Ενός Ονείρου που έγινε περιπέτεια και μετά
Εφιάλτης.
Κατέληξε στον Εμφύλιο Πόλεμο και στου Φράνκο τη 40χρονη Δικτατορία.
14 Απριλίου του 1931 ο Βασιλιάς Αλφόνσος 13ος κηρύσσεται ΕΚΠΤΩΤΟΣ.
Καιρός ήταν!
Όνειρο παλιό ένα πολίτευμα που δε θα κάνει Κουμάντο Ελέω Θεού μια Οικογένεια.
Ήδη από τον Αύγουστο του 1930 είχε ειπωθεί ανοιχτά ποιο ήταν το όνειρο, ο στόχος: η Αβασίλευτη Δημοκρατία.
Στην ιστορική συνάντηση των ηγετών της ισπανικής Αριστεράς πάνω στη Χώρα των Βάσκων, στο Donosti, στο περίφημο,
PACTO DE SAN SEBASTIÁN (Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝ)
εκεί αρθρώθηκε καθαρά πια ο στόχος: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗ!
ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Καθαρές κουβέντες. Όχι και λίγο από δω και λίγο από κει.
Και με τη Λαγκάρντ και με τον Τσέ.
Καθαρές κουβέντες και στόχοι και δεν κάναν πίσω εκείνοι τότε οι ισπανοί...
Κι όποιος δεν κάνει πίσω φαίνεται.
Ειδικά η Ιστορία όλα τα βλέπει!
Ποιος δεν έχει ακούσει για τον Ισπανικό Εμφύλιο...
Μπήκα κάποια στιγμή στο φέισμπουκ σήμερα και βλέπω ετούτη τη σημαία στο μπαλκόνι της Mayte, φανατικής Ρεπουμπλικάνας, φίλης αγαπημένης εδώ και 25 χρόνια.
Μη το υποτιμούμε -σκέφτηκα - κάτι είναι που μπορεί ακόμα κάποιος να βγάζει στο μπαλκόνι του τη Σημαία της Διαφωνίας του.
Κι ύστερα με πήρε από κάτω πάλι κι είπα... θα πανηγυρίζουμε και για τ' αυτονόητα; Αυτό μας έλειπε, ακόμα να κρύβουμε και να κρυβόμαστε;;
Σκάσε κι άσε αυτά τα “ακόμα” - λέει άλλη φωνή μέσα μου - δε βλέπεις ότι προς τα πίσω πάει το πράμα;
Πίσω ολοταχώς!
Για να κάνουμε ίσως κανένα βηματάκι μπροστά τα επόμενα χρόνια και να πανηγυρίζουμε πάλι επειδή το 2086 φτάσαμε σε επίπεδα Ελευθερίας του 1986.
Ξανακοιτάζω τη σημαία της Mayte, στο μπαλκόνι που έχω φάει και κυρίως έχω πιει και σκέφτομαι:
τόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν κάποτε κι όλα αυτά γιατί;;; Για να γυρίσει τελικά ο Βασιλιάς μετά από 40 χρόνια Δικτατορίας, να γυρίσει ΜΙΑ Οικογένεια Ελέω Θεού;
Και πώς να πεις, πάλι καλά εμείς, στην Ελλάδα, έχουμε 3 Οικογένειες, όχι μία ξερή!
Χειρότερα μου φαίνεται εμείς γιατί ούτε με το Θεό δε μπορούμε να τα βάλουμε,
η περίπτωσή μας είναι Ελέω Λαού!
Έλεος δηλαδή!
Αυτό βέβαια αν θέλουμε ν' αναλάβουμε τις ευθύνες μας!
Αλλιώς μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε τους χαριτωμένους και να κατηγορούμε για όλα τους ξένους.
Με αφορμή τη σημερινή Επέτειο έκατσα κι έγραψα έναν καινούριο “Μονόλογο Λεωφορείου”, για κείνη την περίοδο, με Στόχο το Δίκαιο και την Ελευθερία χωρίς να πουλιέται ως χάρη, λες κι είναι ιδιοκτησία κάποιου και μας τη χαρίζει...
“Μονόλογο Λεωφορείου”, για να τον μοιραστώ με τα παιδιά που θα 'ρθουν και φέτος στο Ταξίδι, στο Βορρά, ειδικά στην Χώρα των Βάσκων...
Και τί δεν έχουμε να πούμε για όλη αυτή την περίοδο, τη σημαντική για τον κόσμο ολόκληρο.
Τότε, Εδώ στην Ισπανία παίχτηκε το Μέλλον του Κόσμου.
Το Παρόν μας δηλαδή.
Έψαχνα μια μέρα συμβολική για να κάνω κάτι σημαντικό για μένα, να βάλω τα θεμέλια ίσως κάποιου Μέλλοντος.
Κι επέλεξα τη σημερινή.
Και το 'κανα.
Σύντομα θα το μοιραστώ και μαζί σας και θα σας ζητήσω να είστε δίπλα μου.
El Greco
No comments:
Post a Comment