Η συγκυρία της τραγωδίας στην Ελλάδα, οι τόσοι νεκροί, η καταστροφή της φύσης, έκαναν αυτό το 10ήμερο ιδιαίτερο, μοναδικό στην καρδιά για όσα μας έδωσε αφορμή να σκεφτούμε, να νιώσουμε και να μιλήσουμε. Στο Κέντρο κάθε συζήτησης και ξενάγησής μας ο Άνθρωπος και η Τραγωδία του. Πρωταγωνιστής ο Άνθρωπος ως θύμα και θύτης μέσα στην Ιστορία. Αυτοί που βομβαρδίζουν κι αυτοί που βομβαρδίζονται, αυτοί που καίνε και οι άλλοι που καίγονται, αυτοί που του βρίσκει η φωτιά την ώρα που κάναν όνειρα για το μέλλον κι ανάμεσα στους τελευταίους αυτοί που φεύγουν κι όσοι μένουν...
Συλλυπητήρια από καρδιάς σε όσους μείναν πίσω να θυμούνται αυτούς που έφυγαν με τόσο βίαιο και άδικο τρόπο. Δυο παράλληλες τραγωδίες πάντα, αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν. Μακάρι οι τελευταίοι να βρουν τρόπο να διαχειριστούν τον πόνο της απώλειας. Μακάρι να υπάρχει τρόπος.
Μένει άλλο ένα "προσκύνημα" σ’ αυτά τα μέρη 13-21 Αυγούστου.
(φωτό από δάσος στη Χώρα των Βάσκων με πρόσβαση και για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα)
Υ.Γ: Αλληλέγγυος πάντα ο ισπανικός λαός, έσπευσε πριν λίγο καιρό στη θάλασσα κι έδωσε λιμάνι (Βαλένθια) στο καράβι με τους μετανάστες που θαλασσοπνίγονταν ενώ όλοι λέγαν "να πας να πνιγείς" έσπευσαν και προχθές πρώτοι στη φωτιά, κι έστειλαν στην Αθήνα δυο αεροσκάφη και πυροσβέστες.
El Greco
No comments:
Post a Comment