Ο ΜΕΓΑΣ ΑΥΝΑΝΙΣΤΗΣ

Ο ένας ψυχάκιας. Ο άλλος μουνάκιας. Ο τρίτος παιδεραστής. Ο τέταρτος  γελοίο και γλοιώδες υποκείμενο με πολιτική κάλυψη. (έτσι νόμιζε τουλάχιστον)

Και μέσα σ’ όλα αυτά, βγαίνει και ο κατά τ’ άλλα συμπαθέστατος και σπουδαίος ηθοποιός κος Καταλειφός να τσουβαλιάσει τα πάντα και να μας πει ότι η ευθύνη είναι συλλογική, της κάθε γενιάς. Συγχρόνως -άθελά του μάλλον αλλά εντελώς άστοχα- εξισώνει θύτες και θύματα, προτείνοντας να μην τους κρίνουμε αβασάνιστα, ούτε τον έναν ούτε τον άλλο λες και κατηγορούμενοι είναι κι οι δυο.

Γιατί όμως εγώ πρέπει να μοιραστώ την ευθύνη με τον κο. Κώστα Σπυρόπουλο κάθε  φορά που με πρόσχημα ή αφορμή μια οντισιόν  ξεμοναχιάζει κορίτσια ηθοποιούς και τους βάζει χέρι;

Ούτε οι άνθρωποι της γενιάς του έχουν κάποια ευθύνη επειδή το Τζίνιους και συγχρόνως  Μένγκελε της Τέχνης που πειραματίζεται με την ψυχή των ανθρώπων δεν έχει ρυθμισμένο το λίθιό του. Υπάρχουν και γιατροί.  Τί να κάνουν αυτοι, να κλείσουν τα ιατρεία;

Ούτε ο πατέρας μου έχει ευθύνη αν είναι της γενιάς του Αδαμόπουλου (έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον) επειδή ο τύπος εκμεταλλεύεται τα όνειρα νέων παιδιών και τα βιαζει.

Ούτε οι φίλοι μου οι 40αρηδες έχουν ευθύνη για τον 38χρονο καθίκι-προπονητή που σήμερα ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι έκανε το πιο φυσιολογικό πράμα… Μπορεί να ήταν λέει 11 χρονών το κορίτσι αλλά ήταν έτοιμη σχηματισμένη γυναικάρα και τον άναβε…

Ίσως υπάρχουν άλλα στρεβλά για να καταλογίσει κανείς συλλογικές ευθύνες σε μια γενιά, πάντως σίγουρα όχι για όσα κάνει ένας παιδεραστής ή ένας ανισόρροπος.

Ο κος Σπυρόπουλος τουλάχιστον έκανε άρον άρον δήλωση πριν λίγο και ζήτησε συγνώμη «… δεν ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση κανέναν…» λέει κτλ . Με άλλα λόγια, αυτό που είπε ή αυτό που καταλαβαίνω εγώ  είναι… αν μου ξέφυγε λίγο το χέρι κι έπιασα μπούτι, κώλο είναι γιατί νόμιζα ότι όλες οι γυναίκες, ας κάνουν ότι δε θέλουν, κατά βαθος λίγο το θέλουν… αλλά οκ…συγνώμη, μη βγείτε τωρα κι όλες να το πείτε… 

Οι άλλοι όμως αμετανόητοι. Ο ένας μάλιστα, είναι ακόμα καβάλα στο δελφίνι. Έκανε και μήνυση, αγωγή, φωνάζει ωρύεται, δεν μπορεί να καταλάβει πώς δεν αναγνωρίζουν σε μια διάνοια του θεάτρου το δικαίωμα  να υψώσει και φωνή και χέρι...

Μου κάνει κατάπληξη που δε βρέθηκε ούτε ένας συνάδελφός του να βγει και να πει...ΜΕΝΩ ΑΝΑΥΔΟΣ...ΟΣΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΔΕ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ. Φαίνεται ήταν κοινό μυστικό κι έσπασε ένα απόστημα. . 

Είναι ευκαιρία για πολλά αρκεί να μη χαθεί η μπάλα και γίνει αυνανισμός η καταγγελία. Να βγουν και να μιλήσουν όσοι πραγματικά έχουν υποστεί κακοποίηση και βία. 

Υ.Γ 1; Ούτε οι πολιτικοί της γενιάς του Κασιδιάρη έχουν ευθύνη για τις πράξεις του,  ούτε της γενιάς του Τσοχατζόπουλου για τις «κουρτίνες» που αγόρασε με τη Βίκυ. Και ασφαλώς δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Οι γενικεύσεις συνήθως εξυπηρετούν τους ενόχους.

Υ.Γ 2: Εκτός απ’ του κυρίου Καταλειφού, γράφτηκε και τούτο το κείμενο που αναδημοσιεύω από τον ηθοποιό Γιώργο Λιάντο (έχουν γράψει κι άλλοι ηθοποιοί για το θέμα κι ας πήρε διάσταση μόνο του κυρίου Καταλειφού η άποψη) με τίτλο:

ΜΑΡΚΗΣΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

«Αυτοί οι άνθρωποι στον χώρο του θεάτρου που συμπεριφέρονται ως Μαρκήσιοι ντε Σαντ σε αγελαδινό οίστρο, βρίσκουν άλλοθι και πατάνε πάνω σε βαθιά εδραιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις. Πατούν επίσης πάνω στην ομερτά της ανάγκης και των στεγανών του συγκεκριμένου χώρου. Ο αγώνας κατά αυτών των αντιλήψεων είναι ένα παιχνίδι ελευθερίας και φόβου. Είναι θέμα δημοκρατίας και δεν υπερβάλω καθόλου. Γιαυτό:

.

1) Όχι! Κάθε κοπέλα που αποφασίζει να γίνει ηθοποιός δεν είναι εξώλης και προώλης. Δεν μεγάλωσε και δεν εκπαιδεύτηκε από σωματέμπορους γονείς για να υπηρετήσει μαχαραγιάδες του πνεύματος και της τέχνης. 

.

2) Το ότι κάποιες κοπέλες ή αγόρια, «το δίνουν» για να επωφεληθούν, όπως γίνεται και σε πολλά αλλά επαγγέλματα, δεν χαρακτηρίζει τον κλάδο και αδικεί δεκάδες άλλα παιδιά που παλεύουν με τον σταυρό στο χέρι. Ω ναι, συγνώμη που σας χαλάω το αφήγημα αλλά υπάρχουν και είναι η πλειοψηφία.

.

3) Όχι, δεν χρειάζεται να είσαι «βρώμικος» για να γίνεις καλός ηθοποιός, όπως δεν χρειάζεται να γίνεις εγκληματίας για να ζήσεις μια ενδιαφέρουσα ζωή. Άντε γιατί μας τα πρήξανε τα κάθε λογής καλτ ρεμπελόσκυλα που η μόνη καλτοσύνη τους είναι να μπεκρουλιάζουν απο μπαρ σε μπαρ.

.

4) Παρομοίως δεν χρειάζεται να είσαι, τρελούτσικος, ιδιόρρυθμος, παράξενος, ή να θέλεις δέκα ψυχιάτρους στην καθισιά σου για να λογαριάζεσαι για καλλιτέχνης. Το ότι υπήρξαν τρελοί, ανώμαλοι και ιδιόρρυθμοι καλλιτέχνες δεν δίνει σε κανέναν άλλοθι. Η παλαβομάρα δεν δίνει ταλέντο, ούτε σε κάνει μεγάλο καλλιτέχνη, παράπλευρη ιδιότητα είναι καμιά φορά, που συνήθως καταστρέφει αργά ή γρήγορα το όποιο ταλέντο. Αλλά ακόμα κι αν είναι σύμφυτη με το ταλέντο, ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ! Υπάρχουν και υπήρξαν μια χαρά μεγάλοι καλλιτέχνες «κυρπαντελίδες», ναι ναι κυρπαντελίδες, όπως είναι κι οι περισσότεροι ηθοποιοί άλλωστε, που δεν έθρεφαν το ταλέντο τους βασανίζοντας ανθρώπους. Άντε με τον κάθε ψωνισμένο ηθοποιό που φαντασιώνεται πως είναι ο υπερκατάσκοπος των πέντε ηπείρων κι ο Πάντσο Βίγια της Πατησίων.

.

5) Οχι! Το ταλέντο δεν είναι παραχώρηση άδειας απεριορίστου κακοποίησης συνανθρώπων. Ούτε είναι πάσο να περνάς με κόκκινο. Ισχύουν και για τους «ταλαντούχους» οι κοινωνικοί νόμοι. Υπαρχουν όρια στα στραβά μάτια που κάνει η κοινωνία και οι συνάδελφοι σου βεβαίως βεβαίως.

.

6) Οχι! Δεν μπορείς να τραβάς με τανάλια την ψυχή ενός ηθοποιού για να τον κάνεις τάχα να βρει τον ρόλο. Απλώς είσαι σαδιστής, παραδέξου το. Οχι! Δεν κάνει εξαιρέσεις η τέχνη στους Μέγκελε της διανόησης. Αν δεν έχεις ταλέντο στην διδασκαλία, ή στο κάστινγκ και στην οντισιόν, πρόβλημα σου. Αν πάλι δεν σου «έκατσε» όπως το ήθελες και δεν ερωτεύτηκε η συνάδελφος την γοητευτική περσόνα σου, πάλι πρόβλημα σου. Λυσε το στο σπίτι σου με μια τσόντα, ή από μνήμης, ο,τι σε βολεύει.

.

7) Αν θέλεις την ανωμαλία σου ή να σου πιπιλάνε το πουλί για να μπει το θείο πνεύμα της τέχνης μέσα σου και να φτιάξεις την Τζοκόντα, ΜΗ ΣΩΣΕΙΣ και την φτιάξεις! Οχι! Χάριν της τέχνης δεν δικαιολογούνται τα πάντα. Αυτό είναι ένα από τα κόλπα των κακομαθημένων χειραγωγών για να βολεύουν την αγένεια τους και την τσουτσού τους όπως και όπου τους γουστάρει.

.

8 ) Όλα τα υπερταλέντα, όλοι οι μύθοι, όλα τα πρότυπα, είναι κατασκευές που βασίζονται στην ανάγκη του ανθρώπου να έχει οπωσδήποτε μύθους, οπωσδήποτε πρότυπα, αρχηγούς, θεούς και δαίμονες. Τούτου δοθέντος, όλοι οι «θεοί», ανεξαρτήτως ταλέντου, υπόκεινται στην κριτική, στην σφαλιάρα και στην κατακρήμνιση. Ουδείς είναι τόσο τεράστιος όσο τον παρουσιάζουν οι διηγήσεις των κατά καιρούς ΜΜΕ. Πουλάνε κι αυτά τα έρμα. Μην μασάτε! Ευχαριστώ! 

.

9) Η ψυχολογική κακοποίηση ενός ηθοποιού σε καιρό πρόβας από τον σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή-παραγωγό, είναι ό,τι πιο πρόστυχο υπάρχει στον χώρο. Ο ηθοποιός στις πρόβες είναι ξεφλουδισμένος ψυχικά. Έχει απαρνηθεί τις άμυνες του, έχει αφεθεί να καθοδηγηθεί και έχει παραδώσει τα κλειδιά των ανασφαλειών του στον σκηνοθέτη. Με λίγα λόγια είναι ευάλωτος. Πόσο μάλλον ένα νέο κορίτσι. Πρέπει να είσαι μεγάλος καριόλης για να παίξεις τον στραβωτσούτσουνο σατράπη μαζί του.

.

10) Αυτού του είδους οι Ναβουχοδονόσορες πρωταγωνιστές-σκηνοθέτες έχουν συνήθως και κάποιους μόνιμους συνεργάτες στους θιάσους που στήνουν. Τους ρουφιάνους, ή αλλιώς τους γλείφτες, όπως επίσης και πολλά κουμάσια του δημοσιογραφικού υποχώρου που τους κανακεύουν. Καταλαβαίνετε γιατί είναι δύσκολο να μιλήσει μια νέα κοπέλα και να γίνει πιστευτή; Με ποιους μάρτυρες; Με ποια αναγνωρισιμότητα που θα της δώσει κοινωνικό κύρος; Σε ποια κοινωνία που την θεωρεί από την ώρα που διάλεξε το επάγγελμα πουτάνα;

.

11) Οχι, η αγένεια δεν είναι στιλ. Οι προσβολές δεν είναι μέθοδος διδασκαλίας. Η υπονόμευση της αυτοπεποίθησης της ηθοποιού σου επειδή δεν σου έκατσε, γιατί αυτό κρύβεται πάντα από πίσω, είναι στην καλύτερη περίπτωση, σαν αποτυχημένο φλερτ κομπλεξικού μαθητή της Δ’ δημοτικού.

.

12) Ναι! Πολλοί «μεγάλοι» συγχωρεμένοι του παρελθόντος ήταν σκατόψυχοι παρόλο το ταλέντο που τους έδινε ασυλία. Ήταν αγενείς, σαδιστές, ψυχικά άρρωστοι και εκμεταλλευτές της ανάγκης. Βρίσκαν και τα κάναν. Γιατί όταν πέφταν σε καμιά κοπέλα που έριχνε σφαλιάρες, η σε κανέναν συνοδό, σύζυγο μπρατσωμένο κλπ που τους ζητούσε τον λόγο  , κάνανε την πάπια κι αλλά λόγια ν αγαπιόμαστε. Και επιτέλους ΟΧΙ, η τέχνη δεν κάνει τους ηθοποιούς καλύτερους ανθρώπους. Οι σκατάδες σκατάδες παραμένουν.»

Ο πίνακας είναι του Νταλί, El Gran Masturbador, (Ο Μέγας Αυνανιστής)

El Greco

ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2021: «Μ» όπως ΜΑΖΙ

Λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας φέτος είπαμε να επιχειρήσουμε να κάνουμε την καθιερωμένη εκδρομή της Αποκριάς αλλά κάπου κοντά, με λίγα χιλιόμετρα, χωρίς να πρέπει να βρίσκεται κανείς κάθε μέρα επί τρεις μέρες για ώρες πολλές σε κλειστούς χώρους.

Και ο «Κλήρος» έπεσε σ’ ένα κομμάτι της Ελλάδας που εμπεριέχει μέχρι τον πάλαι ποτέ Ομφαλό της Γης. Θα πάμε στη Στερεά Ελλάδα, θα επισκεφτούμε τη Φωκίδα με τον Ομφαλός της γης τους Δελφούς και τη Βοιωτία, κοιτίδα των μεγάλων Μυθικών Αφηγήσεων που γέννησαν την Τραγωδία, το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα του Ανθρώπου από τότε που σηκώθηκε στα δυο του πόδια.

Θέμα και οδηγός αυτή τη φορά είναι κάποιες σπουδαίες λέξεις που αρχίζουν απ’ το γράμμα Μ της Μνήμης. Μαντείου Μύησις, Μαντική Μανία, Μύστης Μοναχός, Μαγείας Μέθεξις, Μυστηρίου Μετάβασις, Μυσταγωγία Μνήμης.

Αυτά είναι τα θέματα που θα μιλήσουμε εντός και εκτός λεωφορείου, αυτά θα φωτίσουν τις τρεις μέρες μας μετά από τόσο τηλεοπτικό σκοτάδι πανδημίας. Όλα με «Μ» όπως και το Μαζί, γιατί μαζί  για τρεις μέρες θα φτιάξουμε έναν μικρόκοσμο για να ξεχαστούν για λίγο όλα τα υπόλοιπα που μας γερνάνε κι ύστερα, ας επιστρέψουμε όλοι όπου και όσο θέλει ο καθένας, στην πραγματικότητά του.

Με επισκέψεις στη Θήβα της Αρχαίας Τραγωδίας, του Μύθου και των Μυστηρίων.  Ξενάγηση στο Ιερό των Καβείρων αλλά και στο σπουδαίο Μουσείο της (εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες). «Ξεναγοί» οι Επτά επί Θήβας.

Ύστερα θα πάρουμε χρησμό απ’ τους Δελφούς, να ρωτήσουμε έχει ελπίδα ο άνθρωπος να ξεφύγει απ’ την κατάρα του να θέλει πάντα κάτι άλλο απ’ αυτό που έχει;

Θα ξεναγηθούμε και στον Όσιο Λουκά αλλά και θα προσευχηθούμε ώστε έγκλημα σαν αυτό στο Δίστομο να μην ξαναγράψει η Ιστορία. Ναι, θα κάνουμε επίσκεψη και στο δύσβατο για την ψυχή Δίστομο.

Θήβα, Λειβαδιά, Ορχομενός, Όσιος Λουκάς, Δίστομο, Αράχωβα, Δελφοί, Γαλαξίδι… Για τρεις μέρες μαζί στα άδυτα τής Αρχαίας αλλά και κάθε Σύγχρονης Τραγωδίας, στα άδυτα των Δελφικών γιορτών αλλά και της γιορτής μιας Αποκριάς της ζωής μας. Όποιος θέλει κι όποιος μπορεί, σίγουρα θα πάρει πολλή χαρά.

Άφεση και κάθαρση μαζί είναι το ταξίδι αυτό. Μια κάθοδος στων μυστηρίων τα μυστικά τα μέγιστα και τα απόκρυφα και μια άνοδος στο φως του φαεσφόρου Φοίβου. Από την Θήβα την επτάπυλη και των Καβείρων το Ιερό στο άδυτο του Τροφωνίου… Ποιος είδε, ποιος άκουσε, ποιος ένιωσε το άγγιγμα του κόσμου του αόρατου, του βασιλείου της σκιάς στης γης τα τρίσβαθα. Μονάχα να αφουγκραστείς και να ριγήσεις κι ύστερα σφάλισε τα χείλη καθώς στο φως που σε καλεί θα μάχεσαι να βγεις…

Καλή αντάμωση.

1η ΜΕΡΑ: ΑΘΗΝΑ – ΘΗΜΑ – ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ – ΛΕΙΒΑΔΙΑ – ΔΕΛΦΟΙ

 

Μυστηρίου Μέθεξις 

 

Συγκέντρωση κάτω από τα γραφεία τής Melodrakma στην πλατεία Κλαυθμώνος και αναχώρηση για τη Θήβα. Μια ώρα δρόμος και φτάνουμε σε μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου. Η Θήβα για όσους δεν το γνωρίζουν αναφέρεται ως προκατακλυσμιαία πόλις! Πριν δηλαδή τον μεγάλο κατακλυσμό του Νώε, η πόλη αυτή έγραφε ήδη την Ιστορία της. Το ξέρανε καλά αυτό οι τραγικοί ποιητές.

Ο Ευριπίδης έτσι ξεκινάει τις «Βάκχες»: «Ήρθα εδώ στη Θήβα,  εγώ, ο Διόνυσος, ο γιος του Δία, που μ’ έκανε του Κάδμου η κόρη, ξεγεννημένη από φωτιά αστραπής!»

Εδώ γεννήθηκε ο Διόνυσος, εδώ κι ο μεγαλύτερος ήρωας της Ελληνική Μυθολογίας, ο Ηρακλής, στη Θήβα!

Στη μιας ώρας διαδρομή με το λεωφορείο πρέπει να ξεπμπλέξει το κουβάρι του Μύθου. Πώς έγινε πηγή και ξεδίψασαν οι ποιητές.

 

Από τους «Επτά επί Θήβαι» του Αισχύλου ως τις «Βάκχες» του Ευριπίδη, άνθρωποι και θεοί αγαπήθηκαν και μισήθηκαν στη γη της Βοιωτίας. Στη Θήβα και σ’ όσα σπουδαία την περιβάλλουν, ο Κιθαιρώνας, ο Ελικώνας, η λίμνη της Υλίκης, σε μικρή απόσταση, οι Πλαταιές, το αρχαίο επίνειο Τίφα των Θεσπιέων, ο τόπος δηλαδή όπου ναυπηγήθηκε η μυθική Αργώ του Ιάσωνα… Βρισκόμαστε στη γη της Βοιωτίας και στο κέντρο όλων η Επτάλοφος και Επτάπυλη Θήβα, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Αρχαίου Κόσμου. Η Έβδομη Πύλη περιμένει τον Ετεοκλή και τον Πολυνίκη για ν’ αρχίσει η ξενάγηση μας.

 

Άφιξη στο Ιερό των Καβείρων! Εκεί θα συναντηθούμε μ’ ένα απ’ τα «Μ» των ημερών μας. Μυστηρίου Μέθεξις, Μύηση Μύστη… Η Θήβα ήταν σπουδαίο Κέντρο των Καβείριων Μυστηρίων και για μας σήμερα σπουδαία αφορμή για βουτιά στα βαθιά νερά της δίψας του ανθρώπου να δει πέρα από κει βλέπουν τα μάτια του.

Πώς πυροδοτείται  η Γονιμότητα του μυαλού τής ψυχής και του σώματος;

Ιερό αφιερωμένο στη Δήμητρα, τα Καβείρια Μυστήρια θα αποκαλύψουν όσα αποκαλύπτονται και όσα ο άνθρωπος επιτρέπει να του αποκαλυφθούν!

Θ’ ακολουθήσουμε τα βήματα των μυστών και των ηρώων γύρω από την πυρά, υποσχέσεις σιωπής και αρετής… Σε μια τέτοια πυρά στάθηκαν κάποτε οι Αργοναύτες και οι Αχαιοί πριν σαλπάρουν για την Τροία, εδώ στάθηκε κι ο άλλος πρωταγωνιστής της Ιστορίας , εδώ ο φτερωτός θεός τόξεψε ίσια στην καρδιά του Φίλιππου μόλις αντίκρισε την Ολυμπιάδα… Πρώτο σκαλί της μέθεξης στο μυστήριο σε όλους ανοιχτό, ελεύθερους και δούλους χωρίς το μέτρο το αυστηρό της διάκρισης που είχε η Ελευσίνα.  Όλοι δεκτοί μα και όλοι προσεκτικοί…. Καραδοκεί και καιροφυλακτεί η μήνις των θεών για τα άρρητα και πιο πολύ για τα ρητά…

Ξενάγηση κι ύστερα θα μπούμε στην πόλη της Θήβας για έναν περίπατο και χρόνο για καφέ ώσπου να μπούμε στο σπουδαίο Αρχαιολογικό Μουσείο των Θηβών! Χιλιετίες ανθρώπινης ζωής στη βοιωτική γη τώρα σε προθήκες. Διαχρονικό πέρασμα πολιτισμού, η καθημερινή ζωή, η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη στη Βοιωτία,  απ’ την παλαιολιθική περίοδο στη νεολιθηκή, την Εποχή του Χαλκού, τα μυκηναϊκά χρόνια και επιτεύγματα, η Αρχαϊκή περίοδος, οι Κλασικοί Χρόνοι με τη θηβαϊκή ηγεμονία, οι ατέρμονες συγκρούσεις των Ελληνιστικών Χρόνων, η παρακμή των Ρωμαϊκών, Το Βυζάντιο, η πτώση, η Τουρκοκρατία, η δημιουργία του Νεοελληνιού Κράτους όλα σ’ ένα Μουσείο με ξεναγό την Αντιγόνη και τον Κρέοντα!

Η Επτάλοφος και Επτάπυλη Θήβα, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Αρχαίου Κόσμου. Τί έγινε κι αυτό που απέμεινε από κείνη είναι χώροι αρχαιολογικοί κι ένας Βλάχικος Γάμος κάθε Αποκριά;

Αναχώρηση για τον Ορχομενό. Κι όμως αυτή η λεπτομέρεια του σήμερα, ο Ορχομενός υπήρξε κάποτε Ηγεμονική Δύναμη!

Εδώ που τώρα στέκεται μια κωμόπολη, βρισκόταν κάποτε η αρχαία οχυρωμένη ακρόπολη με το αρχαίο θέατρο και το θολωτό τάφο του Μινύα.

Το θέατρο αυτό φιλοξενούσε σπουδαία γιορτή, τα «ΧΑΡΙΤΗΣΙΑ» μουσικοί, θεατρικοί, ποιητικοί και ρητορικοί αγώνες προς τιμήν των Χαρίτων.

Ο δε Θολωτός Τάφος ή ο Θησαυρός του Μινύα, το μέγεθος και η τεχνική κατασκευής του, τον κατατάσσουν  στα μνημειώδη έργα σπουδαίας μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής τέχνης! Τόσο σπουδαίος και λαμπρός είναι ο τάφος ετούτος που οι ειδικοί τον συγκρίνουν με το θολωτό τάφο του Ατρέως στις Μυκήνες και τον βρίσκουν ανώτερο!

Γράφει ο Παυσανίας «ο θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ' όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα».

Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται ένας πανύψηλος Πύργος με δυο καστρόπορτες!

Σε ειδυλλιακό περιβάλλον με άφθονα νερά και βλάστηση, εδώ  λατρεύονταν γυναικείες θεότητες της φύσης και της ευφορίας, η Δήμητρα κι η Κόρη καθώς και οι Χάριτες.

Τέλος της ξενάγησης και αναχώρηση για τη Λειβαδιά και το Τροφώνιο μαντείο… Είναι η ώρα που αρχίζουν να προβάλλουν οι σκιές... Πέπλο πυκνό γύρω από το ιερό και ίαση που έρχεται μέσα από την πλήρη παράδοση στις προσταγές των ιερέων…. Ο πανδαμάτωρ χρόνος κι εδώ κάλυψε τα μυστικά με συνεργό τη φύση κι έμεινε ο λόγος και ο μύθος να κελαρύζει στους αιώνες δίπλα στις πηγές τής κάποτε Ερκύνας και τώρα πια Κρύας…. Περίσσεψε ο χρόνος , λιγόστεψε η φαντασία και έδωσε η ποίηση τη θέση της στην αίσθηση και στο χάσμα του χρόνου, στο ιερό των όφεων θα συρθούμε αναζητώντας την αλήθεια, τη λύτρωση και την ίαση…

Είναι μεσημέρι, πάμε στην πλατεία της Λειβαδιάς, εκεί θα δώσουμε χρόνο για φαγητό και χαλάρωση. Σουβλάκια για το στερεότυπο ή ό,τι τραβάει η ψυχή του καθενός.

Κι ύστερα θα αναχωρήσουμε για τους Δελφούς. Από σήμερα το απόγευμα και για δυο μέρες θα εγκατασταθούμε στον Ομφαλό της Γης. Η Ενέργεια του Ιερού Τόπου μαζί με τη δικής μας θα γράψουν μια ακόμα τριήμερη Ιστορία στο ταξιδιωτικό μας βιογραφικό.

Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, χρόνος για ξεκούραση, το απόγευμα βόλτα και το βράδυ δείπνο όλοι μαζί.

Διανυκτέρευση.

Η μέρα του Μυστηρίου τής Μύησης του Μύστης θα παραδώσει τη σκυτάλη στη μέρα τής Μυσταγωγία τής Μνήμης και της Μετάβασης

 

2η ΜΕΡΑ: ΔΕΛΦΟΙ – ΑΡΑΧΩΒΑ - ΔΙΣΤΟΜΟ - ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ – ΑΜΦΙΣΣΑ 

 

Μνήμης Μυσταγωγία 

 

«Πανηγυράκι γίνεται ψηλά στον  Άγι- Γιώργη

Το πανηγύρι ήταν πολύ και το νερό ήταν λίγο 

Τρεις λυγερές συνάζονται να παν να πούν του δράκου

Απόλα δρακο μ το νερό να πιεί το πανηγύρι» 

 

Αφύπνιση, κοιτάζουμε απ’ το παράθυρο τον ουρανό, κατεβαίνουμε για πρωινό και ξεκινάμε…  Ρεύμα ακατάλυτο η μούσα και η ψυχή κρατά στην κοίτη της τις μνήμες… Δεν τις αλλάζει, τις μεταμορφώνει μόνο, για να ταιριάξουν όπως πρέπει στον τόπο και τον καιρό του ανθρώπου… Κι άνθρωπος και καιρός θα φύγουν μα ο τόπος θα κρατήσει επάνω του το χνάρι και των δυο…

Τα πρώτα χνάρια που θ’ αφήσουμε σήμερα θα ‘ναι στην Αράχωβα, στα σκαλοπάτια του Άη Γιώργη εκεί που κάθε χρόνο οι Αραχωβίτες τιμούν τον άγιο καβαλάρη, προστάτη και βιγλάτορα έτσι ψηλά που στέκεται και δίπλα ακριβώς στο εικόνισμα της μνήμης ποζάρει ο άλλος Γιώργης, ο αθυρόστομος και ατρόμητος, ο Γιός της Καλογριάς, που τίποτα δε μέτρησε και θάφτηκε στο χιόνι η περηφάνεια του εκείνο το Νοέμβρη του 1826 … Δεν ήταν μόνος ο Καραϊσκάκης…. Στο πλευρό του στέκονταν τα στοιχειά της φύσης και του τόπου…

 

Αδερφωμένο πολεμά της Λιάκουρας το χιόνι

Θερίζει ο γιός της καλογριάς κι ο πάγος σαβανώνει…. 

 

Μετά από μια ωραία περιήγηση στον ορισμό της γραφικότητας, την Αράχωβα, θα δώσουμε χρόνο για έναν δεύτερο καφέ κι ύστερα μπαίνουμε στο κυρίως πρόγραμμα της μέρας μας.

 

Μυσταγωγία Μνήμης και Μετάβασης!

 

Όσιος Λουκάς και Δίστομο!

 

Άφιξη στο Δίστομο. Η ξενάγηση εδώ έχει απ’ τη φύση της ειδικό βάρος. Η Μνήμη είναι Υποχρέωση. Έχουμε Χρέος Μνήμης εντός μας Μέγα!

 

10 Ιουνίου 1944. Πρωί. Η γερμανική στρατιωτική φάλαγγα των Ες-Ες ξεκινάει από τη Λιβαδειά για την Αράχωβα, με σκοπό την εκκαθάριση της περιοχής από τις αντάρτικες δυνάμεις. Στο Δίστομο ενώνεται με άλλη γερμανική ομάδα που είχε ξεκινήσει από την Άμφισσα. Οι κάτοικοι είχαν λάβει εντολή να μην απομακρυνθούν από το χωριό, μέχρι την επιστροφή των γερμανικών δυνάμεων.

Οι Γερμανοί σε μια από τις φονικές τους μετακινήσεις τους από χωριό σε χωριό τής περιοχής, στη θέση Καταβόθρα δέχθηκαν επίθεση από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στη σύγκρουση σκοτώθηκαν 9 Έλληνες αντάρτες και 6 Γερμανοί στρατιώτες. Η Διοίκηση των Ναζί θεώρησε πως ο ΕΛΑΣ ειδοποιήθηκε από κατοίκους του Διστόμου κι επέστρεψαν στο χωριό για εκδίκηση…

Εκτελέστηκαν άμεσα και επί τόπου 218 κάτοικοι.  114 γυναίκες, 104 άνδρες, 45 παιδιά και 20 βρέφη.

Περιήγηση στο τόπο του μαρτυρίου, στους δρόμους του χωριού, στην πλατεία του, στην εκκλησία του στο Μνημείο και στον τόπο της θυσίας κι ύστερα επίσκεψη στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού.

 

Είναι συγκεκριμένη η γεύση στο στόμα κάθε Ανθρώπου που επισκέπτεται τα Δίστομα του Κόσμου και της Ιστορίας αλλά η Μνήμη είναι Υποχρέωση. Μετά απ’ όλα εδώ, αναχωρούμε για τον όσιο Λουκά σαν άλλη υποχρέωση τέλεσης μνημοσύνου μέσα μας.

 

Άφιξη στη Μονή. Άφιξη στην Αγιά-Σοφιά της Ρούμελης!

 

Και αν «απέσβετο το λάλον ύδωρ»  της Κασταλίας, κι αν έδωσαν τη θέση τους αλλού οι θεοί δεν έσβησε του χρόνου η πνοή τον ήχο και το χρώμα της ψηφίδας του χρυσού και του πορφυρού…. Μνημόσυνον αιώνιον…

Βρισκόμαστε σε γραφική πλαγιά του Ελικώνα και στην κορυφή του κάστρο! Ένα θαύμα ετούτη η μονή, πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής, στη λίστα τής UNESCO από κοινού με τα άλλα δύο σωζόμενα μοναστήρια τής ίδια περιόδου στην Ελλάδα, τη Νέα Μονή και τη Μονή Δαφνίου.

Ασφαλώς και θα μπούμε για ξενάγηση. Η Μονή ετούτη ήταν ξακουστή σε όλο το Βυζάντιο για την πολυτελή της διακόσμηση, γλυπτική, χρυσά και αργυρά πινάκια, τοιχογραφίες, λαμπρά ψηφιδωτά, εικόνες, πολυέλαιοι, μεταξωτές κουρτίνες και υφάσματα βωμών, χαμηλώνεις το βλέμμα, συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα στο δάπεδο του ναού, ψηλά το κεφάλι, πανόραμα μπροστά στα μάτια σου, η Σταύρωση, η Ανάσταση η Ψηλάφηση του Θωμά, ο Δανιήλ στο λάκκο των Λεόντων οι Τρεις Παίδες στην κάμινο, ο Ιησούς του Ναυή, «μαχητής της πίστης», μαχητές και μεις, καθημερινοί μαχητές, υπερασπιστές όσων πιστεύουμε, να μην καταρρεύσει ο κόσμος μέσα μας, είναι επικίνδυνη η μέρα που δε θα πιστεύουμε τίποτα…

Όπου και να πέσει το βλέμμα βυζαντινό μεγαλείο, ανάταση ψυχής,  Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Εξάγγελοι, Άγιοι, Όσιοι, Ιεράρχες, Μοναχοί…

Ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή ο ίδιος ο Όσιος Λουκάς! Φιλάνθρωπος, θεραπευτής αλλά να ένας ακόμα λόγος που επιλέξαμε ετούτη την επίσκεψη πριν αύριο πια επισκεφτούμε το Μαντείο των Δελφών. Ο Όσιος Λουκάς είχε το χάρισμα να προφητεύει το μέλλον. Το 941 είχε προφητέψει την ανακατάληψη της Κρήτης από τον στρατηγό Νικηφόρο Φωκά… Να τα λόγια του: «Ρωμανὸς Κρήτην χειροῦται». Μνημόσυνο για το μαρτυρικό Δίστομο ετούτη επίσκεψη και η γαλήνη που φέρνει αλλά και προάγγελος της αυριανής… Το χάρισμα της Προφητείας, ή ο συντονισμός με άλλο χώρο και χρόνο!

Μαντείου Μύησις, Μυσταγωγία Μνήμης.

Με το τέλος της ξενάγησης θα δώσουμε λίγο χρόνο για να σταθεί ο καθένας όπου του πει η καρδιά του κι ύστερα θα πάρουμε το δρόμο προς την Άμφισσα. Είναι μεσημέρι, εκεί θα δώσουμε χρόνο για μεσημεριανό φαγητό και θα μείνουμε ως το απόγευμα. Θα βγούμε απ’ το πνεύμα τής Τέχνης και της Ιστορίας και θα μπούμε για λίγο στο πνεύμα των ημερών. Είναι Απόκριες και η Άμφισσα έχει τη δική της παράδοση για μια τέτοια μέρα. Θα επισκεφτούμε την παλιά συνοικία με τα βυρσοδεψεία και το στοιχειό της Χάρμαινας κάτω απ’ το Κάστρο της Ωριάς!

Χρέος και θύμηση η Ιστορία αλλά είναι ώρα οι ώμοι μας να ελαφρώσουν με τα φτερά του μύθου… Κάτω απ’ το κάστρο της Ωριάς και στα στενά της Χάρμαινας… Έχει κάτι το μαγικό η νύχτα απόψε στην Άμφισσα… Απόψε θα βγει ο Κωνσταντής να γυρέψει την Λενιώ του και να παλέψει τα άλλα τα στοιχειά σέρνοντας τις αλυσίδες του μες στα Ταμπακαριά…. Να μην περιμένουμε κομφετί και φώτα πολύχρωμα, ήχους λάτιν και ρυθμούς τη νύχτα αυτή εδώ …. Να μην τρομάξουμε απ’ τα φερσίματα, τις μάσκες και τα σκιάχτρα που προβάλλουν στα έρημα παράθυρα της γειτονιάς τής Χάρμαινας…. Είναι η νύχτα του στοιχειού…

Ο Κωνσταντής και η Λενιώ, ο ανεκπλήρωτος έρωτας δίπλα σε χιλιάδες ιστορίες ανεκπλήρωτων ερώτων στοιχειώνουν απόψε…

Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας.

Αϊ Γιώργης Καβαλάρης, Καραϊσκάκης αθυρόστομος, ομορφιά Αράχωβας, Δίστομο έγκλημα, Οσίου Λουκά γαλήνη, Άμφισσας στοιχειά…

Δείπνο και διανυκτέρευση.

 

3η ΜΕΡΑ; ΔΕΛΦΟΙ – ΓΑΛΑΞΙΔΙ - ΑΘΗΝΑ

 

Μαντείας Μύησις

 

Ξυπνάμε με την ησυχία μας σήμερα. Πιο χαλαρή αφύπνιση, Καθαρά Δευτέρα, λιτό, σαρακοστιανό πρωινό, λες και καθαρίζουμε τον εαυτό μας για να μπούμε στους Δελφούς και να ζητήσουμε χρησμό!

 

Είναι η μέρα της Κάθαρσης στο φως το αέλιον… Μύστες του φωτός και της αλήθειας, τελεστές ευφρόσυνοι, έμπλεοι δέους θα προσεγγίσουμε σε τόπο τον ιερό…

 

Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μαντίδα δάφνην, ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ".

 

 "Πείτε στον βασιλιά, πως έπεσε κατάχαμα το περίτεχνο οίκημα, κι ούτε ο Φοίβος Απόλλων έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα, και το ομιλών νερό στέρεψε"

 

Αυτός είναι ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας προς τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη όταν έστειλε ανθρώπους του στο Μαντείο αντιμετωπίζοντας το δίλημμα να εκστρατεύσει ή όχι εναντίον των Περσών.

 

απέσβετο και λάλον ύδωρ

 

Μνήμη Μαντείου Μύησις Μαντική Μανία Μύστης Μοναχός Μαγείας Μέθεξις Μυστηρίου Μετάβασις Μυσταγωγία Μοναξιάς.

 

Πρώτα επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών. Είναι ένα από τα σημαντικότερα ολόκληρης της Ελλάδος, κλείνει μέσα του την Ιστορία του δελφικού ιερού του πιο φημισμένου μαντείου του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Γλυπτά, αγάλματα, αφιερώματα πιστών από τον 8ο ακόμα αι. π.Χ. Αιώνες Ανθρώπινης Πίστης και Ελπίδας. Αιώνες πόθου να κρυφοκοιτάξουμε λίγο στα μελλούμενα, να σπάσουμε το DNA τής Μοίρας.

Ο Ηνίοχος μας οδηγεί τώρα στον αρχαιολογικό χώρο!

Όλα γνωστά, σαν κομμάτι της ζωής μας της ίδιας, τα σχολικά βιβλία, τα ντοκιμαντέρ, η φωνή της Αλίκης Νικολαΐδου με φόντο της ΥΕΝΕΔ την πλαγιά των Δελφών, η Κασταλλία Κρήνη, εδώ που πλενόταν η Πυθία, οι ιερείς, το προσωπικό του ναού, οι θεoπρόποι, όλοι είναι εδώ και μας περιμένουν να ξεκινήσει η ξενάγηση… Με το νερό που ανάβλυζε από τούτη την πηγή καθαριζόταν κι ο ναός του Απόλλωνα. το σημαντικότερο μνημείο στον σημαντικότατο ετούτο αρχαιολογικό χώρο. Κλείνουμε τα μάτια και τον βλέπουμε ολόκληρο, μέσα σε μια στιγμή ο Ναός ανοικοδομείται μέσα μας, μπαίνουμε μέσα του, παντού αγάλματα, αφιερώματα στο Φοίβο… Έκσταση στην καταπακτή του μυαλού, η Πυθία βουβή μέσα μας κάτι θέλει να ψελλίσει, δεν ακούμε… Πάμε πιο κοντά, Δελφικά παραγγέλματα διαβάζουμε στα χείλη της…

 

ΦΡΟΝΕΙ ΘΝΗΤΑ… Να σκέφτεσαι ως θνητός

ΠΟΝΕΙ ΜΕΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ… Να κοπιάζεις για το δίκαιο

ΠΛΟΥΤΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ… Να πλουτίζεις με δίκαιο τρόπο

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ… Τίποτε το υπερβολικό δεν είναι σωστό

ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ… Το μέτρο είναι το ιδεώδες

ΚΑΛΟΝ ΕΥ ΛΕΓΕ… Να επαινείς το καλό

ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ

Να μιλάς όταν γνωρίζεις το αντικείμενο

ΕΡΓΑΖΟΥ ΚΤΗΤΑ… Όσα αποκτάς, να τα αποκτάς με την εργασία σου

ΑΤΥΧΟΥΝΤΙ ΣΥΝΑΧΘΟΥ… Να συμπάσχεις με το δυστυχή

ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ… Μη γελάς με κανέναν νεκρό, φίλο ή εχθρό

ΓΛΩΤΤΗΣ ΑΡΧΕ… Να κυριαρχείς στη γλώσσα σου

ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ… Να εφαρμόζεις στην πράξη όσες αλήθειες έμαθες

ΓΝΩΘΙ ΜΑΘΩΝ… Να διδάσκεσαι από την εμπειρία

ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ… Να γνωρίζεις τον εαυτό σου

ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ… Μη σπαταλάς το χρόνο σου

ΓΗΡΑΣ ΠΡΟΣΔΕΧΟΥ… Να αποδέχεσαι τα γηρατειά

 

Έκρηξη ευφορίας στην καταπακτή της Πυθίας και της Γνώσης του Κόσμου

 

«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!

 

Αυτός ήταν ο χρησμός που έδωσε η Πυθία όταν ο Αρκάς στρατηγός Φιλοποίμην, τον 2ο π. Χ αιώνα, ανήσυχος για το μέλλον της Ελλάδος εξ αιτίας της εισβολής των Ρωμαίων απευθύνθηκε στο Μαντείο των Δελφών.

 

Αναχωρούμε για το Γαλαξίδι. Εκεί θα φάμε το σαρακοστιανό μας γεύμα για να μπούμε στην πορεία προς τη θυσία του Νέου Θεού που πήρε τη σκυτάλη απ’ τον Απόλλωνα.

 

«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!

 

Ας κρατηθούμε απ’ το χρησμό αλλά ας κάνουμε και κάτι απ’ την πλευρά μας ώστε ποτέ να μη βυθιστεί ένας τόπος που ανάθρεψε το πνεύμα όχι μόνον των παιδιών του αλλά της οικουμένης ολόκληρης.

 

Ύστερα, επιστροφή στην Αθήνα

 

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.

El Greco

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

 Οι αποκαλύψεις τον τελευταίο καιρό, της Σοφίας Μπεκατώρου στο χώρο του αθλητισμού, της Ζέτας Δούκα στον καλλιτεχνικό χώρο, και όσες ακόμα καταγγελίες γυναικών και αντρών ακολουθήσουν, εκτός από το να φέρουν στο προσκήνιο το σοβαρότατο θέμα της βίας με τις αμέτρητες μορφές που μπορεί να πάρει, πέρα από το έγκλημα με τις ποινικές του και τις ψυχολογικές του διαστάσεις, θέτει κι ένα Πολιτικό καθαρά ζήτημα: την επιβολή της Εξουσίας. 

Είχαν Εξουσία και ο Αδαμόπουλος και ο Κιμούλης, και αυτό εκμεταλλεύτηκαν, την εξουσία τους και το φόβο του εξουσιαζόμενου.  Είναι στη φύση της, η Εξουσία νομίζω γεννιέται μ’ αυτό το αυτοάνοσο, να νομίζει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνει ό,τι θέλει σε όσους εξουσιάζει, είναι φορέας του μικροβίου εκ γενετής, μένει να δούμε αν θα εκδηλωθεί. 

Ώρες μπορεί να μιλάει και να γράφει κανείς για το Κεφάλι της Εξουσίας και για το πόσα κεφάλια έχει η λερναία ύδρα που λέγεται Βία προς όποιον θεωρώ κατώτερό μου, προς όποιον θεωρώ πως εξουσιάζω. 

Είναι ευκαιρία για Κάθαρση αυτή που έδωσαν με τη γενναιότητά τους οι δύο Κυρίες. Παράλληλα, είναι και για μας  μια ευκαιρία! Πάρτε μολύβι και χαρτί και σημειώστε ονόματα όσων κάνουν πλάκα με το θέμα ή όσων με ευκολία λένε… «τώρα το θυμήθηκε;;»

Σημειώστε τα ονόματά τους. Λένε πεντακάθαρα ότι «δεν έγινε και τίποτα σοβαρό». Επίσης λένε κι ας μην το ξέρουν ότι θα το κάνανε κι αυτοί. Ευκαιρία για Κάθαρση. Μαζί με τους βιαστές, τσακίστε και τους εξυπνάκηδες που κάνουν χιούμορ, πλάκα και πλακίστα με όποιον βιάστηκε ή απαξιώνουν το γεγονός. Είναι εν δυνάμει βιαστές. 

Το πότε θα μιλήσει ένας άνθρωπος που υπέστη βία, το αποφασίζει εκείνος και η ψυχή του που ξέρει τί αντέχει και πόσο.

El Greco

ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ

 Η καραντίνα, η πανδημία γενικά μας κούρασε όλους, φέρνει και η αδράνεια κούραση μεγάλη. Απ’ την άλλη για μένα είναι μια πολύ δημιουργική περίοδος. Έχω ετοιμάσει ήδη περίπου 10 καινούριες «διαλέξεις  λεωφορείου» για το Περού, τη Νάπολη, τη Ρωσία, τη Σκανδιναβία…  Και μέχρι να περάσουν οι γιορτές, πάει ο Ιανουάριος και συνειδητοποιώ πως φαίνονται στο ορίζονται οι Απόκριες, 13-15 Μαρτίου φέτος. 

Τα τρία τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκε μια παράδοση να συγκεντρώνονται πολλοί φίλοι και πελάτες, τής Melodrakma και να κάνουμε μια τριήμερη εκδρομή τις Απόκριες κάπου στην Ελλάδα.

Το 2018 στη Μακεδονία, πήγαμε με τρία λεωφορεία, το ’19 στα Θέατρα της Ηπείρου, με τέσσερα, το τρομερό εκείνο 2020 που ευτυχώς είναι παρελθόν, λες και ξέραμε το κακό που έρχονταν και κάναμε το «ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», αφιέρωμα στα 200 χρόνια που θα συμπληρώνονταν το 2021, γέμισαν πέντε λεωφορεία και βιώσαμε καταπληκτικές στιγμές με τον Περικλή Μοσχολιδάκη τον Ζαχαρία Καρούνη, και τον Κωνσταντίνο Χίνη με το τσέλο του... Στη Δημητσάνα, στο θέατρο μετά τον Μυστρά, στο Θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης… 

Για φέτος σκεφτόμουν ένα καταπληκτικό αφιέρωμα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στη Θεσσαλία, με έδρα την πρωτεύουσά της τη Λάρισα. Τη Θεσσαλία με το Πήλιο, με τ΄ Αμπελάκια, με τα Μετέωρα, τη λίμνη Πλαστήρα, το Θεσσαλικό Θέατρο, την Ιστορία του και όλα όσα σημαίνει για την Ιστορία των Περιφερειακών Θεάτρων της Ελλάδος…

4 Χ 4: ο τίτλος. Ένα κέντημα-πανοραμική των τεσσάρων νομών της και στο κέντρο του τετραγώνου αυτού το Θέατρο και η Μουσική, αυτό θα κάναμε φέτος τις Απόκριες όμως…

Η ΘΕΑΣΣΑΛΙΑ ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ 2022! Το ταξίδι στην πατρίδα μου θέλω να με κανονικές συνθήκες, χωρίς αστολογολοιμωξιολόγους στα τηλεοπτικά παράθυρα να προβλέπουν νεκρούς και τραυματίες, το ταξίδι στη Θεσσαλία θέλω να γίνει εν πλήρη δόξη και τιμή με 10 και 15 λεωφορεία, γιορτή και πανηγύρι επιστροφής στη χαρά και στην κανονική ζωή. 

Φέτος, για τις Απόκριες της χρονιάς που μόλις άρχισε σχεδιάζουμε κάτι ταπεινό, σχετικά κοντινό, λόγω συνθηκών όχι με πολύ κόσμο αλλά βαθύ και ουσιαστικό!

Εμείς θα το επιχειρήσουμε κι αν γίνει έγινε, κι αν όχι, δεύτερη φύση μάς έγιναν πια οι ματαιώσεις. 

Τόσο η έξοδος του τριημέρου της Αποκριάς, όσο και ό,τι  σχεδιάσαμε για το 4ήμερο της 25ης Μαρτίου θα ανακοινωθούν 1η Φεβρουαρίου, έτσι, για καλό μήνα. 

Υ.Γ: Ο πίνακας είναι το «Ατέρμονο Πεδίο» του Θεόδωρου Στάμου.

El Greco

CHOCOLATE CON CHURROS

 Νομίζω κατάφερα ν’ απαντήσω σε όλους προσωπικά, να πω ευχαριστώ με την καρδιά μου σε τόσες ευχές που μ’ έκαναν για μια ακόμα φορά να νιώσω αγαπημένος. (Αν κάποιον ξέχασα ή μου ξέφυγε, ας με συγχωρέσει, δεν ήταν σκόπιμο.) 

Ευχαριστώ κι από δω, από τούτη τη γενική δημοσίευση, ευχαριστώ απ’ την καρδιά μου  και για τις ευχές και για την ενέργεια όλη που συσσωρεύει η συγκέντρωση του Καλού ακόμα και στο διαδίκτυο.

Δυο μέρες τώρα λάμβανα ευχές σας και παρακολουθούσα τα συμβαίνοντα στην Αμερική, την κιτς αυτή παράσταση και σκεφτόμουν το Δεκέμβριο του ‘89, στο χωριό μου, στη Χάλκη, βράδυ, είχα κανονίσει να βγω αλλά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω απ’ την τηλεόραση… Έβλεπα μια άλλη καταπληκτική  παράσταση της Ιστορίας: σε μια ταράτσα στο Βουκουρέστι, ένα ελικόπτερο πραγματικό, οργή πραγματική χωρίς γούνες και κέρατα, εκτέλεση πραγματική δικτατόρων, της Ελένας και του Νικολάι Τσαουσέσκου.

Θα μας πει, αν μας πει ο χρόνος τί ήταν όλο αυτό στην Ουάσινγκτον. Κρίμα μόνο για τις ζωές που χάθηκαν χωρίς να ξέρουν καν γιατί. Στη Ρουμανία ήξεραν. Γύριζε σελίδα η  ΙΣΤΟΡΙΑ!

Ομολογώ πως αδυνατώ να αντιληφθώ το Βάθος το Αμέτρητο του Εσταμπλισμεντ της Αμερικής. Αδυνατώ να καταλάβω τη «Μεγάλη Αμερικανική Δημοκρατία» που ακόμα κι αυτού του Προέδρου, μιας γραφικής περσόνας εκλεγμένου όμως προέδρου, το Τουίτερ του κατεβάζει και του ανεβάζει τα τουήτ ανάλογα με το αν είναι πολιτικώς ορθά. Ούτε εκλεγμένος πρόεδρος δεν μπορεί να πει αυτό που σκέπτεται χωρίς να κριθεί αν είναι πολιτικώς ορθό από κάποιους. Δεν το αφήνουν να το κρίνει ο λαός, να κρίνει τον όποιο Πρόεδρο για τις ανοησίες που δημοσιεύει. Όχι. Φαίνεται δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη ούτε στον Αμερικανικό ούτε σε κανέναν άλλο λαό. Χρειάζονται όλοι κηδεμονία. Και για να μην παρεξηγηθώ, μακριά από μένα κι ο Τραμπ και τα γελοία  show του! 

Αυτός κι αν είναι ιός επικίνδυνος και κολλητικός: το politically correct! 

Νομίζω πως η Δημοκρατία κινδυνεύει από τις Επιτροπές Πολιτικής Ορθότητας περισσότερο κι απ’  ό,τι κινδυνεύει απ’ τους Τραμπ και τον Τραμπισμό. Κλείνω και την τηλεόραση και το θέμα. 

Ελπίζω κι εύχομαι να έχουμε σύντομα μια δεύτερη ευκαιρία κανονικής ζωής, και τότε να εκτιμήσουμε όσα μέχρι πριν περνούσαμε στα «ψιλά». 

Χιονίζει στη Μαδρίτη από χθες. Μετά από 10 χρόνια το ξανάστρωσε, είναι όλα κάτασπρα. Ποτέ λέει τέτοια χιονόπτωση στη Μαδρίτη από τότε που άρχισαν να καταγράφονται τέτοιου είδους στοιχεία. Ίσως η χειρότερη λένε κάποιοι των τελευταίων 350 ετών. Ατμόσφαιρα για σπίτι και τηλεόραση αλλά όχι άλλες ειδήσεις. Άλλα απλά πράματα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και περισσότερη χαρά. 

Για τη γιορτή μου κερνάω μια κούπα με ζεστή πηχτή ισπανική σοκολάτα με τσιούρος.  Μακάρι να μπορούσα και στην πραγματικότητα να σας τα προσφέρω, σε όλους μια σοκολάτα με τσιούρος. Για το καλό και για να σας πω εμπράκτως ευχαριστώ για τις ευχές και την αγάπη. 

Στέλνω και τη δική μου την αγάπη με την ελπίδα πως σύντομα ο Απρόβλεπτος Παράγοντας της Ιστορίας θα δράσει υπέρ των Ανθρώπων!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

El Greco

ΣΑΣ ΖΗΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ 5 ΑΣΤΕΡΙΑ!

 Αγαπημένοι φίλοι, δικοί μου και των ταξιδιών,

είναι μια καλή συγκυρία τώρα που όλοι έχουμε χρόνο, να ζητήσω απ’ τον καθένα από σας να κάνει έναν κόπο που θα είναι μεγάλο δώρο για τη δουλειά μου και για μένα προσωπικά.

Μου δώσατε την ευκαιρία να πάμε, Ανδαλουσία, Βόρειο Ισπανία, Καταλονία, Πορτογαλία-Δυτική Ισπανία, Μαδρίτη-Βαρκελώνη-Βαλένθια, Σικελία, Τοσκάνη, Πολωνία, Βερολίνο-Σαξονία, Νυρεμβέργη-Μόναχο, Μαρόκο, Ιαπωνία και τώρα ανοίγουμε φτερά για

Περού, Κένυα- -Ζανζιβάρη, Βιετνάμ-Καμπότζη, Καναδά- ΗΠΑ (Νέα Υόρκη), Μόσχα-Αγία Πετρούπολη, Νάπολη-Ακτή Αμάλφι, Κάστρα Λίγηρα- Νορμανδία, Τσινκουετέρε-Βόρειο Ιταλία, Νορβηγία-Σουηδία, Ελβετία, Βαλκάνια…

Τί ζητώ; να μπείτε στο σύνδεσμο που παραθέτω εδώ και να γράψετε δυο (ή παραπάνω λόγια) για τη εμπειρία να ταξιδέψουμε μαζί καθώς και να βάλετε την αξιολόγησή σας σε Αστέρια. Στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο που οικοδομείται ψηφιακά, όλα παίζουν ρόλο, και η Google εκτιμάει πολύ το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι αξιολογούν θετικά μια εταιρεία και ανάλογα την εμφανίζει στις αναζητήσεις.

Σ’ αυτή την προσπάθεια επανεκκίνησης που κάνουμε, θα είναι μεγάλη βοήθεια να αφιερώσετε λίγο χρόνο. Θα μας δώσει χαρά και δύναμη. Πατώντας στο σύνδεσμο αφήστε την αίσθηση και την ανάμνηση τής εμπειρίας σας ταξιδεύοντας με τη Melodrakma τα προηγούμενα χρόνια.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΟΔΗΓΙΕΣ: Με το Κλικ στο σύνδεσμο, πάτε αριστερά στη οθόνη που σας έβγαλε, κατεβαίνετε ως τη Βαθμολογία… ) κάνετε νέο κλικ στο «Περισσότερες αξιολογήσεις» κι αυτό πια σας φέρνει εκεί που μπορείτε να γράψετε («Γράψτε μια αξιολόγηση») καθώς και να αξιολογήσετε με τα αστέρια που προτείνει

Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για το χρόνο σας

El Greco