Στη Χιλή γεννήθηκε αλλά δε μπόρεσε να ζήσει εκεί, έφυγε κυνηγημένος απ’ τη δικτατορία του Πινοσέτ. Ταξίδεψε πολύ σε όλη τη Λατινική Αμερική, έγραψε πολύ για όλα και για το δώρο να ταξιδεύεις, τον πλούτο να συναντάς διαφορετικούς ανθρώπους, το δώρο να είμαστε διαφορετικοί κι ως τέτοιοι να συνυπάρχουμε. Απ’ τους ταγμένους απ’ την ώρα που γεννήθηκε να αγωνίζεται για όσα πιστεύει. Στη δική μου αίσθηση, ό,τι πιο κοντινό στον Π. Κοροβέση.
Απ’ του πρώτους στην Ισπανία λέει που κόλλησαν τον κορονοϊό, από 25 Φεβρουαρίου το πάλευε μέχρι σήμερα.
Σε μια συνέντευξή του είχε πει κάτι που μου άρεσε πολύ: «Το καλό μυθιστόρημα κατά τη διάρκεια της Ιστορίας υπήρξε η ιστορία των ηττημένων, αυτοί είναι οι ήρωές του, γιατί οι νικητές γράφουν μόνοι τους την Ιστορία. Είναι ευθύνη της Λογοτεχνίας να γίνει η φωνή των ξεχασμένων.»
Στις φωτό: με τη σύντροφό του Carmen Yáñez επίσης συγγραφέα και με τη γάτα του στην άλλη.
El Greco
No comments:
Post a Comment