Λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας φέτος είπαμε να επιχειρήσουμε να κάνουμε την καθιερωμένη εκδρομή της Αποκριάς αλλά κάπου κοντά, με λίγα χιλιόμετρα, χωρίς να πρέπει να βρίσκεται κανείς κάθε μέρα επί τρεις μέρες για ώρες πολλές σε κλειστούς χώρους.
Και ο «Κλήρος» έπεσε σ’ ένα κομμάτι της Ελλάδας που εμπεριέχει μέχρι τον πάλαι ποτέ Ομφαλό της Γης. Θα πάμε στη Στερεά Ελλάδα, θα επισκεφτούμε τη Φωκίδα με τον Ομφαλός της γης τους Δελφούς και τη Βοιωτία, κοιτίδα των μεγάλων Μυθικών Αφηγήσεων που γέννησαν την Τραγωδία, το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα του Ανθρώπου από τότε που σηκώθηκε στα δυο του πόδια.
Θέμα και οδηγός αυτή τη φορά είναι κάποιες σπουδαίες λέξεις που αρχίζουν απ’ το γράμμα Μ της Μνήμης. Μαντείου Μύησις, Μαντική Μανία, Μύστης Μοναχός, Μαγείας Μέθεξις, Μυστηρίου Μετάβασις, Μυσταγωγία Μνήμης.
Αυτά είναι τα θέματα που θα μιλήσουμε εντός και εκτός λεωφορείου, αυτά θα φωτίσουν τις τρεις μέρες μας μετά από τόσο τηλεοπτικό σκοτάδι πανδημίας. Όλα με «Μ» όπως και το Μαζί, γιατί μαζί για τρεις μέρες θα φτιάξουμε έναν μικρόκοσμο για να ξεχαστούν για λίγο όλα τα υπόλοιπα που μας γερνάνε κι ύστερα, ας επιστρέψουμε όλοι όπου και όσο θέλει ο καθένας, στην πραγματικότητά του.
Με επισκέψεις στη Θήβα της Αρχαίας Τραγωδίας, του Μύθου και των Μυστηρίων. Ξενάγηση στο Ιερό των Καβείρων αλλά και στο σπουδαίο Μουσείο της (εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες). «Ξεναγοί» οι Επτά επί Θήβας.
Ύστερα θα πάρουμε χρησμό απ’ τους Δελφούς, να ρωτήσουμε έχει ελπίδα ο άνθρωπος να ξεφύγει απ’ την κατάρα του να θέλει πάντα κάτι άλλο απ’ αυτό που έχει;
Θα ξεναγηθούμε και στον Όσιο Λουκά αλλά και θα προσευχηθούμε ώστε έγκλημα σαν αυτό στο Δίστομο να μην ξαναγράψει η Ιστορία. Ναι, θα κάνουμε επίσκεψη και στο δύσβατο για την ψυχή Δίστομο.
Θήβα, Λειβαδιά, Ορχομενός, Όσιος Λουκάς, Δίστομο, Αράχωβα, Δελφοί, Γαλαξίδι… Για τρεις μέρες μαζί στα άδυτα τής Αρχαίας αλλά και κάθε Σύγχρονης Τραγωδίας, στα άδυτα των Δελφικών γιορτών αλλά και της γιορτής μιας Αποκριάς της ζωής μας. Όποιος θέλει κι όποιος μπορεί, σίγουρα θα πάρει πολλή χαρά.
Άφεση και κάθαρση μαζί είναι το ταξίδι αυτό. Μια κάθοδος στων μυστηρίων τα μυστικά τα μέγιστα και τα απόκρυφα και μια άνοδος στο φως του φαεσφόρου Φοίβου. Από την Θήβα την επτάπυλη και των Καβείρων το Ιερό στο άδυτο του Τροφωνίου… Ποιος είδε, ποιος άκουσε, ποιος ένιωσε το άγγιγμα του κόσμου του αόρατου, του βασιλείου της σκιάς στης γης τα τρίσβαθα. Μονάχα να αφουγκραστείς και να ριγήσεις κι ύστερα σφάλισε τα χείλη καθώς στο φως που σε καλεί θα μάχεσαι να βγεις…
Καλή αντάμωση.
1η ΜΕΡΑ: ΑΘΗΝΑ – ΘΗΜΑ – ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ – ΛΕΙΒΑΔΙΑ – ΔΕΛΦΟΙ
Μυστηρίου Μέθεξις
Συγκέντρωση κάτω από τα γραφεία τής Melodrakma στην πλατεία Κλαυθμώνος και αναχώρηση για τη Θήβα. Μια ώρα δρόμος και φτάνουμε σε μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου. Η Θήβα για όσους δεν το γνωρίζουν αναφέρεται ως προκατακλυσμιαία πόλις! Πριν δηλαδή τον μεγάλο κατακλυσμό του Νώε, η πόλη αυτή έγραφε ήδη την Ιστορία της. Το ξέρανε καλά αυτό οι τραγικοί ποιητές.
Ο Ευριπίδης έτσι ξεκινάει τις «Βάκχες»: «Ήρθα εδώ στη Θήβα, εγώ, ο Διόνυσος, ο γιος του Δία, που μ’ έκανε του Κάδμου η κόρη, ξεγεννημένη από φωτιά αστραπής!»
Εδώ γεννήθηκε ο Διόνυσος, εδώ κι ο μεγαλύτερος ήρωας της Ελληνική Μυθολογίας, ο Ηρακλής, στη Θήβα!
Στη μιας ώρας διαδρομή με το λεωφορείο πρέπει να ξεπμπλέξει το κουβάρι του Μύθου. Πώς έγινε πηγή και ξεδίψασαν οι ποιητές.
Από τους «Επτά επί Θήβαι» του Αισχύλου ως τις «Βάκχες» του Ευριπίδη, άνθρωποι και θεοί αγαπήθηκαν και μισήθηκαν στη γη της Βοιωτίας. Στη Θήβα και σ’ όσα σπουδαία την περιβάλλουν, ο Κιθαιρώνας, ο Ελικώνας, η λίμνη της Υλίκης, σε μικρή απόσταση, οι Πλαταιές, το αρχαίο επίνειο Τίφα των Θεσπιέων, ο τόπος δηλαδή όπου ναυπηγήθηκε η μυθική Αργώ του Ιάσωνα… Βρισκόμαστε στη γη της Βοιωτίας και στο κέντρο όλων η Επτάλοφος και Επτάπυλη Θήβα, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Αρχαίου Κόσμου. Η Έβδομη Πύλη περιμένει τον Ετεοκλή και τον Πολυνίκη για ν’ αρχίσει η ξενάγηση μας.
Άφιξη στο Ιερό των Καβείρων! Εκεί θα συναντηθούμε μ’ ένα απ’ τα «Μ» των ημερών μας. Μυστηρίου Μέθεξις, Μύηση Μύστη… Η Θήβα ήταν σπουδαίο Κέντρο των Καβείριων Μυστηρίων και για μας σήμερα σπουδαία αφορμή για βουτιά στα βαθιά νερά της δίψας του ανθρώπου να δει πέρα από κει βλέπουν τα μάτια του.
Πώς πυροδοτείται η Γονιμότητα του μυαλού τής ψυχής και του σώματος;
Ιερό αφιερωμένο στη Δήμητρα, τα Καβείρια Μυστήρια θα αποκαλύψουν όσα αποκαλύπτονται και όσα ο άνθρωπος επιτρέπει να του αποκαλυφθούν!
Θ’ ακολουθήσουμε τα βήματα των μυστών και των ηρώων γύρω από την πυρά, υποσχέσεις σιωπής και αρετής… Σε μια τέτοια πυρά στάθηκαν κάποτε οι Αργοναύτες και οι Αχαιοί πριν σαλπάρουν για την Τροία, εδώ στάθηκε κι ο άλλος πρωταγωνιστής της Ιστορίας , εδώ ο φτερωτός θεός τόξεψε ίσια στην καρδιά του Φίλιππου μόλις αντίκρισε την Ολυμπιάδα… Πρώτο σκαλί της μέθεξης στο μυστήριο σε όλους ανοιχτό, ελεύθερους και δούλους χωρίς το μέτρο το αυστηρό της διάκρισης που είχε η Ελευσίνα. Όλοι δεκτοί μα και όλοι προσεκτικοί…. Καραδοκεί και καιροφυλακτεί η μήνις των θεών για τα άρρητα και πιο πολύ για τα ρητά…
Ξενάγηση κι ύστερα θα μπούμε στην πόλη της Θήβας για έναν περίπατο και χρόνο για καφέ ώσπου να μπούμε στο σπουδαίο Αρχαιολογικό Μουσείο των Θηβών! Χιλιετίες ανθρώπινης ζωής στη βοιωτική γη τώρα σε προθήκες. Διαχρονικό πέρασμα πολιτισμού, η καθημερινή ζωή, η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη στη Βοιωτία, απ’ την παλαιολιθική περίοδο στη νεολιθηκή, την Εποχή του Χαλκού, τα μυκηναϊκά χρόνια και επιτεύγματα, η Αρχαϊκή περίοδος, οι Κλασικοί Χρόνοι με τη θηβαϊκή ηγεμονία, οι ατέρμονες συγκρούσεις των Ελληνιστικών Χρόνων, η παρακμή των Ρωμαϊκών, Το Βυζάντιο, η πτώση, η Τουρκοκρατία, η δημιουργία του Νεοελληνιού Κράτους όλα σ’ ένα Μουσείο με ξεναγό την Αντιγόνη και τον Κρέοντα!
Η Επτάλοφος και Επτάπυλη Θήβα, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Αρχαίου Κόσμου. Τί έγινε κι αυτό που απέμεινε από κείνη είναι χώροι αρχαιολογικοί κι ένας Βλάχικος Γάμος κάθε Αποκριά;
Αναχώρηση για τον Ορχομενό. Κι όμως αυτή η λεπτομέρεια του σήμερα, ο Ορχομενός υπήρξε κάποτε Ηγεμονική Δύναμη!
Εδώ που τώρα στέκεται μια κωμόπολη, βρισκόταν κάποτε η αρχαία οχυρωμένη ακρόπολη με το αρχαίο θέατρο και το θολωτό τάφο του Μινύα.
Το θέατρο αυτό φιλοξενούσε σπουδαία γιορτή, τα «ΧΑΡΙΤΗΣΙΑ» μουσικοί, θεατρικοί, ποιητικοί και ρητορικοί αγώνες προς τιμήν των Χαρίτων.
Ο δε Θολωτός Τάφος ή ο Θησαυρός του Μινύα, το μέγεθος και η τεχνική κατασκευής του, τον κατατάσσουν στα μνημειώδη έργα σπουδαίας μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής τέχνης! Τόσο σπουδαίος και λαμπρός είναι ο τάφος ετούτος που οι ειδικοί τον συγκρίνουν με το θολωτό τάφο του Ατρέως στις Μυκήνες και τον βρίσκουν ανώτερο!
Γράφει ο Παυσανίας «ο θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ' όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα».
Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται ένας πανύψηλος Πύργος με δυο καστρόπορτες!
Σε ειδυλλιακό περιβάλλον με άφθονα νερά και βλάστηση, εδώ λατρεύονταν γυναικείες θεότητες της φύσης και της ευφορίας, η Δήμητρα κι η Κόρη καθώς και οι Χάριτες.
Τέλος της ξενάγησης και αναχώρηση για τη Λειβαδιά και το Τροφώνιο μαντείο… Είναι η ώρα που αρχίζουν να προβάλλουν οι σκιές... Πέπλο πυκνό γύρω από το ιερό και ίαση που έρχεται μέσα από την πλήρη παράδοση στις προσταγές των ιερέων…. Ο πανδαμάτωρ χρόνος κι εδώ κάλυψε τα μυστικά με συνεργό τη φύση κι έμεινε ο λόγος και ο μύθος να κελαρύζει στους αιώνες δίπλα στις πηγές τής κάποτε Ερκύνας και τώρα πια Κρύας…. Περίσσεψε ο χρόνος , λιγόστεψε η φαντασία και έδωσε η ποίηση τη θέση της στην αίσθηση και στο χάσμα του χρόνου, στο ιερό των όφεων θα συρθούμε αναζητώντας την αλήθεια, τη λύτρωση και την ίαση…
Είναι μεσημέρι, πάμε στην πλατεία της Λειβαδιάς, εκεί θα δώσουμε χρόνο για φαγητό και χαλάρωση. Σουβλάκια για το στερεότυπο ή ό,τι τραβάει η ψυχή του καθενός.
Κι ύστερα θα αναχωρήσουμε για τους Δελφούς. Από σήμερα το απόγευμα και για δυο μέρες θα εγκατασταθούμε στον Ομφαλό της Γης. Η Ενέργεια του Ιερού Τόπου μαζί με τη δικής μας θα γράψουν μια ακόμα τριήμερη Ιστορία στο ταξιδιωτικό μας βιογραφικό.
Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, χρόνος για ξεκούραση, το απόγευμα βόλτα και το βράδυ δείπνο όλοι μαζί.
Διανυκτέρευση.
Η μέρα του Μυστηρίου τής Μύησης του Μύστης θα παραδώσει τη σκυτάλη στη μέρα τής Μυσταγωγία τής Μνήμης και της Μετάβασης
2η ΜΕΡΑ: ΔΕΛΦΟΙ – ΑΡΑΧΩΒΑ - ΔΙΣΤΟΜΟ - ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ – ΑΜΦΙΣΣΑ
Μνήμης Μυσταγωγία
«Πανηγυράκι γίνεται ψηλά στον Άγι- Γιώργη
Το πανηγύρι ήταν πολύ και το νερό ήταν λίγο
Τρεις λυγερές συνάζονται να παν να πούν του δράκου
Απόλα δρακο μ το νερό να πιεί το πανηγύρι»
Αφύπνιση, κοιτάζουμε απ’ το παράθυρο τον ουρανό, κατεβαίνουμε για πρωινό και ξεκινάμε… Ρεύμα ακατάλυτο η μούσα και η ψυχή κρατά στην κοίτη της τις μνήμες… Δεν τις αλλάζει, τις μεταμορφώνει μόνο, για να ταιριάξουν όπως πρέπει στον τόπο και τον καιρό του ανθρώπου… Κι άνθρωπος και καιρός θα φύγουν μα ο τόπος θα κρατήσει επάνω του το χνάρι και των δυο…
Τα πρώτα χνάρια που θ’ αφήσουμε σήμερα θα ‘ναι στην Αράχωβα, στα σκαλοπάτια του Άη Γιώργη εκεί που κάθε χρόνο οι Αραχωβίτες τιμούν τον άγιο καβαλάρη, προστάτη και βιγλάτορα έτσι ψηλά που στέκεται και δίπλα ακριβώς στο εικόνισμα της μνήμης ποζάρει ο άλλος Γιώργης, ο αθυρόστομος και ατρόμητος, ο Γιός της Καλογριάς, που τίποτα δε μέτρησε και θάφτηκε στο χιόνι η περηφάνεια του εκείνο το Νοέμβρη του 1826 … Δεν ήταν μόνος ο Καραϊσκάκης…. Στο πλευρό του στέκονταν τα στοιχειά της φύσης και του τόπου…
Αδερφωμένο πολεμά της Λιάκουρας το χιόνι
Θερίζει ο γιός της καλογριάς κι ο πάγος σαβανώνει….
Μετά από μια ωραία περιήγηση στον ορισμό της γραφικότητας, την Αράχωβα, θα δώσουμε χρόνο για έναν δεύτερο καφέ κι ύστερα μπαίνουμε στο κυρίως πρόγραμμα της μέρας μας.
Μυσταγωγία Μνήμης και Μετάβασης!
Όσιος Λουκάς και Δίστομο!
Άφιξη στο Δίστομο. Η ξενάγηση εδώ έχει απ’ τη φύση της ειδικό βάρος. Η Μνήμη είναι Υποχρέωση. Έχουμε Χρέος Μνήμης εντός μας Μέγα!
10 Ιουνίου 1944. Πρωί. Η γερμανική στρατιωτική φάλαγγα των Ες-Ες ξεκινάει από τη Λιβαδειά για την Αράχωβα, με σκοπό την εκκαθάριση της περιοχής από τις αντάρτικες δυνάμεις. Στο Δίστομο ενώνεται με άλλη γερμανική ομάδα που είχε ξεκινήσει από την Άμφισσα. Οι κάτοικοι είχαν λάβει εντολή να μην απομακρυνθούν από το χωριό, μέχρι την επιστροφή των γερμανικών δυνάμεων.
Οι Γερμανοί σε μια από τις φονικές τους μετακινήσεις τους από χωριό σε χωριό τής περιοχής, στη θέση Καταβόθρα δέχθηκαν επίθεση από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στη σύγκρουση σκοτώθηκαν 9 Έλληνες αντάρτες και 6 Γερμανοί στρατιώτες. Η Διοίκηση των Ναζί θεώρησε πως ο ΕΛΑΣ ειδοποιήθηκε από κατοίκους του Διστόμου κι επέστρεψαν στο χωριό για εκδίκηση…
Εκτελέστηκαν άμεσα και επί τόπου 218 κάτοικοι. 114 γυναίκες, 104 άνδρες, 45 παιδιά και 20 βρέφη.
Περιήγηση στο τόπο του μαρτυρίου, στους δρόμους του χωριού, στην πλατεία του, στην εκκλησία του στο Μνημείο και στον τόπο της θυσίας κι ύστερα επίσκεψη στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού.
Είναι συγκεκριμένη η γεύση στο στόμα κάθε Ανθρώπου που επισκέπτεται τα Δίστομα του Κόσμου και της Ιστορίας αλλά η Μνήμη είναι Υποχρέωση. Μετά απ’ όλα εδώ, αναχωρούμε για τον όσιο Λουκά σαν άλλη υποχρέωση τέλεσης μνημοσύνου μέσα μας.
Άφιξη στη Μονή. Άφιξη στην Αγιά-Σοφιά της Ρούμελης!
Και αν «απέσβετο το λάλον ύδωρ» της Κασταλίας, κι αν έδωσαν τη θέση τους αλλού οι θεοί δεν έσβησε του χρόνου η πνοή τον ήχο και το χρώμα της ψηφίδας του χρυσού και του πορφυρού…. Μνημόσυνον αιώνιον…
Βρισκόμαστε σε γραφική πλαγιά του Ελικώνα και στην κορυφή του κάστρο! Ένα θαύμα ετούτη η μονή, πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής, στη λίστα τής UNESCO από κοινού με τα άλλα δύο σωζόμενα μοναστήρια τής ίδια περιόδου στην Ελλάδα, τη Νέα Μονή και τη Μονή Δαφνίου.
Ασφαλώς και θα μπούμε για ξενάγηση. Η Μονή ετούτη ήταν ξακουστή σε όλο το Βυζάντιο για την πολυτελή της διακόσμηση, γλυπτική, χρυσά και αργυρά πινάκια, τοιχογραφίες, λαμπρά ψηφιδωτά, εικόνες, πολυέλαιοι, μεταξωτές κουρτίνες και υφάσματα βωμών, χαμηλώνεις το βλέμμα, συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα στο δάπεδο του ναού, ψηλά το κεφάλι, πανόραμα μπροστά στα μάτια σου, η Σταύρωση, η Ανάσταση η Ψηλάφηση του Θωμά, ο Δανιήλ στο λάκκο των Λεόντων οι Τρεις Παίδες στην κάμινο, ο Ιησούς του Ναυή, «μαχητής της πίστης», μαχητές και μεις, καθημερινοί μαχητές, υπερασπιστές όσων πιστεύουμε, να μην καταρρεύσει ο κόσμος μέσα μας, είναι επικίνδυνη η μέρα που δε θα πιστεύουμε τίποτα…
Όπου και να πέσει το βλέμμα βυζαντινό μεγαλείο, ανάταση ψυχής, Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Εξάγγελοι, Άγιοι, Όσιοι, Ιεράρχες, Μοναχοί…
Ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή ο ίδιος ο Όσιος Λουκάς! Φιλάνθρωπος, θεραπευτής αλλά να ένας ακόμα λόγος που επιλέξαμε ετούτη την επίσκεψη πριν αύριο πια επισκεφτούμε το Μαντείο των Δελφών. Ο Όσιος Λουκάς είχε το χάρισμα να προφητεύει το μέλλον. Το 941 είχε προφητέψει την ανακατάληψη της Κρήτης από τον στρατηγό Νικηφόρο Φωκά… Να τα λόγια του: «Ρωμανὸς Κρήτην χειροῦται». Μνημόσυνο για το μαρτυρικό Δίστομο ετούτη επίσκεψη και η γαλήνη που φέρνει αλλά και προάγγελος της αυριανής… Το χάρισμα της Προφητείας, ή ο συντονισμός με άλλο χώρο και χρόνο!
Μαντείου Μύησις, Μυσταγωγία Μνήμης.
Με το τέλος της ξενάγησης θα δώσουμε λίγο χρόνο για να σταθεί ο καθένας όπου του πει η καρδιά του κι ύστερα θα πάρουμε το δρόμο προς την Άμφισσα. Είναι μεσημέρι, εκεί θα δώσουμε χρόνο για μεσημεριανό φαγητό και θα μείνουμε ως το απόγευμα. Θα βγούμε απ’ το πνεύμα τής Τέχνης και της Ιστορίας και θα μπούμε για λίγο στο πνεύμα των ημερών. Είναι Απόκριες και η Άμφισσα έχει τη δική της παράδοση για μια τέτοια μέρα. Θα επισκεφτούμε την παλιά συνοικία με τα βυρσοδεψεία και το στοιχειό της Χάρμαινας κάτω απ’ το Κάστρο της Ωριάς!
Χρέος και θύμηση η Ιστορία αλλά είναι ώρα οι ώμοι μας να ελαφρώσουν με τα φτερά του μύθου… Κάτω απ’ το κάστρο της Ωριάς και στα στενά της Χάρμαινας… Έχει κάτι το μαγικό η νύχτα απόψε στην Άμφισσα… Απόψε θα βγει ο Κωνσταντής να γυρέψει την Λενιώ του και να παλέψει τα άλλα τα στοιχειά σέρνοντας τις αλυσίδες του μες στα Ταμπακαριά…. Να μην περιμένουμε κομφετί και φώτα πολύχρωμα, ήχους λάτιν και ρυθμούς τη νύχτα αυτή εδώ …. Να μην τρομάξουμε απ’ τα φερσίματα, τις μάσκες και τα σκιάχτρα που προβάλλουν στα έρημα παράθυρα της γειτονιάς τής Χάρμαινας…. Είναι η νύχτα του στοιχειού…
Ο Κωνσταντής και η Λενιώ, ο ανεκπλήρωτος έρωτας δίπλα σε χιλιάδες ιστορίες ανεκπλήρωτων ερώτων στοιχειώνουν απόψε…
Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας.
Αϊ Γιώργης Καβαλάρης, Καραϊσκάκης αθυρόστομος, ομορφιά Αράχωβας, Δίστομο έγκλημα, Οσίου Λουκά γαλήνη, Άμφισσας στοιχειά…
Δείπνο και διανυκτέρευση.
3η ΜΕΡΑ; ΔΕΛΦΟΙ – ΓΑΛΑΞΙΔΙ - ΑΘΗΝΑ
Μαντείας Μύησις
Ξυπνάμε με την ησυχία μας σήμερα. Πιο χαλαρή αφύπνιση, Καθαρά Δευτέρα, λιτό, σαρακοστιανό πρωινό, λες και καθαρίζουμε τον εαυτό μας για να μπούμε στους Δελφούς και να ζητήσουμε χρησμό!
Είναι η μέρα της Κάθαρσης στο φως το αέλιον… Μύστες του φωτός και της αλήθειας, τελεστές ευφρόσυνοι, έμπλεοι δέους θα προσεγγίσουμε σε τόπο τον ιερό…
Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μαντίδα δάφνην, ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ".
"Πείτε στον βασιλιά, πως έπεσε κατάχαμα το περίτεχνο οίκημα, κι ούτε ο Φοίβος Απόλλων έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα, και το ομιλών νερό στέρεψε"
Αυτός είναι ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας προς τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη όταν έστειλε ανθρώπους του στο Μαντείο αντιμετωπίζοντας το δίλημμα να εκστρατεύσει ή όχι εναντίον των Περσών.
απέσβετο και λάλον ύδωρ
Μνήμη Μαντείου Μύησις Μαντική Μανία Μύστης Μοναχός Μαγείας Μέθεξις Μυστηρίου Μετάβασις Μυσταγωγία Μοναξιάς.
Πρώτα επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών. Είναι ένα από τα σημαντικότερα ολόκληρης της Ελλάδος, κλείνει μέσα του την Ιστορία του δελφικού ιερού του πιο φημισμένου μαντείου του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Γλυπτά, αγάλματα, αφιερώματα πιστών από τον 8ο ακόμα αι. π.Χ. Αιώνες Ανθρώπινης Πίστης και Ελπίδας. Αιώνες πόθου να κρυφοκοιτάξουμε λίγο στα μελλούμενα, να σπάσουμε το DNA τής Μοίρας.
Ο Ηνίοχος μας οδηγεί τώρα στον αρχαιολογικό χώρο!
Όλα γνωστά, σαν κομμάτι της ζωής μας της ίδιας, τα σχολικά βιβλία, τα ντοκιμαντέρ, η φωνή της Αλίκης Νικολαΐδου με φόντο της ΥΕΝΕΔ την πλαγιά των Δελφών, η Κασταλλία Κρήνη, εδώ που πλενόταν η Πυθία, οι ιερείς, το προσωπικό του ναού, οι θεoπρόποι, όλοι είναι εδώ και μας περιμένουν να ξεκινήσει η ξενάγηση… Με το νερό που ανάβλυζε από τούτη την πηγή καθαριζόταν κι ο ναός του Απόλλωνα. το σημαντικότερο μνημείο στον σημαντικότατο ετούτο αρχαιολογικό χώρο. Κλείνουμε τα μάτια και τον βλέπουμε ολόκληρο, μέσα σε μια στιγμή ο Ναός ανοικοδομείται μέσα μας, μπαίνουμε μέσα του, παντού αγάλματα, αφιερώματα στο Φοίβο… Έκσταση στην καταπακτή του μυαλού, η Πυθία βουβή μέσα μας κάτι θέλει να ψελλίσει, δεν ακούμε… Πάμε πιο κοντά, Δελφικά παραγγέλματα διαβάζουμε στα χείλη της…
ΦΡΟΝΕΙ ΘΝΗΤΑ… Να σκέφτεσαι ως θνητός
ΠΟΝΕΙ ΜΕΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ… Να κοπιάζεις για το δίκαιο
ΠΛΟΥΤΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ… Να πλουτίζεις με δίκαιο τρόπο
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ… Τίποτε το υπερβολικό δεν είναι σωστό
ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ… Το μέτρο είναι το ιδεώδες
ΚΑΛΟΝ ΕΥ ΛΕΓΕ… Να επαινείς το καλό
ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ
Να μιλάς όταν γνωρίζεις το αντικείμενο
ΕΡΓΑΖΟΥ ΚΤΗΤΑ… Όσα αποκτάς, να τα αποκτάς με την εργασία σου
ΑΤΥΧΟΥΝΤΙ ΣΥΝΑΧΘΟΥ… Να συμπάσχεις με το δυστυχή
ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ… Μη γελάς με κανέναν νεκρό, φίλο ή εχθρό
ΓΛΩΤΤΗΣ ΑΡΧΕ… Να κυριαρχείς στη γλώσσα σου
ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ… Να εφαρμόζεις στην πράξη όσες αλήθειες έμαθες
ΓΝΩΘΙ ΜΑΘΩΝ… Να διδάσκεσαι από την εμπειρία
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ… Να γνωρίζεις τον εαυτό σου
ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ… Μη σπαταλάς το χρόνο σου
ΓΗΡΑΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ… Να αποδέχεσαι τα γηρατειά
Έκρηξη ευφορίας στην καταπακτή της Πυθίας και της Γνώσης του Κόσμου
«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!
Αυτός ήταν ο χρησμός που έδωσε η Πυθία όταν ο Αρκάς στρατηγός Φιλοποίμην, τον 2ο π. Χ αιώνα, ανήσυχος για το μέλλον της Ελλάδος εξ αιτίας της εισβολής των Ρωμαίων απευθύνθηκε στο Μαντείο των Δελφών.
Αναχωρούμε για το Γαλαξίδι. Εκεί θα φάμε το σαρακοστιανό μας γεύμα για να μπούμε στην πορεία προς τη θυσία του Νέου Θεού που πήρε τη σκυτάλη απ’ τον Απόλλωνα.
«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!
Ας κρατηθούμε απ’ το χρησμό αλλά ας κάνουμε και κάτι απ’ την πλευρά μας ώστε ποτέ να μη βυθιστεί ένας τόπος που ανάθρεψε το πνεύμα όχι μόνον των παιδιών του αλλά της οικουμένης ολόκληρης.
Ύστερα, επιστροφή στην Αθήνα
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.
No comments:
Post a Comment