ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Ρούλα μου, 

καιρό είχα να σου γράψω, απ' την Άνοιξη, και σε σένα και στους φίλους του μπλογκ σου. Και τι δεν έγινε απ' την Άνοιξη... Κατ' αρχάς έγινε Φθινόπωρο κι ούτε που το κατάλαβα. 

Βρεθήκαμε λίγο

ΕΚΛΟΓΕΣ: MISS ΕΠΑΡΧΟΣ 2015

Απ το Κεντρικό Παρατηρητήριό μου στη Λάρισα έριξα μια ματιά στους υποψηφίους Έπαρχους της Αποικίας πριν πάρω απόφαση...

Όταν ο σκοπός δεν είναι η αμοιβαία ικανοποίηση πάνω του ενός προσώπου λέγεται αυνανισμός... Όταν οι  Εκλογές δε γίνονται ΠΡΙΝ υπογραφούν σημαντικές αποφάσεις αλλά ΜΕΤΑ, πώς λέγονται;;;;

27 Εκβιαστές-Συνεταίροικαι Σύμμαχοι προτείνουν...

Απ' ό,τι έχω καταλάβει τον κ. Τσίπρα υποστηρίζει ο κ. Κουρής. Ο παλιός, ο γνωστός κείνος της ΑΥΡΙΑΝΗΣ και του ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΥ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ "ΣΕΝΤΟΝΙ": ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΦΕΤΟΣ ΤΑΞΙΔΕΨΑΜΕ ΜΑΖΙ

Τέλειωσε (επαγγελματικά) το πιο δύσκολο καλοκαίρι της τελευταίας 20ετίας. Έκατσα και τα θυμήθηκα ένα-ένα τα τελευταία 20... Αυτό ήταν το δυσκολότερο!

Κατ' αρχάς και μόνο αυτό θα έφτανε σημειολογικά να με τσακίσει. Πήγαμε να βγάλουμε φωτογραφία το "AMOR"  την περσινή νικήτρια φωτογραφία της Μαρίνας και είχαν κλέψει το ίδιο το "AMOR ", λέω εγώ το είχαν κλέψει πάντως έλειπε η "ΑΓΑΠΗ" κι έμεινε μόνο το "ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ"

Κι έπρεπε και γω όλα να τα κάνω απ' την αρχή και χειροποίητα...

ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑ

Το 1995, ακριβώς σα σήμερα 20 χρόνια πριν πέθανε η γιαγιά η Κατίνα.

Ο άνθρωπος που με την αγκαλιά του και με τον τρόπο του γενικά με ασφάλισε για πάντα στη ζωή. Και να μη μ' αγαπήσει κανένας άλλος ήξερα μέσα μου ότι ένας άνθρωπος τουλάχιστον, η γιαγιά η Κατίνα με αγάπησε τόσο, τόσο... που φτάνει να επιβιώσω 100 χρόνια, αποθηκεύτηκε για πάντα στην πλάτη μου και σαν καμήλα απ' αυτή τρώω στα δύσκολα!
15 Σεπτεμβρίου του 1995 πέθανε.
15 Σεπτεμβρίου όμως

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΙΛΩΝ

Το Μάιο, με τους “Σουρεαλιστές του Αγίου Πνεύματος” ήταν και η πολύ αγαπημένη Μαρία Καράμπα. “Θα έρθω με την αδερφή μου” μου είπε, “...την Αλεξία...”

Φτάσανε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης, γυρίζω στην Αλεξία διακριτικά την πλάτη όπως κάνω πάντα όταν το βλέμμα απέναντι είναι σαν της Αλεξίας, πες ότι είναι κάτι δικά μου μαγικά βασκικά κόλπα...

“IQ: 250 ,
Συναισθηματική Ευφυΐα: 10000”

το αποτέλεσμα.

Σήμερα είδα τυχαία ότι έγραψε κάτι για τον πατέρα της που ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22.
Κι είπα να τη συστήσω στο “χωριό”, στη Greco-land.
Να συστήσω και την Αλεξία και το μπλογκ στο οποίο γράφει

http://www.synaisthisis.eu/

Κι αν κάποιος άλλος φίλος θέλει να μοιραστεί την οικογενειακή του ιστορία από κείνη την περίοδο, να μη διστάσει. Σαν επίκαιρα θα είναι έτσι όπως έκανε ολόκληρη στροφή η Ιστορία και φαίνεται να γύρισε στο ίδιο το σημείο.
                                     
                                                 El Greco


Ακολουθεί το κείμενο της Αλεξίας Ηλιάδου.

(Φωτό: Μανώλης Μεγαλοκονόμος, ο σημαντικότερος ίσως φωτογράφος της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και φίλος της οικογένειας)


Μιας και λόγω των Σύρων όλοι θυμήθηκαν προσφάτως την καταστροφή της Σμύρνης,