Έφτασα νωρίς στο μέγαρο Μουσικής τής Μαδρίτης για να επιβεβαιώσω ότι η θέση που είχα ήταν αυτή που πίστευα, μπροστά ακριβώς, απέναντι από τον Διευθυντή ορχήστρας, όχι στην πλάτη του κι έτσι ήταν.
Έκατσα στη θέση μου κι άρχισα να παρατηρώ γύρω μου. Είναι άλλο πράμα το φτάνεις νωρίς στο χώρο του θεάματος που πας να δεις κι άλλο εκείνο το κλασικό σχεδόν, το λαχανιασμένος, στην καλύτερη περίπτωση ίσα-ίσα πριν σβήσουν τα φώτα.
Όταν φτάνεις νωρίς παρατηρείς πράματα που ήταν πάντα εκεί αλλά που δεν τα έβλεπες. Αμέτρητες φορές πήγα τα τελευταία χρόνια σ’ αυτόν το χώρο αλλά πρώτη φορά ένιωσα πως είναι τεράστιος. 9.500 θέσεις. Με τον COVID ήρθε το «κούρεμα» και μπορεί να γεμίσει μόνο τα 2/3 του. Δηλαδή μέχρι 6.270 θέσεις. Τηρείται ευλαβικά αυτό κάπου τόσοι ήμασταν χθες. (Στην πώληση των εισιτηρίων σε υποχρεώνουν να αγοράσεις 2 θέσεις. Ώστε όσοι καθίσουν μαζί να είναι παρέα. Μετά, ακολουθεί μια θέση κενή και πάλι άλλες δύο. Και μόνος σου να είσαι πλήρωνε 2 θέσεις και φαντάσου ότι πήγες ν’ ακούσεις τον Κουρεντζή με τη Μαρία Κάλλας, ποιος θα σ’ εμποδίσει στο μυαλό σου να κάνεις ό,τι θέλεις. Έτσι κι αλλιώς τα δύο εισιτήρια τα πλήρωσες. )
Μπαίνοντας παρατήρησα τα γλυπτά που στολίζουν το χώρο, τους πίνακες ζωγραφικής, το όργανο, ούτε αυτό δεν είχα προσέξει, το τεράστιο επιβλητικό στολίδι το Όργανο του Μεγάρου με 15.600 αυλούς, είναι καλό να μην πάμε λαχανιασμένοι πουθενά, ανακαλύπτουμε άλλο κόσμο.
Οι μουσικοί είναι ήδη στη σκηνή και 7:30 ακριβώς άρχισαν να χαμηλώνουν τα φώτα. Στα μεγάφωνα ακούστηκε η φωνή που μας καλωσορίζει και μας ζητάει να κλείσουμε τα κινητά, παράλληλα, καθώς λόγω κόβιντ δε δίνονται έντυπα με πληροφορίες για τα κονσέρτα – η φωνή στα μεγάφωνα δίνει 2-3 πληροφορίες για το τί θ’ ακούσουμε, ποια είναι η ορχήστρα, ποιος ο δημιουργός και διευθυντής της και πως αυτή είναι η πρώτη παράσταση από το 2019.
ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΖΕΣΤΟ.
Δυναμώνει ακόμα περισσότερο όταν βγαίνει ο κος. Κουρεντζής.
Αυτό που ακολούθησε ήταν σα να πήγες να κοινωνήσεις κι ο ιερέας παίρνει απ’ το Άγιο Δισκοπότηρο σώμα και αίμα μουσικής, δημιουργία αιώνων και βρέχει τα χείλη σου.
Αυτό έκανε χθες ο κύριος Κουρεντζής με τις Συμφωνίες 40 και 41 του Μότσαρτ.
Μισός Ιερέας στο μυαλό μου κι ο άλλος μισός Φρέντυ Μέρκιουρυ τής Κλασικής Μουσικής, απόλυτος ροκ σταρ!
Δεν ανέβηκε ούτε μια στιγμή στο πόντιουμ. Κάτω, στο ίδιο επίπεδο με τους μουσικούς του με ό,τι αυτό σημαίνει σημειολογικά. Κινούνταν ανάμεσά τους όπως στρατηγός που πάνω στ’ άλογό επιθεωρεί τους πολεμιστές του και τους λέει είμαι εδώ, στην πρώτη γραμμή μαζί σας όχι στον απέναντι λόφο, με τα μάτια τους λέει είμαστε εδώ για το καλό των ανθρώπων, είμαστε εδώ για τη χαρά τής ζωής και κείνοι με το δικό τους βλέμμα απαντούν «διατάξτε στρατηγέ, σας λατρεύουμε»!
Μουσικοί πολεμιστές, όργανα σπαθιά , νότες σφαίρες…
Ούτε μια νότα δεν έχει να παραπονεθεί για χθες, να πάει να πει στο Μότσαρτ "εμένα δε με παίξανε, εμένα δε με υπογραμμίσανε όπως ήθελες εσύ ΒΌλφγανγκ Αμαντέους..."
Αυτό που έχει καταφέρει ο κύριος Κουρεντζής είναι να σπείρει κατ’ αρχάς αγάπη για τη μουσική στους μουσικούς του. Κάνουν έρωτα στη σκηνή τα όργανα, όλα με όλα, όργιο οργάνων γιορτή μουσικής.
Αποθεώθηκε απ’ το κοινό στο τέλος. Όλοι όρθιοι και όλοι φωνάζοντας: BRAVO!
Πολύ ταλέντο
Πολλή δουλειά
Αλλά κυρίως πολλή αγάπη
Ο κος Κουρεντζής αγαπάει τους μουσικούς του.
Εκείνοι αγαπούν το Μαέστρο τους, κρέμονται απ’ τα χέρια του, απ’ τα μάτια του, απ’ τα χείλη του….
Κι όλοι μαζί αγαπούν τη μουσική.
Αυτό το θαύμα οφείλεται στην αγάπη.
Σα να έδωσε φιλί ζωής σε νότες που είχαν πεθάνει αιώνες τώρα. Αυτό νιώθω πως κάνει ο κύριος Κουρεντζής κάθε φορά που βγαίνει στη σκηνή: γονατίζει, σαν πιετά παίρνει αγκαλιά μία-μία τις νότες και τους δίνει φιλί καινούριας ζωής.
Περάσαμε και περνάμε δυσκολίες με τον κόβιντ αλλά κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι τον Τρότσκι και μια απ’ τις τελευταίες του φράσεις πριν να δολοφονηθεί: «Παρόλα αυτά, Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ».
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τη δουλειά μου ως ξεναγός και ό,τι προσπαθούμε μέσω τής Melodrakma, να έχουν δηλαδή Τέχνη και Ψυχή τα Ταξίδια των ανθρώπων, τα τιμούν πολλοί άνθρωποι και μεταξύ άλλων και η κυρία Καίτη, η μητέρα του κυρίου Κουρεντζή. Από κοινή φίλη λοιπόν, την αγαπημένη Βαγγελιώ, έμαθε η κυρία Καίτη πως θα πάω στο μέγαρο μουσικής τής Μαδρίτης, τηλεφώνησε στο γιο της, του ‘πε πως θα πάω να τον ακούσω, εκείνος τής είπε να μου μηνύσει να πάω και να τον δω μετά κι έτσι έγινε και στη μικρή κουβέντα συμφωνήσαμε κάτι πολύ ωραίο. Θα μου στείλει τον προγραμματισμό του για το 2022, ό,τι κονσέρτο στον κόσμο έχει ήδη προγραμματίσει και θα οργανώνουμε για τους φιλόμουσους ταξίδια που θα συνδυάζουν τη γνωριμία με τον τόπο έχοντας εξασφαλισμένη και την είσοδο για τις παραστάσεις του. Οπότε φτιάξτε βαλίτσες. Καιρός είναι να σπείρουμε αγάπη για την αιώνια μουσική!
Υ.Γ-2: Λες και δεν έφτανε όλο το εσωτερικό γιγαντιαίο ανάστημά του, είναι και 2 μέτρα.
Υ.Γ-3: Για όσους βλέπουν ή πιο σωστά δε βλέπουν τη μάσκα, είναι γιατί περάσαμε τον κόβιντ κι οι δυο πρόσφατα και το επιτρέψαμε για κάποια δευτερόλεπτα.
No comments:
Post a Comment