Πολύ καλά τα πήγαν και η Αρχοντούλα με τη Χριστίνα, καταχειροκροτήθηκαν απ’ τους γιαπωνέζους που βρίσκονταν στο μαγαζί. Τραγούδησαν το «Άγγελε μου, Άγγελέ μου… Άγγελε του Παραδείσου…» που είχαν τραγουδήσει κάποτε οι αδερφές Μπρόγιερ στην ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής» με τη Τζένη να χασμουριέται.
Ήμαρτον! Αρχοντούλα!!!
Ήμαρτον Χριστίνα!!!
Τί κουβαλάει ο καθένας απ’ το παρελθόν του… Αδερφές Μπρόγιερ στον ημιτελικό του Τόκιο! Πάντως τα πήγαν καλύτερα σε σχέση με τη Σοφία! Όλοι τα πήγαν καλύτερα σε σχέση με τη Σοφία!
Απ’ την άλλη, λογικό που ξεσηκώθηκαν οι γιαπωνέζοι… τόσο καταλαβαίναν, τόσο χειροκροτούσαν…
Πρωινό, βαλίτσες, -είχαμε καλομάθει τώρα 3 μέρες χωρίς μετακίνηση αλλά ήρθαμε στην άκρη του κόσμου, ας μετακινηθούμε όσο χρειάζεται αρκεί να ποτίσει το Είναι μας από τον τόπο ετούτο- φορτώνουμε βαλίτσες και αναχωρούμε από το Τόκιο… Adiós Τόκιο, adiós σύγχρονη πρωτεύουσα πάμε να γνωρίσουμε τις πόλεις-γιαγιάδες που σ’ ανάθρεψαν, πάμε στις «παλιές» πρωτεύουσες, μπαίνουμε στην κάψουλα του χρόνου και πάμε πίσω, στην παραδοσιακή Ιαπωνία.
Ξεκινάει άλλη μια σπουδαία μέρα με τελικό προορισμό το Ματσουμότο. Έχουμε ραντεβού με το Μαύρο-Κοράκι σήμερα!
Ξεκινάμε… Όχι, δεν πάμε κατ’ ευθείαν…
Καλημέρα Sakurahime, είμαστε όλοι δικοί σου, σα ν’ αρχίζει σήμερα το ταξίδι, σα μια μικρή εισαγωγή η πρωτεύουσα της πατρίδας σου και τα περίχωρά της και τώρα περνάμε στο θέμα… Τί έχουμε σήμερα 1η ώρα.
Η Sakurahime παίρνει το μικρόφωνο…
Μουσική… Απ’ τα τζάμια του λεωφορείου μας εκπληκτικό το θέαμα, πυκνή βλάστηση, σχηματισμοί νεφών και ιστορίες ανθρώπων μπλέκονται…
Φτάσαμε στο Χακόνε…
Είναι ένα από τα πιο φημισμένα θέρετρα θερμών ιαματικών λουτρών ολόκληρης της Ιαπωνίας… Δώρο στα μάτια μας το τοπίο γύρω, τα δάση οι πλαγιές του Εθνικού Δρυμού του Χάκονε… Ζεστές πηγές και ποτάμια… Νερό παντού!
Τα στοιχεία της φύσης όλα μαζί…
Νερό, ναι, εκεί που γεννιέται η ζωή θα πάμε πρώτα, στη λίμνη, θα απολαύσουμε μια μίνι κρουαζιέρα στη Λίμνη Ashi και φόντο στο σκηνικό των ματιών μας θα είναι η χιονισμένη κορυφή του Όρους Φούτζι, το Ηφαίστειο Φούτζι!
Αέρας και φωτιά και νερό… Ετούτη εδώ η λίμνη δημιουργήθηκε στο κρατήρα του ηφαιστείου Χάκονε πριν από 3000 χρόνια, όταν εξερράγη για τελευταία φορά.
Κατεβείτε απ’ τις βάρκες… Η Sakurahime είπε πως πρέπει να συνεχίσουμε από δω, πρέπει να ζήσουμε λέει μια μοναδική εμπειρία, να διασχίσουμε την κοιλάδα Owakudani…
Πώς θα τη διασχίσουμε;
Αιωρούμενοι!!!
Ναι, κυριολεκτικά αιωρούμενοι μέσα στο τελεφερίκ θα απολαύσουμε τη θέα των δεκάδων ενεργών θειούχων πηγών… Αιωρούμενοι Θεατές και Πρωταγωνιστές συγχρόνως της ίδιας μας της ζωής, Ακροβάτες του Μεγάλου μας Τσίρκου που λέγεται Ζωή.
Αέρας και φωτιά και νερό… Ποιος να το ‘λεγε ότι θα μας αξίωνε η ζωή να φτάσουμε ως εδώ και ν’ αγναντεύουμε τώρα απέναντί το θρυλικό όρος Φούτζι!
Χαίρε Αίτνα!
Χαίρε Βεζούβιε!
Χαίρε Κρακατόα!
Χαίρε Πινατούμπο
Χαίρε Θήρα!
Χαίρε και συ Φουτζιγιάμα, Χαίρε Προμηθέα και Μύθοι Ανατολής και Δύσης που μας ανάθρεψαν και μας ταξίδεψαν όταν δεν μπορούσαμε.
Μια φωτογραφία όλοι μαζί, για τη Μνήμη και για την Τύχη που μα ένωσε ετούτες τις μέρες σε μια χώρα που θα μπορούσε να είναι άλλος πλανήτης!
Κλικ.
Φλας!
Αναχώρηση για το Ματσουμότο.
Μουσική κι ύστερα η Sakurahime ξαναπαίρνει το μικρόφωνο… πότισε τη σκέψη και την ψυχή μας με την πατρίδα σου…
Άφιξη, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο και ραντεβού στο λόμπι για να γνωρίσουμε και ετούτη εδώ την πόλη… Εδώ, κυρίως θέλω να δούμε το περίφημο Κάστρο της. Συγκαταλέγετε ανάμεσα στα ομορφότερα κάστρα της Ιαπωνίας ολόκληρης. Πρόκειται για Κάστρο hirajiro, χτισμένο δηλαδή στα πεδινά κι όχι όπως τα περισσότερα που για λόγους στρατηγικής χτίστηκα σε λόφους ή βουνά.
Γιατί αυτό Sakurahime;
Το Κάστρο «Μαύρο-Κοράκι», έτσι το λένε οι Ιάπωνες και τίποτα δε βαφτίζουν χωρίς λόγο. Ένα μυστηριώδες Μαύρο-Κάστρο προς ανακάλυψη!
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για το δείπνο.
- Sakurahime, θέλω να φας μαζί μας απόψε!
Η Sakurahime κάθεται δίπλα στη Νέτα. Σκιτσάρει κάτι σε μια χαρτοπετσέτα, η Νέτα την παρακολουθεί ώσπου πετιέται ταραγμένη πάνω.
Αυτό που ζωγράφισε η Sakurahime είναι το τατουάζ που έχει ο Φούτζιο… εδώ…χαμηλά…
Η Sakurahime τη διακόπτει τρυφερά.
Θες να ξέρεις ποιος είναι ο Φούτζιο και ποια η σχέση μου μαζί του ή να το αφήσουμε καλύτερα; Μην ξεχνάς κι ο Οιδίποδας πόθησε να μάθει την αλήθεια και…
Διανυκτέρευση.
El Greco
Υ.Γ: Να ένας απ’ τους λόγους που χρόνια τώρα φύτρωσε κι έβγαλε ρίζες βαθιά μέσα μου η επιθυμία να σκηνοθετήσω ένα ταξίδι στην Ιαπωνία. Ο τρόπος που ερμήνευσε ο Γιούκιο Νιναγκάβα τη Μήδεια. Αναρωτιόμουν πάντα έκτοτε, πώς είναι δυνατόν ένας λαός τόσο διαφορετικός, τόσο μακρινός από κάθε άποψη, πώς είναι δυνατόν να κατάλαβε τόσο ουσιαστικά το Λόγο του Αρχαίου Δράματος;
ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!
ΙΔΟΥ Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΜΑΣ (Τον ήχο, την ένταση διαπασών!!)
No comments:
Post a Comment