ΣΥΜΠΟΣΙΟ: ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΖΙ!

Μετά την περιπέτεια του κορωνοϊού και πάντα με προσοχή κοιτάμε μπροστά.  Όπως υποχώρησαν τα κρούσματα, είναι ώρα να υποχωρήσει κι ο φόβος και να σχεδιάσουμε πια ωραία πράματα.

Στη Melodrakma όλη αυτή την περίοδο ετοιμάσαμε το «PAX GRECA: Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ» 

Μια Συλλογή ταξιδιών στην Ελλάδα, ταξίδια φτιαγμένα για Έλληνες στην πατρίδα τους, για όσους θέλουν να γνωρίσουν την Ελλάδα μεθοδικά, ποιητικά και οργανωμένα.

Για μια εβδομάδα έθεσα για στόχο  να συνδυαστεί με τρόπο αρμονικό η πολιτιστική επαφή του κάθε τόπου με την καλοκαιρινή χαλάρωση. Βουνό και θάλασσα απ’ τη μία, οι σημαντικοί άνθρωποι αυτού του τόπου απ’ την άλλη.

Το πρώτο ταξίδι αυτής της συλλογής είναι το: «ΣΥΜΠΟΣΙΟ»: Αριστοτέλης Versus Απόστολος Παύλος! Η χαρά ως απάντηση στη Μεταφυσική μας αγωνία.

Ένα ταξίδι στη Βόρειο Ελλάδα.

Χαλκιδική, (και στα 3 πόδια) Καβάλα, Θάσο και μια εκδρομή στην Ξάνθη. Συνδυασμός διακοπών και πολιτιστικού ταξιδιού.

Τρεις αναχωρήσεις; 15-22 Ιουλίου, 4-11 Αυγούστου και 10-17 Σεπτεμβρίου.

Θ’ αποδειχτεί ένα σπουδαίο ταξίδι.

Πληροφορίες κρατήσεις: τηλ. 210-5241960, 6980 99 23 23 και μέσω e-mail:  es@melodrakma.com


Για ένα εισαγωγικό κείμενο για το concept του ταξιδιού καθώς και το ημερήσιο πρόγραμμα λεπτό προς λεπτό ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ


 El Greco

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ!!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ

Η «Pax Greca» είναι μια Συλλογή ταξιδιών στην Ελλάδα, ταξίδια φτιαγμένα για Έλληνες στην πατρίδα τους. Για Έλληνες που θέλουν να γνωρίσουν την Ελλάδα μεθοδικά, ποιητικά και οργανωμένα.
Έθεσα στόχο να δημιουργήσω μια εβδομάδα που να συνδυάζει με τρόπο αρμονικό την πολιτιστική επαφή του κάθε τόπου με την καλοκαιρινή χαλάρωση. Βουνό και θάλασσα απ’ τη μία, οι ποιητές μας και πολλή μουσική απ’ την άλλη.

Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, σ’ ένα ιδιαίτερο καλοκαίρι λόγω κωρονοιού, αποφάσισα ένα φιλόδοξο εγχείρημα: να ταξιδέψουμε και να δείξουμε την Ελλάδα σε Έλληνες.
8ήμερα και 7ήμερα ταξίδια Ελλήνων στον τόπο τους. Ταξίδια Πολιτιστικά και διακοπές μαζί, συνδυασμός που πιστεύω βαθιά πως είναι αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος για να νιώσει χαρά η ψυχή του.

Τί αφορά αυτός ο συνδυασμός;
Πολύ επιλεγμένες επισκέψεις ιστορικού, αρχαιολογικού, λαογραφικού, θρησκευτικού και γαστρονομικού ενδιαφέροντος παράλληλα με τα καθημερινά μας μπάνια και την χαλάρωση σε μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας!

Έπρεπε να καταστρωθεί ένα σχέδιο επιβίωσης, επιβίωσης από κάθε άποψη και όλων μας. Η ελληνική οικονομία το έχει ανάγκη, η Melodrakma το έχει ανάγκη κι ελπίζω και κάποιοι από σας.

Ναι, σε μια χρονιά πολύ δύσκολη σκέφτηκα ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα «εμβόλιο» αντοχής με βασικό συστατικό τη χαρά και την ουσιαστική επαφή με διάφορες περιοχές τής πατρίδας μας θεματικά.

Με τη βοήθεια και τις συμβουλές σπουδαίων φίλων και άξιων συνεργατών τους οποίους ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου, φτιάχτηκαν προγράμματα συλλεκτικά, ενταγμένα στο γενικότερο εγχείρημα της Melodrakma με τον τίτλο Pax Greca.

1. «ΣΥΜΠΟΣΙΟ»: Αριστοτέλης Versus Απόστολος Παύλος! Η χαρά ως απάντηση στη Μεταφυσική μας αγωνία.
Ταξίδι-διακοπές στη Μακεδονία με μια μικρή έξοδο στη Θράκη. Χαλκιδική, μια νύχτα εισόδου στο Άγιο όρος για τους άντρες και ειδικό πρόγραμμα για τις γυναίκες εκείνη την ημέρα και νύχτα, Καβάλα, Θάσος, Ξάνθη.

2. «ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ»: Απ’ τη Ναύπακτο του Θερβάντες στη Λευκάδα του Σικελιανού, του Βαλαωρίτη και του Αλέκου Παναγούλη.
Ταξίδι στη Δυτική Ελλάδα με έδρα τη Λευκάδα.
Ναύπακτος, Πάργα, Παξοί, Ιθάκη, Κεφαλονιά. Πάντα με έδρα τη Λευκάδα και καθημερινές εκδρομές και κρουαζιέρες.

3. «ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ» Απ’ τις κορυφές της Πίνδου στο Ποντικονήσι.

Ταξίδι στα βουνά της Ηπείρου και τις θάλασσες της Κέρκυρας.
Γιάννενα, Ζαγοροχώρια, Τζουμέρκα κι ύστερα σ’ όλη την Κέρκυρα.

4. «ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» Απ’ τον Επικούριο Απόλλωνα στον Διονύσιο Σολωμό.

Ταξίδι στη Κέντρο-Δυτική Πελοπόννησο και τη Ζάκυνθο.

Βάσσες, Ολυμπία και Ζάκυνθο με καρδιά.

5. «ΚΑΘΑΡΣΗ»: Απ’ την εκδίκηση της Κλυταιμνήστρας στη Μανιάτικη βεντέτα

Γύρος Πελοποννήσου με θέμα την απόδοση τής Δικαιοσύνης. (Θεία Δίκη, Αυτοδικία, Εκδίκηση, Βεντέτα.)

Όπως ακριβώς τόσα χρόνια στα ταξίδια μας στο εξωτερικό, για 8 ή 10 μέρες μπαίνουμε σ’ ένα αεροπλάνο, ύστερα σ’ ένα λεωφορείο και γνωρίζουμε έναν ξένο τόπο, φέτος, αυτό θα το κάνουμε στην Ελλάδα, με το δικό μας τρόπο, τής Melodrakma

7-8 μέρες μαζί, με τον τρόπο τής Melodrakma διακοπές και γνώση, θάλασσα και χαλάρωση, Ιστορία και Τέχνη…

Λείπουν πολλά υπέροχα κομμάτια της Ελλάδας. Θα βρουν κάποια στιγμή κι αυτά το χώρο και το χρόνο τους στον προγραμματισμό τής Melodrakma.

Για την ώρα αυτά, Διαλέξτε ταξίδι ή ταξίδια και σύντομα θα ανακοινωθούν οι ημερομηνίες.

Ευχαριστώ και καλή αντάμωση.

El Greco

PAX GRECA: Διακοπές στην Ελλάδα

Τελειώνει φαίνεται η περιπέτεια του κορωνοιού, αυτό που ένα σωρό πρόεδροι χωρών και πρωθυπουργοί ονόμασαν «πόλεμο».
Σ’ όλη αυτή την περίοδο, ελάχιστα τα θετικά, κι ας αμπελοφιλοσοφούμε όλοι περί των πολλών θετικών λόγω πανδημίας. Εκατομμύρια άνθρωποι ψάχνουν για δουλειά και όλοι πεθύμησαν μία αγκαλιά.

Τελειώνει φαίνεται κι αυτό που ονόμασαν «πόλεμο» και αιώνες τώρα τα ίδια, μετά τον πόλεμο η ειρήνη και ξανά απ’ την αρχή. Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε., να συνεχίσουμε γιατί έτσι κι αλλιώς η ζωή θα συνεχίσει και χωρίς εμάς.

Ευτυχώς αυτός ο εγκλεισμός – κύηση από μια άποψη, δεν κράτησε 9 μήνες. Σε μένα γέννησε την ιδέα για φέτος, να κάνω στην Ελλάδα αυτό που σχεδόν 30 χρόνια τώρα κάνω στο εξωτερικό. Να φτιάξω ταξίδια στην Ελλάδα με τα ίδια υλικά που φτιάχνω και τα εκτός. Απλά αντί π.χ για Βόρειο Ισπανία θα είναι Βόρειος Ελλάδα κι αντί για Ουναμούνο χώρο σε ομιλίες και ξεναγήσεις θα πάρει ο Αριστοτέλης και οι Πατέρες της Εκκλησίας με αφορμή το Άγιο Όρος. Αντί π.χ για Σικελία, η Πελοπόννησος, η Δυτική Ελλάδα, τα νησιά μας.

Έφτιαξα 8ήμερα και 7ήμερα προγράμματα με υλικά την πολιτιστική προσέγγιση αλλά λόγω καλοκαιριού και τη χαλάρωση. Σα σε κατασκήνωση, που το πρωί έχεις κάποια μαθήματα κι απ’ το μεσημέρι και μετά μπάνιο και παιχνίδι, και χαρά και μουσική, πολλή μουσική.

Το όλο εγχείρημα το ονόμασα PAX GRECA, Ελληνική Ειρήνη. 

Σύντομα, θα δημοσιεύσω εδώ όσα προτείνω για φέτος το καλοκαίρι κι ελπίζω να υπάρξουν άνθρωποι που θα ενδιαφερθούν να γνωρίσουν την Ελλάδα μ’ έναν άλλο τρόπο.

Υ.Γ: Στο εξωτερικό, ως το Σεπτέμβριο, υπάρχει η πρόθεση να πραγματοποιηθούν μόνο 2-3 αναχωρήσεις 8ήμερες για Βόρειο Ισπανία.

El Greco

Το Μίσος της Ευφυΐας

 75 χρόνια πέρασαν απ’ την 8η Μαΐου όταν το Βερολίνο έπεσε, η σημαία με τη σβάστικα κατέβηκε, η Καγκελαρία έγινε στάχτη. Δεν το λέω τέλος του Β’  Π.Π. γιατί δεν είναι. Δεν ξέρω γιατί την πήραμε αυτή την ανιστόρητη συνήθεια να το λέμε «Τέλος του Β’  Π.Π» λες και δεν έπεσε η βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, 3 μήνες μετά. Είναι η μέρα της παράδοσης της Γερμανίας, ναι, την πτώσης του Βερολίνου ναι αλλά δυστυχώς όχι το τέλος του πολέμου.

Πριν λίγα χρόνια έφτιαξα ένα ταξίδι στο Βερολίνο-Λειψία -Δρέσδη με βασικό θέμα τον πόλεμο και την ειρήνη, τον πόλεμο των Γερμανιών Ναζί δηλαδή αλλά και τη Μουσική των τεράστιων Γερμανών μουσουργών. Με αφορμή ετούτη την επέτειο βλέπω διάφορα αφιερώματα και συνειδητοποιώ πως κάναμε ένα σπουδαίο ταξίδι. Απ’ τη Λειψία έμεινε εκείνος ο σπουδαίος, ο Μπαχ, άγαλμα τώρα που δείχνει τις άδεις τσέπες του. Στη Δρέσδη είδαμε πώς οι σύμμαχοι επίσης μπορούν να ισοπεδώσουν ό,τι θέλουν κι ας μην υπάρχει ανάγκη. Κι όταν πήγαμε στο Βερολίνο, δε έμεινε γωνιά του που να μην περπατήσουμε.

Πήγαμε στη Βίλα Βανζέ δίπλα στη λίμνη και μιλήσαμε για τη διαστροφή τής περίφημης «Τελικής Λύσης», μπήκαμε στην Εκκλησία της Μνήμης, εννοείται είδαμε όλα τα κλασικά, την Πύλη του Βρανδεμβούργου, το δρόμο με τις Φιλύρες, στην πλατεία Ζεντάρμ, τη Φρίντριχ Στράσσε, το Ράιχαστανγκ του Νόρμαν Φόστερ πια, την όπερα του Βερολίνου, το Πανεπιστήμιο Χούμπολτ, την Αλεξάντερ Πλατζ, τη Γέφυρα των Κατασκόπων πηγαίνοντας προς Πότσνταμ, ασφαλώς το Μουσείο της Περγάμου αλλά και το μπιμπελό Τσεκποιντ Τσαρλυ, το ταλαίπωρο Τοίχος, τη Γκεστάπο, την πλατεία όπου καίγονταν τα βιβλία των αντιφρονούντων γιατί αυτό που ο φασισμός μισεί πιο πολύ είναι η ευφυία, σωστά είχε προβλέψει ο Ουναμούνο… Μιλήσαμε για τις  χήρες που έγιναν πόρνες, και για τις «ζωές των άλλων», πήγαμε στη βίλλα όπου υπογράφηκε η συμφωνία της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας 75 ακριβώς χρόνια πριν, είδαμε και την εβραϊκή γειτονιά, τη Συναγωγή, τις 9 αυλές του Χακ ο Εβραϊκό Μνημείο με το μπετό, και το Αδύνατον να μάθουν απ’ όσα υπέφεραν. Πήγαμε στη Σαριτέ, είδαμε και το θέατρο Μπερλίν Ανσάμπλ κι από κει στο προτελευταίο και το τελευταίο σπίτι του Μπρεχτ, στο σπίτι που πέθανε και στον τάφο του. Είδαμε το Παλάτι των Δακρύων και δακρύσαμε και μεις αλλά κυρίως ανιώσαμε αμηχανία μπροστά στο πόσα μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος…

Τρεις μέρες στο Βερολίνο, 6 ξεναγήσεις. Και λίγες είναι. Το Βερολίνο είναι η ιστορία μας, είναι η Ιστορία του 20ου αιώνα.

Κάνοντας εκείνο το ταξίδι με τίτλο «Το Ταξίδι Ελευθερώνει», σα βουτιά στην Ιστορία που ήταν, συνειδητοποιήσαμε πως δεν είχαν προβλεφθεί από τη γερμανική διοίκηση SMS για έξοδο, αν ήθελες να βγεις απ’ το σπίτι σου, ή  έπρεπε να παίξεις κορώνα-γράμματα τη ζωή σου ή να κρατάς στα χέρια τη σημαία με τη σβάστικα.

Μεταξύ άλλων πολλών, είναι ωραία αφορμή αυτή η επέτειος να βάλουμε λίγο τα σημερινά μας προβλήματα στο πραγματικό τους μέγεθος. Ναι είναι ένα πρόβλημα ο κορωνοιός αλλά έχει ζήσει η ανθρωπότητα απείρως μεγαλύτερα,  τον ιό τού ναζισμού που καταγοήτευε οικειοθελώς μάζες και κολλούσε κατά χιλιάδες ανά λεπτό με δυο-τρεις λέξεις; «Θα Εξουσιάζουμε Άλλους». Γιατί τί άλλο πρότεινε κι υπόσχονταν ο λόγος των Ναζί;

Υ.Γ: Η ΕΣΣΔ, το 1959, είχε κάνει γραμματόσημο τον Μανώλη Γλέζο.

El Greco

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2020: Μακαρεύς ο Ηθοποιός

Παράξενη Πρωτομαγιά αυτή, το λέει κι από μόνη της η μία απ’ τις δυο φωτογραφίες αυτής εδώ της δημοσίευσης. Αυτό που άλλοτε ήταν ποτάμι, τώρα παραταγμένοι διαδηλωτές με τάξη, σα στράτευμα μπροστά σε αόρατο εχθρό. Ό,τι δεν είχαν "καταφέρει" χρόνια τώρα, κράτη, να βάλουν τάξη στις διαδηλώσεις το "κατάφερε" ένας ιός.

Σιγά-σιγά θ’ ανοίξουν και μπαρ και εστιατόρια, έστω με νέες συνθήκες, τα ταξίδια, κι αυτά θ’ ανοίξουν, σιγά μη δεν ταξιδέψει ο άνθρωπος, και τα θέατρα και οι κινηματογράφοι κι οι χώροι συναυλιών θ’ ανοίξουν τον Ιούνιο στην Ισπανία. Ανακοινώθηκε. Κι αυτό με φέρνει στη 2η φωτογραφία, από μια δημοσίευση του αγαπημένου φίλου Περικλή Μοσχολιδάκη που θεωρώ ότι έγραψε ένα ποίημα με καβαφική ορμή. Με Ιστορία και Πολιτική θέση. Με δύναμη και γαλήνη συγχρόνως. Επίκαιρο και Άχρονο. Μ’ αυτό το ποίημα του Περικλή εύχομαι σε όλους καλό, τουλάχιστον καλύτερο απ’ τον Απρίλιο Μάιο και σκέφτομαι ότι είναι υποχρέωση όλων μας η κινητοποίηση, να στηριχτούν αυτοί οι άνθρωποι, οι δημιουργοί, οι καλλιτέχνες, το άλας. Ας βρει ο καθένας το δικό του τρόπο να στηρίξει τους ανθρώπους που ούτως ή άλλως ψάχνουν δουλειά 3 φορές το χρόνο. Και τώρα, ελαφρά τη καρδία ανακοινώθηκε πως «κρίνεται απίθανο να έχουμε φέτος φεστιβάλ, συναυλίες, παραστάσεις…» Ναι, στα μπαρ, ναι στα εστιατόρια, ναι στα ταξίδια αλλά σε μια Πολιτιστική Στιγμή όχι; Γιατί;
Να η Ιστορία του αρχαίου ηθοποιού Μακαρέως, που δεν ήθελε ν’ αλλάξει τον κόσμο, να ζήσει απλά με αξιοπρέπεια ήθελε. Καλός και δίκαιος ο διαδικτυακός αγώνας για τη μόρφωση ενός κρατουμένου αλλά εδώ μιλάμε για χιλιάδες αθώους κρατούμενους, τους καλλιτέχνες. Καλό Μήνα.

«Ο Μακαρεύς ,από τον Δήμο των
Λακιαδών ,σημερινού Βοτανικού ,
Ηθοποιός του 4ου π.Χ αιώνος ,
της Τραγωδίας ταλαντούχος ,
επέθανε
και ετάφη στον Κεραμεικό και
αναπαύεται εκεί ,μέχρι και σήμερα ,
Παραμονή Πρωτομαγιάς της Πανδημίας ,
μέσα στις παπαρούνες του αρχαίου λιβαδιού
που θάβαν οι Αθηναίοι τους νεκρούς τους .
Είναι γνωστή η συνήθεια που είχαν τότε οι Αρχαίοι ,
να βάζουνε στον τάφο ,μαζί με τον νεκρό ,
κτερίσματα αγάπης ,
ένα παιχνίδι
πήλινο για το νεκρό παιδάκι
ή
μια κούκλα να συντροφεύει , να παρηγορεί,
θλιμένα κοτσιδάκια κοριτσίστικα , που έφυγαν πολύ νωρίς και πέταξαν μακριά,
ή μιαν ασπίδα στον πολεμιστή που χάθηκε για την Πατρίδα ,
μια ρόκα με τη μάνα ,
ένα αγγείο χρηστικό για τον παππού...
Κι έβαλαν οι φίλοι του ,στον
τάφο του Ηθοποιού του Μακαρέως ,
σύνεργα της δουλειάς μας ,
δυό λεκανίδες με λευκό και μια πυξίδα πήλινη με ροζ ,αυτή που δείχνει η φωτογραφία,
ψιμύθια αρχαία ,αρχαίο μακιγιάζ που είχε για να μπορεί να βάφεται ο Μακαρεύς ,
να παίζει γυναικείους ρόλους όπως συνηθιζόταν στην
Αρχαία Τραγωδία ...
Εκθαμβοι οι Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα σύνεργα τα βαφτικά του Μακαρέως
κι όταν ανέλυσαν τα χημικά στοιχεία από τη ροζ και άσπρη πούδρα ,
θειούχο υδράργυρο και μόλυβδο ,
λευκό και ροζ ,
όπως ήταν το χρώμα το ιδανικό της γυναικείας της επιδερμίδας από τα χρόνια ακόμα τα Ομηρικά ,
κατέληξαν ,πως ίσως ,αυτός ο Ηθοποιός ο Μακαρεύς ,
έχασε τη ζωή του γιατί το σώμα του δεν
άντεξε, από τις τοξικές και επικίνδυνες βαφές, που η δουλειά του η υπέροχη απαιτούσε ...
και γράψανε στον τάφο του το
Επίγραμμα που στέκει εκεί και σήμερα Παραμονή Πρωτομαγιάς της Πανδημίας
μέσα στις παπαρούνες
" ενθάδε κείται
ο Μακαρεύς ,που εάν η τύχη τον ευνοούσε και του επέτρεπε να ωριμάσει ,
θα είχαν βρει στο πρόσωπο του οι Έλληνες ,έναν Καλλιτέχνη μεγάλο της Τέχνης αυτής της Τραγικής "
Αυτά περί του Μακαρέως ,Αρχαίου συναδέλφου Ηθοποιού που η αγάπη του για το Θέατρο αλλά και η αγωνία του για το δύσκολο και τόσο φευγαλέο
του Καλλιτέχνη μεροκάματο ,
ίσως τον έκαναν να χάσει τη ζωή του ...
Όσο γιατί θυμήθηκα τον Μακαρέα ,
Παραμονή Πρωτομαγιάς της Πανδημίας ,
σήμερα που οι Καλλιτέχνες όλου του κόσμου βιώνουν μαζί με όλους τους πολίτες τη δική τους Αγωνία για το αύριο ,
είναι γιατί πάντα ,από τα χρόνια τα παλιά έως και σήμερα ,
ο Καλλιτέχνης, ο Ηθοποιός κι όλοι της Τέχνης ξέρουν πως η ζωή τους είναι δύσκολη μα επιμένουν
κι ίσως πεθαίνουν ,
από αγάπη για την Τέχνη τους ,
για ένα φευγαλέο μεροκάματο , για να σταθούνε όρθιοι ,
μ' Αξιοπρέπεια.»

El Greco

H GERNIKA ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Κι άλλη επέτειος. 83 χρόνια απ’ το βομβαρδισμό της Gernika.
Και σκέφτομαι τί θα ήταν αυτή η μαύρη σελίδα της Ιστορίας χωρίς την Τέχνη. Αν δεν είχε ζωγραφίσει ο Πικάσο το συγκεκριμένο έργο;

Ο βομβαρδισμός στην εθνική οδό Μάλαγας-Αλμερίας. Πόσοι γνωρίζουμε γι’ αυτό. Σχεδόν 3 μήνες πριν απ’ αυτόν στη Γκερνίκα, στις 8 Φεβρουαρίου του 1937, οι Φασίστες του Φράνκο βομβάρδισαν και σκότωσαν περίπου 5.000 ανθρώπους, γυναικόπαιδα, πρόσφυγες πολέμου που έφευγαν απ’ την Μάλαγα για να γλιτώσουν απ’ το κακό, είχαν μπει στην εθνική οδό προς την Αλμερία και…
Πόσοι και πόσοι βομβαρδισμοί, σφαγές και καταστροφές σχεδόν ξεχάστηκαν γιατί δεν ασχολήθηκε η Τέχνη μαζί τους.
Δεν είναι πολυτέλεια η Τέχνη., Δεν είναι για τους «κουλτουριάρηδες».
Μεταξύ άλλων πολλών, είναι ένας ακόμα τρόπος να μην ξεχνάει ο άνθρωπος.

Υ.Γ-1: Η Ειρωνεία είναι πως ο Πικάσο ήταν απ’ τη Μάλαγα αλλά άλλη σφαγή έμελλε να κάνει διάσημη.

Υ.Γ-2: Στα 30 χρόνια που ξεναγώ, η επίσκεψη σ’ αυτό το χωριό, στη Γκερνίκα, είναι απ’ τις πιο αγαπημένες, απ’ τις κορυφαίες στιγμές του ταξιδιωτικού μου βίου. Ανυπομονώ να γυρίσω στις «επάλξεις»!

El Greco

Η ΜΟΙΡΑ;

Με αφορμή την κρίση που ζούμε, χθες, στην Ισπανία, βγήκε στη δημοσιότητα άλλη μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Η ιστορία της ζωής της Άννας, μιας γυναίκας που γεννήθηκε το 1913 σ’ ένα χωριό της Ρόντα  στην Ανδαλουσία και είναι σήμερα 107. Έζησε δηλαδή και την προηγούμενη πανδημία, την περίφημη Ισπανική Γρίπη» του 1918-1920.

Θυμάται ήταν 7 χρόνων… ζούσε με τη μάνα της και τη μεγαλύτερη αδερφή της στο χωριό, η αδερφή της δεν επέστρεψε, πήραν τους δρόμους με τη μάνα της και τη βρήκαν νεκρή στο χωράφι. Θάψανε την αδερφή της, θάψανε κι ένα σωρό άλλους χωριανού και σύνέχισε τη ζωή της. Παντρεύτηκε, έμεινε χήρα 24 χρονών με 4 παιδιά, δούλεψε όπως λέει η ίδια «χωρίς ωράρια και όρια», μάζευε ρεβίθια κι ό,τι άλλη δουλειά υπήρχε στον κάμπο της Ανδαλουσίας, έκανε το κουμάντο της, αγόρασε ένα μικρό κτήμα, μετά ένα χωράφι, δίπλα, ύστερα και το άλλο πιο δίπλα…
Και συνέχισε τη ζωή της, γιατί η ζωή συνεχίζεται, κι έζησε ολόκληρο τον αιώνα που της έλαχε, κι άρχισε και τον επόμενο κι έφτασε στο 2020, σε τούτη τη νέα  πανδημία, κόλλησε τον κορωνοιό, μπήκε στην εντατική και βγήκε.
Γερή και συνεχίζει τη ζωή, με όλα τα χτυπήματα, τους πολέμους,  τις απώλειες…
Είναι αυτό που λέμε «αντέχει το παλιό σκαρί»; Είναι η μοίρα; Πάντως άξιζε τον κόπο που τα ‘ζησε όλα λέει, γιατί είναι δώρο η ζωή.

Στη φωτό, η Ana del Valle πριν την πανδημία, όταν μπορούσε να χαίρεται την αγκαλιά από παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα…

El Greco

Grândola: Σκοτεινή Πόλη

46 σήμερα απ’ την περίφημη "Επανάσταση των Γαριφάλων" στην Πορτογαλία.

Στο ταξίδι που με πολλούς από σας μοιραστήκαμε σ’ αυτή τη χώρα, σε μια ομιλία-αφιέρωμα σ’ αυτή τη στιγμή της Ιστορίας της, στα όσα έφερε η αντίληψη Σαλαζάρ, μιλώντας δηλαδή για την πείνα, για τον αναλφαβητισμό, για τον πόλεμο στις αποικίες της Αφρικής, για τα φέρετρα που πηγαινοέρχονταν γεμάτα νιάτα νεκρά, στο μεσον της κουβέντας αυτής έβαλα το τραγούδι Grândola, Vila Morena.( Γκράντολα, Σκοτεινή Πόλη) Αυτό το τραγούδι μετέδωσε ο ραδιοσταθμός της Λισαβόνας «Ράδιο Αναγέννηση», αυτό το τραγούδι ήταν το σύνθημα για να ξεκινήσει η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων».

Όπως αναφέρει ο φίλος Μανόλης Σακελλάρης «Στη Γκράντολα, πόλη στη νότια Πορτογαλία, είχε ιδρυθεί το 1964 ένας από τους πρώτους συνεταιρισμούς εργαζομένων που γνώρισε την άγρια καταστολή από το φασιστικό καθεστώς του Σαλαζάρ. Ο συνθέτης Ζέκα Αφόνσου (Zeca Afonso), εμπνεύστηκε το τραγούδι από αυτούς τους αγώνες.»

Φέτος, λόγω της πανδημίας, με άδειους δρόμους, χωρίς εκδηλώσεις μνήμης και εορτασμούς, τραγουδήθηκε διαδικτυακά το τραγούδι αυτό σύμβολο.

El Greco

Η ΜΝΗΜΗ ΣΩΖΕΙ

Σήμερα θα υποδεχόμουν στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης αγαπημένους φίλους εκδρομείς και θα φεύγαμε κατ’ ευθείαν για διανυκτέρευση στην πιο κατανυκτική πόλη τής Ισπανίας,, στη θρησκευτική της πρωτεύουσα, στο Τολέδο του Ελ Γκρέκο.

Μετά το καλωσόρισμα και όσα άλλα, είχα αποφασίσει να μπούμε στην πόλη και να κάνουμε τον περίφημο γύρω, με τη φωνή που δεν ξέρω τί είναι αυτό από μένα που συντονίζεται μαζί της και βουρκώνουν τα μάτια μου όταν την ακούω. Τη φωνή της Ελένης Βιτάλη σε Ύμνους της Μ. Παρασκευής.
Πολύ ειρωνικά σήμερα, αυτή, η θλιβερότερη μέρα της χριστιανοσύνης, είναι για μένα η πιο γλυκιά ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων. Ακόμα και τώρα, έγκλειστος μες στο διαμέρισμα της Μαδρίτης μυρίζω το χωριό, το χώμα στο προαύλιο της Εκκλησίας, τα λουλούδια του Επιταφίου των παιδικών μου χρόνων. Τόσες μυρωδιές μέσα σ’ ένα διαμέρισμα. Η Μνήμη σώζει.

Καλή Ανάσταση σε όλους.

El Greco

Luis Sepúlveda: Η Ιστορία των Ηττημένων

Ένα σπουδαίος άνθρωπος και συγγραφέας πέθανε σήμερα στο Οβιέδο, όπου έχουμε μείνει με πολλούς από σας στο ταξίδι μας στη Βόρειο Ισπανία. Αυτή την πόλη της Αστούριας είχε διαλέξει για να ζήσει.

Στη Χιλή γεννήθηκε αλλά δε μπόρεσε να ζήσει εκεί, έφυγε κυνηγημένος απ’ τη δικτατορία του Πινοσέτ. Ταξίδεψε πολύ σε όλη τη Λατινική Αμερική, έγραψε πολύ για όλα και για το δώρο να ταξιδεύεις, τον πλούτο να συναντάς διαφορετικούς ανθρώπους, το δώρο να είμαστε διαφορετικοί κι ως τέτοιοι να συνυπάρχουμε. Απ’ τους ταγμένους απ’ την ώρα που γεννήθηκε να αγωνίζεται για όσα πιστεύει. Στη δική μου αίσθηση, ό,τι πιο κοντινό στον Π. Κοροβέση.

Απ’ του πρώτους στην Ισπανία λέει που κόλλησαν τον κορονοϊό, από 25 Φεβρουαρίου το πάλευε μέχρι σήμερα.

Σε μια συνέντευξή του είχε πει κάτι που μου άρεσε πολύ: «Το καλό μυθιστόρημα κατά τη διάρκεια της Ιστορίας υπήρξε η ιστορία των ηττημένων, αυτοί είναι οι ήρωές του, γιατί οι νικητές γράφουν μόνοι τους την Ιστορία. Είναι ευθύνη της Λογοτεχνίας να γίνει η φωνή των ξεχασμένων.»

Στις φωτό: με τη σύντροφό του Carmen Yáñez επίσης συγγραφέα και με τη γάτα του στην άλλη.

El Greco

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2020: ΕΛΛΑΔΑ!!!

Το Σάββατο 11 Απριλίου είχε οριστεί η πρεμιέρα ενός καινούριου ταξιδιού, στη Νυρεμβέργη. Τα αρχειοθέτησα όλα όσα είχα ετοιμάσει για το ταξίδι αυτό, θέματα, ομιλίες, μουσικές και κοιτάζω μπροστά. Κι αποφάσισα για φέτος το καλοκαίρι να έρθω να δουλέψω στην Ελλάδα. Θα ετοιμάσω 1-2 θεματικά ταξίδια στην πατρίδα μας και θα τα προτείνω.

Έχω πεντακάθαρο στο κεφάλι μου τί θέλω να κάνω και νομίζω μπορεί να είναι μια ακόμα σπουδαία κοινή ταξιδιωτική και όχι μόνο εμπειρία.

Ελπίζω να υπάρξουν «παιδιά» που θα ενδιαφερθούν να βάλουμε μαζί για μια βδομάδα τον «μεγεθυντικό φακό» στα του οίκου μας αυτή τη φορά…

Θα επανέλθω με λεπτομέρειες. Για την ώρα το κλασικό τρίγωνο: Κουζίνα-Σαλόνι- Μπάνιο.

Καλή αντάμωση

El Greco

Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Είδα την Αφροδίτη της Μήλου σε σημερινή δημοσίευση του Διαζώματος.
«Σαν σήμερα, 200 χρόνια πριν, βρέθηκε η ωραιότερη ίσως μαρμάρινη #κυρία του κόσμου. Φτιαγμένη από εξαιρετικής ποιότητας μάρμαρο της Πάρου, η Αφροδίτη της Μήλου βρέθηκε 8 Απριλίου 1820 από τον γεωργό Θεόδωρο Κεντρωτά.»

Με αφορμή τη δημοσίευση αυτή αναρωτήθηκα, ζητήσαμε ως χώρα ποτέ επίσημα την επιστροφή της Αφροδίτης; Γνωρίζει κανείς;
Και θυμήθηκα και όλα τα σπουδαία που είδαμε στο Βερολίνο, στο Μουσείο της Περγάμου. Για εκείνα σίγουρα, ούτε που διανοηθήκαμε ποτέ και δη επίσημα να θίξουμε θέμα επιστροφής;
Γιατί;
Θυμάμαι τον ξεναγό στο Μουσείο της Περγάμου, τον Γ.Δ, να προκαλεί και να λέει «…Πείτε μου, είδατε ποτέ βίντεο και βιντεάκι, αφίσα ή έστω δήλωση επισήμου να μιλάει για την επιστροφή Αρχαίων που βρίσκονται σε Γερμανικό έδαφος;» (Αν έχει γίνει και μου διαφεύγει, ωραία που θα το μάθω με αφορμή αυτή τη δημοσίευση. Κι αν όχι, ίσως κάποιος μου εξηγήσει το γιατί.)
Δεν ξέρω αν είναι τροφή για σκέψη πάντως τώρα, με τόσο χρόνο που ‘χω στη διάθεση μου, θυμήθηκα ότι πάντα, απ’ το Γυμνάσιο απορούσα που ζητάμε μόνον τα γλυπτά απ’ τους Βρετανούς.
Υπολογίζεται πως περισσότερες από 8.500 ελληνικές αρχαιότητες βρίσκονται σε πολλά μουσεία του εξωτερικού.

El Greco

ΜΑΖΙ: ΕΛΠΙΔΑ ΕΝ ΟΨΕΙ

Εκεί που φτάσαν τα πράματα στην Ισπανία, οι 637 νεκροί που είχαμε σήμερα φαίνονται λίγοι, αφού είχαμε φτάσει κοντά στους 1000 ημερησίως. Είναι οι λιγότεροι νεκροί σε μια μέρα για το τελευταίο 10ήμερο.

Το πιο τρυφερό που είδα τις τελευταίες μέρες μέσα σ’ όλη αυτή την τραγωδία είναι το ζευγάρι της φωτογραφίας. Ο Jose και Guadelupe, 88 χρόνων κι οι δυο. Γνωρίστηκαν νέοι 20 χρονών παιδιά, ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν, έκαναν το πρώτο παιδί, έκαναν το δεύτερο, έψαχναν το γιο, λέει κι έκαναν 7 κόρες.
Στις 8 του περασμένου Μαρτίου έγινε μεγάλη γιορτή στο σπίτι του Jose και της Guadelupe. Επέτειος, 65 χρόνια γάμου, ήταν να μην το γιορτάσουν; Μαζεύτηκαν οι εφτά οι κόρες, με τα παιδιά τους, εγγόνια δηλαδή μαζί και δισέγγονα και φίλοι μια ζωής και και και…
Λίγες μέρες μετά τη γιορτή ανέβασαν κι οι δυο πυρετό. Διαγνώστηκαν με κωρονοιό, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο άρον άρονκι οι δυο, σε διαφορετικούς όμως ορόφους …
Μετά από 65 χρόνια μαζί, λέει η Guadelupe, ήταν οι πρώτες μέρες χώρια και δεν ήξεραν τί είναι αυτό… τί είναι να μην είσαι με το άλλο σου στην κυριολεξία μισό. Σπουδαίο πράμα το «μαζί».
Μπορεί να είναι αυτό που τους έδωσε τη δύναμη, το να ξαναείναι μαζί φαίνεται ήταν κίνητρο και φάρμακο και το ξεπέρασαν κι οι δυο, και βγήκαν προχθές απ’ το νοσοκομείο και ποζάρουν στο παράθυρο του σπιτιού τους και δικαίως έγιναν είδηση και πρωτοσέλιδο.

El Greco

ΠΕΡΙ ΚΟΥΒΑΣ ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Το παρακάτω κείμενο το είδα στον "τοίχο" της φίλης και σπουδαίας ταξιδεύτριας Μαίρης Κωβαίου. Και κείνη με τη σειρά της κάπου το είδε λέει κι ας μας συγχωρέσει όποιος έβαλε σημαντικές σκέψεις και επιτεύγματα των παιδιών της Κούβας σε μια σειρά. Έκρινα καλό να τα μοιραστώ εδώ με όλους.
Ήδη στην Ισπανία σιγοβράζει ένα καζάνι που μπορεί να κάψει ολόκληρη την Ε.Ε. Σήμερα ο Πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ με άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε 10 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, ρίχνει αυτό που λέμε το "γάντι" και ρωτά; "Αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της Ε.Ε τώρα στα δύσκολα, ποιος ο λόγος ύπαρξής της;;"
Δεν είναι να περάσει στα ψιλά το ότι Πρωθυπουργός Ευρωπαϊκής χώρας αμφισβητεί το λόγο ύπαρξης της Ε.Ε.
Αφού όλοι, ακόμα και η κα. Μέρκελ, συγκρίνουν την κατάσταση με τον Β' Π.Π, ο Σάντσεθ ζητάει σήμερα Νέο Σχέδιο Μάρσαλ.
Για την ώρα, η μεγαλύτερη βοήθεια στην Ισπανία έχει έρθει απ' την Κούβα.

Ακολουθεί το κείμενο αγνώστου πατρός:


Βλέποντας καθημερινά εικόνες σαν αυτή

Βλέποντας Κουβανούς γιατρούς να έχουν προσγειωθεί στα αεροδρόμια σχεδόν όλης της Ευρώπης

Και με την Κούβα να βρίσκεται στη πρώτη θέση σε θέματα ιατρικής και φαρμάκων με σπουδαίους επιστήμονες

Με την Κούβα να είναι η χώρα που πρώτη κατάφερε να σταματήσει τη μετάδοση του AIDS και της σύφιλης απ΄ τη μητέρα στο βρέφος

Με την Κούβα να είναι η χώρα που πρώτη κατάφερε να παράγει εμβόλιο ώστε να περιοριστεί και να αποφευχθεί στο μεγαλύτερο βαθμό έως σήμερα ο καρκίνος του πνεύμονα

Με την Κούβα να είναι η μόνη χώρα(!) που βρήκε εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας τύπου Β.

Με την Κούβα να έχει σώσει τις ζωές εκατομμυρίων ασθενών με διαβητικό έλκος.

Έρχονται στο μυαλό μου εκείνα τα λόγια του Φιντέλ...
"Η δική μας χώρα δεν ρίχνει βόμβες σε άλλους ανθρώπους.
Η δική μας χώρα δεν στέλνει αεροπλάνα να βομβαρδίζουν πόλεις.
Η δική μας χώρα δεν έχει πυρηνικά όπλα.
Η δική μας χώρα δεν έχει χημικά όπλα.
Η δική μας χώρα δεν έχει βιολογικά όπλα.
Η δική μας χώρα δεν θα στείλει ποτέ θάνατο στις γωνιές της γης αλλά αντιθέτως η δική μας χώρα θα στείλει γιατρούς σε όσους έχουν ανάγκη σε όλες τις γωνιές της γης.
Γιατρούς!
Όχι βόμβες!
Γιατρούς!"

LA CASA DE PAPEL No 4 !!!!

Η Πολυούχος και Προστάτιδα όλων των «ελεύθερων πολιορκημένων» αυτή την περίοδο, η Netflix, χθες έκανε πρεμιέρα στην 4η σεζόν του Casa de Papel με 8 επεισόδια.

Χθες τ’ αρχίσαμε, χθες το τελειώσαμε!!!

Εκτός απ’ όλα τα καλά και τα κακά που μπορεί να του βρει ένας κριτικός, εγώ ως απλός θεατής του βρίσκω κάτι πολύ ερωτικό: τη δύναμη της ανθρώπινης ευφυίας, μια σκακιέρα απίθανη που υποθέτει και προβλέπει κάθε κίνηση της αντίπαλης ευφυίας και πως όλα μαζί παν περίπατο και η ευφυία παραλύει μόλις ερωτευτούμε. Το πιο τέλειο σχέδιο μπορεί να τιναχτεί στον αέρα άμα ερωτευτείς, θολώνει το μυαλό, σαν να είναι μυαλό άλλου…

Για πολλούς λόγους το συνιστώ:

που είναι ισπανική παραγωγή και θα δείτε γιατί παράγει και καλό σινεμά η Ισπανία, διαθέτει και χρήματα και άδειες για γυρίσματα παντού.
θα δείτε καλούς ηθοποιούς, που τους βλέπεις μετά στο θέατρο (ν’ ανοίξουν γρήγορα εύχομαι γιατί έχει μείνει πολύς κόσμος χωρίς δουλειά και μαγεία)  τους βλέπεις στο θέατρο με άλλη ματιά κι ανακαλύπτεις πως οι καλοί ηθοποιοί είναι αυτό ακριβώς που λέει ο Πεσσόα πως είμαστε όλοι… «πολλοί και πολλά»,
στο Casa de Papel θα δείτε και την πόλη που ζω και αγαπάω, τη Μαδρίτη, την πόλη με την πιο έντονη νυχτερινή ζωή στον κόσμο και που είναι τώρα σε κώμα, στην «εντατική»…

Ειδικά το συνιστώ για όσους εργάζονται στον τουρισμό. Να συνηθίζουν και να κλέβουν σιγά-σιγά ιδέες, για το πως γίνεται μια καλά οργανωμένη διάρρηξη σε Νομισματοκοπείο, σε Τράπεζα… Θα το χρειαστούμε!

El Greco

DOLCE VITA ΠΡΟΣΕΧΩΣ!

Αναβάλλεται για «προσεχώς» η πρεμιέρα του ταξιδιού DOLCE VITA. *(17/6/20)

Είχα ετοιμάσει ένα αφιέρωμα στο Ιταλικό Σινεμά. Θα ήμασταν για 6 μέρες στην περιοχή της Κόστα Αμαλφιτάνα, 5 νύχτες στη Νάπολη μ’ ένα σωρό ωραίες στιγμές νομίζω.
Για να είμαστε όμως ρεαλιστές και με δεδομένο ότι πλέον οι «2 εβδομάδες» δε διαρκούν όπως παλιά 14 μέρες, δε γίνεται να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι στη στιγμή που λέγαμε. Και αύριο να τέλειωνε η καραντίνα, ποιος θα πήγαινε τον Ιούνιο στην Ιταλία με τόσο κακό που έχει χτυπήσει αυτή τη χώρα;
Για όσους ρωτούν, κανένα ραντεβού δε θα ματαιωθεί οριστικά. Επανεκκίνηση και επαναπρογραμματισμός σε όλα!

Πάντως όποιος μπορεί,  σε πρώτη φάση, ας κοιμηθεί ως τον Ιούνιο.

Υ.Γ: Όνειρα με μουσική υπόκρουση τον αγαπημένο Ναπολιτάνο Roberto Murolo  και τη μούσα Mia Martini. Μ’ αυτούς θα έβγαινα.

El Greco

Αδικία της Ιστορίας

Αδικία της Ιστορίας… O Μανώλης Γλέζος να κηδευτεί χωρίς κόσμο!!!

Αξίζει το χειροκρότημα απ’ τα μπαλκόνια όλων των Ελλήνων ανεξαιρέτως. Για τη ζωή και το παράδειγμα που έδωσε με τη ζωή του. Αν βρείτε άκρη και συνεννοηθείτε και συμφωνήσετε σε μια ώρα βγείτε για ένα χειροκρότημα ευχαριστήριο κι αποχαιρετιστήριο.

Δε είναι και πολλοί οι άνθρωποι που ζουν κιόλας σύμφωνα με όσα πιστεύουν ή λένε πως πιστεύουν.

Τόσο απλό αλλά τόσο σπάνιο: να εννοείς όσα λες και να ζεις σύμφωνα μ’ όσα πιστεύεις.

Απ' τη Μαδρίτη, Αιωνία η Μνήμη σ’ ένα Σπουδαίο Άνθρωπο.

El Greco

ΕΔΩ ΜΑΔΡΙΤΗ - 2

Όλο αυτό που συμβαίνει είναι μια ακόμα απόδειξη ότι δεν μπορεί κανείς να μάθει από την εμπειρία του άλλου. Δοκιμάστε να μιλήσετε σε κάποιον για το αίσθημα του πόνου, οποιουδήποτε πόνου, του πιο απλού, π.χ πόσο πονάει το δάχτυλο όταν στο πιάσει η πόρτα που την έκλεισε με ορμή ο αέρας… Αποκλείεται να έχει ερώτηση μόλις τελειώσετε την περιγραφή, θ’ αλλάξει θέμα γιατί δεν άκουγε, γιατί είναι ξένο δάχτυλο, είναι εμπειρία άλλου… Η Ιταλία δεν έμαθε απ’ την εμπειρία της Κίνας, η Ισπανία δεν έμαθε απ’ της Ιταλίας, ούτε η Ελλάδα απ’ της Ισπανίας…

                                                         Μαδρίτη 2020

                                                       Κάνσας 1918

Σήμερα στην Ισπανία έχουμε πάνω από 400 νεκρούς. Κι άρχισαν να μεταφέρουν ήδη κόσμο στα αυτοσχέδια νοσοκομεία που στήνονται στα συνεδριακά και εκθεσιακά κέντρα όπου μέχρι χθες έκανε πάρτι η ματαιοδοξία μας. Στο χώρο που τώρα έχουν απλωθεί 5.500 ήμουν τέλη Ιανουαρίου κλείνοντας συμφωνίες για ταξίδια του ’20, εκεί έγινε η FITUR, η Παγκόσμια Έκθεση Τουρισμού. Έχει η El País μια φωτό απ’ το 1918 και μία χθεσινή.

Φαίνεται ότι στο νέο διάγγελμα του Πρωθυπουργού, σήμερα στις 18:00 θα απαγορευτεί η κυκλοφορία. Αφήστε την «επανάσταση» για του χρόνου και καθήστε σπίτια σας.

Θα φτιάξουν τα πράματα και θα παραπονιόμαστε πάλι ότι τρέχουμε και δε μας βλέπει το σπίτι…

El Greco

ΕΔΩ ΜΑΔΡΙΤΗ!!!!

CASA DE PAPEL

Πολλοί φίλοι και πολύ τρυφερά ρωτάτε πώς είμαστε, πώς παν τα πράματα στη Μαδρίτη. Φαντάζομαι στις ειδήσεις, στα ελληνικά μέσα η Μαδρίτη και γενικά η Ισπανία έχει ιδιαίτερη θέση και δικαίως γιατί η Μαδρίτη έφτασε να είναι η 2η ή 3η πόλη στον κόσμο σε καινούρια κρούσματα.

Η κυκλοφορία απαγορεύεται αυστηρότατα. Αστυνομία και στρατός έχουν κινητοποιηθεί από το περασμένο Σάββατο που κηρύχθηκε η χώρα σε Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης.
Υπάρχει καθημερινή ενημέρωση, κάθε μέρα μας λένε πως τα δύσκολα δεν ήρθαν ακόμα, πως αυτό που ζούμε τώρα δεν είναι τίποτα  μπροστά σ’ αυτό που έρχεται, ζητούν υπομονή, υπακοή στα μέτρα και τις οδηγίες, κάθε μέρα μιλούν για τις επόμενες δυο εβδομάδες λες και δεν έχουν περάσει ήδη σχεδόν δύο από τότε που το πρωτοείπαν αυτό το «οι επόμενες 2 εβδομάδες θα είναι κρίσιμες», λογικό λες, μας τον λεν γλυκά-γλυκά σε δόσεις, να μην απελπιζόμαστε. Τα ξενοδοχεία έκλεισαν, ήδη 2 έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία, άλλα 40 έχουν επιταχθεί, ο στρατός κατασκευάζει υπαίθρια νοσοκομεία, σε αντίσκηνα,  σαν αυτά που βλέπαμε σε ταινίες για τον 1ο Π.Π…

Η απαγόρευση κυκλοφορίας στη Μαδρίτη είναι πραγματική. Χθες μετά από 9 μέρες εγκλεισμού, οργανώσαμε με την Άλμπα μεγάλη έξοδο, απόδραση κανονική. (Είναι λίγες μέρες τώρα που νιώθουμε πρωταγωνιστές στο  Casa de Papel.) Κοιταχτήκαμε στα μάτια, εγώ έκανα τον Profesor, η Άλμπα την Τόκιο… Πάμε σούπερ-Μάρκετ μαζί;
Έλαμψε το πρόσωπο της Άλμπας σα να ήταν 8 χρονών και να της πρότεινα Γιουροντίζνευ… Πήραμε το καροτσάκι, κατεβήκαμε, στρίψαμε, μπαμ ο αστυνομικός…
Sepárense por favor…
Να απομακρυνθούμε μας ζητούσε, να απομακρυνθούμε ο ένας απ’ τον άλλο.
«Είναι η κόρη μου’ του λέω.
Sepárense por favor…
Δε μπορούμε να περπατάμε μαζί στο δρόμο…
Απομακρυνθήκαμε, περπατήσαμε λίγο χώρια, μόλις έφυγε το περιπολικό ήρθαμε πάλι κοντά, γέλιο νευρικό, περπατήσαμε, πήγαμε στο πιο μακρινό σούπερ μάρκετ, επιστρέψαμε, άνοιξα την τηλεόραση…
Αυτό δεν είναι καλό το νέο λέω...
Προσλαμβάνονται τελειόφοιτοι της Ιατρικής και της Νοσηλευτικής, προσλαμβάνονται κι όσοι απλά χρωστούν την πρακτική τους ή κάποιο μάθημα, προσλαμβάνονται και συνταξιούχοι, όσοι γιατροί και νοσηλευτές πρόσφατα βγήκαν στη σύνταξη, προσλαμβάνονται συνολικά 50.000 άνθρωποι. Πενήντα χιλιάδες. ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ. Πόσοι θα είναι οι νοσούντες αν οι επιπλέον προσλήψεις είναι 50.000;;;

Ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον και την αγάπη. Και ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ για να συναντηθούμε σύντομα ΟΛΟΙ...

El Greco

Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Από Επιστημονικής Φαντασίας η ταινία της ζωής μας εξελίσσεται σε Θρίλερ. Ανθρώπινες ζωές που χάνονται, ανθρώπινες ζωές αλλάζουν άρδην -κάποιες θ’ αλλάξουν δια παντός εξ αιτίας των ημερών που ζούμε – καινούριες γενιές νεόπτωχων, χιλιάδες άνεργοι, χιλιάδες δεδομένα της ζωής δεν είναι πια αυτονόητα, η κραταιά Παγκοσμιοποίηση βγαίνει νοκ-άουτ απ’ τον πρώτο κιόλας γύρο της αναμέτρησής της μ’ ένα μικρόβιο.

(Το Las Meninas του Βελάθκεθ. Χωρίς Meninas, χωρίς Βελάθκεθ χωρίς καμιά ανθρώπινη παρουσία. Έτσι είναι η Μαδρίτη τις τελευταίες μέρες.)

Από κει που ένας πλανήτης ολόκληρος είχε μετατραπεί σ’ ένα χωριό και το πάνω-κάτω, πάνω-κάτω  σουλατσάρισμα ήταν ρουτίνα, ξαφνικά, το καταπέτασμα του Ναού Εσχίσθη, χωριά αποκλείονται, πόλεις δε δέχονται ανθρώπους από άλλες πόλεις, ήπειρος κόβει την επικοινωνία με ήπειρο… Η Αυτοκράτειρα Παγκοσμιοποίηση γυμνή! Ιός και Φόβος μόνο παγκοσμιοποιημένοι!

Λες και η Φύση η ίδια μας επαναφέρει στην τάξη θυμίζοντάς μας πόσο γυάλινα, πόσο εύθραυστα είναι όλα μαζί και μεις κι οι βεβαιότητές μας. Τρέχαμε όλοι κι όλα έτρεχαν πιο γρήγορα από μας ώσπου ο Απρόβλεπτος Παράγων της Ιστορίας φέρνει τα πάνω κάτω. Όπως στις καλές ταινίες που από σκηνή σε σκηνή οι βεβαιότητες ανατρέπονται.

Βρίσκω και θετικά στο θρίλερ που μόλις άρχισε.
Την εμπιστοσύνη προς το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Την ολοκληρωτική απαξίωση όσων «ειδικών» χρόνια τώρα το απαξίωναν.
Το ξεσκαρτάρισμα. Η περίοδος αυτή θα λειτουργήσει κι ως αξονική τομογραφία σχέσεων, στα δύσκολα φαίνονται οι μικροί και οι μεγάλοι άνθρωποι. Ευκαιρία για ξεσκαρτάρισμα. Από δω φίλος, από δω πελάτης, από δω άνθρωπος, από δω γαϊδούρι...

Όπως πάντα στην Ιστορία του ανθρώπου, τα δύσκολα χρόνια γεννούν σπουδαία πράματα. Ο άρον-άρον Εγκλεισμός μας, η συνειδητοποίηση του Γυάλινου Κόσμου στον οποίο ζούσαμε,  τα κομμάτια του πάνω στα οποία τώρα σιγά-σιγά πατάμε, το Δώρο του Χρόνου που μας προσφέρεται για τη συνειδητοποίηση του εφήμερου, η κατάρρευση της κάθε σοβαροφανούς βεβαιότητας, η γελοιοποίηση κάθε μέτρου που την επομένη πρέπει να συμπληρωθεί με άλλο αυστηρότερο, η ανάγκη μας να επιστρέψουμε στη ζωή για την οποία γκρινιάζαμε πως δεν είναι ζωή αυτή, όλα αυτά μαζί κι άλλα τόσα θα γίνουν Πρώτη Ύλη Δημιουργίας. Μ’ αυτά τα υλικά, στα χρόνια που έρχονται, θα φτιαχτεί σπουδαία ποίηση, λογοτεχνία, θέατρο, σινεμά, ζωγραφική, μουσική... Χάρη και σ’ αυτά θα ταξιδεύουμε στο Μέλλον, θα βρουν το χώρο τους στα Μουσεία του Κόσμου και στην νέα μας μετά-Covid-19 καθημερινότητα.

Έχοντας βαθιά πίστη στον Άνθρωπο και στις δυνατότητές του (για το καλύτερο και το χειρότερο) εύχομαι σύντομα ν’ ανοίξουμε τον υπολογιστή, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και όλα να μεταδίδουν Φως. Ελπίδα καλής είδησης, τάση μείωσης των κρουσμάτων, κανένας νεκρός την προηγούμενη μέρα, επιστροφή στα σχολεία, στις δουλειές μας, στις ζωές μας. Κατάφερε πολλά ο Άνθρωπος ως τώρα, έχω εμπιστοσύνη στη θέληση για Ζωή και για Χαρά, στο τέλος είναι πάντα πιο δυνατά ακόμα κι απ’ την έμφυτη τάση μας για Εξουσία και Καταστροφή.

Ας εκμεταλλευτεί ο καθένας το Χρόνο αυτό που αναπάντεχα του προσφέρεται, χρόνος που ίσως τον ονειρεύονταν όταν δεν τον είχε.
Στο Σπίτι.
Αυτό θα κάνω και γω, τόσο προσωπικά όσο κι επαγγελματικά στις δύσκολες αυτές στιγμές. Θα εκμεταλλευτώ την πολυτέλεια του χρόνου αυτού ώστε να σχεδιάσω για τη Melodrakma αριστοτεχνικά, με κάθε λεπτομέρεια και ευαισθησία τα ταξίδια του μέλλοντος.

Κομψά και με αξιοπρέπεια τώρα στα δύσκολα,

καλή αντάμωση σίγουρα σύντομα.

Γιάννης Λ.

Υ.Γ:  Σεβόμενοι απόλυτα τους κανόνες και τις οδηγίες των Αρχών λόγω της έκτακτης κατάστασης που προέκυψε με την πανδημία του Covid-19, από το Σάββατο 14/3/2020 αναστέλλουμε προσωρινά τη λειτουργία των γραφείων μας στην οδό Παλαιών Πατρών Γερμανού 7, στον 7ο όρ. στην Πλ. Κλαυθμώνος.

Επίσης αναβάλλονται όλα τα προγραμματισμένα ταξίδια έως τον Ιούνιο του 2020. (Στην πορεία, θα επανεκτιμώνται τα πράματα και θα σας ενημερώνουμε.)

Για όσο διάστημα χρειαστεί, η εξυπηρέτησή σας θα γίνεται τηλεφωνικά και διαδικτυακά.
Τηλ; 
210-5241960, 6985-66-2014, 6980 99 23 23 
β) μέσω e-mail: es@melodrakma.com & gr@melodrakma.com