Πρωινό και φεύγουμε για τη σπουδαία πόλη της Τακαγιάμα.
Στο λεωφορείο…
H Sakurahime παίρνει το μικρόφωνο:
- Καλημέρα… Σήμερα θα ναι σα να γυρίζουμε το ρολόι πίσω, πολύ πίσω, στην παλιά Ιαπωνία, πάμε στη Χρυσή Περίοδο, τη λέγαμε EDO… Τότε που η Τακαγιάμα ήταν σα μια πλούσια πριγκίπισσα… Είχε μαζέψει στα πόδια της πλούσιους εμπόρους, όσους διψούσαν για επιτυχία και πλούτο, έχει τη γοητεία του και το εγχείρημα απόκτησης πλούτου, είναι ένας τρόπος κι αυτός να μεγαλώνεις. Όσο σπάνια κι αν συμβαίνει πια αυτό, το να πλουτίζεις μπορεί και να ‘ναι ένας τρόπος να κάνεις Καλό σε πολλούς! Έζησαν και τέτοιοι άνθρωποι κάποτε στην Τακαγιάμα… Μ’ αρέσει να μιλώ για το καλό κι ας σπανίζει, απ’ αυτό παίρνει που και που ανάσα η απελπισία μου…
Μουσική…
Καθήστε αναπαυτικά, έχω τόσα πολλά να σας πω σήμερα για την πατρίδα μου…
Είχατε ακούσει για την Τακαγιάμα πριν απ’ αυτό το ταξίδι; Είναι μία απ’ τις πόλεις που πιο πολύ έσωσαν τις αρχαίες παραδόσεις της πατρίδας μου. Ίσως γιατί το χειμώνα παγώνουν όλα γύρω της και απομονώνεται… Ας πούμε πως η μοναξιά και η απομόνωση έχουν και ευεργετικές συνέπειες… Προτιμώ ν’ αναζητήσουμε σε όλα κάτι θετικό αυτές τις μέρες κι ας είναι ψέμα. Πρώτη φορά μας σώζει ένα ψέμα;
Καθήστε αναπαυτικά… Λοιπόν, μια φορά κι έναν καιρό…
Φτάσαμε.
Φτάσαμε στην αντίζηλο του Κιότο. Όμορφη…Δεν είχα δίκιο;;;
Φτάσαμε στο 1500..
Πάμε από δω, στην οδό Sannomachi, σα δρόμος-μουσείο ο Sannomachi, σπίτια παλιά, εργαστήρια χειροτεχνίας, παλαιοπωλεία, αρχαία καταστήματα, σχεδόν αρχαία καφέ κι αρχαία σουβενιράδικα… Ελάτε από δω, θέλω να σας δείξω ένα αποστακτήριο σάκε… Δείτε κι από κει, παρατηρείστε τα σπίτια, μερικά λειτουργούν ως Μουσεία, μπορείς να μπεις, μπορείς να μάθεις πως είναι από μέσα τα σπίτια ξένων ανθρώπων…
Χρόνος για καφέ ή/και σάκε κι ύστερα θ’ αφήσουμε πίσω μας την παλιά πόλη και πάμε να δούμε το Μουσείο Matsuri no Mori… Ποιος δε γνωρίζει το Μουσείο Matsuri no Mori; Να βγει ένα βήμα μπροστά…
Καταπληκτικό…
Σχεδόν όλα του τα εκθέματα σχετίζονται με το Φεστιβάλ της Τακαγιάμα, ένα από τα τρία πιο σπουδαία φεστιβάλ της Ιαπωνίας. Άρματα έργα Τέχνης που μέσα τους κρύβουν έργα Τέχνης με τη σειρά τους, τις περίφημες Μαριονέτες που χρειάζονται οχτώ και δέκα άνθρωποι να τις κινήσουν… όχι σαν και μας που μας κινεί με το μικρό της δαχτυλάκι η ανάγκη…
Ώρες -ώρες λες καλύτερα να ήμουν από ξύλο, να ‘μουν μαριονέτα, λιγότεροι θα με χειραγωγούσαν, να ‘μουν από πέτρα να μην πονάω, να ‘μουν από χρυσό να στέκονται όλοι προσοχή μπροστά μου…
Ξύλο και πέτρα και χρυσός… όπως όλα γύρω μου εδώ στην Τακαγιάμα… Άρματα-Κάστρα ολόκληρα, μαριονέττες karakuri, τύμπανα taiko, τα μεγαλύτερα τύμπανα του κόσμου… Ναι, τελείωσαν τα εύκολα, τώρα είμαστε στην καρδιά της Ιαπωνίας…
Matsuri no Mori… karakuri… taiko…
Ανεβείτε στο πούλμαν, επόμενος προορισμός το χωριό Shirazawago, θέλω να νιώσουμε την ενδοχώρα, τα χωριά τους, είναι άλλη η όψη των ανθρώπων στα χωριά, είναι σα να ‘χουν με τον έρωτα και τη σεξουαλικότητά τους άλλη σχέση, είναι σαν η επαφή τους με τη φύση να βάζει το χέρι της και να χαρίζει λίγη απ΄ τη Μέσα Ελευθερία… Κοιτάξτε τα παραδοσιακά gassho-zukuri, έτσι λένε τα αγροτόσπιτα, είναι σα το λογότυπο της περιοχής, μέχρι η Ουνέσκο εντυπωσιάστηκε και τα βαλε στα κιτάπια της.: Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομία τα gassho-zukuri και ξέρετε τι θα πει gassho-zukuri;;; «τα χέρια που προσεύχονται», έτσι είναι φτιαγμένη η στέγη τους, με χέρια που προσεύχονται μοιάζει κι όταν βρέχει, τα χέρια γίνονται μάτια και τα νερά δάκρυα…
Ήρθε η ώρα να πάμε στην Καναζάουα… Δυο νύχτες στην Καναζάουα. Θα δείτε γιατί…
Άφιξη στο ξενοδοχείο Κκαι ραντεβού για το δείπνο μας…
Στο εστιατόριο κατά τη διάρκεια του δείπνου η Sakurahime υψώνει το ποτήρι…
Στην ημέρα που ζήσαμε κι σ’ όσα μας προίκισε.
Σ’ όσα μας έκαναν οι μαριονέτες να σκεφτούμε …
Αυτό είναι ένας ξεναγός, μια μαριονέτα στα χέρια της ανάγκης του να διηγηθεί ιστορίες με σάρκα και οστά… Ώσπου φτάνει μια στιγμή που δεν ξέρεις, φτιάχνεις εσύ τις ιστορίες ή εκείνες σε διαμόρφωσαν;
Αλήθεια, όταν το φεγγάρι βυθίζεται στα γαλανά νερά μιας λίμνης, βρίσκεται ακόμα στον ουρανό ή εκεί που το βλέπουμε, στη λίμνη;
Διανυκτέρευση.
El Greco
No comments:
Post a Comment