Γενέθλια σήμερα. Σα σήμερα, 5 Ιουνίου το 1898 γεννήθηκε ο άνθρωπος που τολμώ να πω ότι αγαπήθηκε στην πατρίδα μας περισσότερο απ’ όσο στη δικιά του.
Για μια περίοδο τουλάχιστον.
Για μια περίοδο τουλάχιστον.
38 χρόνια πρόλαβε να ζήσει αλλά ήταν αρκετά όσα άφησε πίσω του για ν’ αγαπιέται ακόμα. Παρόλη την προσπάθεια του Καθεστώτος του Στρατηγού Φράνκο να αποδώσει το θάνατό του στο «πάθος του», (για χρόνια λέγονταν και γράφονταν πως τον δολοφόνησε κάποιος αγοραίος εραστής αλά Ταχτσή) η Αλήθεια τελικά μαθεύτηκε. Οι άνθρωποι του Φράνκο που είχαν τη δυνατότητα να γράφουν την Ιστορία αυτό είπαν. Όπως τώρα, η κυρία Ρεπούση. Αφού κάποιοι της δίνουν τη δυνατότητα να γράψει σχολικά βιβλία, « συνωστίστηκαν» γράφει για τα γεγονότα στη Σμύρνη, κι αυτό ίσως θα πιστέψουν οι επόμενες γενιές.
Στην περίπτωση του Λόρκα, η Αλήθεια αποκαταστάθηκε. Ο Ian Gibson (1973, ελληνική Έκδοση «ΔΙΔΥΜΟΙ» 1974, «Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ») αφιέρωσε πολλά χρόνια της ζωής του και φώτισε με απόλυτα αδιαμφισβήτητο τρόπο το τι έγινε με τον Λόρκα. Δολοφονήθηκε στο χωριό Βιθνάρ και πετάχτηκε σε τάφο ομαδικό.
Στην περίπτωση του « Συνωστισμού » είναι πιοανησυχητικά τα πράματα. Όχι μόνο δεν έχουμε αποκατάσταση αλλά αντιθέτως! Στις Εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012, έλληνες πολίτες επιβράβευσαν την κυρία Ρεπούση-Συνωστισμού (δεν γνωρίζω αν ο κύριος Συνωστισμός ή ο κύριος Soros είναι ο σύζυγός της) εκλέγοντάς τη Βουλευτή με τη ΔΗΜΑΡ.
Αν κάποιος απ’ όσους διαβάσουν αυτές τις γραμμές, γνωρίζει έλληνα πολίτη που υπερασπίζεται και ψηφίζει την συγκεκριμένη κυρία ας του χαρίσει το έξοχο βιβλίο-ΕΡΕΥΝΑ ενός άγγλου, (που δε μπορείς να πεις ότι λατρεύουν τους έλληνες) ΑΓΓΛΟΥ, του Γκάιλς Μίλτον (Giles Milton) : «ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ: ΣΜΥΡΝΗ 1922» από τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.
Αναρωτιέται κανείς (μεταξύ άλλων πολλών): είναι προκατειλημμένος ο άγγλος (Ο ΑΓΓΛΟΣ;) υπέρ των ελλήνων της Μικράς Ασίας και η κ. Ρεπούση-Συνωστισμού είναι η αντικειμενική;
Είναι κατεπείγουσα πλέον ανάγκη να γνωρίσουμε από κοντά αυτό το είδος που λέγεται «ψηφοφόρος της Ρεπούση». Όχι επειδή είναι είδος προς εξαφάνιση και θα ’ναι κρίμα να μην έχουμε γνωρίσει όλοι από κοντά από έναν! Το αντίθετο φοβάμαι! Πολλαπλασιάζονται! Αλλά το πιο ανησυχητικό ακόμα κι απ’ αυτό, είναι ότι πολλαπλασιάζεται η αδιαφορία μας.
Και σ’ αυτή την περίπτωση πια θα έχει δίκιο όποιος Χοντρός ή Λιγνός μάς πετάξει στα μούτρα μια μέρα «ΜΑΖΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΜΕ»
Ένα νανούρισμα: http://www.youtube.com/watch?v=sXC8LfnXMTs
Μια (πιθανή) αφύπνιση: http://www.youtube.com/watch?v=zTMSn2eGrZQ
Γιάννης Λυμτσιούλης
Μαδρίτη 5 Ιουνίου 2012
No comments:
Post a Comment