ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Αυτό το όνειρο είδα χθες βραδυ...

Σε παραλλαγή αλλά στη ουσία αυτό...

Ότι ήμουν εγώ η Βούλα λέει... (Ναι, όνειρο ήταν, ό,τι ήθελα έκανα. Καλύτερα δηλαδή να έβλεπα ό,τι ήμουν ο Ιούλιος Καίσαρας ή ακόμα και η Κλεοπάτρα η ίδια; Στα Όνειρα υπάρχει Άλλη Ελευθερία αλλά και κει, συγκρατημένος νομίζω ήμουν.)

Η Ολυμπιάδα ήταν αυτός ο διαγωνισμός που συμμετέχω...

Κι αυτοί οι τρεις μπροστά μου, (ήταν συνέχεια μπροστά μου τρεις, τρεις και περισσότεροι ήταν όλη την εβδομάδα, το ξέρουν ορισμένοι) τρεις είχα λοιπόν εγώ και κανένας μαύρος σαν την Ντένβερ, όλοι άσπροι που είμαστε εξίσου επικίνδυνοι..

Κι έπεσαν λέει...

Και οι τρεις...

Στο τλευταίο εμπόδιο...

Και το εμπόδιο ήταν οι φίλοι μου...

Κάτι είχαν σχεδιάσει...

Άλλοι με τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή να "τσιατεάρουν", να "ποστάρουν" να στέλνουν μηνύματα...

Άλλοι με το τηλέφωνο στο χέρι να δίνουν οδηγίες ποιο λινκ να πατήσει ο συνομιλητής..

Άλλοι να κατεβάζουν συνέχεια σκουπίδια που δεν είχαν μήπως συναντηθούν με κανέναν ένοικο που έχει φεισμπουκ και να του πιάσουν αθώα την κουβέντα...

Άλλοι απ' τα σάιντ τους όπως το ispania.gr http://www.ispania.gr/eidhseis/politistikes/4036-la-vuelta-al-mundo-en-80-guerras-yiannis-lymtsioulis

το

Art & City : http://www.artandcity.gr/2012/12/12658.html#ixzz2FUrSf300

το

enviromet.gr:  http://www.environment.gr/magazine/index.php/taxidromikoperisteri/ellada/item/939-gyroskosmouse-ogdodapolemous

να παρακινούν τους επισκέπτες να ψηφίσουν έναν έλληνα...

Άλλοι ολίγον ως πολύ αδιάφοροι... (αλλά ούτε πολλοί ήταν ούτε έχουν θέση εδώ)

Κι άλλοι σιωπηλά έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν και ίσως να μην το μάθω ποτέ πόσο πολλά έκαναν.

Οι φίλοι του Γιάννη,

οι φίλοι του Ελ Γκρεκο,

αλλά κυρίως οι φίλοι των φίλων.

Άγνωστοι και Γενναιόδωροι...

Λες και ήξερα κι έβαλα για αυτόματο ευχαριστώ στην ψηφοφορία, την ατάκα της Μπλανς...

Και μετά ξύπνησα.

Υ.Γ.: Να μην ανησυχούν οι πραγματικοί μου φίλοι. (Εννοώ όσους με αγαπάνε με τα ελαττώματά μου.) Δεν τρελάθηκα εντελώς. Απλώς, μετά από τόσο Γιακουμάτο, τόσο Λοβέρδο, τόσο Πάγκαλο και Ρεπούση, είχα ανάγκη την Ανοησία και την Αφέλεια του Παραμυθιού και του Ονείρου.

Έστω και Αμερικάνικου.

Και οι φίλοι μου, μού το επιτρέψατε.

Ανεξαρτήτως επαναλαμβάνω αποτελέσματος, τώρα ξέρω πιο πολλά για σας. Και θα φροντίσω να μάθετε και σεις για μένα.

                                                                         Και Γιάννης και Ελ Γκρέκο σήμερα.