Φέτος θα πάμε στην Ήπειρο. Με τη συνεργασία, την τρυφερή υποστήριξη και τις πολύτιμες συμβουλές των ανθρώπων του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ και του κυρίου Σταύρου Μπένου προσωπικά, παίρνουμε πρώτοι τη σκυτάλη της σπουδαίας δουλειάς που κάνουν χρόνια τώρα εκείνοι και οργανώνουμε ένα ταξίδι στα βήματα της Πολιτιστικής Διαδρομής των Θεάτρων τής Ηπείρου.
Η Ήπειρος γίνεται μια ολόκληρη ήπειρος για 3 μέρες.
Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος
ήσυχος πολύ και ξαρμάτωτος.
Είχε σπίτια και λιβάδια
και κοπάδια και σκυλιά
κι ένα δίχτυ που ‘πιανε πουλιά.
Είχε κρύα βρύση στον κήπο του
μαύρο κυπαρίσσι στον ύπνο του.
Μια γυναίκα αγαπούσε
που τραγούδαγε συχνά
και μιλούσε πάντα σιγανά.
Δεν κατάλαβε πώς την έσφαξε
κι ό,τι αγαπούσε το έκαψε,
τα λιβάδια, τα κοπάδια,
τα τραγούδια, τα φιλιά
και κανείς δεν έβγαλε μιλιά.
Στάθηκε μπροστά στα χαλάσματα
κι έβαλε Θεέ μου τα κλάματα.
Να `χα σπίτι και γυναίκα
και κοπάδια και σκυλιά
κι ύστερα τον πήραν τα πουλιά.
Κλασική συνταγή τραγωδίας, απλά υλικά, ένας άντρας, μια γυναίκα, η κακιά η ώρα κι στιγμή και κει που τα ‘χαμε όλα, όλα τα χάσαμε κι απόμεινε μόνο η ανάγκη μας να την τραγουδήσουμε, η ανάγκη του ανθρώπου να διηγηθεί μια ιστορία, την ιστορία του ή των διπλανών την ιστορία που εύκολα θα μπορούσε να είναι η δική του.
Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος
ήσυχος πολύ και ξαρμάτωτος…
Χιλιάδες χρόνια η ίδια τραγωδία, όλα ξεκινούν ήσυχα πολύ και ξαρμάτωτα αλλά κάτι γίνεται στο δρόμο…
Δεν κατάλαβε πώς την έσφαξε
κι ό,τι αγαπούσε το έκαψε,
τα λιβάδια, τα κοπάδια,
τα τραγούδια, τα φιλιά
και κανείς δεν έβγαλε μιλιά.
Κι αυτό μέρος κάθε τραγωδίας στη διπλανή πόρτα: κανείς δεν έβγαλε μιλιά… «θέατρο παγκοσμίου ακουστικής η τραγωδία μας»!
Απ’ τον Αισχύλο ως το Μιχάλη Γκανά, κι απ’ το Θερβάντες ως το Λόρκα, ίδια η ανάγκη κι η αγωνία: μη μείνει μέσα μας καμιά ιστορία ανείπωτη, να τη γράψουμε ή να τη διαβάσουμε, έστω κάποιου άλλου η ιστορία να μοιάζει με τη δικιά μας και να πούμε: εγώ είμαι αυτός ο Οιδίποδας που πόθησε την αλήθεια τόσο πολύ που με τύφλωσε στο τέλος. Εγώ είμαι η Μπερνάρντα Άλμπα γιατί και τη δική μου ζωή με τον ίδιο τρόπο την ευνούχισε το «τί θα πει ο κόσμος». Εγώ είμαι αυτή η Αντιγόνη που έχω Νόμο θεό μέσα μου, εγώ είμαι αυτός ο Προμηθέας που θα τα βάλω μ’ όποιον θεό χρειαστεί αν πρέπει να υπερασπιστώ το φυσικό δικαίωμα του ανθρώπου στην εξέλιξη, εγώ είμαι ο Δον Κιχώτης που άφησα τον καναπέ και το πληκτρολόγιο και πήρα το άλογο και βγήκα στους δρόμους και προσπάθησα τουλάχιστον, εγώ είμαι η Κασσάνδρα που βλέπω δεινά πολλά να έρχονται αν η Οικονομία εξακολουθήσει να αντικαθιστά την Πολιτική και την Κριτική Σκέψη, εγώ είμαι ο πιο ασήμαντος άνθρωπος του κόσμου και θα κάνω τη μέτρια ζωή μου ιστορία μ’ όσα μπόρεσα κι όσα δεν τόλμησα και θα την πω μια μέρα στα εγγόνια, τα δικά μου ή των άλλων…
Αυτό επιθυμώ για το τριήμερο της Αποκριάς, να γίνουμε Κοινωνοί σε ιστορίες ειπωμένες και ανείπωτες.
Όταν το αποφάσισα, άρχισα να φαντάζομαι, εικόνες, σκηνές ολόκληρες σε χώρους ιερούς, σε θέατρα αρχαία που υπήρξαν νέα κάποτε αλλά τώρα έχουν πια απωλέσει της νιότης τους τη φύση, πιο πολύ κι απ’ την όψη, τη φύση τους την αρχική χάσανε, για να πατάν την ορχήστρα τους ηθοποιοί και θεατές να κάθονται απέναντί τους γίναν κάποτε, όχι ξεναγοί κι απέναντι τουρίστες, άκουσα στο μυαλό μου χρησμούς που δεν είχε ξεστομίσει κανένας, είδα με την καρδιά μου γέρικα θέατρα με ρυτίδες, γέρασαν, πιο πολύ κι από θέατρα τα λέν μνημεία, έφτυσα μερικές φορές τη λέξη στον καθρέφτη να δω τί θα μου επιστρέψει…
«μνημεία»,
«μνημεία»,
«μνημεία»,
σα γρατζουνιά, μία στην πλάτη άλλη στο λαιμό…
«μνημεία»,
προσπάθησα να την υπερασπιστώ, είπα είναι Μνήμη…
πάλι γρατζουνιά,
στην καρδιά,
πιο δυνατά απ’ όλα μέσα μας τα παιδικά μας χρόνια,
επέμεναν τα δικά μου,
το χωριό μέσα μου, η μνήμη, τα μνήματα, τα μνημόσυνα, οι απώλειες…
Κι έτσι, αποφάσισα για τρεις μέρες να επιχειρήσουμε να σεβαστούμε μεν τη μνημειακή τους φύση, να επισκεφτούμε τα θέατρα-Μνημεία και Κληρονομιά και να ξεναγηθούμε, να μιλήσουμε για το τότε που φτιάχτηκαν και που μοναδικοί τους επισκέπτες ήταν θεατές αλλά αφού εκπληρώσουμε το χρέος του σύγχρονου επισκέπτη που κάνει τουρισμό, να πάρουμε θέση και μέσα σε μια Στιγμή, εμείς, από τουρίστες θεατές και τα Μνημεία… θέατρα, μέρα μεσημέρι να τους επιστρέψουμε λίγα απ’ τα νιάτα τους, θα βιώσουμε μια στιγμή θεάτρου και μουσικής.
Έτσι ζήτησα τη συνδρομή αγαπημένων καλλιτεχνών για να στήσουμε και να σκηνοθετήσουμε τρεις μέρες Εμπειρίας, ένα μπουλούκι, ένα καραβάνι, ένας θίασος, η La Barraca του Λόρκα που όμως τώρα θα κουβαλάει μαζί της και τους θεατές, όλους εσάς που θ’ αποφασίσετε να ‘ρθείτε μαζί μας το τριήμερο της Αποκριάς:
ο Περικλής Μοσχολιδάκης
η Χριστίνα Μαξούρη
και στο κλαρίνο που με ειδικό τρόπο θα συνοδεύει στιγμές καρδιάς
ο Ηλίας Αγγέλου
για τρεις μέρες θα προσφέρουν το ταλέντο τους, θα είναι εκεί κι αυτοί μαζί μας, και με το που θα τελειώνει η κάθε ξενάγηση θα παίρνουμε τη θέση μας μέσα κι έξω μας …
Η παράσταση αρχίζει… Βγαίνετε παιδιά…
Όχι δε θα πω τί ετοιμάζουμε, δε θα «προδώσω», είναι καρπός δουλειάς κι αγάπης αυτό που θα μοιραστούμε, τρεις μέρες, τρεις παραστάσεις σε τρία θέατρα, διαλέξαμε κείμενα αγαπημένα απ’ την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, Ποίηση και Θέατρο και Μουσική… Κλαρίνο, ναι, συνοδεία κλαρίνου η Τραγωδία μας… Κείμενα που με τη Χριστίνα και τον Περικλή ονειρευόμαστε να γίνουν γεφύρια τοξωτά και να συνδέσουν την τοπική Ιστορία και παράδοση της Ηπείρου με την παράδοση της Μεσογείου ως την άλλη άκρη της, την Ισπανία του Λόρκα.
Ήταν καμάρι της αυγής
Και καβαλάρης όμορφος
Τώρα μια χούφτα χιόνι…
Άλμπα μου βγαίνεις…
Λόρκα, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Σενέκας, Καβάφης, Γκανάς, Περεσιάδης, άγνωστοι ποιητές της λαϊκής παράδοσης, χέρι-χέρι, στο Ζάλογγο τιμώντας τη θυσία στο όνομα της Ελευθερίας, τρεις μέρες στην Ήπειρο αναζητώντας τη θυσιαστική Ιστορία των λαών της Μεσογείου.
3 Αρχαία Θέατρα, 3 μέρες και τρεις πόλεις, 3 και τα θέματα που θα διαπραγματευτούμε μέσα απ’ τις 3 παραστάσεις,
Θέατρο Δωδώνης, θέατρο Κασσώπης, Ωδείο Νικοπόλεως.
Άρτα, Γιάννενα, Πρέβεζα,
Απώλεια, Έρωτας, Θυσία.
Καλλιτέχνες και θεατές θα ταξιδέψουν για 3 μέρες μαζί και θα γράφουν τη δική τους ιστορία. Μαζί και 3 D.j καθώς και 3 μουσικοί.
Χριστίνα, απ’ τη μέρα που σε είδα στην περίφημη Γκόλφω του Καραθάνου στο Εθνικό, τότε με το κλαρίνο στο χέρι σε κείνη τη θρυλική πια παράσταση, από τότε έκανε σχέδια η ψυχή μου γι’ αυτή τη στιγμή. Σ’ ευχαριστώ που δέχτηκες να μοιραστούμε αυτές τις τρεις μέρες.
Και σένα Περικλή, απ’ την καρδιά μου σ’ ευχαριστώ και σένα και σου προσφέρω ένα Διαμάντι, τη Χριστίνα… Σκηνοθέτησε με έμπνευση τη Χριστίνα μας, είδα στη «Διάφανη» πώς ξέρεις να δίνεις υπεραξία κοσμήματος στους πολυτίμους λίθους, κάντο σε παρακαλώ γιατί είναι πολύς ο κόσμος που διψάει για το Ωραίο και το Αληθινό.
Χριστίνα βγαίνεις…
Περικλή βγαίνεις…
Ηλία βγαίνεις...
Άλμπα μου και συ…
Δίπλα σας θα σταθώ και γω για μια στιγμή. Κι όσοι μας ακολουθήσουν, ας γίνουν θεατές και Χορός μαζί με Κορυφαία Επιδίωξη την Κάθαρση του καθενός μας.
Όσοι πιστοί και εραστές του ωραίου ταξιδιού προσέλθετε.
Γ.Λ
Το Ημερήσιο Πρόγραμμα.
1η ΜΕΡΑ: ΑΘΗΝΑ-ΑΡΤΑ-ΘΕΑΤΡΟ/ΩΔΕΙΟ ΝΙΚΟΠΟΛΗΣ
Συγκέντρωση στις 7:30 στο πάρκινγκ της οδού Φιλελλήνων και αναχώρηση για την Ήπειρο. Μια στάση στο μέσον της διαδρομής και συνεχίζουμε… Τελικός προορισμός η Άρτα. Αυτή θα είναι η έδρα μας για 3 μέρες. Αυτή κρίναμε πως κατέχει το κέντρο βάρους όσων θέλουμε να κάνουμε. Από κει θα εκδράμουμε ως την Καθαρά Δευτέρα της Κάθαρσης και της επιστροφής.
Ο κάθε ξεναγός στο λεωφορείο του, με τις Ιστορίες του, όσες εκείνος έφερε μαζί του αλλά και όσες η Melodrakma ζήτησε να ετοιμαστούν ώστε να υπάρχει κοινός άξονας, χρυσή κλωστή που θα ενώνει όλα τα λεωφορεία.
Οι Καλλιτέχνες και γω θα πάμε από λεωφορείο σε λεωφορείο για τη δική μας στιγμή.
Λόγο στο λόγο… φτάσαμε στη Νικόπολη!
Φτάσαμε…
Πρώτα ξενάγηση κι ύστερα, λάβετε θέσεις:
Κλεοπάτρα χάσαμε…
Χριστίνα
Άλμπα
Περικλή
Ηλία
Σοφοκλή
Σενέκα
Κωνσταντίνε Καβάφη
Μιχάλη Γκανά
Βγαίνετε…
Ήταν μια φορά, ένας άνθρωπος…
Τέλος τής πρώτης παράστασης.
Αναχώρηση για Άρτα.
Νάτο το περίφημο γεφύρι… Κι αυτός είναι ο Άραχθος… Κόσμος είναι μαζεμένος, μας υποδέχονται… Τα όργανα κι αυτά, μας υποδέχονται, είμαστε το γεγονός των ημερών για την Άρτα, ο θίασος με τους θεατές του μαζί πακέτο έφτασε! Πάμε μια στιγμή προς το μικρότερο θέατρο του αρχαίου κόσμου, το Θέατρο της Αμβρακίας κι όποιος θέλει ας επισκεφτεί και το Μοναστήρι τής Παναγίας τής Παρηγορήτισσας.
Χρόνος ελεύθερος στην Άρτα για φαγητό. Κι ύστερα, μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση, χρόνος για ξεκούραση και ραντεβού το βράδυ για δείπνο. Θα τρώμε και θα πίνουμε και θα χαιρόμαστε ΜΑΖΙ τα βράδια με ειδικά διαμορφωμένες συνθήκες. Όχι να κατέβει ο καθένας με την παρέα του, να κάνει ένα βουνό στο πιάτο του απ’ το μπουφέ, να φάει και ν’ αποσυρθεί… Στόχος τής Melodrakma είναι να γεννηθούν σχέσεις, κι όσες ήδη γεννήθηκαν σε άλλες ευκαιρίες, σ’ άλλα ταξίδια να ποτιστούν με κρασί και χαρά ν’ αντέξουν στο χρόνο. Ειδικές συνθήκες.
Με δύο Dj απόψε! (Κι άλλον 3ο αύριο.)
Ο ένας θα μας κάνει να σκεφτούμε και να θυμηθούμε παίζοντας μουσική και τραγούδια απ’ το Θέατρο και το Σινεμά, το ελληνικό και το Παγκόσμιο κι ο άλλος μετά θα μας κάνει πραγματικά να θέλουμε να χορέψουμε.
Σηκωθείτε…
Δίπλα και μαζί με τους Dj σκεφτήκαμε κάποιες εκπλήξεις που στόχο έχουν τη χαρά της στιγμής
Διανυκτέρευση. Καλή ξεκούραση
2η ΜΕΡΑ: ΑΡΤΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΔΩΝΗ - ΓΙΑΝΝΕΝΑ
Πρωινό, πρωινό μακιγιάζ των καλλιτεχνών γιατί έχουν ματινέ σήμερα και αναχώρηση για το περίφημο θέατρο της Δωδώνης.
Άφιξη κι αφηνόμαστε στην αγκαλιά ενός σπουδαίου σημείου του κόσμου… Εδώ σύμφωνα με τον Ηρόδοτο βρίσκονταν η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας! Βρισκόμαστε σ’ ένα απ’ τα σημαντικότατα πνευματικά κέντρα τής αρχαιότητας, που σήμερα είναι Μνημείο… Ήταν κάποτε σπουδαίο Πνευματικό Κέντρο η Δωδώνη, έδωσε τη σκυτάλη ύστερα στη Ρώμη, την πήρε μετά η Κωνσταντινούπολη, η Κόρδοβα, αργότερα το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο… (Είναι συγκλονιστικό μια μέρα να ‘χει απομείνει απ’ το Παρίσι ένας αρχαιολογικός χώρος για επίσκεψη τουριστών…)
Μπαίνουμε…
Να ο αρχαιολογικός χώρος, το αρχαίο θέατρο, το αρχαίο Ιερό, το Μαντείο του Δία, ο χρησμός, η Μοίρα και η Μάχη της με τον πιο σπουδαίο Αντίπαλο, τον Έρωτα…
Αλήθεια, αν οι Μοίρα έγραψε για μας ένα όποιο «όχι», μπορεί ένας μεγάλος έρωτας να ανατρέψει τα γραμμένα… Αν όχι, αν δε μπορεί, πώς τότε είναι ανίκητος στη μάχη;
Πάμε στο Μαντείο… Πες μας θεέ, ποιος θα νικήσει, η Μοίρα ή ο Έρωτας;;
Ξενάγηση παντού κι αμέσως, τάχιστη αλλαγή ρόλων. Παύουμε αστραπιαία από προσωπική ανάγκη να είμαστε τουρίστες. Στο θέατρο της Δωδώνης την Κάθαρση μπορεί να τη φέρει μόνο το θέατρο!
Λάβετε θέσεις:
Περικλή,
Χριστίνα,
Άλμπα
Ηλία
Ευριπίδη
Σοφοκλή
Λόρκα
Μιχάλη
Περεσιάδη
Γκόλφω…
Βγαίνετε…
Μισό λεπτό…
Το Κλαρίνο πρώτα… Εσύ βγαίνεις από ψηλά σήμερα… σαν αετό σε θέλω…
Η Παράσταση αρχίζει: περί Έρωτος. Τρόπος να μεγαλώνομε αιώνες τώρα.
Χριστίνα, τί είν’ η αγάπη;
Χειροκρότημα.
Αναχώρηση για την πόλη των Ιωαννίνων. Πάμε στο Κάστρο πρώτα, περιήγηση στην παλιά πόλη κι ύστερα επίσκεψη-ξενάγηση στο Μουσείο Αργυροτεχνίας. 925 και 40 καράτια κάθε στιγμή. Χρόνος ελεύθερος μετά στα Γιάννενα. Να κάνει ο καθένας με χαλαρότητα ό,τι θέλει. Καφέ, φαγητό, όποιος το επιθυμεί να επισκεφτεί το Μουσείο Βρέλλη, να κάνει ραντεβού με τον Αλί Πασά, με τον Σαλί Μπερίσα, ό,τι θέλει ο καθένας, να ειδοποιήσει και να δει φίλους του παλιούς που μένουν εκεί, να κάνει φίλους καινούριους και να φάνε μαζί με το ζευγάρι που γνώρισαν σήμερα στο θέατρο όταν συναντήθηκαν τα βλέμματα σ’ ένα γύρισμα της Μουσικής κι είδαν οι καρδιές 4 ζευγάρια μάτια να κλαίνε…
Ελεύθεροι. Χρόνος ελεύθερος στα τσιπουράδικα και στα κρασάδικα των Ιωαννίνων, είναι Κυριακή και είναι Αποκριές και είμαστε καλά, μπορούμε και ταξιδεύουμε…
Ώρες αργότερα…
Η Κυρά-Φροσύνη στολίστηκε ήδη, μας περιμένει, πήγε απόγευμα κι ανάβουν οι φωτιές. Ναι, γι’ αυτό ήθελα να είμαστε Κυριακή Αποκριάς στα Γιάννενα, πάμε βόλτα τώρα όλοι μαζί, στις γειτονιές της πόλης, κάθε γειτονιά τη φωτιά της, κάθε γειτονιά τη μάσκα της και την αλήθεια της… Το DNA κάθε επαρχιακής πόλης… Έστω μια μέρα το χρόνο Γιορτή! ΦΩΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ!!! Πάμε κι από δω πάμε κι από κει… Εμπειρία… ΦΩΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Κάθαρση στην πυρά κι αναχώρηση για την έδρα μας, την Άρτα. Άφιξη στο ξενοδοχείο μας και ξεκούραση ώσπου ν’ αρχίσει η προετοιμασία.
Είναι το Δείπνο-Γκαλά απόψε. έχουμε Πάρτυ-Μασκέ και γλέντι…
Το θέμα μας φέτος είναι θέατρο αλλά για θέμα τής μεταμφίεσης διάλεξα την άλλη μου μεγάλη αγάπη, τη Ζωγραφική. Απόψε ο καθένας μεταμφιεσμένος στην αγαπημένη του φιγούρα από την Τέχνη της ζωγραφικής…
Αγαπημένε μου Βελάθκεθ, ντύσε μερικές Μενίνας, Φρανθίσκο Ντε Γκόγια εσύ πάρε τους νέους και κάντους γενναίους με το πουκάμισο το άσπρο ανοιχτό, Γιάννη Τσαρούχη, στα νιάτα και συ, θέλω 12 Ναύτες-Μήνες, θέλω το Χρόνο να ‘χει σάρκα και οστά για μια νύχτα Δομίνικε, εσύ τους πιο μεγάλους, διάλεξε μερικούς και κάντους Κόμηδες με κείνα τα περίφημα λευκά πουκάμισα, Χοακίν Σορόγια, εσύ πάρε τις πιο αέρινες γυναίκες της παρέας και κάνε ό,τι θες, φτάνει να κρατούν ομπρέλα με κείνον το δικό σου τρόπο, Θεόφιλε, Πάμπλο, Σαλβαδόρ, Ρέμπραντ, Ιερώνυμε, Ρούμπενς, Έντουαρντ Χόπερ, Φρίντα, Καραβάτζιο, Μαρκ Σαιγκάλ, Μονέ, Μανέ, Τουλούζ Λωτρέκ, Γκωγκέν φέρε τα κορίτσια απ’ την Αϊτή γρήγορα γιατί βγαίνουμε, όλοι στη Σκηνή, αυτή είναι η σκηνή μας απόψε, η Παγκόσμια Ζωγραφική στην Ήπειρο… φωνάξτε και το Κορίτσι με τη Πέρλα να ‘ρθει στο τραπέζι μας…
Δείπνο.
Παρέα.
Χαρά.
Χορός.
Και όργανα και Dj απόψε αλλά και… Χριστίνα… πες μας σε παρακαλώ α καπέλα το… Ναι, σωστά κατάλαβες ποιο θέλω…
Και πες μας και για το δίσκο σου τον προσωπικό, γι’ αυτό συναντιόμαστε οι άνθρωποι, για να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, πες σε όλους τους φίλους μας όλα τα ωραία που κάνεις…
Ειρήνη Δασκαλάκη, δώσε μας και συ λίγο απ’ το ταλέντο σου…
Περικλή, σε παγκόσμια πρώτη πες μας κάτι για τη «Διάφανή» σου, ένα μυστικό απόψε εδώ να γίνει θεμέλιος πολύτιμος λίθος σχέσης, τα μυστικά ενώνουν, πες μας…
Κι ύστερα κάθαρση… Party time…
Διανυκτέρευση.
3η ΜΕΡΑ: ΑΡΤΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΣΩΠΗΣ -ΠΡΕΒΕΖΑ-ΑΘΗΝΑ
Αφύπνιση, χρειάστηκε αφύπνιση σήμερα, ήταν ωραία χθες βράδυ και τα μυστικά και τα ψέματα κι οι ρόλοι… μείναμε ως αργά, πρωινό, σαρακοστιανό για όποιον θέλει, ύστερα φορτώνουμε αποσκευές κι αναχωρούμε. Τελευταία παράσταση σήμερα. Στο Θέατρο Κασσώπης.
Άφιξη, πρώτα ξενάγηση κι ύστερα…
Περί Θυσίας σήμερα!
Είναι Δεκέμβριος του 1803 σήμερα… Αυτό που βλέπετε απέναντι είναι το όρος του Ζαλόγγου… Και οι γυναίκες που βλέπετε οι Σουλιώτισσες… ναι, μη φοβάστε να θαυμάσετε πρωταγωνιστές της Ιστορίας η Θυσία δεν είναι Κιτς, πέρασαν τα χρόνια του Down Town, μπόρα ήταν και πέρασε εκείνη η λαίλαπα-γενιά που απαξίωνε κάθε τί που δεν ήταν από πλέξυ γκλας και δε φωτίζονταν Smoothly κάτω απ’ τη μουσική υπόκρουση κάποιου Chill Out σ’ αυτή τη New Age. Η Αντιγόνη επέστρεψε και διαβεβαιώνει πως οι θεοί δεν πέθαναν, αυτή είναι η δικαιολογία τους για να μη βοηθούν στα δύσκολα και ν’ αναγκάζετε ο Άνθρωπος να καταφεύγει σε θυσίες. Περί θυσίας σήμερα.
Λάβατε θέσεις.
Άλμπα
Αγγελική
Θάλεια
Χριστίνα,
Περικλή,
Ηλία
Ευριπίδη
Σοφοκλή
Λόρκα
Μιχάλη Γκανά
Διονύσιε Σολωμέ… Διονυσάκι της μάνας σου καημέ…
Βγαίνουμε!
Χειροκρότημα. Είναι η τελευταία παράσταση σήμερα. Να δούμε αν μας αντέξει η σκηνή…Χειροκρότημα...
Ακολουθήστε τώρα… Όχι, δε θα φύγουμε, αν κάποιος μπόρεσε να πηδήξει στο γκρεμό με το παιδί του αγκαλιά δε θα κάνουμε εμείς τον κόπο ν’ ανεβούμε ως εκεί που στήθηκε το Μνημείο του Γιώργου Ζογγολόπουλου;
Κι ύστερα… Ύστερα θα πάμε ως την Πρέβεζα, θα περπατήσουμε στα στενά της, μην και αφουγκραστούμε όσα ο Ποιητής δεν έγραψε…
«Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες» του απάντησε η Μαρία Πολυδούρη…
Καφέ στην Πρέβεζα κι ύστερα…
Δεν ήθελα να τελειώσει έτσι αυτό. Πάμε δίπλα, στον Άγιο Θωμά όπου η Melodrakma κανόνισε να φάμε όλοι μαζί το πρώτο σαρακοστιανό γεύμα. Θαλασσινά, βάλε και καλαμαράκια, και σουπιές φέρε σαλάτες, πίτες νηστίσιμες και κρασί και τσίπουρο, και Μουσική και τραγούδια και θέα και θάλασσα… Χριστίνα, κάνε μας να τραγουδήσουμε ένα τραγούδι όλοι μαζί σήμερα…
ΔΙΑΖΩΜΑ, σ’ ευχαριστώ για τη σπουδαία σου δουλειά όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως ευχαριστώ που έγινες Έμπνευση,
Σ’ ευχαριστώ προσωπικά Σταύρο Μπένο, Σταύρο μου που δικαίως δεν έχει κανείς μια κακή κουβέντα να πει για σένα, εκτεθιμένος 10ετίες στο δημόσιο βίο και πειρασμό, απ' την Καλαμάτα του '80 ως σήμερα, θεοί και δαίμονες γκρεμίζουν και συ χτίζεις. Σπουδαία και τα κορίτσια δίπλα σου, ευχαριστώ Κατερίνα Αβραμοπούλου και Μαρία Κουρασάνη, ευχαριστώ Ανθή Αγγέλη, (Πρ. Εφ. Αρχ. Πρεβέζης) Κωνσταντίνε Σουέρεφ (Πρ. Εφ. Αρχ. Ιωαννίνων) Γιάννη Χουλιαρά (Πρ. Εφ. Αρχ.Θεσπρωτίας) , Ρένα Τυλλιανάκη, Σοφία Εξάρχου, Πέπη Ξεναρίου, Μάνθα Σωτηροπούλου, Περικλή Μοσχολιδάκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άλμπα Λυμτσιούλη, Ειρήνη Δασκαλάκη, Θανάση Μπανούση, καθώς και όλους τους συνεργάτες που θ’ ανεβούν στο άρμα ετούτο από σήμερα και μετά σας ευχαριστώ.
Ευγνώμων και σε όλους εσάς που μου δώσατε την ευκαιρία να προσπαθήσω ο τουρισμός τριών ημερών να πάρει άλλη διάσταση μέσα μας.
Αναχώρηση για Αθήνα.
Η Τραγωδία, το τραγούδι, η χαρά, το θέατρο, το Ταξίδι απ’ του Οδυσσέα ως σήμερα το δικό μας, οι Μύθοι κι η ανάγκη μας να τους διηγηθούμε, οι Μύθοι κι η αδυναμία μας να διδαχθούμε απ’ αυτούς, ο έρωτας, η απώλεια, η θυσία ξανά έρωτας και ξανά ελπίδα μέχρι να φτάσουμε όλοι στο Μυαλό του Θεού.
Σας ευχαριστώ και καλή αντάμωση.
Γιάννης Λυμτσιούλης
Τιμή συμμετοχής σε δίκλινο 290 ευρώ κατ' άτομο σε δίκλινο.
Επιβάρυνση μονοκλίνου 60 ευρώ
Περιλαμβάνονται: Τρεις γεμάτες ολόκληρες μέρες σκηνοθετημένες. Μεταφορές, ξεναγήσεις, παραστάσεις, γλέντια, έμπνευση και ημιδιατροφή plus (τα δύο δείπνα των δύο διανυκτερεύσεων) συν το γεύμα της Καθαράς Δευτέρας.
Δεν περιλαμβάνονται: Οι είσοδοι στους Αρχαιολογικούς χώρους και οι φόροι διαμονής των ξενοδοχείων.
Εάν υπάρξει ενδιαφέρον και αρκετή συμμετοχή θα προγραμματιστεί αναχώρηση και από Θεσσαλονίκη.
Κρατήσεις: 210- 52 41 960 , 6985 66 2014 και στο gr@melodrakma.com
Δεν περιλαμβάνονται: Οι είσοδοι στους Αρχαιολογικούς χώρους και οι φόροι διαμονής των ξενοδοχείων.
Εάν υπάρξει ενδιαφέρον και αρκετή συμμετοχή θα προγραμματιστεί αναχώρηση και από Θεσσαλονίκη.
Κρατήσεις: 210- 52 41 960 , 6985 66 2014 και στο gr@melodrakma.com
