ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑ 16...

 Άλμπα μου, 

κάθε χρόνο τέτοια μέρα, σπουδαία για μένα, η σπουδαιότερη γιατί είναι η μέρα που γεννήθηκες, απ’ όπου βρίσκομαι σου γράφω για να σου ευχηθώ. 

Λέγαμε η πανδημία θα μας πάρει πολλά όμως θα μας δώσει κιόλας, θα μας δώσει «χρόνο μαζί», μέχρι «γενέθλια μαζί» σκεφτόμουν μπορεί να κάνουμε αλλά έλα που η ανάγκη του ανθρώπου να ταξιδέψει είναι τεράστια, το βλέπω με τα μάτια μου, τον κάνει να αψηφά κινδύνους, του δίνει το σθένος να δραπετεύσει απ’ τον πιο σκληρό και πιο άγρυπνο δεσμοφύλακα, το Φόβο! 

Ο Φόβος νικήθηκε απ’ το  Πόθο Άλμπα μου, απ’ τη δίψα για χαρά, απ’ την ανάγκη για κανονική ανθρώπινη ζωή κι έτσι  φέτος σου γράφω από την Αγία Πετρούπολη.

Την Αγία Πετρούπολη με το Ερμιταζ. 

Την Αγία Πετρούπολη με το Πολεμικό «Αβρόρα». 

Την Αγία Πετρούπολη της Επανάστασης. 

Την Αγία Πετρούπολη της Αντίστασης.

Θέλω να ρθούμε μια μέρα μαζί σ’ αυτήν πόλη.

Χθες πήγαμε στο Μουσείο της Πολιορκίας. Οι Γερμανοί την πολιόρκησαν 900 ολόκληρες μέρες.  Είναι σχεδόν τρία χρόνια οι 900 μέρες Άλμπα. 

900 μέρες βομβαρδίζονταν. 

900 μέρες πεινούσαν. 

Σε 900 μέρες συνήθισαν να χορταίνουν με 125 γραμμάρια ψωμί τη μέρα, συνηθίζει ο άνθρωπος. 

Όταν έλειψε κι αυτό έφαγαν σκουπίδια.

Και αρουραίους έφαγαν όταν εκείνοι δεν έτρωγαν τους ανθρώπους. Όλα μπορεί να τα φάει ο άνθρωπος όταν πεινάσει.

Κάποιοι λιγοι φάγανε κι ανθρώπους, όσους δεν είχαν πια ελπίδα να επιβιώσουν, τους έτρωγαν οι άλλοι, κανιβαλος η απελπισια Αλμπα μου, είσαι 16 πια, δε χρειάζεται να σου λέω ψέματα.

3.000.000 για 900 ημέρες υπερασπιζόταν ζωή, ελευθερία και αξιοπρεπεια.

Είναι παγκόσμιο το παράδειγμα ετούτων των ανθρώπων, 900 μέρες ζούσαν για τη μία και μοναδική, για τη μέρα της Νίκης, αυτός ήταν ο στόχος, να μη νικήσει το Κακό!

Να αντιστέκεσαι Άλμπα μου.

Να αντιστέκεσαι σου εύχομαι φέτος.

Να αντιστέκεσαι στις βεβαιότητες που κλείνουν πόρτες και κρύβουν θέες. 

Να αντιστέκεσαι σε ό,τι επιδιώκει να σε υποβιβάσει από άνθρωπο σε αρουραίο.

Να αντιστέκεσαι στα δαιμόνια όταν σου τάζουν για δώρο την «Ελευθερία». Η Ελευθερία κερδίζεται δε δωρίζεται.

900 μέρες πολιορκίας αλλά τα σχολεία λειτουργούσαν Άλμπα μου γιατί έπρεπε τα παιδιά να νιώθουν πως υπάρχει Μελλον, πως δε θα νικήσει το Κακο. Και τα θέατρα, κι αυτά λειτουργούσαν γιατί η Ζωή και η ελπίδα πρέπει να είναι πιο δυνατή απ’ το θάνατο. Τι άλλο να εφεύρισκε ο άνθρωπος για να αντιμετωπίσει τη Μοίρα του, ευφύβρε την Ελπίδα.

Alba μου,

πάντα θα υπάρχει κάτι που πρέπει να του αντισταθείς. Για να μη Νικάει το Κακό, για να μην γίνουμε από άνθρωποι πρώτα ανθρωπάκια και μετά ποντίκια στους υπονόμους τής ύπαρξής μας.

Και γω αντιστέκομαι όσο μπορώ. 

Αντιστέκομαι στα δαιμόνια που ήδη κάθε φορά που πέφτω, μου λένε να μην ξανασηκωθώ. Ομολογω, ειναι ωρες που λεω κουραστηκα Αλμπα, σε κοιτάζω όμως  πεσμένος κάτω και είσαι ο λόγος που σηκώνομαι.

Αντιστέκομαι όσο μπορώ στον κακό μου εαυτό για να είμαι, όσο μπορώ, ένας πατέρας που θα θες μια μερα να διαβάζεις τα γράμματα που χρόνια τώρα σου γράφω στα γενέθλιά σου. 

Να μην αντιστέκεσαι μόνο στη χαρά τής Σχέσης. Σ' αυτό υπάκουσα κι εγώ κι έφερα τον Χάικου στη ζωή μας και σε βλέπω κάνεις και συ, σε βλέπω χαρούμενη, τον αγκαλιάζεις και σ’ αγκαλιάζει με την πιο ανιδιοτελή αγάπη. 

Σ’ αγαπάω Άλμπα μου, 

μπαμπούλης

Αγία Πετρούπολη,

18-07-2021