8η ΜΕΡΑ: ΚΟΡΟΥΝΙΑ-ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΝΤΕ ΚΟΜΠΟΣΤΕΛΑ

Ξημέρωσε.

7:30 η αφύπνιση.

Αδιάφορο μέχρι τί ώρα ακούγονταν

βογγητά, μουγκρητά βρυχηθμοί

βροχή ανάσες βροχή

βροχή ανάσες βροχή

εναλλάξ...

Αδιάφορο.

Αδιάφορο και πόσες φορές επανέλαβε ο καθένας!

Στις 9 ξεκινάμε για την ξενάγηση στην Λα Κορούνια.


Φορτώνουμε βαλίτζες πρώτα.

ΝΑΙ!

Μη γκρινιάζετε. Βαλίτζες.  Ήταν ένα δίλημμα και για μένα αυτό.

Να βάλω 3 διανυκτερεύσεις στη Λα Κορούνια κι όλα

να γίνονται ως ημερήσιες εκδρομές

ή

να έχουμε διανυκτέρευση

και στο Μεσαιωνικό Σαντιάγκο (μ’ όλα τα μυστικά που κρύβει ο Μεσαίωνας) 

και στο λιμάνι του Οπόρτο; (με όλα τα "τυχερά" που επιφυλάσσει ένα λιμάνι...)

Το δίλημμα ήταν:

ν’ ακούσω το σχόλιο

"κουραστικό πάντως αυτό με τις βαλίτζες τις 2 τελευταίες μέρες..."

ή

"κρίμα πάντως, έπρεπε να μείνουμε μια βραδιά και στο Σαντιάγκο, 

βράδυ,

πρέπει να είναι μαγικό..."

Πήρα την ευθύνη και διάλεξα το δεύτερο.

Μια βραδιά 

Λα Κορούνια,

μία στο Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα και

μία στο Οπόρτο.

Ό,τι και να διάλεγα βέβαια...

Μας ξέρω.

Και μας καταλαβαίνω.

Δε φταίμε και μεις,

είναι απ’ τη φάμπρικα το σφάλμα,

έτσι βγήκαμε,

ελαττωματικοί,

να θέλουμε πάντα

το άλλο,

αυτό που δεν έχουμε.


Κλείνει το θέμα.

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗ ΛΑ ΚΟΡΟΥΝΙΑ:

Πάρτε βαθιές ανάσες για να μπει αέρας του Ατλαντικού.

Πάρτε βαθιές ανάσες για ν’ αναπνεύσουν

από στήθη δανεικά,

απ’ τα δικά μας στήθη

σήμερα

ν’ αναπνεύσουν

τόσοι και τόσοι

πνιγμένοι

αιώνες κι άνθρωποι,

τσακισμένοι στα βράχια

αιώνες κι άνθρωποι,

Χρόνος και Σάρκα

πίσω απ’ τα τζάμια του λεωφορείου μας,

εμείς

τουρίστες

αυτά βράχια

πίσω απ’ τα μαύρα σας γυαλιά

θέλω να δείτε το Πένθος στα Βράχια,

Πένθος που χτυπάει πάνω τους μέρα νύχτα,

Αιώνες Πένθους,

Ζωές Πρόωρα Παρμένες 

από Βράχια Αέρα και Μοίρα...

Τα καημένα...

Βράχια είναι,

λυπηθείτε τα,

γιατί όσες ζωές κι αν πήραν

άψυχα έμειναν να περιμένουν

να τους δώσει Λίγη

σύντομη ζωή

κάποιος τουρίστας

με τη φωτογραφική του μηχανή

ή

με αλητείες αυτοσχέδιες

του μυαλού

σωτήριες σχεδίες

υποθέσεις...

Αν... 

Αν...

Αν...

Έχουν σωθεί ένα σωρό ζωές από τις υποθέσεις.

Θεός,

ίδιος

φτυστός Θεός η Υπόθεση,

Αν...

πόσες Ζωές δεν μπορούν να γεννηθούν

μέχρι να ξαναγεννηθούν μπορούν

από ένα

Αν...

Γεννάει Ζωή

απ’ το Θάνατο

ένα Αν...

Η Ζωοδόχος Πηγή της Αμφιβολίας,

Αν,

δε σηκώνονταν αέρας δυνατός στα ξαφνικά εκείνη την ημέρα...;;;

Αν,

για μια φορά άκουγε τη μάνα μου και δεν πήγαινε για ψάρεμα,

τί θα παθαίναμε αν δεν τρώγαμε μια μέρα...;;;

Αν, 

από τα δέκα μου

δεν έπρεπε ν’ αλλάξω Γραμμή Πλεύσης στα Όνειρα,

αν δεν έπρεπε να κάνω άρον-άρον τον πατέρα

με δίχτυα στα χέρια

επειδή εκείνος δεν άκουσε για μια φορά τη μάνα μου...

μπορεί...

μπορεί να είχα πάει στη Νέα Υόρκη και να είχα γίνει ηθοποιός

αν εκείνος ο ναύτης που πνίγηκε

δεν ήταν ο πατέρας μου

αν Εκείνος ο ψαράς

δεν είχε για θεό,

δεν είχε πάνω απ’ όλα

το τί θα φάνε τα παιδιά του...

Και...

Αν...

αν δεν τσακίστηκε στα βράχια;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Αν...

αν δεν τον φάγανε τα ψάρια;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Αν... 

γυρίσει;;;;

50 χρόνια μετά,

με μισό αιώνα απουσίας θα ’ναι ακόμα πατέρας μου;

Και η ζωή που έζησα πιστεύοντας ένα ψέμα

είναι αληθινή;;;;;;;;;;

Αβύθιστη η Αμφιβολία.

Γι’ αυτό τη λεν κι Ελπίδα.

Ας πάρει λίγο βράχο ο καθένας κι ας φτιάξει 

ό,τι ιστορία τραβάει η ψυχή του,

δεν είναι ανάγκη να μας ζαλίζει πάντα ο ξεναγός,

ο ξεναγός μας έδωσε την αφορμή,

μας έδωσε και τον πηλό,

σπουδαίος,

αρχαίος πηλός η Υπόθεση

θαύματα κάνει 


αν χυθεί μες στο καλούπι της Αμφιβολίας...

Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Γαλικίας τη Λα Κορούνια.

Θα πάμε και στο Φάρο το Ρωμαϊκό,

Θα περάσουμε κι απ’ το ένα λιμάνι στο άλλο,

όπου είναι αραγμένος και ο περίφημος

αλιευτικός στόλος της Γαλικίας,

και πλατείες θα δούμε

και πάρκα,

και γειτονιές

μνημεία και αρχοντικά σπουδαίων ναυτικών οικογενειών

με τις κάτασπρες τζαμένιες προσόψεις

όλες κάτασπρες εκτός από μία,

σκούρο καφέ,

σα χαμόγελο που στο ένα δόντι

έμεινε σοκολάτα.

Σοκολάτα σε δόντι η Λα Κορούνια

και γλώσσα ερωτευμένου

ο Τουρίστας που αγκαλιάστηκε

με τα Αν που έχω να προσφέρω.

Αυτό έχω όλο κι όλο να προσφέρω.

Και καφέ θα πιούμε αν θέλουμε στο μέσον της ξεναγήσεως

και στο τέλος θα δώσουμε και χρόνο για φαγητό.

Τώρα που βρήκαμε φτηνό φαΐ... 

Μαρισκάδα! Με θαλασσινά. (Εννοείται και αστακό)

Παριγιάδα ντε Κάρνες. Με κρέατα και λουκάνικα. (Εννοείται και με αρνάκι) 

Και Τετάρτη να πέσει

και Παρασκευή,

εμείς θα φάμε.

Ασθενής και Οδοιπόρος...

Και Αναχώρηση για την Ιερή Πόλη...

Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα!!!

Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα;;;

Αλήθεια,

τί κάνατε,

κάνατε άραγε τα απαραίτητα 

για ν’ αξίζετε την Άφιξη σε μια πόλη Ιερή;


Γιατί δε φτάσαμε ακόμα...


Μπορεί να χρειαστεί να ξεπεράσετε κι άλλες δοκιμασίες στο Δρόμο για το Σαντιάγκο.


Ο ξεναγός σας δεν είναι σίγουρος ότι σας προσέφερε αρκετές Δοκιμασίες. 


Ίσως κρίνει ότι πρέπει να συμβούν κι άλλα πολλά


στο Δρόμο,

στο Καμίνο

μέχρι την Άφιξή σας στο Σαντιάγκο!


Ο ξεναγός σας 

θέλει

να νιώσετε πως ΔΙΑΚΑΙΩΣ ΕΧΕΤΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΤΕ

να νιώσετε πως

ό,τι έχετε αυτή την 8η Μέρα στα “Χέρια σας”

είναι αποτέλεσμα Κόπου Σχέσης.


Όλα τ’ άλλα που έρχονται,

όσα πραγματικά

ούτε ποθήσαμε

ούτε κοπιάσαμε,

μας εκτροχιάζουν σαν τρένα,

κι ύστερα,

κάθονται δίπλα σ’ ένα χαντάκι και γελάνε,

μ’ εμάς γελάνε,

με το πόσο γελοίοι είμαστε όταν ζούμε 

ζωές δανεικές,

ζωές που ποτέ δεν ονειρευτήκαμε.

Ο ξεναγός σας 

θέλει

όταν φτάσετε στο Σαντιάγκο,

με βεβαιότητα να μπορεί να πει ο καθένας μέσα του:

"ΤΟ ΑΞΙΖΑ ΚΙ ΕΦΤΑΣΑ ΩΣ ΕΔΩ!

Και τί δεν έκανα!

Και τον Ελ Γκρεκο Τραγουδιστή ανέχτηκα,


και στης Γκόλφως τα Πάθη συνωστιστήκα φορώντας μαντήλα...


και που δεν μπόρεσα να ’μαι παρών


σ’ αυτές τις δυο Δοκιμασίες


έκανα άλλα,


αγόρασα ετούτο το ταξίδι χωρίς να έχει έρθει η Ανάπτυξη 


ούτε η Άνοιξη δεν είχε έρθει


όταν έδωσα την προκαταβολή,


χειμώνας ήταν ακόμα,


για να ταξιδέψουμε μαζί του το καλοκαίρι


και τους φίλους μας που δε τον ήξεραν φέραμε


για να συμπληρωθεί το γκρουπ


και να μη μείνει όνειρο...


και τα παιδιά μας για πρώτη φορά τ’ αφήσαμε πίσω


δε γίνεται πια να ταξιδεύουμε κι οι τέσσερις


και και και ...


Και ρωτάς El Greco τί κάναμε για να το αξίζουμε;


Θες κι άλλα να σου πω;;;;


Τις εδώ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ δεν τις μετράς;;;

Που έκλεισε η φωνή μου στο Διαγωνισμό Ιρίντσι;;;;;;;

Που...;;;;;


Θες κι άλλα Γιάννη;;;; "

Στο δρόμο για το Σαντιάγκο...

1η Ώρα...

εννοείται: ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ !

Ο Χριστός κι η Παναγία!!!!

Μας προσπέρασε ένα αυτοκίνητο με ...

Με 300 έτρεχε;;;;



Με 100 πάμε μεις υποχρεωτικά και

φτάσαμε!

Άλλη πόλη παραμύθι από δω... 

Και δεν είναι ούτε ένα ούτε δυο

και τα παραμύθια

και οι ιστορίες που την έχουν στοιχειώσει.

 Έχω πολλά να σας πω εδώ αλλά πρώτα...

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ του Σαντιάγκο Ντε Κομποστέλα:

Ο El Greco θα δεχτεί κόσμο κατ’ ιδίαν για ας πούμε

εξομολόγηση.

Και χωρίς βάρη πια,

ούτε στην Ψυχή ούτε στο στομάχι (φάγαμε νωρίς το μεσημέρι)

σας καλώ σε Δείπνο σε Ξενοδοχείο 5 Αστέρων.

Ναι το εννοώ.

Δεν το κράτησα για Δώρο-Έκπληξη αυτό.

Το εννοώ.

Και διαμονή και δείπνο σε ξενοδοχείο 5 Αστέρων.

Μετά απ’ όσα τραβήξατε,

δεν αξίζετε και μια βραδιά πολυτέλειας

έρμοι προσκυνητές;;;;

Κερνάω το δείπνο απόψε.

Όχι επειδή μου περισσεύουν.

Είναι ένα από κείνα τα πράματα που σας έλεγα

ότι διαπραγματεύομαι με το Γραφείο,

ως Αντίδωρο για το

ότι

τόσος κόσμος

μαζεύτηκε για τον El Greco.

Θα φάμε,

και μετά...

Όχι πάλι βογγητά στο δωμάτιο.

Όχι από τώρα τουλάχιστον.

Θα σας πω εγώ πότε....

ΩΠΑ!!!!!!!!!!!!!


Κοιτάξτε κορίτσια...

Κοιτάξτε ποιοι μπαίνουν στο εστιατόριό μας...

Ο Φερνάντο (της Αντιγόνης)

και ο Χαβιέρ...

ο μαμάκιας...

χωρίς μάνα

χωρίς γυναίκα...

ούτε η Πενέλοπε είναι μαζί του

ούτε καν η μάνα του η Πιλάρ...

κοιτάξτε ποια έχει αγκαλιά...

Τη Φρόσω...

Τη Φρόσω μας!

Καθίστε παιδιά...

για δυο άτομα θα τα χαλάσουμε,

καθίστε μαζί μας...

Χαβιέρ,

Φερνάντο...

Με θυμάσαι Φερνάντο,

ειδωθήκαμε προχθές στο Οβιέδο...

Πού να με θυμάσαι εσύ τώρα;

Εσύ ξέχασες ότι η Αντιγόνη ήταν

ήταν... του φίλου σου του Χουανίν

εμένα θα θυμάσαι;

Σήμερα,

εσύ δεν ήσουν που μας προσπέρασες με 300;;;

Κάτσε...

Δίπλα στην Αντιγόνη κάτσε,

αυτή είναι η Άννα,

είναι παντρεμένη γυναίκα...

κάτσε εκεί...

Χαβιέρ,

πάρε το χέρι λίγο,

άσε τη Φρόσω να φάει

και την παίρνεις μετά πάλι αγκαλιά,

άστη παιδάκι μου

¡DÉJALA POR FAVOR! 

¡DÉJALA μιλάμε ντε!

Μετά πάλι αγκαλιά λέμεεεε....

τώρα τρώμεεεεε...

Ααα,

αν θέλετε,

ελάτε μαζί μας μετά,

μετά το δείπνο

θα κάνουμε μια βόλτα.  (Εκτός από τον Διονύση και τη Σοφία ΚΑΙ τη Βιβή και το Γιώργο απ’ τη Λαμία (σχεδόν)  που χτες το βράδυ, με τέτοιο χαμό, αυτοί κατόρθωσαν και ξεράθηκαν. Ο Διονύσης και ο Γιώργος δηλαδή και μετά αναγκαστικά και η Σοφία με τη Βιβή... Τί να  κάνανε;.)

Θέλω να περπατήσουμε νύχτα στην πόλη...

Και θέλω να σας συστήσω δυο φίλες μου εκεί...

Και τις δυο Μαρίες τις λένε.

Και τις δυο τις βιάσανε εκεί,

στην Αγία Πόλη.


Υ.Γ: Δεν απάντησα και στην ερώτησή σας ακόμα σε κείνο το: "Θες κι άλλα Γιάννη;"

Ναι. 

Να είχαμε καμιά μέρα παραπάνω... μ’ αρέσει αυτό που χτίζουμε...


Και μας έμεινε μόνον μία...

                                                                                                                   El Greco

Για κράτηση στο 210-32 25 175. (κ. Καλαμπαλίκη)

και για επιβεβαίωση στείλτε μήνυμα στο

yannismadrid@hotmail.com    



Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ταξίδι πατήστε εδώ:

http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2013/12/bilbao-oporto-10.html