ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ: Ορισμένες εξηγήσεις περί της «Συνεντεύξεως Μπαμπινιώτη στον Τσίμα.»

     Αγαπητοί φίλοι χαίρομαι πάρα πολύ με την αντίδραση, τα αντανακλαστικά και τη δυσπιστία ως προς το αν η συνέντευξη του κυρίου Μπαμπινιώτη στον κύριο Τσίμα είναι αληθινή ή όχι. Μακάρι να κάναμε το ίδιο κάθε φορά που κάτι δε μας «κολλάει».  Και λίγα Απίθανα κι Απίστευτα δεν έχουμε ακούσει. Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια. Η πρώτη αντίδραση όταν έφτασε η συγκεκριμένη συνέντευξη  στο μέιλ μου, ήταν: «αυτή δεν είναι αληθινή».

     Αλλά την ίδια αντίδραση είχα όταν πρωτοδιάβασα ότι με όσα έχουν υπογράψει οι «εκλεγμένοι» παραχωρούμε την Εθνική μας Κυριαρχία. Ή με το «μικροτσίπ» που πρέπει να βάλουν οι αμερικανοί (σύντομα νομίζω όχι μόνο) αν θέλουν να έχουν περίθαλψη και να είναι νόμιμοι. Έχουν προθεσμία λέει μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2014. Όποιος δε βάλει το τσιπάκι (με μια μικροεπέμβαση) μέχρι τότε, θα είναι σα να μην υπάρχει. Κι άλλα, κι άλλα, μην αρχίσω ν’ αραδιάζω πόσα δεν πίστεψα τον τελευταίο ειδικά καιρό και τελικά ήταν αλήθεια.

     Τη συνέντευξη γιατί τη δημοσίευσα χωρίς αποδεικτικά στοιχεία ότι όντως υπήρξε;

     Όχι από καμιά φιλοδοξία «δημοσιογραφικής αποκλειστικότητας». Καμιά τέτοια δεν έχω, ούτε εγώ, ούτε το μπλογκ που έφτιαξα. Δε θα δείτε ούτε διαφημίσεις ούτε τίποτα εκεί. Ίσως είναι το μικρότερο και το πιο ασήμαντο μπλογκ σε όλο το διαδίκτυο. Το έφτιαξα μάλλον για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους που είχε φτιάξει κι ο Σαραμάγκου και τόσοι άλλοι το δικό τους (δε συγκρίνω τίποτα, μην παρεξηγηθώ): από ανάγκη για έκφραση και επικοινωνία. Να μπαινοβγαίνω, να λέω ό,τι θέλω να πω στους λίγους φίλους και μετά να ξαναβγαίνω για να γράψω άλλα πράματα, σαν έναν περίπατο στον μέσον της δουλειάς.

     Είναι πραγματική η συνέντευξη;

     Δεν ξέρω. (που ξέρω δηλαδή.)

     Όπως δεν ξέρω για πολλά πια τί είναι πραγματικότητα και τί αρρωστημένη φαντασία.

     Ούτε αυτά που γράφω εγώ ο ίδιος δεν ξέρω πόση αλήθεια έχουν και πόσο φόβο μου, πόση βοήθεια ειδικού χρειάζονται κι αυτά κι ο συγγραφέας τους.

     Εκείνο που ξέρω είναι ότι θα ήθελα πολύ να ήταν αυτή η συνέντευξη πραγματική. Θα ήθελα πολύ έστω και τώρα, η λεγόμενη Διανόηση να στέκονταν στο ύψος των περιστάσεων. Όπως και η Δημοσιογραφία. Τους Περιμένουμε… Θα ήθελα πολύ να μην νοιώθω ότι ο ελληνικός λαός είναι τόσο Μόνος του!

     Κι επίσης ξέρω, ότι στο βίντεο που προηγούνταν της «συνεντεύξεως» λέγονται πολύ σοβαρά πράματα και είναι όλα απολύτως αληθινά. Όποια Ιδιωτική Τράπεζα δεν έκανε καλή διαχείριση, να ΚΛΕΙΣΕΙ και να ΡΗΜΑΞΕΙ. Όπως τόσες και τόσες επιχειρήσεις ελλήνων και μάλιστα όχι λόγω κακής διαχείρισης. Αυτό έκαναν στην Ισλανδία και δε θα χρειαστεί να περιμένουν την Ανάπτυξη όσο ο Βλαντιμίρ κι ο Εστραγκόν τον Γκοντό.

     Σε κάθε περίπτωση, έστω κι από κάτι «μη γενόμενο»,  χαρά πήρα που μας δόθηκε αφορμή να επικοινωνήσουμε και κυρίως τα αντανακλαστικά σας και η δίψα για "Αλήθεια". Αυτό πρέπει να κάνουμε με Όλα.

Υ.Γ 1.: Η φωτογραφία είναι από Από την παράσταση "Περιμένοντας  τον Γκοντό" του Μπέκετ  σε σκηνοθεσία του Κωστή Καπελώνη. Τους 5 ανδρικούς ρόλους του έργου ερμηνεύουν  οι Κάτια Γέρου, Δήμητρα Χατούπη, Μυρτώ Αλικάκη, Λουκία Πιστιόλα, Εύα Βαμβακά.

Υ.Γ 2. : http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2013/01/sangre-fria-islandesa.html

Υ.Γ 3. : Η πρόθεση ήταν άλλη πάντως. Και επιβεβαιώθηκε ο φόβος μου ότι το Ψέμα είναι πιο Ελκυστικό απ' την Αλήθεια. Ούτε ένα σχόλιο (δημόσιο τουλάχιστον) για το βίντεο δεν υπήρξε.

                                                                                                           EL GRECO