THE SLUMDOG FROM LARISA

Μετά τη δημοσίευση "ΣΙΚΕΛΙΚΑ ή ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ", πολλοί με ρώτησαν με διάφορους τρόπους γι' αυτόν τον υπεύθυνο όπως τον βάφτισα, τον επικεφαλής των ανδρών της "προσωπικής μου ασφάλειας", τον “Menelaus”.

Πού να φανταστώ ότι λίγες μέρες μετά, θα

ΤΑΞΙΔΙΑ-ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΕΣ ΚΑΙ "ΜΥΣΤΙΚΟΙ" ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ

Αυτή την περίοδο είμαι στην πορεία δημιουργίας της Melodrakma, 
της εταιρείας που θέλω να συνδυάσει το Ταξίδι και τις Τέχνες, 
το Θέατρο τη Μουσική, το Χορό, γιατί είναι Τέχνη να μπορείς ν' αφήνεσαι να σε  ταξιδέψουν
κι είναι ένα θαύμα της Τέχνης το να μπορεί το Ταξίδι αυτό να πολλαπλασιάζεται μέσα σου, καιρό μετά από τότε που τέλειωσε να γίνεται αφορμή για άλλα Μέσα Ταξίδια σε Κήπους του Χειμώνα.

Σ' αυτή λοιπόν την περίοδο διαβάζω διάφορα που θα μπορούσαν να φωτίσουν το δρόμο μου για να κάνω κάτι καλό που καλό θα φέρει και θα δημιουργεί ταξίδια μπαμπούσκες, το ένα μες στο άλλο, κι άλλο, κι άλλο...

Πολλοί φίλοι, μαζί με τις εγκάρδιες ευχές μου είπαν: 

LIVE: ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ - «ΟΡΝΙΘΕΣ» του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

Δεν είδα την παράσταση αλλά μου φτάνει η ΓΚΟΛΦΩ του που είδα πριν 2-3 χρόνια για να είμαι υπερβολικά θετικά προδιαθετειμένος.

Απόψε θα μεταδοθεί ζωντανά ΕΔΩ η τελευταία παράσταση απ' τις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου στη ΣΤΕΓΗ του ΩΝΑΣΗ.

Κι είπα να μοιραστώ τη γενναιοδωρία του Γιώργου Γεωργαλά που έσπευσε να με ενημερώσει μήπως θέλω να τη δω live streaming.

Όποιος δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει (1ο ραντεβού, άντε 2ο) ας το δει.

Καλό Σαββατοκύριακο.

El Greco

ΣΙΚΕΛΙΚΑ ή ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Αυτό το ποίημα του Καβάφη ήταν η αφορμή για να οργανώσω με τον συγκεκριμένο τρόπο το ταξίδι στη Σικελία:

Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες —
Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί·
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)

Σε ανύποπτη στιγμή μίλησε στην καρδιά μου αυτό το ποίημα,
πήρα τις λέξεις του,
-μία και μία μάρμαρο πεντελικό οι λέξεις τού Καβάφη, όχι πωρόλιθος -
και μ' αυτές προσπάθησα να χτίσω Εμπειρία μιας βδομάδας.

Φαντάστηκα κολόνες εκεί που έλειπαν,
σα μολύβι παιδικό τις είδα μπροστά μου, μολύβι που το 'φαγε η ξύστρα,
Χρόνος-Ξύστρα που αφήνει όλο και λιγότερο από μένα,
μια μυτούλα που έμεινε και μ' αυτή τώρα πρέπει να γράψω Ιστορία και Γεωγραφία απ' την αρχή.

Δύσκολο το ταξίδι στη Σικελία,
δύσκολο γιατί ο προορισμός έχει μεγάλες παγίδες και ειδικά στις μέρες μας.

Πρόθεσή μου κατ' αρχάς ήταν