10η Μέρα: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Και να την περιγράψω τη 10η,

έχω βάρος και κόμπο και...

φαντάζομαι να τη ζήσω.

Έχουμε Ξενάγηση στο Οπόρτο σήμερα.

Την Πτήση την έχουμε το απόγευμα.

Μετά το πρωινό φορτώνουμε βαλίτζες και

επιβιβαζόμαστε.

Λείπουν όμως.

Δεν είμαστε όλοι.

Με μια πρώτη ματιά σίγουρα λείπουν οι...


η Μάνθα, ο Γιάννης και τα κορίτσια...

Κλαίνε τα κορίτσια στο δωμάτιο μου λέει η θεία τους,

δε θέλουν να φύγουν.

Όλες αυτές τις Μέρες χόρτασαν παιχνίδι

λένε...

οι Δοκιμασίες που σας υπέβαλα...

φαίνονταν παιχνίδι στα παιδιά.

Παιχνίδι φάνηκαν και

στον Πέδρο απ’ το Ναύπλιο.

"Μια ζωή" λέει,

"έγινα 10 χρονών αλλά ποτέ μου δεν τα πέρασα καλύτερα".

Αυτά είπε ο Πέτρος στη μάνα του που τη λένε σαν και τη δικιά μου

Λούλα

και που εγώ κόλλησα τον φωνάζω Πέδρου,

στα πορτογαλικά.

Μόλις κατέβηκαν και τα κορίτσια.

Με Υπόσχεση που ήθελα στην τσέπη.

Κι άντε να αθετήσεις υπόσχεση σε παιδί.

Οι γονείς τους

υποσχέθηκαν ότι του χρόνου

που θα οργανώσει ταξίδι

ο κύριος El Greco στη

Σικελία

θα πάμε...

Έτσι τις έπεισαν και κατέβηκαν.

Μ’ όσα μου είπε η η Μάνθα

βούρκωσα...

Δεν το ’χω και δύσκολο εγώ αλλά...

Δεν ξέρω οι μεγάλοι πάντως,

τουλάχιστον τα παιδιά

εισέπραξαν ακριβώς αυτό που ήθελα να κάνουμε:

Να παίξουμε...

Ας πούμε...

"Παίζω και Μαθαίνω..."

Ναι,

τελικά o Γιάννης και η Μάνθα

πήραν και τα δυο παιδιά,

και την Έλενα και τη Σοφία,

όπως

ο Κώστας και η Ελευθερία,

κι όπως τόσοι και τόσοι φίλοι!

Δυσκολίες και ξεδυσκολίες,

βοήθησαν και λίγο γιαγιάδες και παππούδες...

Απίθανη η Μοίρα του Έλληνα Παππού και της Γιαγιάς...

Πόσα Ταξίδια δεν κάναμε χάρη σ’ αυτούς...

Και παλιά μες στα παραμύθια τους

και τώρα,

με όση Σύνταξη τους έμεινε...

Πώς τα καταφέρνουν κι ακόμα μας Ταξιδεύουν...!!!

Θα βρούμε τρόπο ποτέ να τους ευχαριστήσουμε;

Μεταξύ μας,

αυτή η γενιά που φεύγει σιγά-σιγά...

δεν τα ’κανε κι όλα στραβά!

Ανεβαίνω στο λεωφορείο,

μετράω,

λείπουν...

Πρώτη μέρα συμβαίνει αυτό...

Η Ευδοξία με τον Τάσο λείπουν τώρα...

Ναι ήρθαν τελικά στην εκδρομή!

Ας έλεγαν οι γιατροί στην Ευδοξία

πως ζει με

τρίμηνες παρατάσεις,

να μην κάνει

πολλά πολλά σχέδια...

Την έστειλε Αδιάβαστη την Επιστήμη η Ευδοξία

κι ο καρκίνος ναυάγησε στην Costa de la Muerte.

Ήρθαν.

Η Ευδοξία μπροστά και πίσω σέρνει ο Τάσος τις βαλίτζες.

Άλλη κλασική Σκηνή αυτή!

Επιτέλους είμαστε όλοι...

Φύγαμε για ξενάγηση στο Οπόρτο...

Είναι κτισμένο στις όχθες του ποταμού Douro  και πάνω σε λόφους...

Θα πάμε στην περιοχή Ριμπέϊρα,

κατά μήκος του ποταμού,

στις παλιές συνοικίες

στην ανοιχτή αγορά που βρίσκεται στην αποβάθρα,

εκεί όπου παλαιότερα φόρτωναν το ομώνυμο κρασί...

Δε θα πάρετε κάνα δυο μπουκάλια Πόρτο;

Στο αεροδρόμιο του Οπόρτο έχει.

Μετά όμως,

στο άλλο,

στης Γερμανίας όπου θ’ αλλάξετε αεροπλάνο για Αθήνα,

το χέρι σφιχτό,

καβουράκηδες,

λες και σας έπιασε κρίση επιληψίας και δεν ανοίγει η γροθιά.

Ούτε ευρώ εκεί. (Αν υπάρχει μέχρι τότε αυτό το εξωτικό νόμισμα.)

Συνεχίζουμε την ξενάγηση,

θα πάμε και στην Άνω Πόλη,

στην περιοχή του Καθεδρικού Ναού (τελευταία μέρα, θα σας αφήσω χωρίς Καθεδρικό;)

Κι απ’ τον  Άγιο Φραγκίσκο θα περάσουμε,

έχετε ταξίδι,

και περνάτε κι απ’ τη Γερμανία,

όσο πιο πολλοί Άγιοι βάλουν το χέρι τους

τόσο καλύτερα!

Κι απ’ το Παλάτι Μπόλσα θα περάσουμε,

στο Οπόρτο, όχι στη Γερμανία,

αυτό που κάποτε ήταν το Χρηματιστήριο...

Ναι,

έχει Αιώνες,

είναι παλιά Ταλαιπωρία αυτό το:

"πώς ξύπνησαν οι Αγορές..."

ΤΕΛΟΣ

THE END...

Ανεβαίνουμε στο λεωφορείο για αεροδρόμιο...

Τί να σας πω για Επίλογο;

Λίγο αυτό που είμαι εγώ,

λίγο το Εκεί που πάτε εσείς,

πιο πολύ όμως

αυτό που έγινε 10 μέρες τώρα,

τις  10 μέρες του ταξιδιού,

αποφάσισα για Επίλογο 

τραγούδι αγαπημένο, 

συνειδητά σ’ αυτή του την εκδοχή,

μια Εκδοχή - Απόδειξη

εκείνου που είχα Πρόθεση να σας δείξω

αυτή τη φορά στην Ισπανία:

τη Συνύπαρξη της Διαφορετικότητας.

Το πόσες Ισπανίες Υπάρχουν και 

Αρμονικά Συνυπάρχουν.

Εκδοχή-Απόδειξη ότι είναι

Πλούτος το Διαφορετικό

και το Μέλλον εξαρτάται από το πόσο

Δε θα Μοιάζουμε.

Στο λεωφορείο είμαστε ακόμα... Κοντεύουμε στο αεροδρόμιο.

Και βάζω το Τελευταίο Τραγούδι,

το Αποχαιρετιστήριο...

Αυτές τις μέρες είδαμε

ψηλά βουνά,

θάλασσες που πίσω απ’ το γαλάζιο τους

έκρυβαν το αίμα των ψαράδων

που ήπιαν τα ψάρια τους,

γνωρίσαμε ανθρώπους

ολοζώντανους κι άλλους που τους Αναστήσαμε εμείς

και υπάρχουν μόνο

κάθε φορά

που κάποιοι μπαίνουν στο κόπο να τους θυμούνται...

Ακούγεται δυνατά...

Καλή Επιστροφή και Καλή Αντάμωση

Ναι,

πραγματικά,

είναι αλήθεια αυτό που υποσχέθηκαν στα κορίτσια,

ότι του χρόνου θα πάμε στη Σικελία.

Η Πρόθεση είναι Αληθινή.

Είναι ένας τρόπος κι αυτός να μη φαίνεται το γήρας,

αν βλεπόμαστε κάθε χρόνο

οι διαφορές στα μέτωπα

δε θ’ αφήνουν κανέναν με το στόμα ανοιχτό.

Και Σικελία θέλω,

και Κροατία μετά,

και Συρία μόλις ηρεμήσουν τα πράματα

και πριν ξαναγριέψουν γιατί αυτή είναι η Μοίρα αυτού του Τόπου...

Κάθε χρόνο κάπου...

και στο Περού θα πάμε Ευδοξία...

Για να σε δω Βασίλισσα των Ίνκας 

να γελάς 

που ξεγέλασες και Καρκίνο και Επιστήμη...

Ευχαριστώ πολύ και

Καλή Αντάμωση

                                                                                                                  El Greco

Για κρατήσεις στο 210-32 25 175. (κ. Καλαμπαλίκη)

και για επιβεβαίωση στείλτε μήνυμα στο

yannismadrid@hotmail.com  

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ταξίδι πατήστε εδώ:

http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2013/12/bilbao-oporto-10.html