Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ

Πολλές φορές ξεναγώντας στο Πράδο 

ή στον Άγιο Θωμά 

και βλέποντας δύο από τα αριστουργήματα της 

Παγκόσμιας ζωγραφικής 

το

LAS MENINAS (του Βελάθκεθ)

και την 

Ταφή τού Κόμητος του Οργκάθ (του Θεοτοκόπουλου)

αναφέρθηκα σ' ένα τρίτο,

τη Νυχτερινή Περίπολο του Ρεμπραντ.

Νά τι κάνανε οι ολλανδοί για να παρακινήσουν 

τον κόσμο 

να επισκεφθεί τα Μουσεία του και να έρθει κοντά 

στην Τέχνη. ΄

Ηθοποιοί έγιναν οι ήρωες του πίνακα,

ζωντάνεψαν τα πάντα,

έβγαλαν την Τέχνη απ' την κορνίζα και τη μοναξιά της,

της έδωσαν Κίνηση και Ζωή,

και τη βάλανε εκεί που πιο πολύ απ' όοοοοοολα τα μέρη

δυστυχώς 

συχνάζουν πια οι άνθρωποι: στα Εμπορικά Κέντρα.

Βάλανε την Τέχνη σ' ένα Mall.

Από μόνο του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό.

Δεν είναι τόσο το πρωτότυπο της ιδέας, 

δεν είναι καν πρωτότυπη,

έχουν γίνει πολλά κατά καιρούς παρόμοια όμως,

είναι ωραίο κατά αρχάς που κάποιος 

σκέπτεται κάτι και το υλοποιεί,

και είναι ωραίο που οι άνθρωποι που το βλέπουν εκεί

δεν έχουν (δικαίως) δηλητηριαστεί

ώστε το πρώτο που θα σκεφτούν βλέποντάς το να είναι: 

"ποιος ξέρει τι θα κονόμησαν πάλι, προϋπολογισμό 

του Μπεν Χουρ θα κάνανε...",

και είναι ωραίο που οι οι υπεύθυνοι Μουσείων, 

Υπουργείων κτλ 

νιώθουν ότι έστω και σε Mall,

κάτι πρέπει να κάνουν.

Και δεν αποκλείεται να “κονόμησαν” πολλά κι αυτοί, 
πολλά και περισσότερα ίσως... 

Όμως εκεί, ο κόσμος δε ζει την κάθε του Στιγμή 
σαν Αντανάκλαση Διαφθοράς σε Κάτοπτρο Σπασμένο.

Ο πίνακας βρίσκεται στο Rijksmuseum museum της Ολλανδίας.

                                                                                                                      El Greco