44 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΜΟΥ...

Επέτειος σήμερα. 44 χρόνια γάμου. Δεν πιστεύω πως οφείλεται στον Έρωτα ετούτη η Διάρκεια αλλά έχει κι άλλα πολλά ο Γάμος, δεν έχει μόνο Έρωτα. 44 χρόνια από τη Σύλληψή μου. Κλασικό ζευγάρι η μαμά κι ο μπαμπάς: με συνέλαβαν την Πρώτη Νύχτα του Γάμου. Η μαμά κόβει το κεφάλι της. Και ποιος ξέρει καλύτερα. Οι αριθμοί συνηγορούν υπέρ της: 

16 Νοεμβρίου 1969 σύλληψη.

13 Αυγούστου 1970 γέννηση.

Ολόκληρη στο ακέραιο η κύηση. Καμιά βιασύνη εκ μέρους να βγω.

Νά κι απ’ τους αρραβώνες... στις 15 Μαΐου του ’69. 
15 Μαΐου- Του Πολιούχου της Λάρισας Αγίου Αχιλλείου
αλλά και του Πολιούχου Μαδρίτης Αγίου Ισιδώρου.
Το Μάη του ’69 πήραν τις αποφάσεις τους. 
Δεν ξέρω τί είναι πιο προκλητικό για δυο νέους:
ο Μάης
ή το ’69.
Επανάσταση καμία πάντως.
Στους 6 μήνες πάνω

Στεφανώθηκαν.

To 2009,
για την Επέτειο των 40 χρόνων γάμου τους κάναμε Πάρτυ 
Έκπληξη!
Καλέσαμε όλους του φίλους του παλιούς, 
δικούς τους και δικούς μας,
τους καλεσμένους στο Γάμο τότε, 
στις 16 Νοεμβρίου του 1969,
 όλους όσους είχαν απομείνει. 
Ένας χήρος μόνον, για δείγμα, 
 χήρες όμως αρκετές.

90 καλεσμένοι συνολικά. 

Κλείσαμε και μια Ταβέρνα (συμπτωματικώς λέγεται η Ταβέρνα της Χήρας, στον Πλατύκαμπο), 

κλείσαμε και ορχήστρα, κλαρίνο, βιολί, τουμπελέκι, φωνή,

κανονίσαμε και με τη θεία Βαγγελίτσα και τον θείο Κώστα να πούνε ότι αρραβωνιάζουν την Γιάννα τους,

κανονίσαμε και με τη θεία Περιστέρα και το θείο Νίκο να πάνε με το αυτοκίνητο να τους πάρουν για τους ¨αρραβώνες¨ τής Γιάννας,

ήρθε και ο Αντόν αποκλειστικώς για το Συμβάν από την Αμερική,

εμείς οι τρεις από την Ισπανία,

η Ειρήνη -τρεις τότε ακόμα- από την Αθήνα

μιλήσαμε το πρωί και από τα κινητά,

εγώ υποτίθεται από τη Μαδρίτη

η Ειρήνη από την Αθήνα,

τους ευχηθήκαμε να περάσουν καλά στους αρραβώνες της Γιάννας,

βράδιασε.

όλοι εμείς οι 90 στην Ταβέρνα της Χήρας,

φώτα σβηστά,

απόλυτη σιωπή,

ανοίγει ο θείος Νίκος την πόρτα, 

τους σπρώχνει μέσα η θεία Περιστέρα...

μουσική...

φώτα...

και πολύ συγκίνηση.

Νά και το βίντεο που είχα φτιάξει με τον Γιώργο για κείνη τη βραδιά. (Από μια άλλη δημοσίευση γιατί δε βρίσκω το αρχείο.)

http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2012/11/normal-0-21-false-false-false_26.html

Προβολή κανονική στην Ταβέρνα της Χήρας.

Σβήσαμε πάλι τα φώτα και...

Συγκίνηση πολύ, 

χαρά, γέλια που αναπάντεχα τόσοι άνθρωποι ξαναειδωθήκαμε,

δάκρυα για όσους έφυγαν,

σχεδόν όλους όσους δεν μπόρεσαν να είναι σ’ αυτό το Πάρτι

γιατί Ουρανός-Λάρισα όσο και να το θες είναι απόσταση,

τους έβαλα στο βίντεο. 

Και κάποιοι μου ξέφυγαν και τους ζητώ τώρα συγνώμη.

Ωραία βραδιά.
Δε συμπληρώνεις εύκολα 40 χρόνια γάμου.

Κατά τις 2:30 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος, 
8:30 το πρωί ώρα Φιλιππίνων 
χτύπησε το τηλέφωνο του Αντόν. 
Τα όργανα συνέχιζαν
εμείς χορό,  τραγούδι, ¨κουτσομπολιό¨
κουτσομπολιό και λογοδιάρροια της Μνήμης κυρίως
η μία ανάμνηση πίσω απ’ την άλλη...

Δεν άκουγε τίποτα ο Αντόν,
βγήκε έξω να μιλήσει. 
Κάτι είδα στην όψη του και τον ακολούθησα. 
Ήταν η Μπεθ. 

Μόλις είχε βγει απ’ το γιατρό. 
Μόλις της είχε πει ότι έχει καρκίνο. 
Παντού. 
Καλά, είναι δυνατόν 47 χρονών να έχει παντού καρκίνο.
Είναι και παραείναι!
3-4 μήνες της έδιναν. 
Ούτε έναν μήνα τουλάχιστον για το κάθε παιδί της, 5 παιδιά είχε.

Ποτέ γιατρός δεν έπεσε τόσο μέσα. 

14 Μαρτίου του ’10, 

ακριβώς 4 μήνες μετά η Μπεθ έφυγε.

Κι εγώ δεν ξέρω τί να κρατήσω γι’ ανάμνηση από κείνη τη βραδιά. 

                                                                               El Greco