε η κυβέρνηση. Πολιτική λύση δηλαδή σε κάτι που τελικώς ήταν πολιτικά προβληματικό αλλά όχι αναγκαστικά παράνομο.
Στην πρότασή σου πάντως να ελέγχεται η νομιμότητα μιας πράξης με βάση το προεκλογικό πρόγραμμα των κομμάτων είμαι απολύτως αντίθετος. Θα εμπιστευτούμε στο δικαστή να κάνει εκτιμήσεις για το τι πραγματικά λέει το πρόγραμμα ενός κόμματος και να υποκαταστήσει τον ψηφοφόρο με βάση τις δικές του πεποιθήσεις; Ένας τέτοιος έλεγχος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος καθώς στην ουσία του είναι έλεγχος πολιτικής αξιοπιστίας, που ελέγχεται και πρέπει να ελέγχεται πολιτικά (μέσα στη Βουλή, στο δρόμο και κυρίως με τις εκλογές) και όχι νομικά και δικαστικά. Και επειδή καμία φορά σκεφτόμαστε με βάση τα παραδείγματα της επικαιρότητας για σκέψου με την εκδοχή που προτείνεις πόσους νόμους μιας κυβέρνησης της Αριστεράς θα ακύρωνε ένα ανώτατο δικαστήριο καθώς τα όσα θεσπίζει δεν θα προβλέπονταν και με ακρίβεια στο προγραμμά της. Σε βεβαιώνω πολλούς. (όχι μόνο διότι η αριστερά δεν έχει, δυστυχώς, πρόγραμμα και φοβάμαι ότι με δυσκολία θα αποκτήσει, αλλά και διότι είναι τέτοια τα προβλήματα πλέον και η ρευστότητα του αύριο, που μια αναλυτική περιγραφή μέτρων και λύσεων σε ένα προεκλογικό πρόγραμμα δεν είναι τελικά κατορθωτή για κανένα).
Προσωπικά τη δικαιοσύνη την ψάχνω, και γιαυτό δοκιμάζω τις σκέψεις μου συζητώντας με ανθρώπους που ψάχνονται όπως εσύ. Την ακρίβεια την έμαθα στη δουλειά. Κάτι καλό μου άφησε και η δικηγορία...
Φίλε μου απαντάς στο main αλλά το σχόλιο μου δεν το παραθέτεις στο main για να καταλάβει ο αναγνώστης σε τι απαντάς..φάουλ...χαχα
ReplyDeleteΣκάβω το λάκκο μου λες;;; Λες να με περάσουν για τρελό που μπαίνει σε ντελίρια χωρίς λόγο;; Μη μου ζητάς να κάνω τίποτα σχετικό γιατί κάν αλλάγές στο Μπλογκ αυτές τις μέρες και δεν ξέρω τί μου γίνεται. Πάντως είναι εκεί, αμέσως μετά το ντελίριό μου είναι το σχολιό σου. Θεωρείται ωραίο αυτό και στις Ταινίες, να βλέπεις πρώτα το Τ΄λος και μετά ν' ανακαλύτεις πως έφτασες εκεί.
DeleteΣτις ταινίες μπορεί να είναι αλλά στο διάλογο όχι. Πρώτα παραθέτεις τι είπε ο άλλος και μετά τι απαντάς εσύ...Εννοώ για το main που το έχεις ως υστερόγραφο μόνο του ενώ επαναλαμβάνεται το ίδιο κείμενό σου και στα σχόλια. Καλό είναι να είναι όλα ή μόνο στα σχόλια ή μόνο στο main.
ReplyDeleteΤις βλέπω τις αλλαγές. Καλό θα ήταν να μην έχεις έντονα χρώματα γιατί κουράζουν
Δε σε βάζω δε σε βάζω δε σε βάζω στο Main. Off Off Broadway θα μείνεις. (ήταν η αφορμή το σχόλιο σου. Πιο πολύ είναι Διόρθωση παρά απάντηση γι' αυτό και πέρασε από την Επιτροπή της Γκρεκολάνδης σε Επίπεδα Main).
DeleteΓιώτη, Ευχαριστώ για τη γνώμη και τη σουμβουλή περί χρωμάτων. Και μένα με απασχολεί αλλά μ' αρέσει πολύ το κόκκινο, (του Τιτσιάνο ψάχνω συγκεκριμένα) και θα είναι κι ένα Crash Test για τους φίλους που επισκέπτονται το Μπλογκ: όσοι μείνουν θα είναι γιατί δεν τους κούρασε το περιεχόμενο.
Γιάννη μου δεν θέλω να μπω στο main. Μου αρκεί να σχολιάζω τα όσα γράφεις. Πάντως οι παραστάσεις off off broadway είναι και πιο ενδιαφέρουσες, όπως ξέρεις.
ReplyDeleteΛες να μην το ξέρω;;;; Γιατί νομίζεις σου το 'δωσα και γω κράτησα τον main Χώρο ως Ντενίση!
DeleteΔεν ξέρω αν είσαι Ντενίση. Πάντως εγώ δεν είμαι Λαζόπουλος!
ReplyDeleteΚατ' αρχάς και μόνο που σ' έχωσα στα off Broadway Λαζόπουλος δεν... Άσε που εσύ δεν έχεις εμμονές και μανίες εναντίον του Μη Ταλέντου μου στην Υποκριτική;;; Ή έχεις;;;;
ReplyDeleteΜε το ταλέντο σου στην υποκριτική εμμονή εκ μέρους μου και μανία Γιάννη; Όχι βέβαια! Το αντίθετο μάλιστα. Η εμμονή μου και η μανία μου, όταν υπάρχουν, είναι εναντίον της στενομυαλιάς και της ανοησίας. Αν και τελικά δεν αξίζει τον κόπο.
ReplyDeleteΚαλημέρα Γιώτη. Για κάποιο λόγο που δε γνωρίζω τώρα βλέπω ετούτο σου το μήνυμα. Και δεν είμαι και σίγουρος αν συνεννοηθήκαμε. Το "εμμονές" το έλεγα για τον Λαζόπουλο που επιμένει να σχολιάζει το ούτως ή άλλως ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ (σε συγκεκριμένο τομέα) ταλέντο την Μιμής. Το συνέκρινα με το δικός μου γιατί το προσπάθησα κάποτε και έπαιζα σαν τη Μι8μή και γω... Και άρον άρον προς καλή Του τύχη εγκατέλειψα το Σανίδι.
DeleteΔεν πειράζει Γιάννη. Έγραψες θεατρικά έργα. Αυτό είναι πιο σημαντικό
ReplyDelete