Η παρακμή μας χέρι-χέρι με ό,τι απέμεινε απ' το χιούμορ μας.
Το γκράφιτι, (με πολύ χιούμορ)
σε ημέρες που δε σηκώνουν αστεία,
έξω ένα μαγαζί (απ' τα πολλά) που ψάχνει απεγνωσμένα ενοικιαστή...
Σύμπτωση! (;;;;)
Είναι το ατελιέ ενός γλυκού ανθρώπου
που μέσα σ' αυτή την Κρίση αυτοκτόνησε,
(απ' τον άνθρωπο-μουλάρι ούτε που περνάει απ' το μυαλό η ιδέα)
είναι το ατελιέ του Μιχάλη Ασλάνη
που λίγες μέρες πριν
κι αυτόν τον άφησαν έκθετο στα όρνια της ατίμωσης,
με άλλη φωτογραφία
σαν αυτή του Παύλου Φύσσα στην αγκαλιά της κοπέλας του
σε μια στιγμή
όπως και να το κάνεις
ιδιαίτερη
την Τελευταία.
Δημοσιογράφοι είναι
θα φροντίζουν για την ενημέρωση,
ίσως το κάνανε για να 'χει ενημέρωση η μάνα του,
κι ένα αναμνηστικό
αυτής
της ιδιαίτερης Στιγμής του γιου της
της Τελευταίας.
ΟΛΑ.
ΟΛΑ ΜΕΣΑ.
Να βρίσκονταν μια Αντιγόνη ανάμεσα στους δημοσιογράφους να πάρει και τη φωτογραφία και το αρχείο και τις κόπιες, ΟΛΑ να τα πάρει και να τα θάψει...
Ρισκάρω να πω
πως,
ένας εκδότης που αποφασίζει την δημοσίευση μιας τέτοιας φωτογραφίας
δε θ' αυτοκτονούσε ποτέ.
Δεν είναι ρίσκο να πω
πως πια
είναι περισσότερη η παρακμή μας
απ' το χιούμορ μας.
Πόσες φορές σκοτώνεται ένας άνθρωπος;
Το γκράφιτι, (με πολύ χιούμορ)
σε ημέρες που δε σηκώνουν αστεία,
έξω ένα μαγαζί (απ' τα πολλά) που ψάχνει απεγνωσμένα ενοικιαστή...
Σύμπτωση! (;;;;)
Είναι το ατελιέ ενός γλυκού ανθρώπου
που μέσα σ' αυτή την Κρίση αυτοκτόνησε,
(απ' τον άνθρωπο-μουλάρι ούτε που περνάει απ' το μυαλό η ιδέα)
είναι το ατελιέ του Μιχάλη Ασλάνη
που λίγες μέρες πριν
κι αυτόν τον άφησαν έκθετο στα όρνια της ατίμωσης,
με άλλη φωτογραφία
σαν αυτή του Παύλου Φύσσα στην αγκαλιά της κοπέλας του
σε μια στιγμή
όπως και να το κάνεις
ιδιαίτερη
την Τελευταία.
Δημοσιογράφοι είναι
θα φροντίζουν για την ενημέρωση,
ίσως το κάνανε για να 'χει ενημέρωση η μάνα του,
κι ένα αναμνηστικό
αυτής
της ιδιαίτερης Στιγμής του γιου της
της Τελευταίας.
ΟΛΑ.
ΟΛΑ ΜΕΣΑ.
Να βρίσκονταν μια Αντιγόνη ανάμεσα στους δημοσιογράφους να πάρει και τη φωτογραφία και το αρχείο και τις κόπιες, ΟΛΑ να τα πάρει και να τα θάψει...
Ρισκάρω να πω
πως,
ένας εκδότης που αποφασίζει την δημοσίευση μιας τέτοιας φωτογραφίας
δε θ' αυτοκτονούσε ποτέ.
Δεν είναι ρίσκο να πω
πως πια
είναι περισσότερη η παρακμή μας
απ' το χιούμορ μας.
Πόσες φορές σκοτώνεται ένας άνθρωπος;
El Greco.
Καταλαβαίνω τα περί δεοντολογίας. Η φωτογραφία όμως είναι γροθιά στο στομάχι. Ανεξάρτητα γιατί το έκανε η εφημερίδα- για να πουλήσει- μήπως αυτό βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες των πράξεων του ναζιστικού κτήνους;
ReplyDeleteΝομίζω έχει και τη φαντασία ο άνθρωπος. Με μια "Πιετά" καταλαβαίνει. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δε θα καταλάβει ούτως ή άλλως. Κάτι ήξεραν που παλιά, στο θέατρο, άφηναν και κάτι στη Φαντασία του Θεατή. Νομίζω... Όσο για τα κίνητρα, από τον πρότερο βίο της εφημερίδας δε μένει αμφιβολία ότι δεν το κάνει για να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός τίποτα περί Τεράτων.
DeleteΈχει φαντασία Γιάννη; Κάποιοι μπορεί...Κάποιοι όμως όχι. Και είναι αρκετοί. Και δεν πρέπει να τους χαρίσουμε στο κτήνος. Υπάρχουν και κάποιοι πάλι που εξαντλούν τη φαντασία τους στις θεωρίες (βλέπε παρακάτω)
ReplyDeleteΗ εφημερίδα έχει μήνυμα κατά του φασισμού κάτω από τα κουπόνια του σούπερ μάρκετ!Δεν υπάρχει αμφιβολία για τις προθέσεις της.
Για τις προθέσεις των πολιτών όμως δεν ξέρω: νέα δημοσκόπηση εμφανίζει το ναζιστικό κτήνος σταθερά ψηλά.
Και φίλος -υψηλόβαθμός θεσμικός και λαϊκός πασόκος- με αδελφό χρυσαυγίτη μου ζητούσε, θεωρητικολογώντας να περιμένω για να πιστοποιηθεί αν πράγματι δόθηκε εντολή για επεισόδια ή δολοφονία, αν πράγματι ο φονιάς ήταν μέλος της ΧΑ και ότι δεν πρέπει να ποινικοποιήσουμε το πολιτικό φρόνημα των πολιτών που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή!!!-λες και υποστηρίχθηκε κάτι τέτοιο....
Σκούρα τα πράματα Π. Φαντάσου, μέχρι από δω, απ' την Ισπανία βλέπω το πόσο σκούρα.
DeleteΑσε Γιάννη!!! Πολύ σκούρα. Είναι όμως και αφορμή για αναστοχασμό, ανάληψη ευθυνών, αυτογνωσία, και αγώνα.
ReplyDelete