Εκτός θέματος κατά κάποιος τρόπο σήμερα.
Ή πιο σωστά εκτός κλίματος.
Είπα να μην πάρω σήμερα το “αεροπλάνο” και να τρέχω πίσω απ' τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Οικονομικών, σαν φεισμπουκικός Κάλχας να ερμηνεύω οιωνούς χειρονομίες και βλέμματα.
Συμβαίνουν τόσα και τόσα αυτές τις μέρες,
μέρες φορτισμένες με αγωνία, με φόβο με ελπίδα,
(γράφτηκε πέρυσι, 2-2-2015, μια εβδομάδα μετά τις Εκλογές και την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ)
άλλοι τα νιώθουν όλα αυτά μαζί άλλοι χώρια το καθένα,
άλλοι τίποτα,
κάποιοι προειδοποιούν με το δάχτυλο σηκωμένο και με εγγαστρίμυθη προσευχή εύχονται
όλα να παν στραβά για να δικαιωθούν,
άλλοι είναι σίγουροι όταν αλλά θα παν στραβά,
υπάρχουν και τραγικά βαμπίρ που προσεύχονται στο θεό τής Αποτυχίας λες και μας χρειάζεται θεός για ν' αποτύχουμε,
μια χαρά μπορούμε και μόνοι μας,
κάποιοι πανηγυρίζουν ολλανδικές νίκες,
το βλέμμα τού Νάισεμπλουν,
το χέρι του Βαρουφάκη,
και κάποιοι είναι απλώς “βλαχάρες”
γελοία υποκείμενα που ενώ δε διστάζουν άρον-άρον δημόσια να πάρουν θέση υπέρ
των Ευρωπαίων διαφωτισμένων,
τρέφονται δεκαετίες με χρήμα δημόσιο που παράγει ο κόπος πολλών εκ των
“αδιαφώτιστων φουστανελάδων”.
Εκτός θέματος θα ήταν όσα έχω να μοιραστώ σήμερα αν η πρωταγωνίστρια δεν ήταν μια "αδιαφώτιστη φουστανελού"
Σοφία Παπαστεργίου λέγεται.
Μένει στη Θεσσαλονίκη και είναι φυσιοθεραπεύτρια.
Σε ταξίδι τη γνώρισα πριν κάποια χρόνια,
χαθήκαμε, γιατί είχε κάτω παύλα ( _ ) το mail της και γω τα βλέπω όλα πάνω,
τυχαία ξαναβρεθήκαμε,
ξαναταξιδέψαμε μαζί στο πρώτο-πρώτο απ' όλα και πολύ ειδικό "Χταπόδι και Σπέρμα",
ήταν ένα απ' τα Πειραματόζωα η Σοφία,
κρατήθηκε πια γερά με νύχια με δόντια και με ίντερνετ η επαφή,
δε μπήκε εμπόδιο ούτε τελεία ούτε παύλα,
ειδωθήκαμε και στο Γκαλά τον Οκτώβριο του '14,
Γκαλά στο δρόμο σα γλέντι τσιγγανέιρος έξω απ' το HARVEST,
με ξύλινες παλέτες στην Αιόλου για Σκηνή,
ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον Ιανουάριο του '15,
είπα θα 'ρχομουν γιατί
στις 14 Ιανουαρίου είχε προγραμματιστεί χειρουργείο στο ένα πρώτα απ' τα δυο πόδια
της μάνας μου,
το
εντελώς κατεστραμμένο,
το άλλο το
σχεδόν κατεστραμμένο θα εγχειρίζονταν αργότερα.
14 Ιανουαρίου του χειρουργείου ανήμερα.
Σιγά να μην!
Προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές και στις 7 Ιανουαρίου,
7 μέρες πριν την εγχείρηση ειδοποίησαν τον κόσμο πως αναβάλλονται τα χειρουργεία τους,
αναβάλλεται η ανακούφιση κι η γιατρειά τους διότι ο γιατρός αντί γι' ανθρώπους μεμονωμένους,
αποφάσισε να σώσει την Ελλάδα ολόκληρη, μία και καλή ολόκληρη,
και κατεβαίνει στην Πολιτική ως υποψήφιος Βουλευτής
και αναβάλλει όλα τα χειρουργεία
και οι “τυχεροί” να μπουν σε νέα λίστα αναμονής να τους χειρουργήσει άλλος.
Αν υπάρχει άλλη χώρα, στην περιοχή που λέμε ότι ανήκουμε, που γίνονται αυτά δεν το γνωρίζω.
Να εξαρτάται το αν θα πραγματοποιηθεί εγχείρηση προγραμματισμένη απ' τις προσωπικές φιλοδοξίες ενός γιατρού,
απ' το αν θ' αποφασίσει να γίνει Βουλευτής
ή να κλειστεί στο σπίτι του Μεγάλου Αδελφού γιατί το καημό από παλιά
'η, ή, ή...
πάντως να μην έχεις εναλλακτικές και αντανακλαστικά Ένα υποτιθέμενο Σύστημα Υγείας,
Σύστημα ολόκληρο να εξαρτάται απ' το πώς ξύπνησε σήμερα ένας γιατρός,..
Τα Ταμεία δενέχουν λεφτά επειδή οι Έλληνες δεν πληρώνουν
ή επειδή επίορκοι πολιτικοί τα παίξανε στα ζάρια;
Αναβάλλεται η εγχείρηση και ξαναμπαίνεις λέει σε νέα λίστα αναμονής...
Στην Ισπανία ο γιατρός δεν έχει προσωπική λίστα ανθρώπων που θα εγχειρήσει.
Στην Ισπανία ούτε η έγκυος δεν ξέρει ποιος θα την ξεγεννήσει.
Όποιος είναι εκεί τη μέρα που θα την πιάσουν οι πόνοι. Ιδέα δεν είχαμε ποιος γιατρός θα έφερνε στον κόσμο την Άλμπα. Όποιος τύχει εκείνη την ημέρα
Είναι μάλλον κι ένας απ' τους λόγους που οι Ισπανοί είναι τόσο πίσω, σχεδόν τελευταίοι στις καισαρικές.
Πάει κι η εγχείρηση πάει και το δικό μου εισιτήριο Μαδρίτη-Αθήνα...
Ειδοποίησα κάποιους φίλους πως ακυρώνω το ταξίδι, ανάμεσα σ' αυτούς και τη Σοφία.
-”Θέλω να σου ζητήσω μία χάρη” μου λέει.
(Εκεί φαίνεται το Ήθος του Ανθρώπου. Σου κάνει τη χάρη της ζωής σου και το αντιστρέφει γιατί είναι γενναιόδωρος!)
-Να πείσεις τη μάνα σου να έρθει δυο βδομάδες σε μένα. Εγώ θα στείλω να την πάρουν απ' το ΚΤΕΛ, θα την πάρω σπίτι μου, θα της κάνω μια θεραπεία το πρωί μια το απόγευμα... Δως μου την ευκαιρία να σου κάνω αυτό το δώρο, θα το γλιτώσει το χειρουργείο.
Δεν ήταν για μένα για να προβάλλω αντιρρήσεις.
Με τον πόνο του άλλου θα δείξω εγώ την περηφάνια μου
;
Δέχτηκα.
Την έπεισα.
Πήγε.
Πριν 15 μέρες δέχτηκε και πήγε...
Με κατεστραμμένα και τα δυο γόνατα.
Και με τη γυρτή σπονδυλική της στήλη...
Και το καταπέτασμα του Ναού Εσχίσθη,
Έγειρε ο Πόνος, λύγισαν τα γόνατα στυλώθηκε το κορμί
κι αγνάντεψε τα χρόνια που απομένουν με ελπίδα,
σε 15 μέρες η Σοφία ξανάχτισε ορίζοντα ζωής υποφερτής,
που ξέρεις, μπορείς και ωραίας,
από ένα σημείο και μετά, ειδικά για μερικούς ανθρώπους "ωραία ζωή" είναι η ζωή χωρίς πόνο.
Κι η μάνα μου σηκώθηκε απ' την καρέκλα,
χωρίς πόνο,
περπάτησε...
περπατάει,
απ' το 1992 που άρχισαν τα προβλήματα πρώτη φορά λέει περπατάει χωρίς πόνο λέει
Τον κόπο μιας ζωής η Σοφία, αντί για ακριβά αυτοκίνητα και άλλες πολυτέλειες
τον μετέτρεψε στα πλέον σύγχρονα, υπερσύγχρονα μηχανήματα.
Αυτά που θα πρεπε να έχουν τα δημόσια νοσοκομεία μας.
Δεν μπόρεσε όμως, δεν ευκολύνθηκε το Κράτος τα τελευταία 40 χρόνια, είχε άλλες προτεραιότητες.
Μπόρεσε η Σοφία και
με την Τεχνολογία,
την Τέχνη των χεριών της
και τη γενναιοδωρία της ψυχής της
μια περίπτωση που όλοι οι γιατροί μόνον το χειρουργείο έβλεπαν ως λύση
την έκανε να περπατάει,
μόνο στο νερό δεν την έκανες να περπατάει ακόμα
Σοφία μου!
Τέτοιοι “αδιαφώτιστοι φουστανελάδες” σαν τη Σοφία κρατάνε όρθια τόσα χρόνια την Ελλάδα,
αυτοί παράγουν,
αυτοί πληρώνουν,
δουλεύουν σιωπηλά στο περιθώριο, γιατί στο προσκήνιο τον ρόλο τον πρωταγωνιστικό τον έχουν χρόνια τώρα άνθρωποι-ποντίκια που στην πρώτη ευκαιρία φωνάζουν “Γερούν γερά...” ζητώντας από ολλανδούς και πάσης φύσεως μετριότητες να μας σώσουν.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ, ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ.
Υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν με κάποιο χάρισμα.
Απ' τα μεγαλύτερα θεωρώ το να μπορεί κανείς να διώξει τον ανθρώπινο πόνο.
Με τους “άλλους πόνους” θα δούμε τι θα κάνουμε,
για τους σωματικούς πάντως
η Σοφία,
η Ελπίδα η κόρη της,
η αδερφή της η Στέλλα,
η Κατερίνα η συνεργάτιδά της κι όλα τα κορίτσια που είναι μαζί της στο φυσιοθεραπευτήριο κάνουν θαύματα.
Είναι το πολυτιμότερο δώρο που έλαβα ποτέ.
Έκανε τη μάνα μου να μην πονάει, απ' το '92 είχα ν' ακούσω τη φωνή της χωρίς τη χροιά του πόνου,
ούτε η εγχείρηση
(με όλα τα μετεγχειρητικά που συνεπάγεται) το εγγυώνταν αυτό.
Νά ποια είναι τα καλά της κρίσης.
Να πως γίνεται η κρίση ευκαιρία ανθρωπιάς
και πως η Ανθρωπιά γίνεται Ιστορία,
η Μεγάλη Ιστορία της μικρής ζωής μας.
Θα σου είμαι για πάντα ευγνώμον Σοφία.
Και σου στέλνω κι ένα τραγούδι, τής αγαπημένης μου της Chavela Vargas
κι σου εύχομαι σαν κι αυτή,
μέχρι το τέλος, μέχρι τα 100 σου να είσαι όρθια,
να περπατάς,
να βάζεις μόνη σου τις κάλτσες,
να μπορείς να ξύνεις μόνη την πλάτη σου και να βγαίνει η φωνή σου και να τραγουδάς με ανθρώπους γύρω σου,
ποτέ μόνη σου και πάντα να κάνεις τόσο καλό.
Και εκ μέρους της Ειρήνης από καρδιάς σ' ευχαριστούμε Σοφία.
Κρατήστε το στο μυαλό σας κι αν ακούσετε φίλο που πονάει, δώστε του το τηλέφωνο της Σοφίας.
Αυτό επιθυμεί όλο κι όλο ο El Greco, να Φημίζεται το Καλό....
El Greco
