ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Σ' ένα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι της ζωής μου,
σημαντικό για πολλούς λόγους,
και σταυροδρόμι, γιατί πολλές και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους επιλογές ανοίγονται μπροστά μου,
σε μια δύσκολη γενικά στιγμή από πολλές πλευρές, ψάχνω λόγους και δικαιολογίες να με συγχωρέσω για τα λάθη που επανέλαβα και τη χρονιά που φεύγει, λες κι είναι κατάρα να κάνω πάντα τα ίδια λάθη, λες και κάποιος έβαλε σκοπό να χάσω κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης: ευκολόπιστος έως βλαξ, ναΐφ και προτόγονα αφελής  λες και ζω στην εποχή της Αλταμίρας.

Ας πούμε όμως ότι σήμερα δεν έχουν θέση τέτοια, είναι γιορτές, είναι μεγαλύτερη η ανάγκη να χαρεί κανείς χωρίς να κουβαλάει το βάρος των προβλημάτων, εκτός των δικών του και των φίλων του από πάνω.

Για την ώρα, ξαναδίνω στον εαυτό μου την ίδια καραμέλα, να γλυκάνει λίγο το στόμα και λέω θα χτίσω το Κάστρο μου μια μέρα με τις πέτρες που σκόνταψα, τις μαζεύω όλες...

Για την ώρα κρατάω το ότι έπρεπε να γίνουν ένα σωρό σωστά και λάθη για να περάσω τα πρώτα Χριστούγεννα με την Άλμπα. Να έχει έστω στα 11 της χρόνια την πρώτη φωτογραφία με τον πατέρα της ανήμερα των Χριστουγέννων και κοιτάζοντας την στην αλλαγή του αιώνα, το 2.100 να λέει..

“...όταν ήμουν 11, εκείνα τα πρώτα Χριστούγεννα που κάναμε με τον συγχωρεμένο (;;??) τον πατέρα μου...” (αν βέβαια έχω "αποσυρθεί" και είμαι συγχωρεμένος μέχρι τότε κι αν είμαι συγχωρεμένος και γενικά)

Γιορτές για το βιογραφικό φέτος.

Με τη δημοσίευση της Πρωτοχρονιάς, μαζί με τις ευχές θα είμαι σε θέση να σας πω πού και πότε θα βρεθούμε, εκείνο το ραντεβού που κλείσαμε απ' το καλοκαίρι, στην Αθήνα, σ' ένα υπόγειο της Βάθης" κλαριτζίδικο...

Εύχομαι  σε όλους πρώτα Υγεία και δεύτερη ευχή κάνω να στραβώνουν που και που τα πράματα αν είναι αυτό να μας φέρνει αγκαλιά σ' όσους αγαπάμε και μας αγαπάνε.

                   El Greco