Το να οργανώσεις ένα Σαββατοκύριακο ξεναγήσεις στην πόλη σου, μοιάζει απλό. Όταν όμως θέτεις συγκεκριμένους στόχους, ορίζεις για θέμα, Τρία Φίδια Ιερά, την Πολιτική, τη Φιλοσοφία και τη Θρησκεία, τρία φίδια στην υπηρεσία του ανθρώπου, μήπως και πάρει καμιά απάντηση και παρηγορηθεί για λίγο απ’ τον μεγάλο του καημό για Αθανασία, τότε αρχίζει να μην είναι μια απλή ξενάγηση στην πόλη.
Χάρη σε έξοχους επαγγελματίες ξεναγούς, ανθρώπους ευφυείς που αφέθηκαν να σκηνοθετηθούν όπου χρειάστηκε και που δεν ήρθαν εκεί να πουν όσα ξέρουν γενικά για τους χώρους, όχι, προετοιμάστηκαν ειδικά γι’ αυτές τις ξεναγήσεις όπως ακριβώς τους το είχα ζητήσει, έχοντας κάθε λέξη έναν στόχο: Να κατανοήσουμε το πώς ο άνθρωπος του Μύθου δεν δέχτηκε να ζήσει μες στο Χάος, σηκώθηκε στα δυο του πόδια, όρθωσε ανάστημα σε θεούς όταν χρειάστηκε, οικοδόμησε Κριτική Σκέψη, Τέχνη και Επιστήμη κι αποφάσισε να βάλει Τάξη στο Χάος που βρήκε, να ρίξει Φως στο Σκοτάδι κι έτσι να πορευτεί μέσα στο Χρόνο.
Αυτό επιχειρήσαμε το Σαββατοκύριακο που πέρασε και κάτι έγινε νομίζω έγινε χάρη στην Ειρήνη, την Ευγενία και το Νίκο. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παιδιά.
Το Bonus μέσα σ’ όλα αυτά ήταν η καλλιτεχνική πλευρά της Ειρήνης, μια performer που η δύναμη της Γνώσης της μπορεί ν’ ανοίξει ένα παράθυρο στο Χάος, και σε τρία λεπτά να επαναφέρει την Τάξη του Μικροσύμπαντος τού καθενός μας μ’ ένα τραγούδι απ’ τη Ρωμαϊκή Αγορά του Χατζιδάκι ή τους Όρνιθες.
Έκρινα πως αν βάζεις στόχο τέτοιες στιγμές, δε μπορεί να τελειώσεις στο δρόμο, πρέπει να τελειώσει με κρασί μια τέτοια συνάντηση ανθρώπων. Κι έτσι έγινε και καταλήξαμε, άλλοτε στο Caravin κι άλλοτε στο Harvest, κι έγιναν και κει ωραία πράματα για να χει να θυμάται κανείς από ένα, κάποιο Σαββατιοκύριακό του. Ευχαριστώ για τη δουλειά, την προετοιμασία όλων, τη δουλειά των ανθρώπων τού Caravin και του Harvest.
Κι ένα τελευταίο τεράστιο ευχαριστώ στην Ελένη τής Melodrakma που διαχειρίστηκε όλο το τεχνικό μέρος του εγχειρήματος σα να ήταν τρεις άνθρωποι.
Το να οργανώσεις ένα Σαββατοκύριακο ξεναγήσεις στην πόλη σου μοιάζει απλό. Όταν όμως αυτό γίνεται αιτία να δεις με τα μάτια σου και κυρίως να νιώσεις τη χαρά 150 ανθρώπων τότε, τουλάχιστον μέσα μου παίρνει άλλη διάσταση. Ο άνθρωπος που δίνει την ευκαιρία στον εαυτό του να χαρεί θωρακίζεται από πολλά, εμβολιάζει τον εαυτό του.
Ευχαριστώ πολύ όλους όσους μοιραστήκαμε αυτή τη βόλτα.
Υ.Γ: Θα ξαναβγούμε βόλτα. Την ίδια και άλλες.
No comments:
Post a Comment