19 Nov 2015

P FOR PARIS AND V FOR VLAXO-VENDETA

Μια βδομάδα απ' την επίθεση στο Παρίσι και προσπαθώ να καταλάβω αν το ξεπεράσαμε κι αυτό και πάμε γι' άλλα ή,
αν θα κάνουμε “στάση” μεγάλη στους νεκρούς του και στον Τρόπο που δολοφονήθηκαν.
Αν θ' ανεβούμε μέχρι πάνω-πάνω στον Πύργο του Άιφελ να δούμε λίγο πιο καθαρά
τί έγινε,
τί φταίει και κάθε τόσο...
ή
έχουμε πια εξοικειωθεί με το Κακό,
μια-δυο φωτογραφίες και πάμε παρακάτω,
έτσι κι αλλιώς σε κάθε αεροπλάνο που πέφτει
ή που ρίχνουν
είναι διπλάσιοι οι νεκροί...

(Απ' το δυστυχώς επίκαιρο έργο μου: "Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Πολέμους")

Αλήθεια, με τί δείκτες να τον μετρήσουμε το Θάνατο;
Πού πέθαναν περισσότεροι μετράει για την Ιστορία ή κάνει κάποια ποιοτική διάκριση στο πού θα ρίξει το Φως της;
Μετράν και στους νεκρούς τα νούμερα ή μόνον τους ζωντανούς ορίζουν;
Τί εθνικότητος ήταν ο νεκρός έχει σημασία;
Τον γράφει η Ιστορία με μεγαλύτερα γράμματα τον τον Γάλλο, τον Αμερικανό, τον Έλληνα νεκρό απ' ό,τι εκείνον απ' το Ζαΐρ;;
Ο Φόβος των ζωντανών όταν θάψουν τους νεκρούς τους παίζει κάποιο ρόλο;
Είναι Κεφάλαιο χωριστό ή

Φόβος και Θάνατος παν μαζί;

Μόνο ερωτήσεις έχω πάλι κι απάντηση καμία.
Αμήχανος στέκομαι πια μπροστά σε κάθε Νέο Κεφάλαιο τής Παγκόσμιας Ιστορίας.
Αυτό μας έλειπε απ' την  “ύλη”, το “13 Ν – ΠΑΡΙΣΙ” προστέθηκε κι αυτό!

Θα “πέσει” το Παρίσι είναι sos,
σίγουρα,
απ' την ύλη των τελευταίων Κεφαλαίων-Χρόνων το Παρίσι είναι sosάρα,
τελευταία είχαμε μόνον αυτοκτονίες άνεργων και οικονομικά απελπισμένων,
θανάτους ή δολοφονίες προσφύγων στ΄ ανοιχτά
του Γιβραλτάρ,
στ' ανοιχτά της Λαμπεντούσα
στ' ανοιχτά του Αιγαίου...
Θάνατοι στην Περιφέρεια δηλαδή,
καιρό είχαμε να δούμε ένα Επεισόδιο έξω απ' τις Βερσαλίες,
στην καρδιά όχι στην παραμεθόριο της Ευρώπης
στην καρδιά και μάλιστα σε  πόλη  ΣΟΣ,
Μις Γιούνιβερς,
Παγκόσμια Πρωτεύουσα θα ήταν το Παρίσι
αν δεν την είχε φάει στη “φάση με το μαγιό” η Νέα Υόρκη...

Τόσο εντυπωσιακές αυτοκτονίες (πακέτο με δολοφονίες αθώων) στην καρδιά της Ευρώπη είχαμε πολύ καιρό να δούμε!
Άλλο “Θάνατος στην Περιφέρεια”
κι άλλο “Θάνατος στην καρδιά της Ευρώπης”
τα γεγονότα της “13ης Ν” στο Παρίσι θα έχουν μάλλον θέση περιωπής
στην Ιστορία που θα διδάσκονται στα σχολεία του μέλλοντος.
Μας αρέσει δε μας αρέσει έτσι γράφεται η Ιστορία,
και το κάθε φόκους, για το πού δηλαδή εστιάζει και ζουμάρει ο ιστορικός που γράφει σχολικά βιβλία, για το τί θα βάλει με μεγάλα και τί με μικρά γράμματα παίζουν ρόλο
και “χωροταξικοί” παράγοντες.

Λογικά το “Παρίσι 13 Ν” θα έχει θέση κεντρική στη Σύγχρονη Ιστορία αλλά
απ' την άλλη,
συμβαίνει τίποτα πια Λογικά;;;

Αν ω μη γένοιτο  αύριο γίνει άλλη επίθεση κι αντί για 130 αφήσει 13.000 νεκρούς;

Ή άλλη ακόμα χειρότερη με 130.000;;; Τόσα χημικά καινούρια έχουν βγει να λήξουν και να μείνουν στοκ;;;

Ποιος την κλείνει τώρα την πόρτα που άνοιξε;;

Γελοία επαρχιώτικη βεντέτα κατάντησαν την Παγκόσμια Ιστορία οι θρησκείες.

Είναι άραγε η αρχή μια φρικιαστικής περιόδου που κάποιοι
τη λένε
Τρίτο Παγκόσμιο;;;;

Είναι απλώς η συνέχεια
της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη
και της 11ης Μαρτίου στη Μαδρίτη;;;

Ή μήπως είναι το Τέλος της ψευδαίσθησης ότι μπορούμε να είμαστε πραγματικά Ελεύθεροι
χωρίς κάποιοι “καλοί” να πρέπει να μας “προστατεύουν” από κάποιους “κακούς”.



Μεσίστιος σχεδόν μια βδομάδα τώρα.
Μεσίστιος εγώ ο ίδιος όχι η σημαία μου,
χωρίς φίλτρα στο προφίλ μου, να φαίνεται η αμηχανία μου, ν' ακούγεται το μέσα μου,
το πόσο φοβάμαι “για όλα από δω και πέρα”,
φόβος και για τους “κακούς” και για τους άλλους, που βρήκαν ευκαιρία να με “διπλοπροστατεύσουν”.

Μεσίστιος και γυρτός και με σκυμμένο κεφάλι στέκομαι,
και δεν κάνω “Pray for Paris”,
απ' το πολύ το  Pray ορισμένων φτάσαμε ως εδώ,
που έγινε σε κάποιους εμμονή η προσευχή φτάσαμε ως εδώ,
αλίμονό μας αν η μόνη ελπίδα πια γι' αυτό και για το επόμενο “Παρίσι”
είναι το πόσο θα προσευχηθούμε.

Πάντως δίκαια νομίζω μας φέρεται η Ιστορία.
Αφού δε μαθαίνουμε το μάθημά μας απ' αυτή,
προσθέτει ύλη συνέχεια,
παρόμοια κεφάλαια,
ίδια,
ολόιδια,
τα ίδια και τα ίδια η Παγκόσμια Ιστορία με μόνη διαφορά ό,τι προσθέσει η Τεχνολογία
για να τα κάνει όλα πιο Χολυγουντιανά.

Απ' τα εντυπωσιακότερα βέβαια των τελευταίων ετών εκείνο το σχεδόν λάιβ που έζησε η ανθρωπότητα με κάτι τεράστια αεροπλάνα να περνούν μέσα από κάτι τεράστια πανύψηλα κτήρια την περίφημη 11η  Σεπτεμβρίου.

Εντυπωσιακή και η ψυχραιμία των κατοίκων της Μαδρίτης τότε, στη δικιά τους 11η αλλά Μαρτίου του 2004 αυτοί, τότε που είδαν τα τρένα που τους πήγαιναν στις δουλειές τους, στα σχολεία τους, στις οικογένειές τους ή σε κάποιο πρώτο ραντεβού να γίνονται στάχτη,
και τρένα και ραντεβού και όνειρα.

Όμορφα αεροπλάνα όμορφα καίγονται εν πτήση πάνω από Ουκρανία κι Αίγυπτο
Λεωφορεία, Λονδίνου διώροφα
άλλα στο Νέο Δελχί χωρίς οροφή και τζάμια
ανοιχτές και κλειστές αγορές
Κωνσταντινούπολη, Λίβανος, Σινά
καιόμενο αεροπλάνο αντί για βάτο
σικέ προφητείες εξαφάνισης της ανθρωπιάς
σιγά την προφητεία, αιώνες εξαφανισμένη
πάνω από 10 Εντολές Πειθαρχίας στην Υπηρεσία της Προστασίας
και Capital και  Freedom Control πια
ένα παιδί μπρούμυτα νεκρό σε μια παραλία,
δυο γέροι αποχαιρετούν παιδιά κι εγγόνια
πάνε να πάρουν μια βάρκα 50-50 %
χωρίς βοήθεια κοινού ελπίζουν να τους περάσει απέναντι η βάρκα-ελπίδα κι ότι το "κοινό" που θα τους περιυλλέξει στη Νέα Όχθη-Πατρίδα θα τους δώσει μια κουβέρτα και μια σούπα

μία γυναίκα γεννάει στην παραλία που έφτασε
εγώ μεσίστιος και φοβισμένος δικαιολογούμαι στην Άλμπα και της διηγούμαι ιστορίες περί  ανικανότητας των ανθρώπων να μάθουμε απ' την Ιστορία

μήνυμα στο κινητό
“πάνω από 30 νεκροί στο Παρίσι”
άλλο...
“πάνω από 90 νεκροί στο Παρίσι”
“Πάνω από 110 ...”

βεντέτα μαφιόζων θρησκόληπτων που δεν έχουν το θεό τους

άλλο μήνυμα
μια φίλη μου γράφει στο φέισμπουκ : πέθανε η Μαίρη η Σερδάρη που ήμασταν μαζί στο Θηλυκό Χταπόδι
“Πώς”
“Στα καλά καθούμενα... πέθανε”

Αντιός Μαίρη
κουράγιο Δημήτρη

αντιός σε τόσες αδικοχαμένες ζωές εκατέρωθεν για μια βλαχοβεντέτα
ευρώδολάριο Versus πετροδολάριο
λιβάνισμένα και τα δυο με βλαχοθρησκοφιλοσοφίες

"πάνω από 120 νεκροί στο Παρίσι..."

Gora Ογιάνε
Gora Αρίτζ

εγώ στο San Sebastián με τα μηνύματα θανάτου στο χέρι
φωτογραφίζω δυο φίλους που παντρεύονται και “γίνονται ένα”
το Παρίσι γίνεται Βηρυτός
γίνονται ένα Παρίσι-Βηρυτός
η Αλάιτζ και γω σε ματωμένο γάμο με θέα την παραλία του Σαν Σεμπαστιάν
η Ογιάνε κι ο Αρίτζ ευτυχισμένοι αγνοούν το τι τους επιφύλαξε η Ιστορία για Δώρο Γάμου
ιδέα δεν έχουν πως έγινε Τέξας το Παρίσι

Gora Ογιάνε
Gora Αρίτζ
στην υγειά σας

γαμπρός και νύφη
φιλιούνται τραγουδούν χορεύουν με όλους
εγώ με το κινητό στο χέρι ενημερώνομαι αλλά δεν ενημερώνω
αφήνω χωρίς “αίματα” το νυφικό της Ογιάνε,
ξέρει η Χώρα των Βάσκων από αίματα,
βλέπω νύφη και γαμπρό ευτυχισμένους,


μικρή προσωπική ευτυχία καταπίνει για μια στιγμή το Παγκόσμιο Γίγνεσθαι.


Ένα βάσκικο τραγούδι γάμου για τη ζωή που συνεχίζεται... 
Και κάποιοι πρέπει να το κάνουν και για όσους δε μπορούν πια γιατί ορισμένοι που προσεύχονταν πολύ, σε θεό ή σε money τους στέρησαν τη συνέχεια... 





Υ.Γ: Αν γνωρίζει κάποιος ας μου πει: πόσες ζωές υπόσχεται το Ισλάμ;;; Για το Χριστιανισμό το 'χω εμπεδωμένο, ΔΥΟ (2)  αυτή που ζούμε και την άλλη την περίφημη. Όμως το Ισλάμ που από τους φανατικούς του -όχι ευτυχώς απ' όλους- πλασάρεται δήθεν και ως δύναμη αντικαπιταλιστική  παρατηρώ πως:


α) τη μία ζωή, την εδώ την έχει εντελώς χεσμένη (πιο κόσμια απαξιωμένη) και το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος (εδώ) είναι να την τελειώσει παίρνοντας μαζί του πολλούς “άπιστους”

και β),
για την Άλλη τη ζωή, αυτή η “αντικαπιταλιστική πρόταση” που λέγεται Ισλάμ, το μόνο που υπόσχεται είναι κατανάλωση υλικών αγαθών: κρασάκι, ριζάκι, γκομενάκια και γενικώς καλοπέραση μιας και στην πρώτη ζητήθηκε θυσία.

Τα άλλα για πότε; Κάτι δηλαδή πέρα από κρασί πιλάφι σεξ ψέματα και βιντεοταινίες, κάτι σε λιγότερο υλικό και άρα αντικαπιταλιστικό για πότε;
Κάτι πέρα απ' το να χορτάσουν έστω και στη 2η Ζωή δεν έχει;;;;
Έχω διαβάσει το κοράνι και δεν είδα κάτι για 3η (ζωή).
Πότε θα πεθάνουν από Έρωτα αντί από θεό;;; Πότε θα φωνάξουν “Ο Άνθρωπος είναι Μεγάλος αντί για το “ο Αλλάχ... κτλ;;;”
Να δούεμ πότε θ' ακούσουν τη φωνή των ποιητών τους αντί για των ιμάμηδών τους.

Να δούμε πότε θα κάνουμε όλοι μας κανέναν άνθρωπο θεό γιατί είναι ο μόνος τρόπος που βλέπω να μπορέσουμε να σταθούμε δίπλα σ' Έναν. Δίπλα- δίπλα σαν ισότιμοι θεοί όχι σα μάρτυρες πίσω-πίσω στα σκοτάδια.


ΣΚΟΝΑΚΙ (αντί για Υ.γ-2): Θα πέσει σίγουρα κι αυτό το θέμα, είναι Σοσάρα, γι' αυτό σπεύδω να προμηθεύσω Σκονάκι.

“Πολλοί τρομοκράτες περνούν με βάρκες μαζί με τους πρόσφυγες γι' αυτό και πρέπει να εμποδιστούν όλοι καθώς δε είναι δυνατόν να ξεχωρίσεις την ήρα απ' το σιτάρι”


1) Σχολιάστε το πόσο ηλίθιους (μετά βεβαιότητος) μας θεωρούν για να επιχειρηματολογούν τόσο φτηνά κι επιφανειακά, για να μη μπαίνουν καν στον κόπο να αρθρώσουν κάτι πιο “πιανούμενο” πιο στέρεο για ασθενείς που δεν κάναμε ακόμα λοβοτομή.

2) Επιχειρηματολογείστε σχετικά με τους λόγους που θα έκαναν έναν μανιακό θρησκόληπτο αποφασισμένο να πεθάνει στο όνομα του Αλλάχ, να πάρει ρίσκο να πνιγεί και να πάει σαν το σκυλί στ' αμπέλι ξεβράζοντας τον η θάλασσα σε κάποια παραλία μπρούμυτα ή ανάσκελα όταν:
α) οι πάμπλουτοι εργοδότες και “πνευματικοί” του μπορούν να του εξασφαλίσουν ό,τι διαβατήριο τραβάει το απωθημένο του και μπίζνες κλας θέση έως με λήαρ τζετ μπορούν να τον μεταφέρουν στον τόπο της “θυσίας”.
β) οι πάμπλουτοι εργοδότες και “πνευματικοί” του θα εξασφαλίσουν μετά τη “θυσία” του και λόγω αυτής όλα τα μέλη της οικογένειας του μιας και έχοντας πάρει μαζί του ένα σωρό “άπιστους” είναι πλέον μάρτυρας στο πλευρό του Αλλάχ.

Αν έχει το α) και το β), γιατί να πάει να σκυλοπνιγεί στο Αιγαίο;

                                                                            El Greco


No comments:

Post a Comment