Είναι ένας κόσμος που δεν έχει καμιά σχέση μ αυτόν που μας μεγάλωσε, κι όμως όλο κάτι μας θυμίζει λες κι έχουν δίκιο όσοι μιλούν για μνήμες άλλης ζωής.
Ένας Αρχαίος Άγνωστος Κόσμος μέσα μας και συγχρόνως ό,τι πιο σύγχρονο μπροστά μας, απλώνουμε το χέρι σε οθόνη επαφής κι ο Σαμουράι τραβάει το σπαθί… Όχι! Πατάμε delete μετά restart κι η Γκέισα ξετυλίγει τελετουργικά το κιμονό της στο πληκτρολόγιο… Τυφλό αλάνθαστο σύστημα το ένστικτο… Το αρχαιότερο και το πλέον σύγχρονο έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο εδώ στη γενέτειρα του Ήλιου!
Ο Βασιλιάς Ληρ του Κουροσάβα έστειλε στράτευμα σήμερα να μας συνοδεύσει ως το Κυότο. Είναι η παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα το Κυότο, μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, τότε που τα νιάτα τού Τόκιο εκθρόνισαν τη γηραιά πόλη των γκεϊσών. Εκεί, ανάμεσα σε τόσες άλλες θα γνωρίσουμε και τις τρεις κόρες του Βασιλιά. Σ’ ένα remake του μυαλού, οι τρεις Αγγλίδες έγιναν γκέισες… τραγικέ πατέρα Παγκόσμιε Ληρ…
Χώνουμε το σπαθί του Σαμουράι στη θήκη του και κατεβαίνουμε για πρωινό.
Ύστερα, φορτώνουμε τις βαλίτσες κι αναχωρούμε για την πρωτεύουσα της καρδιάς και της φαντασίας.
Στο λεωφορείο…
Η Sakurahime στο μικρόφωνο…
Σήμερα θα θυμηθώ ερωτικές ιστορίες, δικές μου ή ξένες… Καμιά φορά οι ξένες είναι πιο κοντά σ’ αυτό που ονειρευτήκαμε, σαν πιο δικές μας κι απ’ τις δικές μας καμιά φορά οι ζωές των άλλων.
Σήμερα θέλω να μιλήσουμε για τον Έρωτα στην Ιαπωνία…
Φτάσαμε στο Κυότο.
Πάμε πρώτα στο ξενοδοχείο, αφήνουμε αποσκευές, τακτοποιούμαστε και δε χάνουμε ούτε στιγμή.
Πρώτη ξενάγηση γνωριμία με την πόλη…
Θα επισκεφτούμε ίσως τον πλέον αγαπημένο ναό όλης της χώρας, το Ναό Kiyomizudera. Είναι χτισμένος δίπλα στο καταρράκτη Otowa… Λένε πως είναι Ιερά τα Νερά του, Αν πιεις, θα ζήσεις τη ζωή σου ολόκληρη λένε… Τί είναι ολόκληρη ζωή; Αφού ποτέ δε φτάνει…
Ελάτε, πάμε κι απ’ την άλλη πλευρά του Ναού… από κάθε του γωνιά η θέα είναι εκπληκτική… να το δάσος με τους σφενδάμους και τις κερασιές!
Ελάτε κι από δω… ελάτε στο Hondō… από δω φαίνεται κι η πόλη του Κυότο.
Επίσκεψη στο Ναό, προσευχή στο Ναό σ’ όποιον θεό πιστεύει ο καθένας κι ύστερα κατευθείαν στο μπαρ το Ναυάγιο, στη Gion τη διασημότερη συνοικία γκεϊσών όλης της Ιαπωνίας, του Κόσμου όλου…
Νἀ η Αγία Atsuko,
να και η Hikaru
και η Tomoyo νά…γκέισα έγινe και η Αγία Harumi…
Κυότο αγάπη μου...
Καθήστε, ας μην είναι 5 η ώρα, η Melodrakma κανόνισε θα πάρουμε το τσάι μας σε ένα απ’ τα πλέον περίφημα τεΐποτεία όπου οι γκέισες και οι maiko (εκπαιδευόμενες γκέισες) προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Δε ήρθαμε εδώ για να τρέχουμε καθήστε…
Απίθανη στιγμή, αιώνων ρουτίνα για τούτες τις μυθικές γυναίκες, πρωτόγνωρη εμπειρία για μας που ο κόσμος μας είναι άλλος.
There is so much beauty in the world!
Γκέισες πάνε κι έρχονται… Carpe Diem!
Ύστερα…
Χρόνος ελεύθερος ώσπου θα συγκεντρωθούμε για το δείπνο. Σε εστιατόριο θα φάμε απόψε, όχι στο ξενοδοχείο, απόψε έχουμε τον Τελικό του Karaoke, ναι απόψε θα ξανατραγουδήσουμε…
Άλλος στ’ αγγλικά, άλλος στα ισπανικά, μια συμμετοχή στα γιαπωνέζικα…
Φαβορἰ η Νέτα… με το «Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγάει» του Μάνου Ελευθερίου και του Μίκη Θεοδωράκη… Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο καθένας κουβαλάει τον κόσμο που τον μεγάλωσε μέσα του παντού…
Ναι, η Νέτα αποφάσισε να εξωραΐσει το είδος που λέγεται Karaoke βάζοντας έντεχνο και πολιτικό ελληνικό τραγούδι στο ρεπερτόριο… Το μόνο που θα ήθελα είναι είχε λίγη, ελάχιστη φωνή… την ίδια δεν την πτοεί, θα ερμηνεύσει λέει, δε θα τραγουδήσει…
Παίρνει το μικρόφωνο… Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα… όλοι στρέφονται προς κει… Είναι ο Φούτζιο… Επέστρεψε….
Η Νέτα ερμηνεύει...
«Επέστρεφε, αγαπημένη αίσθηση επέστρεφε και παίρνε με…»
Διανυκτέρευση.
El Greco
No comments:
Post a Comment