Εν Μαδρίτη 26-10-2014
Αν έγραφα έστω και δυο λέξεις αμέσως μετά τη Βραδιά της Συνάντησης,
μετά το Ιστορικό πια “Γκαλά 5 Αστέρων”,
θα ήμουν τουλάχιστον γελοίος,
λίγο το μελό,
λίγο η χαρά (διατρέχει κίνδυνο μεγάλο ο άνθρωπος, γίνεται πολλές φορές γελοίος στη χαρά, ενώ στη Λύπη είναι αλλιώς, είναι Κυρία δε σε γελοιποποιεί)
χαρούμενος πολύ απ' την πολύ αγάπη που εισέπραξα
είπα να μην πω τίποτα,
ν' αφήσω να περάσουν 2-3 μέρες και πέρασε βδομάδφα ολόκληρη.
Πέρυσι, περίπου τέτοιο καιρό είχα αποφασίσει να σχεδιάσω ένα ταξίδι στο Βορρά της Ισπανίας
και το ονόμασα
"ΧΤΑΠΟΔΙ ΚΑΙ ΣΠΕΡΜΑ".
Φέτος είπα να το γιορτάσω,
να γιορτάσω το γεγονός ότι βρέθηκαν άνθρωποι
που μπόρεσαν να κάνουν το ταξίδι που πρότεινα,
149 άνθρωποι,
να γιορτάσω μαζί τους,
με όσους απ' τους ταξιδιώτες μπόρεσαν να έρθουν στο “Γκαλά”
αλλά και με όσους φίλους μπορούσαν μόνο στο “Γκαλά” να εμφανιστούν
γιατί το ταξίδι, για λόγους πολλούς δε μπόρεσαν.
Όρισα την ημερομηνία,
19 Οκτωβρίου,
το ονόμασα “Γκαλά 5 Αστέρων”
(έτσι από πρόθεση να είναι κάτι εξαιρετικό αλλά και από αυτοσαρκασμό)
ήθελα να είναι Κυριακή γιατί απ' τα χρόνια τα φοιτητικά,
αυτή τη μέρα είχα συνδέσει με την Καρδιά της Αθήνας,
με το Μοναστηράκι,
με την Ακρόπολη.
Ήθελα να προσφέρω κάτι ελάχιστο,
μικρό Αντίδωρο στα πολλά που εισπράττω
κι έτσι σκέφτηκα να προσφέρω μια ξενάγηση στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως.
Γίναμε πολλοί,
δε χωρούσαμε σ' ένα γκρουπ κι ήρθε τότε η χορηγία του 2ου ξεναγού
απ' τον Δημήτρη και το γραφείο του, το 360dgreece,
κι έτσι εκτός απ' τον Αποστόλη ήρθε και η Ειρήνη Δασκαλάκη
κι ανακαλύψατε όσοι δεν την ξέρατε το περίφημο
“δύο σε ένα”
και ξεναγός και αρτίστα.
Το Ραντεβού το κάναμε στις 15:00.
Από τις 14:45 που χαιρέτισα τους πρώτους στην Πλατεία Μοναστηρακίου,
στις 3:20 τα ξημερώματα αποχαιρέτισα τους τελευταίους,
φύγαμε μαζί απ' το Harvest.
(Στ' ασπρόμαυρα ντυμένοι όλοι όπως το όριζε το Dress Code της ημέρας.)
Όσο εσείς κάνατε την ξενάγηση, πρώτα στην πόλη (Βιβλιοθήκη Αδριανού, Ρωμαϊκή Αγορά, Ηρώδειο κτλ...) και μετά στο Μουσείο ο El Greco ταυρομαχούσε με το Άγχος του.
Περίμενε να του φέρει ο φίλος του ο Γιώργος παλέτες,
πΑλέτες όχι πΕλάτες
ΠΑΛΕΤΕΣ για να στήσει τσαρδάκι και Σκηνή στη μέση του δρόμου
για ν' αποδείξει αυτό που ο άλλος Γιώργος, ο Χαριτωνίδης που ήρθε για τη βραδιά απ' την Κύπρο, λέει στο τελευταίο του βιβλίο “Ανέβας και Κατέβας” (Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ)
“(...) Πείτε μάς τα απλά.
Όπως μας τα λεν τα πρωτοβρόχια.
Όπως μας τα λεν οι δωρικές κολόνες. (...)”
“Δε θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να αισθανθεί λίγο καλύτερα...”
Προσπάθησα να μη θέλω πολλά.
Ήθελα να μη χρειαστούν πολλά γι' αυτό το "αισθάνομαι λίγο καλύτερα".
Λίγα αλλά όχι και τίποτα.
΄
Ταυρομαχούσε ο El Greco όλο το απόγευμα.
Ήχο ήθελε. Αργούσαν να 'ρθουν.
Φώτα ήθελε. Δεν ήρθαν καθόλου.
Περίμενε τη Φραντζέσκα, μια φίλη ιταλίδα τραγουδίστρια
να μας πάει μουσικά μέχρι την πατρίδα της
(όσοι ήταν στη βραδιά αφιέρωμα στη Γκόλφω θα τη θυμούνται σίγουρα)
Ειδοποίησε κατά τις 5 πως δε θα τα καταφέρει.
Περίμενε τη Ζωή Απειρανθίτου (αν μη τι άλλο να εκπροσωπήσει και το 4ο το Λυρικό χταπόδι),
του 'γραψε μήνυμα κατά τις 8 πως είναι άρρωστη.
Κι είχε στηρίξει πολλά ο El Greco πάνω της,
τής είχε στείλει τα τραγούδια που ήθελε να πει,
είχε σκηνοθετήσει στο μυαλό του από βγαίνει, πως μπαίνει,
πότε, πως και πόσο μπαινοβγαίνει...
Περαστικά Ζωή.
Είχε ζητήσει κι απ' τον Χρήστο Κορακιανίτη να έρθει με Κανονάκι και Ακορντεόν.
Ευτυχώς ο Χρήστος μπόρεσε.
Είναι αυτή η γλυκιά μορφή που τον συνόδευε με το Ακορντεόν όταν εμφανίστηκε μπροστά σας πάλι με κείνη του φραγκισκανού καλόγερου τη στολή εν μέσω Αιόλου
και πήγατε Πομπή
καμαρώνοντας για τις “πομπές” του
μέχρι γωνία
Πομπής με Ευριπίδου.
Τέτοιο ήταν το Άγχος του λόγω των “τραυματισμών” της Καλλιτεχνικής Ομάδος που είχε σχηματίσει, (Φραντζέσκα, Ζωή)
που ξέχασε να ξαναβγάλει στη Σκηνή τον Χρήστο με Κανονάκι.
Και σου ζητά κι από δω ΣΥΓΝΩΜΗ Χρήστο.
Ο El Greco Ήθελε μια βραδιά Αλμοδοβαριανή
και μετά να επιστρέψει ο καθένας στην άλλη τη Ζωή του,
την ας πούμε κανονική ζωή
αν και ώρες-ώρες σκέφτομαι ωραία θα 'ταν
η “κανονική”
να τα πάει λίγο καλύτερα με την Άλλη,
την “Αλμοδοβαριανή” μας,
την “που και που” ζωή μας,
να μην είναι σα νύφη με πεθερά.
Προσπάθησε ο El Greco να μη χρειαστεί πολλά.
Πάνω στη Σκηνή έριξε μια παλιά μοκέτα,
βρήκε κι ένα παλιό άσπρο στενόμακρο χαλάκι και του συμπεριφέρθηκε σα να ήταν κόκκινο
κι έτσι, μεταξύ σοβαρού και αστείου
ακροβατώντας μεταξύ Αλμοδόβαρ και Φελίνι
άρχισε να κυλάει η βραδιά.
Χρειάστηκε μιάμισυ ώρα μέχρι να βρει ο καθένας τη θέση του.
(Άλλοι δεν τη βρήκαν μέχρι το τέλος)
Έξω κρύο. Αρκετό έως πολύ.
Μέσα αδύνατον να χωρέσουμε.
230 Άνθρωποι!!!
Μεταξύ αυτών φίλοι που είχαν έρθει ειδικά για την όλη Συνάντηση από την Κύπρο, απ' τη Θεσσαλονίκη, απ' τα Γιάννενα, από την Κεφαλλονιά, απ' τη Λάρισα, απ' την Πάτρα, απ' την Ερμιόνη κι ένας Θεός ξέρει από πού ο καθένας άφησε Κυριακάτικα τη βολή του.
Βολεύτηκαν όσοι βολεύτηκαν,
τα παιδιά του Harvest Γρήγορα και Ευγενικά (απ' ό,τι είπατε εσείς)
πήραν παραγγελίες
και ήταν ώρα ν' αρχίσουμε.
Ο Dj, ο Διαμαντής ήταν μιλημένος,
όταν θα βγαίνει η Ρούλα,
πάντα όταν θα τη βλέπει να βγαίνει θα βάζει τη “Λίμνη των Κύκνων”
Γεια σου ρε Ρούλα μου Αρχόντισσα!
Άφησε ό,τι είχε και δεν είχε εκείνη την ημέρα εκτός απ' τον Κωστή,
πήρε τις πρώτες 6 τουαλέτες που βρήκε μπροστά της κι ήρθε!
Στην 1η Έξοδό της,
προλόγισε τον El Greco...
Και βγήκε ο El Greco... όχι με τη Λίμνη των Κύκνων αυτός.
Με το “Jaleo-Jaleo”! βγήκε αυτός.
Αν το “Mamy Blue” μεγάλωσε τόσες και τόσες γενιές πρωτοετών τουριστών
(πρωτοετείς λέει ο El Greco τους της Ανδαλουσίας)
κι έγινε το Sound - Σήμα του ταξιδιού Μαδρίτη -Ανδαλουσία,
το “Jaleo-Jaleo” έγινε από μόνο του,
με το έτσι θέλω επιβλήθηκε κι έγινε
ο Διευθυντής της Ορχήστρας των Αναμνήσεων του Χταποδιού και του Σπέρματος!
Με το “Jaleo-Jaleo” βγήκε ο El Greco...
Εννοείται “Ευχαριστώ” ήταν το 1ο πράμα που σας είπε.
Το 2ο,
έκρινε ότι πρέπει να είναι τα νέα του:
Σας ανακοίνωσε εκεί προφορικώς τα ολόφρεσκα νέα του,
ότι 3 μέρες πριν έλαβε τη Θετική απάντηση του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης COMPLUTENSE,
ότι έγινε δεκτός και ξεκινάει το Διδακτορικό του (με όνειρο να το ολοκληρώσει κιόλας)
και με θέμα-πρόταση:
“Όσα το Θέατρο και το Σινεμά εμπνεύστηκαν από τον Ισπανικό Εμφύλιο”
Κι αμέσως μετά σας σύστησε τη μάνα του, την κάλεσε κοντά του και..
Απ' τα Ωραιότερα Δώρα που έλαβαν Ποτέ, στη ζωή τους ολόκληρη,
και Γιάννης και El Greco:
Όταν σηκωθήκατε όρθιοι και τη χειροκροτήσατε.
Το “Standing Ovation”
στη Σωστή Στιγμή και στον Κατάλληλο Άνθρωπο.
Κι ύστερα ήρθε η Ειρήνη (Δασκαλάκη) και μας τραγούδησε,
ξανακούστηκε μετά η “Λίμνη των Κύκνων”
άρα βγήκε η Ρούλα με άλλη τουαλέτα,
ξαναβγήκε ο El Greco
και κει πια ανακοίνωσε τον πάνω-κάτω Σκελετό της βραδιάς.
Τραγούδι απ' την Ειρήνη,
Καλλιτεχνικούς Αγώνες,
τα “Γκρεκολάνδια 2014” τα ονόμασε όπου το καθένα από τα 4 γκρουπ είχε και μια Συμμετοχή,
Το 1ο Γκρουπ, τα “Πειραματόζωα”
συμμετείχαν με τη Βιβή Ζεφείρη κι ένα μονόλογο από το έργο “Επίλογος” του Γαλανού.
Το 2ο γκρουπ,
το “Θηλυκό Χταπόδι”
είχε μια πιο Συλλογική Συμμετοχή,
ξεκίνησαν τον “Μικρόκοσμο” του Ν. Χικμετ
πρώτα μόνο η Πέπη και η Νέτα
και κατέληξαν με τη συνοδεία του Χρήστου με το Ακορντεόν του 31 άτομα στη Σκηνή μιας κι απ' αυτό το γκρουπ
απ' τους 34 που ήταν όλοι κι όλοι,
μόνον 3 έλειπαν.
Το 3ο,
το “Πολιτικό Χταπόδι”
εκπροσωπήθηκε από την Αννούλα,
η οποία απήγγειλε την “Περιφραστική Πέτρα” της Κ. Δημουλά.
Που εσωκλείει τον αγαπημένο στίχο του El Greco:
“Εκεί που τελειώνουμε εμείς
Αρχίζει η θάλασσα. “
Το 4ο, το “Λυρικό Χταπόδι” χιλιολαβωμένο δε συμμετείχε τελικά στα 'Γκρεκολάνδια '14” λόγω “τραυματισμού” της εκπροσώπου του Ζωής Απειρανθίτου.
Λόγω των “τραυματισμών”, είπε ο El Greco να πάρει μέρος της βραδιάς πάνω του,
και σκέφτηκε να αυτοσχεδιάσει μ' ένα εγχείρημα που τελικά φαίνεται ότι λειτούργησε.
Το Μουσικό Flash Back,
όταν σας ζήτησε να γυρίσετε πίσω, στο αεροδρόμιο του Μπιλμπάο, εκεί που σας περίμενε καλόγερος ντυμένος,
κι ύστερα σας οδήγησε στο λεωφορείο και μετά τα καλωσορίσματα έβαλε το 1ο τραγούδι που έλεγε
"I am ready for love..."
και μετά το 2ο... στην Εουσκέρα εκεί λίγο έξω απ' το Zarautz
το 3ο φεύγοντας για Γαλλία με την Εντιθ Πιαφ να ερμηνεύει Θεοδωράκη από τους “Εραστές της Τερουέλ” (το γνωστό “Όμορφη Πόλη”)
και το τραγούδι που βαλε μπροστά στο Φάρο του Μπιαρίτζ
και κείνο με το οποίο ξεκινήσατε από Σαν Σεμπαστιά για Παμπλόνα,
και αυτό που έκανε κάποιους τουλάχιστον να δακρύσουν φτάνοντας στη Γκερνίκα
και το άλλο που βγήκαν τα μαντήλια μπροστά στον San Juan de Gastelugatxe
και
και
και...
και κείνο που σας ζήτησε να βγείτε απ' το σώμα σας και να πετάξετε πάνω απ' τη Γαλικία όπως ο Μπαρδέμ στη “Θάλασσα μέσου μου”
κι αυτό που ακούστηκε όταν πια μέναν μόνο δυο μέρες ταξιδιού...
και,
και,
και...
και τραγούδι στο τραγούδι σας οδήγησε πάλι στο λεωφορείο προς άλλο αεροδρόμιο,
του Πόρτο,
από την πρώτη στην τελευταία μέρα...
πάλι με Θεοδωράκη,
με τα “Δακρυσμένα Μάτια”
κλαρίνο
παιγμένο από κουρδικά πνευμόνια.
Και τέλειωσε το Εγχείρημα "Μουσική VERSUS Αλτσχάιμερ"...
και ξαναβγήκε η Ρούλα στη Σκηνή,
αγκαζέ με το Ταικόφσκι πάντα,
με άλλη όμως τουαλέτα,
την καλύτερή της αυτή τη φορά
για να δώσουμε τα Βραβεία...
Μερικά απ' τα βραβεία γιατί άλλα ξεχάστηκαν...
Δόθηκε Βραβείο Dress Code...
με σοβαρότατες Υποψηφιότητες όπως της:
Στέφης Αρχοντή
Λένας Βίδα
Νάντιας Μουτσουρούφη
Αλεξίας Νικολάου
Μαρίας Καράμπα
Νέτας Χιόνη
και...
Το 2ο Βραβείο πήγε στη Λένα Βίδα(λη) γιατί δεν δίστασε να ξεσηκώσει ολόκληρο σεντόνι ξενοδοχείου προκειμένου να έρθει ντυμένη όπως όριζε εκείνη την ημέρα το Dress Code του El Greco.
Μια μπλούζα μ' έναν πολύχρωμο Ελέφαντα της είχε αγοράσει για Βραβείο ο El Greco. Ελέφαντα συμβολικά σαν αυτόν που μισογκρέμισε τη Μοναρχία στην Ισπανία, κι αν όχι τη Μοναρχία, άλλαξε τουλάχιστον τον Βασιλιά.
Μπράβο Λένα!
Και το 1ο Βραβείο στη Μαρία Καράμπα (γνωστή και ως Μαρία Σκέτη)
που ήταν πάντα, κάθε μέρα, 10 μέρες στην “τρίχα”
μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια στην απόλυτα σωστή απόχρωση,
σαν του σπαστικούς τους μαθητές, τους απουσιολόγους με γυαλιά,
ούτε ένα ενδυματολογικό λάθος 10 μέρες.
Μπράβο Μαρία!
Γι' αυτή ο El Greco αγόρασε μια ισπανική μαντήλα. Μαύρη με κόκκινα λουλούδια, απ' αυτές που φοράνε οι χορεύτριες του Φλαμένκο αλλά όχι τόσο ακριβή σαν αυτή που ρίχνει πάνω της η Χριστίνα Όγιος.
Δώσαμε και Βραβείο Γενναιότερης Εξομολόγησης στην Παραλία των Καθεδρικών.
(Η Βιβή στον "καναπέ" η Λένα κι ο El Greco.)
Ήταν από τις Ουσιαστικότερες Στιγμές όλου του Ταξιδιού. Η Πρόθεση ήταν να βγάλει όποιος θέλει από μέσα του ό,τι τον βαραίνει, αντικαθιστώντας,
τον καναπέ του ψυχαναλυτή
μ' ένα βράχο
και τον ψυχαναλυτή τον ίδιο
με τους συνταξιδιώτες...
Οι υποψηφιότητες ήταν...
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΜΠΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ
ΝΑΝΤΙΑ ΜΟΥΤΣΟΥΡΟΥΦΗ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΙΧΕΛΙΝΑΚΗ
Και το Βραβείο δόθηκε στη Μαρία καράμπα. (Σάρωσε η Καράμπα εκείνη την ημέρα. )
Καμία αναφορά σε καμία Εξομολόγηση δε θα γίνει εδώ γιατί είναι απ' τα Άχραντα του Ταξιδιού!
Βραβείο Ωριμότερης Ατμόσφαιρας Γκρουπ όσο κάποιος μιλάει και εξομολογείται...
Στο “Θηλυκό Χταπόδι”
(Έπρεπε να πάρει και το "Βραβείο Πιο Ώριμης Στάσης σε Ψηφοφορία” καθώς είναι το μοναδικό γκρουπ που στο Διαγωνισμό τόσο της Φωτογραφίας όσο και Κειμένου ψήφισε όπως είχε ζητήσει ο El Greco, όχι δηλαδή με μοναδικό κριτήριο το Συναίσθημα. Δεν πήρε το Βραβείο γιατί είναι ένα απ' τα πολλά που εκείνο βράδυ ξέφυγαν απ' τα “χέρια” του...)
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ DRESS CODE (Σε Γκρουπ)
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΟΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ (Σε Γκρουπ)
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
ΒΡΑΒΕΙΟ “ΔΥΝΑΤΗ ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ” (Σε Γκρουπ)
ΘΗΛΥΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΣΕ Ο ΞΕΝΑΓΟΣ (Σε Γκρουπ)
ΘΗΛΥΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ (Σε Γκρουπ)
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ “ΜΥΔΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΠΟ ΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ” (Σε Γκρουπ)
ΛΥΡΙΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
(Το Λυρικό συνέπεσε μ' αυτή και το μάτιασε αλλά τελικά συνήλθε...)
Αποκαλύφθηκαν και τα Ονόματα της Κριτικής Επιτροπής των Βραβείων του Διαγωνισμού:
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΜΠΑ (Πειραματόζωο)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ (Θηλυκό Χταπόδι)
ΕΛΙΖΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΡΩΝΗ (Πολιτικό)
και από το 4ο γκρουπ οι αδελφές (πραγματικές αδερφές)
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (Λυρικό)
Τα Βραβεία γενικά ήταν Ημερολόγια του 2015
με την Ιστορική Αφίσα κρεμασμένη στους δρόμους της Μαδρίτης, την αφίσα που έγραφε:
“No Pasarán”
καθώς και cd που είχε φτιάξει ο El Greco με το μουσικό flash back του ταξιδιού.
Κι άλλα γίναν εκείνο το βράδυ.
Για παράδειγμα απ' την Greco-Bank, δηλαδή την Κομμούνα της Greco-Land δόθηκαν κάποια δώρα,
κάποια απ' τα πολλά που είχαν συγκεντρωθεί,
αναφέρθηκαν όμως όλα. (Θα ακολουθήσει άλλη ή άλλες δημοσιεύσεις σχετικές με τις Προσφορές των Φίλων και Κατοίκων της Greco-Land.)
Εκείνο το Βράδυ δόθηκε μόνον:
ο ελληνικός Καφές Λουμίδη. (Φίλος αγαπημένος που ζήτησε να μην αναφερθεί τ' όνομά του, προσέφερε τον καφέ που υπολογίζετε ότι πίνει ένα άτομο σ' έναν ολόκληρο χρόνο.)
Και από μόνος του ο El Greco έκρινε να τον μοιράσει στα δύο,
να 'χουν για μισό χρόνο μεν αλλά δυο άνθρωποι τον καφέ τους.
Σε δύο γυναίκες,-μάνες.
Τη μάνα της Άννας Μιχαηλίδου, (της νικήτριας του Διαγωνισμού Κειμένου)
και τη μάνα του την ίδια,
(τη μάνα του El Greco, μπροστά σε όλους μη νομίζει και κανένας ότι κρατάει και κάτι για τον εαυτό του ή κάνει κάτι κρυφά)
Το Harvest προσέφερε το κρασί σε δύο δείπνα και ο El Greco το έδωσε
στη Βιβή Ζεφείρη (με τον όρο να το πιει με τον άντρα της το Γιώργο)
και το άλλο στη Ρούλα Καρπουζλή. (Με τον ίδιο όρο, αλλά με τον δικό της άντρα, τον Κωστή)
Επίσης το Harvest προσέφερε έναν καφέ take away κάθε μέρα για ένα χρόνο
κι ο El Greco το έδωσε στον μοναδικό άνθρωπο που εκείνη τη στιγμή ήταν εκεί και απάντησε πως δουλεύει κοντά στην περιοχή. Στην Έλενα Σούγελα.
Και το πλήρες Γεύμα (για 2 άτομα) στο Εστιατόριο ΖΕΝ (Λασκαριδου ~ Αμπελοκηποι ~ Σταση Μετρο Πανορμου) που προσέφερε το ζεύγος Καράμπα δόθηκε στον Γιώργο Χαριτωνίδη που απ' όλους τους παραβρισκόμενους κάλυψε τα πιο πολλά χιλιόμετρα για να 'ναι εκεί γιατί ήρθε από την Κύπρο. Και γι' αυτό από μόνος του αποφάσισε ο El Greco προσπαθώντας πάντα να υπάρχει Λόγος στην Κρίση του. Του όρισε μάλιστα (ο El Greco του Γιώργου) και την παρέα που θα πάει να φάει: τη Δέσποινα Σμυρνιάδου
(Η Δέσποινα κι ο Γιώργος με τους βασκικούς μπερέδες στο Γκαλά)
Κι ύστερα, για Γκραν Φινάλε δόθηκαν τα βραβεία του Διαγωνισμού Φωτογραφίας και Κειμένου:
Το 2ο Βραβείο “Φωτογραφίας στη Νάντια Μουτσουρούφη και στην ωραία φωτογραφία της
“Καθρέφτης”
Και το 2ο Βραβείο Κειμένου στην Ελίζα Γιαννακαρώνη με το ωραίο της
“Κοίτα Ψηλά”
Τα Βραβεία ήταν το Ημερολόγιο και το Cd.
Τέλος τα 1α Βραβεία
1ο Βραβείο Φωτογραφίας στη Μαρίνα Τσοπούρογλου για το
"Αγάπη τί άλλο;"
και 1ο Βραβείο Κειμένου (σχετικό με το ταξίδι) στην Άννα Μιχαηλίδου για το...
«Στη ζωή μου δε στάθηκαν μεγαλύτεροι ευεργέτες από τα ταξίδια και τα ονείρατα.»
(Αξιοσημείωτο είναι πως και οι 4 ήταν γυναίκες και ανήκαν στο ίδιο γκρουπ, στο 3ο, στο Πολιτικό Χταπόδι. Μάλιστα οι δύο Νικήτριες του Κειμένου μοιράστηκαν και το ίδιο δωμάτιο. Αυτό δεν ήταν Δωμάτιο, θερμοκήπιο Σπέρματος Λογοτεχνικού ήταν.)
Τα Βραβεία εδώ ήταν λίγο πιο γενναιόδωρα και μακάρι να μπορούσαν να είναι το ίδιο για όλους.
Για την κάθε μία από τις Νικήτριες,
α) Ένα δίκλινο Δωμάτιο για τρεις (3) Νύχτες στη Μαδρίτη προσφορά του γραφείου ΚΥΚΛΟΣ
που οργάνωσε φέτος το Ταξίδι
“Χταπόδι και Σπέρμα”
και
β) ένα Δείπνο all inclusive για την κάθε μία από τις νικήτριες με την παρέα που θα 'ρθουν στη Μαδρίτη με τον
Γιάννη την Αλάιτζ και την Άλμπα
κερασμένα όλα απ' τον El Greco
Κάπως έτσι κύλησε η μέρα και από τις 3 το απόγευμα που ξεκίνησε με την ξενάγηση,
φτάσαμε στις 3: 20 τα ξημερώματα με την Άννα και την Κατερίνα να μεταφέρουν τον
El Greco στο ξενοδοχείο του.
Πολλά απ' όσα ήταν προγραμματισμένα δεν έγιναν.
Μέχρι το "κυριότερο", οι Ομπρέλες που σας είχε ζητηθεί να φέρετε όλοι μαζί σας
ως μέρος του Dress Code της ημέρας,
ως το σημαντικότατο αξεσουάρ του Γκαλά,
δε σας ζητήθηκε καν να τις ανοίξετε.
Πολλοί ρώτησαν τον El Greco γιατί αφού δεν είχε σκοπό να κάνει τίποτα μ' αυτές ζήτησε ομπρέλες;
Η απάντηση είναι πως είχε πράγματι σκοπό να κάνει διάφορα μ' αυτές αλλά τελικά έμεινε στις προθέσεις
κι όσο θα τον αγαπάτε
θα διατηρεί το δικαίωμα να ζητάει ομπρέλες και άλλα αξεσουάρ
χωρίς να δεσμεύεται ότι απαραιτήτως θα χρησιμοποιηθούν.
Μια βδομάδα από εκείνη τη ημέρα,
μετά θέλω και γραπτώς να σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ όλους,
ΟΛΟΥΣ όσους δέχτηκαν την πρόσκληση αλλά και την πρόκληση
να συνεχίσουν το ταξίδι.
Γιατί αυτή είναι η πρόθεση.
Ειδικά ευχαριστώ όσους μπήκαν στον κόπο για ένα “Αυτοσχέδιο Γκαλά” και με κίνδυνο να θεωρηθούν “Γκαγκά” να έρθουν από μακριά. Δεν αναφέρω εδώ ονόματα γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον.
Ευχαριστώ τη Ρούλα που Κυριακάτικα άφησε το σημαντικότερο που έχει στη ζωή της και ήρθε με τον Κωστή να παίξει έναν άχαρο ρόλο κι ας φαίνεται ρόλος λαμπερός. Άχαρο είναι ν' ανεβοκατεβαίνεις σκάλες,
ν΄ αλλάζεις τουαλέτες φτιαγμένες για πραγματικά “Γκαλά”
μέσα σε πραγματικές τουαλέτες κι ακουμπώντας την κασετίνα του μακιγιάζ πάνω σε μια λεκάνη.
Την Ειρήνη που Ερωτικά (απ' ό,τι μου είπατε) σας ξενάγησε και σας σύστησε στις Καρυάτιδες που λείπουν
κι ερωτικότερα ακόμα μας τραγούδησε μέχρι Luz Casal. Ευχαριστούμε Δημήτρη και 360dgreece.
Ευχαριστώ το γραφείο ΚΥΚΛΟΣ για την προσφορά του και ειδικά τον Γιώργο Καλαμπαλίκη που τελευταία δε μου λέει και πολλά όχι.
Ευχαριστώ τα παιδιά του HARVEST που έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό ώστε παρά την πολυκοσμία και την ανάγκη να πάρουν παραγγελίες απ' όλους στην ίδια ακριβώς στιγμή,
κανείς δεν αγανάκτησε περιμένοντας.
Και να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω τον καιρό,
που ΟΛΕΣ τις ημέρες πριν
και ΟΛΕΣ μετά τη δική μας συνάντηση μέχρι την Πέμπτη,
ήταν καλός
εκτός,
ΕΚΤΟΣ
ΜΟΝΟ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ,
Για Εκείνη την Κυριακή χάλασε,
κι έβαλε βασκικό μπερέ
αέρα Αραγονίας,
έβαλε και κρύο Σαλαμάνκας
ό,τι μπορούσε έκανε
για ν' αποδειχθεί ότι η Σχέση μας
Δεν εξαρτάται απ' τον καιρό.
230 άνθρωποι,
πάνω απ' τους μισούς όρθιοι,
και πάνω απ' τους μισούς απ' το μεσημέρι στο δρόμο...
Σ' ευχαριστώ καιρέ κακέ,
χαιρέκακε,
τα δυνάμωσες όλα,
ραντεβού τον Ιανουάριο,
με άλλο πράμα πάλι.
El Greco
Αν έγραφα έστω και δυο λέξεις αμέσως μετά τη Βραδιά της Συνάντησης,
μετά το Ιστορικό πια “Γκαλά 5 Αστέρων”,
θα ήμουν τουλάχιστον γελοίος,
λίγο το μελό,
λίγο η χαρά (διατρέχει κίνδυνο μεγάλο ο άνθρωπος, γίνεται πολλές φορές γελοίος στη χαρά, ενώ στη Λύπη είναι αλλιώς, είναι Κυρία δε σε γελοιποποιεί)
χαρούμενος πολύ απ' την πολύ αγάπη που εισέπραξα
είπα να μην πω τίποτα,
ν' αφήσω να περάσουν 2-3 μέρες και πέρασε βδομάδφα ολόκληρη.
Πέρυσι, περίπου τέτοιο καιρό είχα αποφασίσει να σχεδιάσω ένα ταξίδι στο Βορρά της Ισπανίας
και το ονόμασα
"ΧΤΑΠΟΔΙ ΚΑΙ ΣΠΕΡΜΑ".
Φέτος είπα να το γιορτάσω,
να γιορτάσω το γεγονός ότι βρέθηκαν άνθρωποι
που μπόρεσαν να κάνουν το ταξίδι που πρότεινα,
149 άνθρωποι,
να γιορτάσω μαζί τους,
με όσους απ' τους ταξιδιώτες μπόρεσαν να έρθουν στο “Γκαλά”
αλλά και με όσους φίλους μπορούσαν μόνο στο “Γκαλά” να εμφανιστούν
γιατί το ταξίδι, για λόγους πολλούς δε μπόρεσαν.
Όρισα την ημερομηνία,
19 Οκτωβρίου,
το ονόμασα “Γκαλά 5 Αστέρων”
(έτσι από πρόθεση να είναι κάτι εξαιρετικό αλλά και από αυτοσαρκασμό)
ήθελα να είναι Κυριακή γιατί απ' τα χρόνια τα φοιτητικά,
αυτή τη μέρα είχα συνδέσει με την Καρδιά της Αθήνας,
με το Μοναστηράκι,
με την Ακρόπολη.
Ήθελα να προσφέρω κάτι ελάχιστο,
μικρό Αντίδωρο στα πολλά που εισπράττω
κι έτσι σκέφτηκα να προσφέρω μια ξενάγηση στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως.
Γίναμε πολλοί,
δε χωρούσαμε σ' ένα γκρουπ κι ήρθε τότε η χορηγία του 2ου ξεναγού
απ' τον Δημήτρη και το γραφείο του, το 360dgreece,
κι έτσι εκτός απ' τον Αποστόλη ήρθε και η Ειρήνη Δασκαλάκη
κι ανακαλύψατε όσοι δεν την ξέρατε το περίφημο
“δύο σε ένα”
και ξεναγός και αρτίστα.
Το Ραντεβού το κάναμε στις 15:00.
Από τις 14:45 που χαιρέτισα τους πρώτους στην Πλατεία Μοναστηρακίου,
στις 3:20 τα ξημερώματα αποχαιρέτισα τους τελευταίους,
φύγαμε μαζί απ' το Harvest.
(Στ' ασπρόμαυρα ντυμένοι όλοι όπως το όριζε το Dress Code της ημέρας.)
Όσο εσείς κάνατε την ξενάγηση, πρώτα στην πόλη (Βιβλιοθήκη Αδριανού, Ρωμαϊκή Αγορά, Ηρώδειο κτλ...) και μετά στο Μουσείο ο El Greco ταυρομαχούσε με το Άγχος του.
Περίμενε να του φέρει ο φίλος του ο Γιώργος παλέτες,
πΑλέτες όχι πΕλάτες
ΠΑΛΕΤΕΣ για να στήσει τσαρδάκι και Σκηνή στη μέση του δρόμου
για ν' αποδείξει αυτό που ο άλλος Γιώργος, ο Χαριτωνίδης που ήρθε για τη βραδιά απ' την Κύπρο, λέει στο τελευταίο του βιβλίο “Ανέβας και Κατέβας” (Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ)
“(...) Πείτε μάς τα απλά.
Όπως μας τα λεν τα πρωτοβρόχια.
Όπως μας τα λεν οι δωρικές κολόνες. (...)”
“Δε θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να αισθανθεί λίγο καλύτερα...”
Προσπάθησα να μη θέλω πολλά.
Ήθελα να μη χρειαστούν πολλά γι' αυτό το "αισθάνομαι λίγο καλύτερα".
Λίγα αλλά όχι και τίποτα.
΄
Ταυρομαχούσε ο El Greco όλο το απόγευμα.
Ήχο ήθελε. Αργούσαν να 'ρθουν.
Φώτα ήθελε. Δεν ήρθαν καθόλου.
Περίμενε τη Φραντζέσκα, μια φίλη ιταλίδα τραγουδίστρια
να μας πάει μουσικά μέχρι την πατρίδα της
(όσοι ήταν στη βραδιά αφιέρωμα στη Γκόλφω θα τη θυμούνται σίγουρα)
Ειδοποίησε κατά τις 5 πως δε θα τα καταφέρει.
Περίμενε τη Ζωή Απειρανθίτου (αν μη τι άλλο να εκπροσωπήσει και το 4ο το Λυρικό χταπόδι),
του 'γραψε μήνυμα κατά τις 8 πως είναι άρρωστη.
Κι είχε στηρίξει πολλά ο El Greco πάνω της,
τής είχε στείλει τα τραγούδια που ήθελε να πει,
είχε σκηνοθετήσει στο μυαλό του από βγαίνει, πως μπαίνει,
πότε, πως και πόσο μπαινοβγαίνει...
Περαστικά Ζωή.
Είχε ζητήσει κι απ' τον Χρήστο Κορακιανίτη να έρθει με Κανονάκι και Ακορντεόν.
Ευτυχώς ο Χρήστος μπόρεσε.
Είναι αυτή η γλυκιά μορφή που τον συνόδευε με το Ακορντεόν όταν εμφανίστηκε μπροστά σας πάλι με κείνη του φραγκισκανού καλόγερου τη στολή εν μέσω Αιόλου
και πήγατε Πομπή
καμαρώνοντας για τις “πομπές” του
μέχρι γωνία
Πομπής με Ευριπίδου.
Τέτοιο ήταν το Άγχος του λόγω των “τραυματισμών” της Καλλιτεχνικής Ομάδος που είχε σχηματίσει, (Φραντζέσκα, Ζωή)
που ξέχασε να ξαναβγάλει στη Σκηνή τον Χρήστο με Κανονάκι.
Και σου ζητά κι από δω ΣΥΓΝΩΜΗ Χρήστο.
Ο El Greco Ήθελε μια βραδιά Αλμοδοβαριανή
και μετά να επιστρέψει ο καθένας στην άλλη τη Ζωή του,
την ας πούμε κανονική ζωή
αν και ώρες-ώρες σκέφτομαι ωραία θα 'ταν
η “κανονική”
να τα πάει λίγο καλύτερα με την Άλλη,
την “Αλμοδοβαριανή” μας,
την “που και που” ζωή μας,
να μην είναι σα νύφη με πεθερά.
Προσπάθησε ο El Greco να μη χρειαστεί πολλά.
Πάνω στη Σκηνή έριξε μια παλιά μοκέτα,
βρήκε κι ένα παλιό άσπρο στενόμακρο χαλάκι και του συμπεριφέρθηκε σα να ήταν κόκκινο
κι έτσι, μεταξύ σοβαρού και αστείου
ακροβατώντας μεταξύ Αλμοδόβαρ και Φελίνι
άρχισε να κυλάει η βραδιά.
Χρειάστηκε μιάμισυ ώρα μέχρι να βρει ο καθένας τη θέση του.
(Άλλοι δεν τη βρήκαν μέχρι το τέλος)
Έξω κρύο. Αρκετό έως πολύ.
Μέσα αδύνατον να χωρέσουμε.
230 Άνθρωποι!!!
Μεταξύ αυτών φίλοι που είχαν έρθει ειδικά για την όλη Συνάντηση από την Κύπρο, απ' τη Θεσσαλονίκη, απ' τα Γιάννενα, από την Κεφαλλονιά, απ' τη Λάρισα, απ' την Πάτρα, απ' την Ερμιόνη κι ένας Θεός ξέρει από πού ο καθένας άφησε Κυριακάτικα τη βολή του.
Βολεύτηκαν όσοι βολεύτηκαν,
τα παιδιά του Harvest Γρήγορα και Ευγενικά (απ' ό,τι είπατε εσείς)
πήραν παραγγελίες
και ήταν ώρα ν' αρχίσουμε.
Ο Dj, ο Διαμαντής ήταν μιλημένος,
όταν θα βγαίνει η Ρούλα,
πάντα όταν θα τη βλέπει να βγαίνει θα βάζει τη “Λίμνη των Κύκνων”
Γεια σου ρε Ρούλα μου Αρχόντισσα!
Άφησε ό,τι είχε και δεν είχε εκείνη την ημέρα εκτός απ' τον Κωστή,
πήρε τις πρώτες 6 τουαλέτες που βρήκε μπροστά της κι ήρθε!
Στην 1η Έξοδό της,
προλόγισε τον El Greco...
Και βγήκε ο El Greco... όχι με τη Λίμνη των Κύκνων αυτός.
Με το “Jaleo-Jaleo”! βγήκε αυτός.
Αν το “Mamy Blue” μεγάλωσε τόσες και τόσες γενιές πρωτοετών τουριστών
(πρωτοετείς λέει ο El Greco τους της Ανδαλουσίας)
κι έγινε το Sound - Σήμα του ταξιδιού Μαδρίτη -Ανδαλουσία,
το “Jaleo-Jaleo” έγινε από μόνο του,
με το έτσι θέλω επιβλήθηκε κι έγινε
ο Διευθυντής της Ορχήστρας των Αναμνήσεων του Χταποδιού και του Σπέρματος!
Με το “Jaleo-Jaleo” βγήκε ο El Greco...
Εννοείται “Ευχαριστώ” ήταν το 1ο πράμα που σας είπε.
Το 2ο,
έκρινε ότι πρέπει να είναι τα νέα του:
Σας ανακοίνωσε εκεί προφορικώς τα ολόφρεσκα νέα του,
ότι 3 μέρες πριν έλαβε τη Θετική απάντηση του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης COMPLUTENSE,
ότι έγινε δεκτός και ξεκινάει το Διδακτορικό του (με όνειρο να το ολοκληρώσει κιόλας)
και με θέμα-πρόταση:
“Όσα το Θέατρο και το Σινεμά εμπνεύστηκαν από τον Ισπανικό Εμφύλιο”
Κι αμέσως μετά σας σύστησε τη μάνα του, την κάλεσε κοντά του και..
Απ' τα Ωραιότερα Δώρα που έλαβαν Ποτέ, στη ζωή τους ολόκληρη,
και Γιάννης και El Greco:
Όταν σηκωθήκατε όρθιοι και τη χειροκροτήσατε.
Το “Standing Ovation”
στη Σωστή Στιγμή και στον Κατάλληλο Άνθρωπο.
Κι ύστερα ήρθε η Ειρήνη (Δασκαλάκη) και μας τραγούδησε,
ξανακούστηκε μετά η “Λίμνη των Κύκνων”
άρα βγήκε η Ρούλα με άλλη τουαλέτα,
ξαναβγήκε ο El Greco
και κει πια ανακοίνωσε τον πάνω-κάτω Σκελετό της βραδιάς.
Τραγούδι απ' την Ειρήνη,
Καλλιτεχνικούς Αγώνες,
τα “Γκρεκολάνδια 2014” τα ονόμασε όπου το καθένα από τα 4 γκρουπ είχε και μια Συμμετοχή,
Το 1ο Γκρουπ, τα “Πειραματόζωα”
συμμετείχαν με τη Βιβή Ζεφείρη κι ένα μονόλογο από το έργο “Επίλογος” του Γαλανού.
το “Θηλυκό Χταπόδι”
είχε μια πιο Συλλογική Συμμετοχή,
ξεκίνησαν τον “Μικρόκοσμο” του Ν. Χικμετ
πρώτα μόνο η Πέπη και η Νέτα
και κατέληξαν με τη συνοδεία του Χρήστου με το Ακορντεόν του 31 άτομα στη Σκηνή μιας κι απ' αυτό το γκρουπ
απ' τους 34 που ήταν όλοι κι όλοι,
μόνον 3 έλειπαν.
Το 3ο,
το “Πολιτικό Χταπόδι”
εκπροσωπήθηκε από την Αννούλα,
η οποία απήγγειλε την “Περιφραστική Πέτρα” της Κ. Δημουλά.
Που εσωκλείει τον αγαπημένο στίχο του El Greco:
“Εκεί που τελειώνουμε εμείς
Αρχίζει η θάλασσα. “
Το 4ο, το “Λυρικό Χταπόδι” χιλιολαβωμένο δε συμμετείχε τελικά στα 'Γκρεκολάνδια '14” λόγω “τραυματισμού” της εκπροσώπου του Ζωής Απειρανθίτου.
και σκέφτηκε να αυτοσχεδιάσει μ' ένα εγχείρημα που τελικά φαίνεται ότι λειτούργησε.
Το Μουσικό Flash Back,
όταν σας ζήτησε να γυρίσετε πίσω, στο αεροδρόμιο του Μπιλμπάο, εκεί που σας περίμενε καλόγερος ντυμένος,
κι ύστερα σας οδήγησε στο λεωφορείο και μετά τα καλωσορίσματα έβαλε το 1ο τραγούδι που έλεγε
"I am ready for love..."
και μετά το 2ο... στην Εουσκέρα εκεί λίγο έξω απ' το Zarautz
το 3ο φεύγοντας για Γαλλία με την Εντιθ Πιαφ να ερμηνεύει Θεοδωράκη από τους “Εραστές της Τερουέλ” (το γνωστό “Όμορφη Πόλη”)
και το τραγούδι που βαλε μπροστά στο Φάρο του Μπιαρίτζ
και κείνο με το οποίο ξεκινήσατε από Σαν Σεμπαστιά για Παμπλόνα,
και αυτό που έκανε κάποιους τουλάχιστον να δακρύσουν φτάνοντας στη Γκερνίκα
και το άλλο που βγήκαν τα μαντήλια μπροστά στον San Juan de Gastelugatxe
και
και
και...
και κείνο που σας ζήτησε να βγείτε απ' το σώμα σας και να πετάξετε πάνω απ' τη Γαλικία όπως ο Μπαρδέμ στη “Θάλασσα μέσου μου”
κι αυτό που ακούστηκε όταν πια μέναν μόνο δυο μέρες ταξιδιού...
και,
και,
και...
και τραγούδι στο τραγούδι σας οδήγησε πάλι στο λεωφορείο προς άλλο αεροδρόμιο,
του Πόρτο,
από την πρώτη στην τελευταία μέρα...
πάλι με Θεοδωράκη,
με τα “Δακρυσμένα Μάτια”
κλαρίνο
παιγμένο από κουρδικά πνευμόνια.
Και τέλειωσε το Εγχείρημα "Μουσική VERSUS Αλτσχάιμερ"...
και ξαναβγήκε η Ρούλα στη Σκηνή,
αγκαζέ με το Ταικόφσκι πάντα,
με άλλη όμως τουαλέτα,
την καλύτερή της αυτή τη φορά
για να δώσουμε τα Βραβεία...
Μερικά απ' τα βραβεία γιατί άλλα ξεχάστηκαν...
Δόθηκε Βραβείο Dress Code...
με σοβαρότατες Υποψηφιότητες όπως της:
Στέφης Αρχοντή
Λένας Βίδα
Νάντιας Μουτσουρούφη
Αλεξίας Νικολάου
Μαρίας Καράμπα
Νέτας Χιόνη
και...
Το 2ο Βραβείο πήγε στη Λένα Βίδα(λη) γιατί δεν δίστασε να ξεσηκώσει ολόκληρο σεντόνι ξενοδοχείου προκειμένου να έρθει ντυμένη όπως όριζε εκείνη την ημέρα το Dress Code του El Greco.
Μια μπλούζα μ' έναν πολύχρωμο Ελέφαντα της είχε αγοράσει για Βραβείο ο El Greco. Ελέφαντα συμβολικά σαν αυτόν που μισογκρέμισε τη Μοναρχία στην Ισπανία, κι αν όχι τη Μοναρχία, άλλαξε τουλάχιστον τον Βασιλιά.
Μπράβο Λένα!
Και το 1ο Βραβείο στη Μαρία Καράμπα (γνωστή και ως Μαρία Σκέτη)
που ήταν πάντα, κάθε μέρα, 10 μέρες στην “τρίχα”
μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια στην απόλυτα σωστή απόχρωση,
σαν του σπαστικούς τους μαθητές, τους απουσιολόγους με γυαλιά,
ούτε ένα ενδυματολογικό λάθος 10 μέρες.
Μπράβο Μαρία!
Γι' αυτή ο El Greco αγόρασε μια ισπανική μαντήλα. Μαύρη με κόκκινα λουλούδια, απ' αυτές που φοράνε οι χορεύτριες του Φλαμένκο αλλά όχι τόσο ακριβή σαν αυτή που ρίχνει πάνω της η Χριστίνα Όγιος.
Δώσαμε και Βραβείο Γενναιότερης Εξομολόγησης στην Παραλία των Καθεδρικών.
(Η Βιβή στον "καναπέ" η Λένα κι ο El Greco.)
Ήταν από τις Ουσιαστικότερες Στιγμές όλου του Ταξιδιού. Η Πρόθεση ήταν να βγάλει όποιος θέλει από μέσα του ό,τι τον βαραίνει, αντικαθιστώντας,
τον καναπέ του ψυχαναλυτή
μ' ένα βράχο
και τον ψυχαναλυτή τον ίδιο
με τους συνταξιδιώτες...
Οι υποψηφιότητες ήταν...
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΜΠΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ
ΝΑΝΤΙΑ ΜΟΥΤΣΟΥΡΟΥΦΗ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΙΧΕΛΙΝΑΚΗ
Και το Βραβείο δόθηκε στη Μαρία καράμπα. (Σάρωσε η Καράμπα εκείνη την ημέρα. )
Καμία αναφορά σε καμία Εξομολόγηση δε θα γίνει εδώ γιατί είναι απ' τα Άχραντα του Ταξιδιού!
Βραβείο Ωριμότερης Ατμόσφαιρας Γκρουπ όσο κάποιος μιλάει και εξομολογείται...
Στο “Θηλυκό Χταπόδι”
(Έπρεπε να πάρει και το "Βραβείο Πιο Ώριμης Στάσης σε Ψηφοφορία” καθώς είναι το μοναδικό γκρουπ που στο Διαγωνισμό τόσο της Φωτογραφίας όσο και Κειμένου ψήφισε όπως είχε ζητήσει ο El Greco, όχι δηλαδή με μοναδικό κριτήριο το Συναίσθημα. Δεν πήρε το Βραβείο γιατί είναι ένα απ' τα πολλά που εκείνο βράδυ ξέφυγαν απ' τα “χέρια” του...)
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ DRESS CODE (Σε Γκρουπ)
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΟΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ (Σε Γκρουπ)
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
ΒΡΑΒΕΙΟ “ΔΥΝΑΤΗ ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ” (Σε Γκρουπ)
ΘΗΛΥΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΣΕ Ο ΞΕΝΑΓΟΣ (Σε Γκρουπ)
ΘΗΛΥΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ (Σε Γκρουπ)
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
ΒΡΑΒΕΙΟ “ΜΥΔΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΠΟ ΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ” (Σε Γκρουπ)
ΛΥΡΙΚΟ ΧΤΑΠΟΔΙ
(Το Λυρικό συνέπεσε μ' αυτή και το μάτιασε αλλά τελικά συνήλθε...)
Αποκαλύφθηκαν και τα Ονόματα της Κριτικής Επιτροπής των Βραβείων του Διαγωνισμού:
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΜΠΑ (Πειραματόζωο)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ (Θηλυκό Χταπόδι)
ΕΛΙΖΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΡΩΝΗ (Πολιτικό)
και από το 4ο γκρουπ οι αδελφές (πραγματικές αδερφές)
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (Λυρικό)
Τα Βραβεία γενικά ήταν Ημερολόγια του 2015
με την Ιστορική Αφίσα κρεμασμένη στους δρόμους της Μαδρίτης, την αφίσα που έγραφε:
“No Pasarán”
καθώς και cd που είχε φτιάξει ο El Greco με το μουσικό flash back του ταξιδιού.
Κι άλλα γίναν εκείνο το βράδυ.
Για παράδειγμα απ' την Greco-Bank, δηλαδή την Κομμούνα της Greco-Land δόθηκαν κάποια δώρα,
κάποια απ' τα πολλά που είχαν συγκεντρωθεί,
αναφέρθηκαν όμως όλα. (Θα ακολουθήσει άλλη ή άλλες δημοσιεύσεις σχετικές με τις Προσφορές των Φίλων και Κατοίκων της Greco-Land.)
Εκείνο το Βράδυ δόθηκε μόνον:
ο ελληνικός Καφές Λουμίδη. (Φίλος αγαπημένος που ζήτησε να μην αναφερθεί τ' όνομά του, προσέφερε τον καφέ που υπολογίζετε ότι πίνει ένα άτομο σ' έναν ολόκληρο χρόνο.)
Και από μόνος του ο El Greco έκρινε να τον μοιράσει στα δύο,
να 'χουν για μισό χρόνο μεν αλλά δυο άνθρωποι τον καφέ τους.
Σε δύο γυναίκες,-μάνες.
Τη μάνα της Άννας Μιχαηλίδου, (της νικήτριας του Διαγωνισμού Κειμένου)
και τη μάνα του την ίδια,
(τη μάνα του El Greco, μπροστά σε όλους μη νομίζει και κανένας ότι κρατάει και κάτι για τον εαυτό του ή κάνει κάτι κρυφά)
Το Harvest προσέφερε το κρασί σε δύο δείπνα και ο El Greco το έδωσε
στη Βιβή Ζεφείρη (με τον όρο να το πιει με τον άντρα της το Γιώργο)
και το άλλο στη Ρούλα Καρπουζλή. (Με τον ίδιο όρο, αλλά με τον δικό της άντρα, τον Κωστή)
Επίσης το Harvest προσέφερε έναν καφέ take away κάθε μέρα για ένα χρόνο
κι ο El Greco το έδωσε στον μοναδικό άνθρωπο που εκείνη τη στιγμή ήταν εκεί και απάντησε πως δουλεύει κοντά στην περιοχή. Στην Έλενα Σούγελα.
Και το πλήρες Γεύμα (για 2 άτομα) στο Εστιατόριο ΖΕΝ (Λασκαριδου ~ Αμπελοκηποι ~ Σταση Μετρο Πανορμου) που προσέφερε το ζεύγος Καράμπα δόθηκε στον Γιώργο Χαριτωνίδη που απ' όλους τους παραβρισκόμενους κάλυψε τα πιο πολλά χιλιόμετρα για να 'ναι εκεί γιατί ήρθε από την Κύπρο. Και γι' αυτό από μόνος του αποφάσισε ο El Greco προσπαθώντας πάντα να υπάρχει Λόγος στην Κρίση του. Του όρισε μάλιστα (ο El Greco του Γιώργου) και την παρέα που θα πάει να φάει: τη Δέσποινα Σμυρνιάδου
(Η Δέσποινα κι ο Γιώργος με τους βασκικούς μπερέδες στο Γκαλά)
Κι ύστερα, για Γκραν Φινάλε δόθηκαν τα βραβεία του Διαγωνισμού Φωτογραφίας και Κειμένου:
Το 2ο Βραβείο “Φωτογραφίας στη Νάντια Μουτσουρούφη και στην ωραία φωτογραφία της
“Καθρέφτης”
Και το 2ο Βραβείο Κειμένου στην Ελίζα Γιαννακαρώνη με το ωραίο της
“Κοίτα Ψηλά”
Τα Βραβεία ήταν το Ημερολόγιο και το Cd.
Τέλος τα 1α Βραβεία
1ο Βραβείο Φωτογραφίας στη Μαρίνα Τσοπούρογλου για το
"Αγάπη τί άλλο;"
και 1ο Βραβείο Κειμένου (σχετικό με το ταξίδι) στην Άννα Μιχαηλίδου για το...
«Στη ζωή μου δε στάθηκαν μεγαλύτεροι ευεργέτες από τα ταξίδια και τα ονείρατα.»
(Αξιοσημείωτο είναι πως και οι 4 ήταν γυναίκες και ανήκαν στο ίδιο γκρουπ, στο 3ο, στο Πολιτικό Χταπόδι. Μάλιστα οι δύο Νικήτριες του Κειμένου μοιράστηκαν και το ίδιο δωμάτιο. Αυτό δεν ήταν Δωμάτιο, θερμοκήπιο Σπέρματος Λογοτεχνικού ήταν.)
Τα Βραβεία εδώ ήταν λίγο πιο γενναιόδωρα και μακάρι να μπορούσαν να είναι το ίδιο για όλους.
Για την κάθε μία από τις Νικήτριες,
α) Ένα δίκλινο Δωμάτιο για τρεις (3) Νύχτες στη Μαδρίτη προσφορά του γραφείου ΚΥΚΛΟΣ
που οργάνωσε φέτος το Ταξίδι
“Χταπόδι και Σπέρμα”
και
β) ένα Δείπνο all inclusive για την κάθε μία από τις νικήτριες με την παρέα που θα 'ρθουν στη Μαδρίτη με τον
Γιάννη την Αλάιτζ και την Άλμπα
κερασμένα όλα απ' τον El Greco
Κάπως έτσι κύλησε η μέρα και από τις 3 το απόγευμα που ξεκίνησε με την ξενάγηση,
φτάσαμε στις 3: 20 τα ξημερώματα με την Άννα και την Κατερίνα να μεταφέρουν τον
El Greco στο ξενοδοχείο του.
Πολλά απ' όσα ήταν προγραμματισμένα δεν έγιναν.
Μέχρι το "κυριότερο", οι Ομπρέλες που σας είχε ζητηθεί να φέρετε όλοι μαζί σας
ως μέρος του Dress Code της ημέρας,
ως το σημαντικότατο αξεσουάρ του Γκαλά,
δε σας ζητήθηκε καν να τις ανοίξετε.
Πολλοί ρώτησαν τον El Greco γιατί αφού δεν είχε σκοπό να κάνει τίποτα μ' αυτές ζήτησε ομπρέλες;
Η απάντηση είναι πως είχε πράγματι σκοπό να κάνει διάφορα μ' αυτές αλλά τελικά έμεινε στις προθέσεις
κι όσο θα τον αγαπάτε
θα διατηρεί το δικαίωμα να ζητάει ομπρέλες και άλλα αξεσουάρ
χωρίς να δεσμεύεται ότι απαραιτήτως θα χρησιμοποιηθούν.
Μια βδομάδα από εκείνη τη ημέρα,
μετά θέλω και γραπτώς να σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ όλους,
ΟΛΟΥΣ όσους δέχτηκαν την πρόσκληση αλλά και την πρόκληση
να συνεχίσουν το ταξίδι.
Γιατί αυτή είναι η πρόθεση.
Ειδικά ευχαριστώ όσους μπήκαν στον κόπο για ένα “Αυτοσχέδιο Γκαλά” και με κίνδυνο να θεωρηθούν “Γκαγκά” να έρθουν από μακριά. Δεν αναφέρω εδώ ονόματα γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον.
Ευχαριστώ τη Ρούλα που Κυριακάτικα άφησε το σημαντικότερο που έχει στη ζωή της και ήρθε με τον Κωστή να παίξει έναν άχαρο ρόλο κι ας φαίνεται ρόλος λαμπερός. Άχαρο είναι ν' ανεβοκατεβαίνεις σκάλες,
ν΄ αλλάζεις τουαλέτες φτιαγμένες για πραγματικά “Γκαλά”
μέσα σε πραγματικές τουαλέτες κι ακουμπώντας την κασετίνα του μακιγιάζ πάνω σε μια λεκάνη.
Την Ειρήνη που Ερωτικά (απ' ό,τι μου είπατε) σας ξενάγησε και σας σύστησε στις Καρυάτιδες που λείπουν
κι ερωτικότερα ακόμα μας τραγούδησε μέχρι Luz Casal. Ευχαριστούμε Δημήτρη και 360dgreece.
Ευχαριστώ το γραφείο ΚΥΚΛΟΣ για την προσφορά του και ειδικά τον Γιώργο Καλαμπαλίκη που τελευταία δε μου λέει και πολλά όχι.
Ευχαριστώ τα παιδιά του HARVEST που έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό ώστε παρά την πολυκοσμία και την ανάγκη να πάρουν παραγγελίες απ' όλους στην ίδια ακριβώς στιγμή,
κανείς δεν αγανάκτησε περιμένοντας.
Και να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω τον καιρό,
που ΟΛΕΣ τις ημέρες πριν
και ΟΛΕΣ μετά τη δική μας συνάντηση μέχρι την Πέμπτη,
ήταν καλός
εκτός,
ΕΚΤΟΣ
ΜΟΝΟ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ,
Για Εκείνη την Κυριακή χάλασε,
κι έβαλε βασκικό μπερέ
αέρα Αραγονίας,
έβαλε και κρύο Σαλαμάνκας
ό,τι μπορούσε έκανε
για ν' αποδειχθεί ότι η Σχέση μας
Δεν εξαρτάται απ' τον καιρό.
230 άνθρωποι,
πάνω απ' τους μισούς όρθιοι,
και πάνω απ' τους μισούς απ' το μεσημέρι στο δρόμο...
Σ' ευχαριστώ καιρέ κακέ,
χαιρέκακε,
τα δυνάμωσες όλα,
ραντεβού τον Ιανουάριο,
με άλλο πράμα πάλι.
El Greco
Γιάννη μου....σε ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες αυτήν την βραδιά μαζί μου !!! Κανονικά ήταν ΟΛΗ επάνω σου !!! Περάσαμε ολοι υπέροχα !!! Γελάσαμε πολύ ,γιατί ξανασυναντηθηκαμε,τα είπαμε....και οσοι κέρδισαν βραβείο βγήκαν διπλά κερδισμένοι!!!Για να μην πω για το ταξίδι ...που επανήρθε στο μυαλό μας μαζι με τις στιγμές και τις μουσικές....Ηταν τόσο εύστοχη η φωτο "Μονο αγάπη"...τι άλλο???Αντε....περιμενουμε να μαθουμε για το επομενο...προορισμό και συνάντηση !!!Σε φιλω !!
ReplyDelete