1 Jun 2012

PENA PENITA PENA

Καλό μήνα!


       Αλλά δεν είναι καλά τα νέα από την Ισπανία. Οι "Αγορές" δεν ξέρω τι έπαθαν πάλι πάντως "δεν ξύπνησαν καλά". Δεν είναι όμως αυτό το πρόβλημα, συνηθισμένες είναι αυτές με κάτι τέτοια "κακά ξυπνήματα"

      Το πρόβλημα που εγώ -ας πούμε διαισθάνομαι, (περπάτησα σήμερα στη Μαδρίτη
κι αυτό ένιωσα )- είναι ότι ενώ οι Αγορές έστω και «κακοδιάθετες» ξύπνησαν, οι ισπανοί "ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ". Όχι όλοι, πάντως αυτοί που θα 'πρεπε κι αυτοί που μπορούν (οι πολλοί) να κάνουν τους αποφασίζοντες, τουλάχιστον να το σκεφτούν,ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ. Έχω την αίσθηση ότι τους συμβαίνει ότι ακριβώς συνέβαινε σχεδόν σε όλους τους ευρωπαίους στα χρόνια λίγο πριν την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Και τότε, το βλεπαν να 'ρχεται το πράμα αλλά λέγαν "μπα, αποκλείεται". Αυτό το "μπα αποκλείεται" το είπε έξοχα και σίγουρα πιο ποιητικά (τι ειρωνεία) ένας γερμανός: ο Μπρεχτ:

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,
δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα,
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους,
ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου».
Μπρεχτ

Οι ισπανοί είναι στη φάση των ελλήνων του 2010. ΠΟΙΟΣ ή καλύτερα ΠΟΣΟΙ το 2010 πιστεύαμε ότι τα πράματα μπορεί να φτάσουν εδώ. Με όλα όσα σημαίνει το "ΕΔΩ".

 ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ;

Αυτός ο μήνας που σήμερα αρχίζει, ΓΙΑ ΜΑΣ είναι μήνας εκλογών.

Για κάποιους (για μια ακόμα φορά) οι πιο κρίσιμες.

Μπορεί και να 'ναι.

      Μπορεί όμως οι πιο κρίσιμες να είναι αυτές του Σεπτεμβρίου, του Οκτωβρίου, του Νοεμβρίου... Μπορεί και να μην ξαναγίνουν Εκλογές για κάποια επόμενα χρόνια.
Ποιος ξέρει; Νομίζω ούτε οι ίδιοι οι ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ όσων ζούμε.

      Προσωπικά το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι όλα πια τρέχουν όχι μόνο πιο γρήγορα απ' τη φαντασία μου αλλά και πιο γρήγορα ακόμα κι απ' τη φαντασία όσων, -κάποιων πάνω-κάτω 100-  που τα σχεδίασαν. Τρέχουν πάρα πολύ. Ίσως επειδή ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ.

     Του ξέφυγε (για μια ακόμα φορά) από τα χέρια (δεν είναι λίγα τα παραδείγματα, μόνο ποιοι ανάθρεψαν τους Ταλιμπάν να σκεφτούμε) πάλι. Πάλι τους ξέφυγε. Μιλώ για το Ιντερνέτ:

Αποκαλύπτονται.

     Δεν το περίμεναν. Έχω την αίσθηση πως πίστευαν ότι το Διαδίκτυο θα είναι η προηγμένη εκδοχή της Τηλεόρασης, το απόλυτο μέσο Χειραγώγησης-Αποβλάκωσης κι αυτό αποδείχτηκε «ΠΑΤΡΟΚΤΟΝΟΣ»

     Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως ο στόχος της περίφημης Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν είναι τα λεφτά. Αυτό είναι απλώς το μέσο. Ο στόχος είναι ο ΕΛΕΓΧΟΣ. Των πάντων. Των πάντων ο Έλεγχος! Ό,τι θεωρούνταν μέχρι και πριν λίγο καιρό γραφικότητα, (ειδικά από μια κάστα ονομαζόμενη Εκσυγχρονιστές) σήμερα είναι Ομολογημένο Σχέδιο.

     Από το Μάρτιο του 2013, στις ΗΠΑ, όσοι θέλουν να είναι νόμιμα ασφαλισμένοι, θα πρέπει να "φέρουν" ενσωματωμένο, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟ, ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ, ένα Μικροτσίπ. Ας πούμε απλά πράγματα, έναν Κωδικό.

Επίσης στις ΗΠΑ, έχει ήδη ψηφιστεί από τη Γερουσία ο Νόμος:

 CODEX ALIMENTARIOUS. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΚΩΔΙΑΚΑΣ.


Αν ελέγξουν το ΑΝ το ΤΙ και το ΠΟΤΕ θα φάμε, τι άλλο χρειάζεται για τον έλεγχο ενός πλανήτη. Την ΠΕΙΝΑ του, φτάνει.

     Επειδή αυτό το "πάρτυ" του Ίντερνετ,  της σχετικής τουλάχιστον ελευθερίας, της δράσης, της αντίδρασης, βασικά της ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, απ' ό,τι φαίνεται τελειώνει, ΜΑΛΛΟΝ θα πρέπει να επιστρέψουμε στους παλιούς τους κλασικούς τρόπους: στα σπίτια στα καφέ και στους δρόμους (όσο επιτρέπεται).

     Σήμερα, μια πολύ αγαπημένη φίλη η Fabiola από τη Βαλένθια, καθώς της μίλησα για το EL GRECO, για την πρόθεση μου να κάνω όχι ένα Πρακτορείο αλλά σίγουρα μια Εστία Ειδήσεων περί Ισπανίας για όσους μιλούν ελληνικά, (τη "2η" γλώσσα της κυρίας Διαμαντοπούλου και άλλων πολλών ομοίων της), μου έστειλε το παρακάτω βίντεο:


     Δεν είμαι αισιόδοξος. Η λέξη ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ μου φαίνεται σαν πρώτη ξαδέλφη της ΑΝΟΗΣΙΑΣ και ετεροθαλής αδελφή της κ. Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ. (για την ώρα) . Η λέξη ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ μου θυμίζει τον πρώην πρωθυπουργό Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, και άλλους όμοιους του σε πολλά κόμματα και σε πολλά τηλεοπτικά κανάλια. (κάποτε μόνο στην πρωινή ζώνη τώρα ανά πάσα στιγμή.) Προτιμώ τη λέξη ΕΛΠΙΔΑ που με υποχρεώνει να γίνω συγκεκριμένος και να της δώσω περιεχόμενο. Αυτό το βίντεο έχει την Ελπίδα του «ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ». Είναι από μια διαδήλωση του 2011 στη Σεβίλλη όπου οι διαδηλωτές ΔΕΝ επαναλαμβάνουν ανέμπνευστα αυτό που μια ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ ορίζει. Ένας διαδηλωτής, παίρνει το μικρόφωνο, αρχίζει να τραγουδάει ένα, από τα πιο ίσως αγαπημένα και γνωστά ισπανικά τραγούδια, και σαν "κρητικάτσι" που δε νοιώθει πως για να θεωρείται "προοδευτικός αλλά απαραιτήτως και ρεαλιστής-λογικός"  πρέπει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να αυτοσχεδιάζει με μια μαντινάδα-θρήνο για τη Δημοκρατία, πάνω στη μελωδία του τραγουδιού που όλοι κάποτε τραγούδησαν στη στιγμή που ένας έρωτας αποδείχτηκε Απάτη. Και το πλήθος ακολουθεί τον απρόβλεπτο αυτοσχεδιασμό λες και χιλιάδες άνθρωποι είχαν κάνει πρόβα. Λες και γίνεται να συντονιστεί το Υποσυνείδητο ενός πλήθους. Και στο τέλος του Απρόβλεπτου, επιβραβεύουν τον "Δημιουργό" κραυγάζοντας όλοι εν χορώ: ¨!Tú sí que vales! Tú sí que vales! Εσύ, ναί! Αξίζεις! Εσύ, ναί! Αξίζεις!

     Στα πολύ δύσκολα χρόνια που έρχονται, νομίζω η Ελπίδα θα αρχίσει να απαιτεί το χώρο της για να χειραφετηθεί και να αναλάβει τις ευθύνες της αν πιάσουμε τους εαυτούς μας επ' αυτοφώρω να νοιώθουν την Ανάγκη από κοινού να Αυτοσχεδιάσουν.

Επείγουσα Ανάγκη να συντονιστούν τα Υποσυνείδητά μας.


Καλό μήνα σε όλους!

Μαδρίτη, 1-6-2012


                                              Γιάννης Λυμτσιούλης.

No comments:

Post a Comment