ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΛΜΠΑ

Η Αλάιτζ στεγνώνει τα μαλλιά της Άλμπας...
Εγώ ξυρίζομαι δίπλα στο μπάνιο...
Το πιστολάκι κάνει τόσο θόρυβο που μπορεί να σκεπάσει και τις ιαχές πανηγυρισμών των φιλάθλων της Ατλέτικο απ' το Βιθέντε Καλντερόν που είναι διπλα στο σπίτι.

Κάτι λέει η Άλμπα...
Δε ακούω τίποτα ξεκάθαρο αλλά ακούω ότι κάτι λένε...
Ξέσπασμα, τρανταχτό γέλιο της Αλάιτζ και δεν είναι ο τύπος της...
Πάω προς τα κει...

-Τί έγινε;;;

-Η Άλμπα λέει ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει
πολιτικός για να σώσει την Ελλάδα... μου λέει η Αλάιτζ.

(απ' τα κλασικότερα σύνδρομα του ανθρώπου, αυτό το να θέλει σώνει και καλά να σώσει κάτι, χώρα, άνθρωπο, ψυχή)

Σάββατο του Λαζάρου όλα αυτά.

16 χρόνια πια μόνιμα στην Ισπανία,
το μόνιμο παράπονο της Αλάιτζ είναι πως συμπεριφέρομαι σα να ζω στην Ελλάδα.
Και φαίνεται να "κόλλησα" και την Άλμπα χωρίς να έχω τρόπο να τη βοηθήσω. γιατί,
δεν είναι καλό να μην βρίσκεσαι εκεί που είσαι, δεν είναι καλό να βρίσκεσαι σχεδόν πάντα κάπου άλλου παρών απών απ' τη ζωή σου την ίδια.

                          (Φωτογραφία του Κώστα Ορδόλη) 

Μετά την περίφημη δήλωση της Άλμπας περί σωτηρίας ήρθαμε κι οι 3 για 4 μέρες γιορτινές, Πάσχα στην Ελλάδα.

 (41 άτομα στης θείας Περιστέρας. Μέχρι ο Αντόν απ' το Σικάγο ήρθε φέτος.)

Ακούει  πάλι η Άλμπα διάφορα,
κρίση,
κρίση,
κρίση,
Τσίπρας,
Μέρκελ,
Μητσοτάκης
κρίση κρίση κρίση...

"Θα γίνω πολιτικός να βοηθήσω την Ελλάδα" επαναλαμβάνει...

Να γίνεις ό,τι θες Άλμπα μου, ό,τι τραβάει η ψυχή σου.
Διάλεξε για δουλειά ό,τι θα έκανες και τζάμπα....
Ό,τι και να διαλέξεις όμως, να το κάνεις καλά.
Αν τα πράματα συνεχίσουν όπως τώρα και είσαι μια άριστη μαθήτρια αν εξακολουθήσεις να θες να γίνεις γιατρός, να το κάνεις καλά, να είσαι δηλαδή πρώτα άνθρωπος, αυτό είναι το “καλά” για έναν γιατρό.

Αν κάτι στραβώσει, με ευθύνη σου ή με δική μου, τα φορτώσεις στο κόκορα γιατί ερωτεύτηκες ή για άλλο λόγο άγνωστο για την ώρα και δε γίνεις γιατρός, αν  η ζωή σε φέρει για παράδειγμα...

ταμία σε κάποιο μαγαζί, να είσαι τίμια ταμίας, να δίνεις σωστά τα ρέστα και σωστά να παραδίδεις το ταμείο, να "κλείνει",

αν κόβεις χαμόν σε κάποιο σούπερ-μάρκετ, μαζί σου θα μαι πάλι, φτάνει να το κόβεις καλά, λεπτές φέτες και να χαίρεσαι που κάποιος θα απολαύσει τη λεπτομέρεια του κόπου σου,

αν καθαρίζεις σκάλες και σπίτια σαν τη γιαγιούλα να σε διεκδικούν ποιος θα σε πρωτοπάρει, γιατί δε θα φοβούνται να σε βάλουν σπίτι τους και γιατί είδες κι απ' τη γιαγιά σου ότι δεν αφαιρεί αξιοπρέπεια το να κάνεις καλά την πιο ταπεινή δουλειά.

Αν πάλι γίνεις μουσικός, που απ' ό,τι λες κι αυτό το θες πολύ, αν συνεχίσεις τόσο καλά με το Φλάουτο, να το κάνεις καλά κι αυτό: να παίζεις δηλαδή με κλειστά τα μάτια γιατί θ αφήνεις στον αέρα μελωδία που θ ανοίγει κλειστές καρδιές.
Αν όμως όπως δήλωσες αρκετές πια φορές θες να γίνεις πολιτικός, να Μην το κάνεις καλά Άλμπα μου.
Καλά γι αυτή τη "δουλειά" σημαίνει

συνεπεία ανάμεσα σε λόγια και πράξεις,
σημαίνει να είσαι ειλικρινής,
να είσαι τίμια,
να μην είσαι διπρόσωπη, άλλες κουβέντες δημόσια κι άλλες ιδιωτικά,
να αγωνίζεσαι για το Δίκαιο, για την Ελευθερία για τις Ίσες Ευκαιρίες όλων...

Αυτά κι άλλα πολλά παρόμοια σημαίνει “κάνω καλά τη δουλειά του πολιτικού”.
Όποιος όμως τολμήσει να κάνει καλά τη δουλειά αυτή, τις περισσότερες φορές τον σκοτώνουν. 
Κυριολεκτώ Άλμπα μου, τον σκοτώνουν!

Ίσως και να τον προειδοποιούν μια δυο μπορεί και τρεις φορές κι αν δε συμμορφωθεί, μπαμ...
"αυτοκτονία"
 "ατύχημα"
 ή όχι...
καθαρές κουβέντες: δολοφονία!

Να μη χαλάει την πιάτσα.

(Ο Τσε με τον Τζων Λέννον)

                                (Ο Durruti)

(Berta Cáceres)

Για τον Τσε μέχρι στο σχολείο μιλήσατε έστω με τον τρόπο που μιλήσατε.
Για τον Τζων και τον Ντουρούτι σου εξήγησα εγώ.
Και τη Μπέρτα τη σκότωσαν Άλμπα. Τώρα, όλα αυτά δε συνέβαιναν μόνον παλιά, τώρα τη σκότωσαν τη Μπέρτα, 3 Μαρτίου του 2016, «άγνωστοι» μπήκαν μες στο σπίτι της και τη γάζωσαν, ψάξε να βρεις γιατί...
Ήταν 43 χρονών.

Είναι κι άλλοι που χάλασαν κατά καιρούς την πιάτσα, δε θα συνεχίσω Άλμπα.
Εσύ μόνο να θυμάσαι ότι "κάνω καλά τη δουλειά του Πολιτικού"
σημαίνει
"την κάνω κακά",
προς όφελος των λίγων και εις βάρος των πολλών, αυτό να θυμάσαι.

Γι αυτό επιμένω, άστο αυτό, κάνε κάτι που να μπορείς να το κάνεις πραγματικά καλά, να χαίρομαι και να καμαρώνω είτε κόβεις χαμόν είτε την ανάσα με τη μουσική σου.

Μόνο αυτόν τον τρόπο βλέπω εγώ Άλμπα άμα θες να σώσεις την Ελλάδα. Να κάνεις καλά αυτό που θ' αποφασίσεις εσύ ή η ζωή να κάνεις. Θα γονατίσει η κρίση, με τη γλώσσα έξω θα σέρνεται αν κάνουμε καλά όλοι αυτό που κάνουμε.

Έλα τώρα, έστω και καθυστερημένα να ευχηθούμε σ' όλους κάτι ν' αναστήθηκε ή ν' αναστηθεί απ' όσα θεωρούσαν πεθαμένα και τους λείπουν.

Κι αντί γι' Αυγό-Ελπίδα και Λαμπάδα-Μπαστούνι για στήριγμα στα δύσκολα να στείλουμε Μουσική, τη Μάνα όλων, Μουσική δώρο σε όλους τους φίλους της Grecoland,
την τελευταία παράσταση που έδωσε ο φίλος μας Benjamin Clementine στο Tiny Desk στη Νέα Υόρκη στις 16 Απριλίου του 2016.

Και η ζωή
και τα τραγούδια του Μπένζαμιν
είναι το πιο Αναστάσιμο Μήνυμα.
Παιδί του δρόμου,
μόνος έμαθε να παίζει πιάνο επειδή τον άφηνε ο φύλακας μιας βιβλιοθήκας του Λονδίνου να μπαίνει μέσα
"το άπλυτο"
και να προσπαθεί.
Και μετά κλοσιάρ στο Παρίσι, κοιμόταν κάτω από γέφυρες ο Ποιητής.

Και μετά...

             
Χρόνια Πολλά σε όλους απ' τους τρεις μας.

 Άλμπα, Αλάιτζ, Γιάννης

Υ.Γ: Επιστρέψαμε χθες στη Μαδρίτη κι έκατσα να γράψω δυο λόγια.
Μια πρώτη διαπίστωση είναι πως όσο ήμουν στην Ελλάδα έχασα τη διαδικτυακή επαφή (γενέθλια γιορτές μου ξέφυγαν σχεδον όλα) αλλά αποκατέστησα έστω για λίγο την άλλη, την προσωπική.
Και τα δυο δεν ξέρω αν γίνεται.