Όποιος φέτος -εννοείται κατ' εξαίρεση- δε σκοπεύει να γιορτάσει το Καρναβάλι:
ούτε στη Βενετία (για να το συνδυάσει με την ευκαιρία και με κάποια Μπιενάλε)
ούτε στην Ελβετία (κυρίως για σκι αλλά όλο και κάποια καρναβαλίστικη εκδήλωση πάντα μας ξεμυαλίζει στην Ελβετία)
ούτε στο Ρίο (Ντιτζανέιρο)
ούτε καν στο άλλο Ρίο στην Πάτρα (απέναντι ακριβώς απ' το Αντίριο)
όποιος μείνει αυτές τις Απόκριες στην Αθήνα, την Κυριακή το βράδυ έχει την ιδανική λύση.
Πάρτι Μασκέ και Μπουρ-Μπουρ με τον Δούκα της Άλμπας στο HARVEST.
Ο Δούκας της Άλμπας επισκέπτεται επίσημα την Ελλάδα,
άλλαξε τα πλάνα του και πάει να δει τη μάνα του
Να τη δει να περπατάει κανονικά σαν άνθρωπος μετά από 20 χρόνια,
να δει το Θαύμα της Σοφίας με τα μάτια του,
να βάλει και το δάχτυλο στο γόνατο και στο ένα και στο άλλο και στη Σπονδυλική Στήλη,
με άγχος και ανυπομονησία να προλάβει να δει με τα ίδια του τα μάτια
το θαύμα που κάνει ένας έξοχος επαγγελματίας όταν από πάνω κάνει τη δουλειά του με Πάρα Πολύ Αγάπη.
Ο Δούκας της Άλμπας έρχεται στην Ελλάδα συνοδευόμενος από τον El Greco ο οποίος αυτή τη φορά λόγω και της πίεσης του χρόνου καθώς θα πραγματοποιήσει
πολυήμερη επίσημη επίσκεψη στη Λάρισα
αλλά και μονοήμερη επίσημη κι αυτή στη Θεσσαλονίκη να πεις αυτοπροσώπως ως οφείλει
ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στη Σοφία,
λόγω όλων αυτών και του περιορισμένου χρόνου
δε θα κάνει και δε θα είναι τίποτα αυτή τη φορά,
ούτε ο El Greco Τραγουδιστής
ούτε Χορευτής
τίποτα,
ή μάλλον θα κάνει το:
“Ο El Greco Πελάτης στο HARVEST”,
για πρώτη φορά πελάτης,
να μπορέσει να δει και να μιλήσει λίγο και μ' όσους φίλους τελικά
δε θα πάνε ούτε Ρίο ούτε Αντίριο ούτε για σκι ούτε για Μπιενάλε
αλλά θα έρθουν εκεί,
στο Πάρτι Μασκέ στο μαγαζί της αδερφής του,
λίγο μπουρ-μπουρ, λίγο να βάλει μουσική να κάνει λίγο τον Dj...
να παίξει κανένα απ' τα ΠΡΟΣΕΧΩΣ των Σουρεαλιστικών Σουαρέ...
Κι αν του κάνει τη χάρη και η φίλη του η Μαρία και έρθει... θα έχει και μια μικρή Έκπληξη.
Αυτό είναι το μικρό δώρο που κάνει φέτος ο Δούκας στην αδερφή του,
την παρουσία του μικρό δώρο για τα σημερινά Γενέθλια,
μια ανάσα απ' την 15η Φεβρουαρίου του 1978
πότε φτάσαμε στην 15η του 2015,
σα χθες τα θυμάται όλα ο Δούκας,
ήταν κοτζάμ παιδί όταν του κουβαλήσανε ένα γατί που νιαούριζε στο σπίτι,
ένα μικροσκοπικό πλάσμα με μαύρα κατάμαυρα μαλλιά που θα το βάφτιζαν μετά Ειρήνη,
και που στα χρόνια που θ' ακολουθούσαν θα έκαιγε τα κατάμαυρα μαλλιά
με οξυζενέ και άλλα χημικά
στ' όνομα του σχεδόν Εθνικού Ονείρου μας,
για χρόνια πολλά Εθνικό μας Όνειρο
το ξανθό μαλλί...
(Αυτή την ομορφιά που βλέπετε εδώ, φανταστείτε τη σε μωρό...)
Αλήθεια, με τί χρώμα θα σε βρει ο Δούκας την άλλη Κυριακή κ. Ειρήνη;
(Όποιος βρει κάποια ομοιότητα στο μαλλί των δύο φωτογραφιών ο Δούκας κερνάει βότκα απ' την ακριβή)
Την παρουσία του της κάνει δώρο και το Προσκλητήριο προς του φίλους του, να της γεμίσουν το μαγαζί, να βγάλει κάνα Δουκάτο, και για ενοίκια, και για μισθούς και για τροφοδοσίες αλλά και μήπως
μήπως σκέπτεται σιωπηλά ο Δούκας αξιωθεί μια μέρα να πάρει τον αδερφό της και να παν για σκι πριν ανέβει κι άλλο η θερμοκρασία στον πλανήτη και λιώσουν και πάγοι και χιόνια και...
Και θα 'μαστε Ειρήνη δακτυλοδεικτούμενοι... τα μόνα δυο αδέρφια που δεν πήγαν ποτέ για σκι.
Ευτυχώς όλα τ' απωθημένα του Δούκα είναι τέτοιου βάθους και ποιότητας: που δεν έκανε ποτέ σκι. (ούτε με την αδερφή του ούτε μόνος του.)
Τα άλλα τα σοβαρά, τα sos όπως το ν' αγαπήσει και ν' αγαπηθεί,
δεν τα 'χει ο Δούκας ούτε στ' απωθημένα ούτε στα συνημμένα ούτε στ' ανεπιθύμητα.
Χρόνια Πολλά Ειρήνη μου,
και φιλιά πολλά σε όλους όσους δεν μπορέσουμε να ιδωθούμε.
Στους άλλους όλα δια ζώσης την Κυριακή 22 κατά τις 21:00.
Ελπίζω να μην έχει καθυστέρηση το αεροπλάνο γιατί εκείνο το απόγευμα φτάνω.
Τι θα ντυθώ δεν ξέρω.
Ελπίζω να με χωράει ακόμα εκείνο το ράσο του Φραγκισκάνου μοναχού αλλά,
με τόσο αλλαντικό, jamón chorizo queso curado αμφιβάλλω και για το ράσο ακόμα.
Υ.Γ:
Νά εδώ οι παιδικές μου Δωρο-Αναμνήσεις...
και νά και κάτι παλιότετο που βρήκα
El Greco
ούτε στην Ελβετία (κυρίως για σκι αλλά όλο και κάποια καρναβαλίστικη εκδήλωση πάντα μας ξεμυαλίζει στην Ελβετία)
ούτε στο Ρίο (Ντιτζανέιρο)
ούτε καν στο άλλο Ρίο στην Πάτρα (απέναντι ακριβώς απ' το Αντίριο)
όποιος μείνει αυτές τις Απόκριες στην Αθήνα, την Κυριακή το βράδυ έχει την ιδανική λύση.
Πάρτι Μασκέ και Μπουρ-Μπουρ με τον Δούκα της Άλμπας στο HARVEST.
άλλαξε τα πλάνα του και πάει να δει τη μάνα του
Να τη δει να περπατάει κανονικά σαν άνθρωπος μετά από 20 χρόνια,
να δει το Θαύμα της Σοφίας με τα μάτια του,
να βάλει και το δάχτυλο στο γόνατο και στο ένα και στο άλλο και στη Σπονδυλική Στήλη,
με άγχος και ανυπομονησία να προλάβει να δει με τα ίδια του τα μάτια
το θαύμα που κάνει ένας έξοχος επαγγελματίας όταν από πάνω κάνει τη δουλειά του με Πάρα Πολύ Αγάπη.
Ο Δούκας της Άλμπας έρχεται στην Ελλάδα συνοδευόμενος από τον El Greco ο οποίος αυτή τη φορά λόγω και της πίεσης του χρόνου καθώς θα πραγματοποιήσει
πολυήμερη επίσημη επίσκεψη στη Λάρισα
αλλά και μονοήμερη επίσημη κι αυτή στη Θεσσαλονίκη να πεις αυτοπροσώπως ως οφείλει
ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στη Σοφία,
λόγω όλων αυτών και του περιορισμένου χρόνου
δε θα κάνει και δε θα είναι τίποτα αυτή τη φορά,
ούτε ο El Greco Τραγουδιστής
ούτε Χορευτής
τίποτα,
ή μάλλον θα κάνει το:
“Ο El Greco Πελάτης στο HARVEST”,
για πρώτη φορά πελάτης,
να μπορέσει να δει και να μιλήσει λίγο και μ' όσους φίλους τελικά
δε θα πάνε ούτε Ρίο ούτε Αντίριο ούτε για σκι ούτε για Μπιενάλε
αλλά θα έρθουν εκεί,
στο Πάρτι Μασκέ στο μαγαζί της αδερφής του,
λίγο μπουρ-μπουρ, λίγο να βάλει μουσική να κάνει λίγο τον Dj...
να παίξει κανένα απ' τα ΠΡΟΣΕΧΩΣ των Σουρεαλιστικών Σουαρέ...
Κι αν του κάνει τη χάρη και η φίλη του η Μαρία και έρθει... θα έχει και μια μικρή Έκπληξη.
Αυτό είναι το μικρό δώρο που κάνει φέτος ο Δούκας στην αδερφή του,
την παρουσία του μικρό δώρο για τα σημερινά Γενέθλια,
μια ανάσα απ' την 15η Φεβρουαρίου του 1978
πότε φτάσαμε στην 15η του 2015,
σα χθες τα θυμάται όλα ο Δούκας,
ήταν κοτζάμ παιδί όταν του κουβαλήσανε ένα γατί που νιαούριζε στο σπίτι,
ένα μικροσκοπικό πλάσμα με μαύρα κατάμαυρα μαλλιά που θα το βάφτιζαν μετά Ειρήνη,
και που στα χρόνια που θ' ακολουθούσαν θα έκαιγε τα κατάμαυρα μαλλιά
με οξυζενέ και άλλα χημικά
στ' όνομα του σχεδόν Εθνικού Ονείρου μας,
για χρόνια πολλά Εθνικό μας Όνειρο
το ξανθό μαλλί...
Αλήθεια, με τί χρώμα θα σε βρει ο Δούκας την άλλη Κυριακή κ. Ειρήνη;
Την παρουσία του της κάνει δώρο και το Προσκλητήριο προς του φίλους του, να της γεμίσουν το μαγαζί, να βγάλει κάνα Δουκάτο, και για ενοίκια, και για μισθούς και για τροφοδοσίες αλλά και μήπως
μήπως σκέπτεται σιωπηλά ο Δούκας αξιωθεί μια μέρα να πάρει τον αδερφό της και να παν για σκι πριν ανέβει κι άλλο η θερμοκρασία στον πλανήτη και λιώσουν και πάγοι και χιόνια και...
Και θα 'μαστε Ειρήνη δακτυλοδεικτούμενοι... τα μόνα δυο αδέρφια που δεν πήγαν ποτέ για σκι.
Ευτυχώς όλα τ' απωθημένα του Δούκα είναι τέτοιου βάθους και ποιότητας: που δεν έκανε ποτέ σκι. (ούτε με την αδερφή του ούτε μόνος του.)
Τα άλλα τα σοβαρά, τα sos όπως το ν' αγαπήσει και ν' αγαπηθεί,
δεν τα 'χει ο Δούκας ούτε στ' απωθημένα ούτε στα συνημμένα ούτε στ' ανεπιθύμητα.
Χρόνια Πολλά Ειρήνη μου,
και φιλιά πολλά σε όλους όσους δεν μπορέσουμε να ιδωθούμε.
Στους άλλους όλα δια ζώσης την Κυριακή 22 κατά τις 21:00.
Ελπίζω να μην έχει καθυστέρηση το αεροπλάνο γιατί εκείνο το απόγευμα φτάνω.
Τι θα ντυθώ δεν ξέρω.
Ελπίζω να με χωράει ακόμα εκείνο το ράσο του Φραγκισκάνου μοναχού αλλά,
με τόσο αλλαντικό, jamón chorizo queso curado αμφιβάλλω και για το ράσο ακόμα.
Υ.Γ:
Νά εδώ οι παιδικές μου Δωρο-Αναμνήσεις...
και νά και κάτι παλιότετο που βρήκα
El Greco
No comments:
Post a Comment