ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Τη βραδιά τη βάφτισα: «Αλίκη στη Χώρα της Grecoland»

«…Η Melodrakma Universal σας προσκαλεί στις 12 Απριλίου, Μεγάλη Τετάρτη στις 20:00 στο Θέατρο Βασιλάκου. (…)» )

Με μεγάλη χαρά σας καλώ σε μια βραδιά πολύ σημαντική για μένα. Την επίσημη πρεμιέρα τής Melodrakma!

Και καθώς φέτος η Πορτογαλία έχει την τιμητική της,  είπα να εστιάσουμε και μουσικά σ’ αυτή, με fados κι όχι μόνο, τραγουδισμένα από την πολύ αγαπημένη κ. Αλίκη Καγιαλόγλου που μου έκανε την τιμή να δεχθεί με χαρά την πρόσκληση και να έρθει να τραγουδήσει για τους φίλους της Melodrakma και τους «κατοίκους» τής Grecoland.

Επίσης με χαρά δέχτηκε η Πανεπιστημιακός κ. Μαρία Παπαδήμα να έρθει τη βραδιά αυτή και να μας ανοίξει την πόρτα της Πορτογαλίας με το κλειδί που λέγεται «Fernando Pessoa». Λίγοι έχουν εντρυφήσει στην ποίησή του όσο η κ. Παπαδήμα και θα μας μιλήσει γι' αυτόν και για τους δρόμους της αγαπημένης του πόλης, της Λισσαβώνας.

Ήθελα και μουσική, ζωντανή μουσική και θα την έχουμε. (Χωρίς μουσική κι η σχέση η δική μας αλλιώς θα ήταν.)

Εκτός από την κ. Καγιαλόγλου, την Αλίκη στη Χώρα της Grecoland και τους μουσικούς που θα τη συνοδεύουν, άλλοι δυο έξοχοι μουσικοί θα μας κάνουν παρέα σ’ όλη τη βραδιά. (Θέλω και στο φουαγιέ να «παίζουν τα όργανα» και στη σκηνή μετά.)

Ο Γιώργος Μαλεφάκης θα παίξει στο τσέλο και ο Στράτος Τσάκος στην κιθάρα κάποια αγαπημένα που τους ζήτησα.

Κοντεύει ένας χρόνος από τότε που αποφάσισα να φτιάξω τη Melodrakma. 18 Ιουλίου, στα γενέθλια της Άλμπας ήταν όλα έτοιμα και την ανακοίνωσα, ως δώρο στη Γενική Κληρονόμο των Ονείρων μου.

Ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το site σιγά-σιγά, συνεχίζουμε να το φτιάχνουμε, δεν τελειώνει ποτέ ένα site, προγραμματίστηκαν και τα πρώτα ταξίδια…

Στη Βόρειο Ισπανία, στη Σικελία, το καινούριο Ταξίδι στην Πορτογαλία και τη Δ. Ισπανία, με τίτλο «Πορτογάλοι Θαλασσοπόροι – Ισπανοί Κατακτητές», μια ιστορική προσέγγιση των δυο χωρών της Ιβηρικής που ενώ κάποτε ήταν Αυτοκρατορικές δυνάμεις, σήμερα αποτελούν το 50% του περίφημου PIGS (Portugal-Italy-Greece-Spain… τα μισά «γουρούνια» της Ευρώπης).

Και πρώτο-πρώτο ταξίδι «παραγωγής» της Melodrakma Universal για το 2017 ορίστηκε το 6ήμερο στην Καταλονία… κι «εξαντλήθηκε» , πουλήθηκε, sold out κι έτσι είπα να κάνω μια βραδιά για όλους, το όποιο κέρδος αυτού τού  πρώτου «sold out» να επιστραφεί, σαν ενέργεια να πέσει πάνω μας, σα σκόνη κοσμική, του Σύμπαντος, αυτό που στα π. C χρόνια, (προ Κοέλιο) αφήναμε στην ησυχία του το Σύμπαν και λέγαμε απλά: ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ.  «Έλα να πιούμε ένα κρασί για το καλό».

Εσείς, πολλοί από σας, οι κάτοικοι της «Grecoland», οι φίλοι πια, ήσασταν πάντα εκεί όποτε και όπου σας πρότεινα. Όπως και όσο μπορούσε ο καθένας. Σκέφτηκα, αυτοί οι άνθρωποι, όποτε τους ζήτησα να πληρώσουν οποιοδήποτε ποτό ή φαγητό, ταξίδι ή όνειρο ήταν εκεί! Θέλω και γω να τους προσφέρω κάτι ως αντίδωρο. Για το Καλό, για την Άνοιξη, για το Πάσχα,  για την Ανάσταση και για τη Σχέση που χτίζουμε όλα αυτά τα χρόνια. Ένα κρασί και μια βραδιά ελπίζω ωραία. Απ’ την Αλίκη (την κ. Καγιαλόγλου) ζήτησα κυρίως fados αλλά «παιδί» του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη δύσκολα δε θα τραγουδήσει και κάτι των «γονιών της»

Ραντεβού 12 Απριλίου λοιπόν, Μεγάλη Τετάρτη, «του Δείπνου σου του Μυστικού»,  στις 20:00 το βράδυ στο Θέατρο Βασιλάκου Προφήτου Δανιήλ 3,  Αθήνα 104 35. 

Το θέατρο Βασιλάκου έχει ένα υπέροχο φουαγιέ ώστε να μπορέσουμε να πιούμε κι ένα και δύο κρασιά… Αυτή η πρωτοβουλία της Melodrakma έχει την υποστήριξη της Πορτογαλικής Πρεσβείας του Κτήματος Μουσών και του Harvest Coffee & Wine.

Η χωρητικότητα του θεάτρου είναι συγκεκριμένη (320)  γι’ αυτό θα χρειαστεί να κάνετε κράτηση στην κ. Roza Threehearts-Νικολαΐδου. (καινούριο τεφαρίκι η Ρόζα…)

mail: roza@melodrakma.com

και τηλ: 6945-707-578

Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε σας υποσχέθηκα πως αν παν καλά τα πράματα, ο πλούτος που θα παράγεται θα προσπαθώ ν’ αναπαράγεται, να γίνεται Τέχνη και Στιγμές. Αξιώνομαι να το κάνω πράξη.

Σας ευχαριστώ πολύ

                                                                        El Greco

Υ.Γ: Εκεί, τη βραδιά εκείνη, του Νιπτήρος,  μεταξύ άλλων και λίγο πριν καλέσω στη σκηνή την κ. Καγιαλόγλου, θα παρουσιάσω το Νέο Ταξίδι, το Τελευταίο Έτος της Ιβηρικής, σε πρώτη παγκόσμια θα δούμε το μέρα με τη μέρα πρόγραμμα, το περίφημο «Day by Day» του ταξιδιού με τίτλο : « Πορτογάλοι Navegadores - Ισπανοί Conquistadores»… Θαλασσοπόροι και Κατακτητές της Ιστορίας! (και τις επόμενες μέρες θα δημοσιευθεί και στο site και στο blog)

ΓΙΑ ΔΥΟ ΦΙΛΟΥΣ...

Δυο φίλοι και συνταξιδιώτες σ' ένα σωρό πράματα, είναι υποψήφιοι για δυο διαφορετικά βραβεία Public μέσω διαδικτυακής ψηφοφορίας.

("El baño del Caballo" του αγαπημένου Joaquín Sorolla που θα γνωρίσουμε στο φετινό ταξίδι "Πορτογάλοι Θαλασσοπόροι - Ισπανοί Κατακτητές"  

Για το Βραβείο στην Κατηγορία της Ποίησης ο Γιώργος Χαριτωνίδης με τη συλλογή του.

«Θελο Πλίμμα» (δεν το ξερε, σήμερα του το πα εγώ.)

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ

και για το Βραβείο στην κατηγορία "Μεταφρασμένο Μυθιστόρημα" η Χριστίνα Σωτηροπούλου
για το «Το Αηδόνι» της Kristin Hannah

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ

Εύχομαι να βρείτε όλοι μια στιγμή, δε χρειάζεται παραπάνω, και να ψηφίσετε. Κυρίως εύχομαι να βρείτε και το χρόνο να τα δαβάσετε. Γενικά εύχομαι να έχουμε χρόνο και για διάβασμα γιατί κάτι δεν πάει καλά και πολλοί προλαβαίνουμε να διαβάσουμε μόνον τίτλους ειδήσεων... 

Για να μπει κάθε λέξη στη θέση της μέχρι να φτάσει σε μας, ένας Θεός ξέρει τί τραβάει και ποιητής και μεταφράστρια. Μεγάλο κεφάλαιο και η Μετάφραση, είναι ικανή να πιει το αίμα της ποιήσεως και να την αφήσει πεζή να πάει στο πουθενά. 

Ελπίζω  να βρείτε μια στιγμή να υποστηρίξουμε δυο πολύ αγαπημένους φίλους. Για κάποιο λόγο στο κάτω-κάτω "συγκατοικούμε" σ' αυτό το χωριό, στη Grecoland. Αν δεν απλώσουμε ένα χέρι στο "γείτονα" όταν το χρειάζεται, ας πάμε τότε να ζήσουμε σε "μεγαλούπολη" που η αδιαφορία φαίνεται φυσιολογική.

Καλή Επιτυχία Χριστίνα και Γιώργο. Και είμαι βέβαιος ότι τα βραβεία, μικρά και μεγάλα, γενικά τα βραβεία είναι για σας απλώς ένα τρυφερό άγγιγμα στον ώμο που λέει "συνέχισε". Τίποτα παραπάνω. Όμως, χρειάζεται κι αυτό γιατί είναι πολλές οι ώρες της μοναξιάς. Σε ποιον περισσεύει ένα τρυφερό άγγιγμα στον ώμο;

                                                     El Greco

ΕΔΩ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΕΔΩ ΒΕΡΟΛΙΝΟ...ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: COMING SOON!

Μετά από 3 νύχτες και 4 ολόκληρες μέρες στο Βερολίνο ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ λέω ότι είναι ένας προορισμός που εγώ ως ξεναγός θέλω να κάνω! Θέλω να τον μοιραστώ, τουλάχιστον με όσους όλα αυτά τα χρόνια ακολουθούν και στηρίζουν κάθε μου ταξιδιωτική πρόταση. Μένει μόνο να ορίσουμε το πότε. Τίποτα άλλο δε μένει. Όλα τα υπόλοιπα είναι ξεκάθαρα στο μυαλό μου.

Θα είναι ένα 5ήμερο σαν Κατατακτήριες Εξετάσεις
στα Υπόγεια της Ιστορίας,
στους πιο σκοτεινούς θαλάμους της, χωρίς αέρια αλλά και χωρίς καθαρό αέρα,
στου 20ο αιώνα την πιο Ψυχρή του Πολέμου Περιοχή.

                  (Με τις δύο συνεργάτιδες-κατασκόπους.)

Τέσσερις μέρες περπατήσαμε ασταμάτητα και μπόρεσα να χαράξω κάποιες διαδρομές θεματικές μέσα στην πόλη του Βερολίνου. Για διαφορετικές ξεναγήσεις. Δε θέλω να πάμε, να κάνουμε μια πανοραμική, ένα γύρω-γύρω όλοι, να κι ο Φριδερίκος ο 1ος να κι ο 2ος κι adiós, ελεύθερος χρόνος τώρα μέχρι τη μέρα που θα φύγετε.

Τέσσερις μέρες χάραξα βήμα-βήμα αυτό που θέλω.

Και το Βερολίνο με το απίθανο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.

Και το Βερολίνο των Ναζί.

Και το Βερολίνο του Ψυχρού Πολέμου και του Περίφημου Τείχους.

Και το «Ανατολικό Βερολίνο» που καθόλου τυχαία δεν είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ακόμα και για μιας μέρας τουρίστα.

Και ιστορίες ανείπωτες άρχισα να βάζω στην άκρη του μυαλού μου.

Και τί αμοιβές ακριβώς έπαιρναν όσοι συνεργάζονταν με τη ΣΤΑΖΙ για να γίνουν "ματάκηδες" της Ζωής των Άλλων.

Και τί αμοιβές ακριβώς πέτυχαν ορισμένοι «εξέχοντες» ναζί, επιστήμονες όταν την επομένη ακριβώς του βομβαρδισμού τους προσέλαβε η ΝΑΣΑ.

Σκοπεύω να βγούμε και πιο έξω απ’ το Βερολίνο, να πάμε μέχρι την «Καγκελαρία» των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης, στο Σάξενχάουζεν απ’ όπου διοικούνταν όλα τα υπόλοιπα.

Αλλά να πάμε και στο Πότσνταμ, να συμφωνήσουμε, να υπογράψουμε ό,τι τραβάει η ψυχή μας, έτσι κι αλλιώς τα Σύμφωνα τελικά γίνονται "στάχτη", στα μάτια μας.

Να πάμε και στη Δρέσδη μην και καταλάβουμε γιατί ισοπεδώθηκε μια πόλη ολόκληρη χωρίς να κρίνεται πλέον τίποτα σε σχέση με τον πόλεμο.

Και στη Λειψία θα πάμε, με το σπουδαίο της Πανεπιστήμιο, να δούμε πού ακριβώς  παρακολουθούσε μαθήματα ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός όταν υπόσχονταν πως θα ‘ρθει, όταν ετοίμαζε την Επανάσταση του 1821 χωρίς να υπολογίζει στη καθόλου πεφωτισμένη σκοτεινή πλευρά ημών των Ελλήνων.

(Εδώ μια κλασική στιγμή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ξανθά παιδιά του βορρά, αξιωματικοί των ΕΣ-ΕΣ βοηθούν όπως μπορούν τους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ξανθοί και μονιασμένοι όλοι. Όχι για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Διαψεύδω κατηγορηματικά ότι αυτό είναι προπαγάνδα. Είναι γνωστό σε όλους το πόσο πλάτη έβαζαν οι αξιωματικοί των Ναζί κάθε φορά που έβλεπαν κρατούμενο να ζορίζεται.) 

Και θα επιστρέψουμε στο Βερολίνο για μια βραδιά τελευταία, χαλαρή πια, θα κάνουμε και μια μέρα «κλασικό τουρισμό»

                                    (Διαφήμιση μάρκας καφέ στο μετρό του Βερολίνου. Αυτό θα είναι το πιο πανκ ταξίδι μας)

Θα πάμε και στο Κελάρι του Μπρεχτ που γίνεται όπως και το Τσεκ Πόιντ Τραρλύ τουριστική ατραξιόν κι αυτό.

Και κότσι θα φάμε.

Και σε Καμπαρέ θα πάμε, ναι, θα κάνουμε και Τουρισμό αλλά πρώτα Ιστορία!

(Οι Δυο Γυναίκες, οι Δυο Κατάσκοποι στο Café Cinema. Από αριστερά η "Dolores" και η  μικρή αλλά καθόλου ακίνδυνη "Josefina". Κάνουν ότι γελούν από αμηχανία γιατί μόλις μπήκε ο ...)

Τόνοι από μελάνι για να γραφτούν χιλιάδες βιβλία, χιλιόμετρα ατέλειωτα φιλμ ταινιών κι όμως, ένα σωρό ιστορίες δεν ειπώθηκαν ακόμα.

(Εδώ σ μπροστά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου, στα 30 κρίσιμα δευτερόλεπτα που δεν έβρεξε σε όλο 4ήμερο κι έτσι μπορέσαμε να βγάλουμε την κλασική φωτό.)


Υ.Γ-1: Το επιχείρημα «δε θα πάμε ν’ αφήσουμε λεφτά στους Γερμανούς» δε λέει τίποτα απολύτως. (Έτσι κι αλλιώς ό,τι θέλουν το παίρνουν κι από μόνοι τους)

Υ.Γ-2: Πριν απ’ το Βερολίνο έρχεται η Πορτογαλία-Εξτρεμαδούρα!!! Που φαίνεται ότι το ένα κουμπώνει έξοχα στο άλλο και το ταξίδι παίρνει τη μορφή που ονειρεύτηκα για «Τελευταίο Έτος» στην Ιβηρική. Τη Μεγάλη Εβδομάδα θα δημοσιευθεί το Αναλυτικό Πρόγραμμα.

Υ.Γ-3: Ευχαριστώ από καρδιάς για την ανταπόκριση στο Σουρεαλιστικό Κάλεσμα. Το Ταξίδι «Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ» στην Καταλονία 18 με 23 Απριλίου έχει κλείσει και δεν υπάρχει πλέον ούτε μία θέση.

                                           El Greco

ART: Η MELODRAKMA ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Πολύ μεγάλη χαρά μου έδωσε μια πρόσκληση  που ήρθε απ’ το Βερολίνο.
Πρόκειται για ένα Συνέδριο-Διάσκεψη που οργανώνει το Πανεπιστήμιο OSNABRüCK του Βερολίνου και το Institut für Migrationsforschung und Interkulturelle Studien (IMIS)

Θέμα, η μετανάστευση, το «παράνομο» πέρασμα «συνόρων», η Ευρώπη και η Ιστορία τής Μετανάστευσης.

Τίτλος του Συνεδρίου: «The Impossible Order».

Φαίνεται μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση καθώς στο βάθος, για φόντο και για σκηνικό αυτής της πραγματικότητας που πολλές χώρες βιώνουν, μπαίνει ένα σπουδαίο πια Σύμβολο: το Τείχος του Βερολίνου.

Κι εκεί ακριβώς είναι το σημείο που μας τιμά. Κι εμένα προσωπικά αλλά και τη Melodrakma, στην οποία έχω παραχωρήσει όλα τα δικαιώματα διαχείρισης των έργων που έχω γράψει.

Απόσπασμα (ένας μονόλογος) από το έργο μου Guernica θα παιχτεί στο Checkpoint Charlie, στο πιο διάσημο πια σημείο για την περίοδο 1949 – 1990.

Εκεί ακριβώς που τον Οκτώβριο του 1961 στάθηκαν κι έστρεψαν τα κανόνια τους τα μεν προς τα δε, σοβιετικά και αμερικανικά τανκς ενώ ο πλανήτης ζούσε υπό τον τρόμο ενός «κουμπιού», μιας πυρηνικής καταστροφής.

Καμιά φορά η Ιστορία γίνεται τουριστική ατραξιόν. Απ’ τις Πυραμίδες των Αιγυπτίων και τον Παρθενώνα των Ελλήνων, μέχρι το Άουσβιτς και το Checkpoint Charlie της Σύγχρονης Ιστορίας.

Κι αν το σκεφτεί κανείς με ψυχραιμία μέχρι «πάλι καλά» λες, χίλιες φορές παρελθόν και τουριστική ατραξιόν ένα «Τείχος» παρά «Project», Όνειρο και  Στόχος του Μέλλοντος.

Μεγάλη τσούλα η Ιστορία. Τα ‘φερε έτσι, που όσοι φώναζαν για τα Τείχη, να γκρεμιστούν, να καταποντιστούν γιατί δεν συνάδουν με την Ελευθερία, όσοι αποκαλούσαν το Τείχος του Βερολίνου Τείχος της Ντροπής, τώρα χτίζουν Νέα Τείχη, και διαφημίζουν την πραμάτεια τους, πουλώντας «προστασία»!

11-13 Μαΐου του 2017 θα παιχτεί εκεί, στο Checkpoint Charlie απόσπασμα ενός έργο μου που μιλάει για το χαμό μεταναστών στη θάλασσα, στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο, από τον 3ο στον 1ο Κόσμο.
Και μ’ όλες την Ειρωνεία και τα παράδοξα της Ιστορίας, είναι Μεγάλη Τιμή για μένα που θα παιχτεί εκεί,  μπροστά σ’ ένα σύμβολο: στο Checkpoint Charlie του Τείχους του Βερολίνου.

(Απ' την παραγωγή της Guernica στις ΗΠΑ, Notre Dame, σε σκηνοθεσία του Anton Juan)

Μεγάλη τιμή να ενώσω την ελάχιστη φωνή μου με κείνη του Μπέρτολ Μπρεχτ όταν με κάθε τρόπο φώναζε και προειδοποιούσε ότι καλά δεν πάμε!


Ευχαριστώ τον Dr. phil. Frank Wolff που δέχτηκε την πρόταση να μη μείνει η Διάσκεψη μόνον στο θεωρητικό και Ακαδημαϊκό επίπεδο αλλά να υπάρξει μια ξενάγηση, εκεί όπου παίχτηκαν κάποια σημαντικά της επεισόδια της Σύγχρονης Ιστορίας και εν συνεχεία να βάλει και το Θέατρο ένα λιθαράκι στο γκρέμισμα (αν δυνατόν εστί) της σύγχρονης υποκρισίας.

Προσωπικά θεωρώ ότι το θέατρο έχει ευθύνη και υποχρέωση να δώσει φωνή στους μετανάστες, στους «Άθλιους» και ταλαίπωρους κάθε Εποχής. Κάποιος πρέπει να μιλήσει και γι’ αυτούς που πνίγηκαν και δε μπορούν να πουν πια ούτε τί πραγματικά έγινε και βούλιαξαν, ούτε τί τους έκανε να ρισκάρουν τη ζωή των παιδιών τους πάνω σε σαπιοκάραβα.

(Απ' την παραγωγή της Guernica στο Λονδίνο, σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Ρεβή)

Είναι αδύνατον πια για τους νεκρούς να διηγηθούν την Ιστορία τους.
Γι’ αυτό, για μένα προσωπικά, ετούτο εδώ το έργο, η Guernica μου, είναι το «μαύρο κουτί», αυτό που θα προσπαθήσει να πει την αλήθεια όσων δε μπορούν να μιλήσουν πια.

Το «μαύρο κουτί» με την ηχογραφημένη αλήθεια είναι το θέατρο για μένα. Αυτό τουλάχιστον το Θέατρο  προσπαθώ να υπηρετήσω στο Λίγο που καμιά φορά το χρησιμοποιώ για να μιλήσω. Ευγνώμων για μια ακόμα φορά στη ζωή για τόσες ευκαιρίες που μου δίνει να περπατάω πάνω σε Τείχη της Ιστορίας και να κρυφοκοιτάζω στην άλλη πλευρά τους χωρίς να χρειάζομαι φεύγοντας να πάρω μαζί μου ένα κομμάτι τους για σουβενίρ λες και ξεχνιέται ένα Τείχος.

Κοιτάζοντας φράχτες και τείχη της Ιστορίας, στο Ισραήλ, στο Μεξικό, στο Βερολίνο, σκέφτομαι πως μόνο ένα τελικά είναι απροσπέλαστο: αυτό απ’ το θάνατο, να πηδήξεις πίσω πάλι στη ζωή.

Υ.Γ: Με αφορμή αυτή την πρόσκληση, σκέπτομαι του χρόνου να πάμε και κει.  5ήμερο στο Βερολίνο της Ιστορίας και των ιστοριών που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

                               El Greco

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΓΛΑΡΟΣ!!! (Βίντεο) Μια στιγμή απ' τη Βραδιά της 4ης Φεβρουαρίου

Αθήνα, 4 Φεβρουαρίου 2017! Ένα θεατρικό πείραμα στον πιο ακατάλληλο χώρο: σε μια λαϊκή ταβέρνα... Κι όμως, το θεατρο μπορει παντου!

Δημοσιεύω εδώ ένα κομμάτι της βραδιάς εκείνης που βρεθήκαμε με όσους βρεθήκαμε στο μαγαζί του Πετρολούκα Χαλκιά. Είναι το βίντεο, απόσπασμα της βραδιάς με τον μονόλογο "ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΓΛΑΡΟΣ", την κ. Βιβή Ζαφείρη )υπηρέτρια) και την κ. Νίκη Αποστολίδη (γκέισα) τις οποίες ευχαριστώ από καρδιάς και πάλι. 

Πριν το βίντεο όμως,