«Στα Δόντια του Δάντη 1»
«Στα Δόντια του Δάντη 2»
«Puttanesca Siciliana»
Σαν αγώνας δρόμου, σα σκυταλοδρομία τη μια μέρα τέλειωνε το ένα και παρέδιδε στο άλλο, ένας καταπληκτικός αγώνας με αφετηρία τη χαρά του ταξιδιού και σημείο τερματισμού την πλήρωση που προκαλεί το να κάνεις δύο ταξίδια σε ένα, να ξεκινά κανείς να γνωρίσει έναν τόπο και τελικά να γνωρίζει λίγο περισσότερο και τον εαυτό του στο Χώρο και το Χρόνο του Μοιράζομαι.
Το νερό μπήκε στ’ αυλάκι, οι άνθρωποι Μοιράζονται ό,τι μπορούν, όλοι μιλούν σε όλους, χτίζουν σχέσεις, κλείνουν μαύρες τρύπες μοναξιάς, συνειδητοποιούν ότι δε χρειάζονται την Επιθετικότητα του Εγώ τους για να παριστάνουν τίποτα, καταλαβαίνουν αμέσως πως αν ό,τιδήποτε «δήθεν» του ξεφύγει θα είναι ξένο σώμα, όσοι ξεκινούν μόνοι δε νιώθουν μόνοι τους παρά μόνο όσο θέλουν, το όνειρό μου να φτιάξω ένα χωριό γίνεται πραγματικότητα και τα ταξίδια που κάνουμε πια με τη Melodrakma είναι στον Μέσα και στον Έξω Χωροχρόνο.
ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΒΓΗΚΕ ΤΕΛΙΚΑ ΚΙ Ο «ΔΑΝΤΗΣ»!!! Αποδείχτηκε διαμάντι θεματικού ταξιδιού. Η ζωή τού Δάντη έγινε αφορμή να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τη δική μας.
Μολών Λαβέ τη Σωτηρία της Ψυχής, είναι πολύ Μεγάλο Πράμα, Μολών Λαβέ στης Εξοχής τα πρωινά!!! Arezzo, San Giminiano, Montalcino, Montepulciano…
Πολιτική, Λογοτεχνία, Τέχνη, Ιστορία, Ομορφιά… Με ανυπομονησία περιμένω τους τελευταίους «Δάντηδες» στα τέλη Αυγούστου
Για μια ακόμη χρονιά είχα δίπλα μου άξιο πανάξιο και κομψό συνεργάτη, τον Μάρκο! Μοιραστήκαμε τη Σκηνή του λεωφορείου πιστεύω με τον αρμονικότερο και δημιουργικότερο τρόπο.
Για μένα προσωπικά, αυτές οι τρεις εβδομάδες τής «σκυταλοδρομίας» ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή, μια κάκιστη συγκυρία, φρίκη, ατύχημα μεγάλο, διπλό κάταγμα της κάτω γνάθου, χειρουργεία, υποτροπές, πυρετός 40 στα 48 μου χρόνια, και πάνω που σήκωσα κεφάλι κι είπα επιστρέφω στις επάλξεις ήρθε κι ο Θάνατος στη Φλωρεντία, θάνατος στην πόλη που γεννήθηκε ο Δάντης, εκεί έφτασαν τα μαντάτα 1η Ιουλίου πως δεν άντεξε άλλο αγαπημένος φίλος κι έφυγε στα 48 του, φριχτά κακοποιημένος, πιο πολύ κι απ’ τον Έκτορα τον έσερνε απ’ το άρμα του ένα χρόνο ο καρκίνος, μόνο ανάμνηση άφησε απ’ αυτόν…
Το κεφάλι ψηλά είπα, όσοι ήρθαν ως εδώ για το ταξίδι έχουν ήδη αρκετά δικά τους κι ακόμα περισσότερα όσοι δε δείχνουν τίποτα, το κεφάλι ψηλά, ο καθένας το ταξίδι του, είναι ευκαιρία τα ταξίδια σκέφτηκα να ταξιδέψουν μαζί μας όσοι πια δεν μπορούν, η ζωή είναι ωραία, ρώτα όσους την έχασαν πρόωρα…
Τραβούμε Μπρος. Βερόνα, Μπολόνια, Ραβένα, Φλωρεντία κι ύστερα εκεί που δεν πάτησε κανείς, η εξοχή της Τοσκάνης, το πράσινο να υπόσχεται ζωή, ο θάνατος να μην μπορεί να τα βάλει μαζί της, αμπέλια, και σιτάρια και αγάπη , πολλή αγάπη με γιάτρεψαν, στην αγκαλιά του Δάντη, δυο βδομάδες με αγαπημένους πολύ αγαπημένους φίλους κι ύστερα, μια βδομάδα ακόμα, Παλέρμο, Σελινούντας, Συρακούσες, Κατάνη, Ρήγιο, Δυο Πολεμιστές Κάτω απ’ τις Κολώνες του Χρόνου, Κολώνες στην Κοιλάδα των Ναών του Αγκριτζέντο, Νύχτα και Μουσική και λεωφορείο να χορεύει…
Τραβούμε Μπρος. Ο καθένας το Ταξίδι του. Καλό ταξίδι σ’ όσους στο υπόλοιπο του καλοκαιριού αποφάσισαν έτσι να επενδύσουν το λίγο ή το πολύ που έχουν. Σε μπάνια ή σε ταξίδι πολιτιστικό, να ξεκουραστεί τουλάχιστον το μυαλό που βομβαρδίζεται συνέχεια από άπειρα περιττά.
Καλό Ταξίδι και σε σένα Jose Mari. Ραντεβού σε κάποια απ’ τις περιοχές που χαρτογράφησε ο Δάντης. Κόλαση πάντως είναι η αποδοχή του «ποτέ ξανά».
Μοιράζουν την απόσταση ήλιος και Σελήνη. Στα μισά του Δρόμου το Ραντεβού.
Ευχαριστώ από Καρδιάς γι’ αυτό το 3 Χ 3 και κυρίως για την Αγάπη. Καμιά φορά οι περιπέτειες υγείας με αίσιο τέλος είναι αφορμή για πολλή αγάπη, ωραία ευκαιρία να ξανασφαλιστούμε!
Το ταξίδι συνεχίζεται. Ραντεβού 31 Ιουλίου στη μία και μοναδική αναχώρηση του Καλοκαιριού για Πορτογαλία και Δυτική Ισπανία κι ύστερα στα γενέθλιά μου, 13 Αυγούστου στη λατρεμένη μου Χώρα των Βάσκων.
El Greco
No comments:
Post a Comment