Συγκέντρωση στο αεροδρόμιο Ελ Βενιζέλος, στο γκισέ της Alitalia. Εκεί θα περιμένει ο 1ος εκ των δύο συνοδών, ο ιταλός με τα τέλεια ελληνικά ο "Κόμης του Βορρά" με τις κάρτες επιβίβασης έτοιμες στα χέρια. Κόσμος αρχίζει και μαζεύεται… Η ατμόσφαιρα γύρω δε θυμίζει τη συνήθη ατμόσφαιρα, μουτρωμένων, αγουροξυπνημένων τουριστών ενίοτε με ολίγο ξινισμένα μούτρα για να κάνουν εντύπωση, πολλοί πιστεύουν ότι τα ξινισμένα μπλαζέ μούτρα σε κάνουν πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο, όχι, εδώ κανένας τέτοιος, τίποτα απ’ όλα αυτά! Χαρά απίθανη στην ατμόσφαιρα, χαρά που τραβάει την προσοχή αγνώστων, χαρά που ξανασυναντιούνται άνθρωποι, χαρά που σαν άνθρωποι κανονικοί θα μοιραστούν μια βδομάδα Κοινής Εμπειρίας, 7 μέρες γνώση, χιούμορ, αυτοσαρκασμό, κρασί, ομορφιά, κι έναν τρόπο να ταξιδεύουμε πολύ δικό μας πια, έχοντας την Τέχνη ενσωματωμένη στον Τρόπο μας, χωρίς να την περιμένουμε από μια παράσταση ή από ένα Μουσείο… Η Τέχνη είναι μέσα μας…
Και μεις θα το χρειαζόμασταν -σκεφτόμαστε - αλλά δεν είμαστε στο ίδιο γκρουπ…
Παρακαλούμε προσδεθείτε και κλείστε επιτέλους τα κινητά, ή αν είναι ν’ «ανεβάσετε» κάτι τελευταία στιγμή κάντε το βάζοντας όμως και Viva Melodrakma, κάντε και λίγη διαφήμιση, αλλιώς κλείστε το, είμαστε έτοιμοι γι’ απογείωση.
Μέσω Ρώμης φτάσαμε στο Μιλάνο! Πρωί-πρωί, 10:10 είμαστε στο Μιλάνο, συναντιόμαστε και με τον 2ο συνοδό της εκδρομής εκεί, τον Yiannis, αγκαλιές πάλι, φιλιά, χαρά, κυρίως χαρά που είναι κι ο πρωταρχικός στόχος της Melodrakma. Να φτιάξει γενόσημο αντικαταθλιπτικό, αυτό θέλει!
Παραλαμβάνουμε αποσκευές και φύγαμε για λίμνη Γκάρντα. Το Μιλάνο είναι ένα άλλο ταξίδι, από άλλο έργο αυτή η πόλη, δεν έχει χώρο στην Ποιητική και Ερωτική ατμόσφαιρα ετούτων των ημερών. Φύγαμε για τη Σταχτοπούτα των Λιμνών, τη Γκάρντα, που η μητριά της, η Λίμνη Κόμο την κρατάει στα υπόγεια της Τουριστική Αγοράς αλλά ετούτη δε χρειάζεται ένα σπίτι του Τζιωρτζ Κλουνέυ για να πει «υπάρχω», έχει Κάστρο ολόκληρο όπου έχουν μείνει Σταρ της Λογοτεχνίας αιώνων και αιώνων…
Είμαστε στο λεωφορείο… Ξεκινάμε…
Μουσική!
Fade out στη Μουσική… (μακάρι μέχρι την πρεμιέρα του Ιουνίου να έχουν βγει λεωφορεία με ηλεκτρικές κουρτίνες ώστε να κάνω Fade out και black out και στα φώτα κι ύστερα…)
Lights fade In… Σ’ ένα κόκκινο αχνό φως βγαίνω…
Ή μάλλον, δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν για τα μάτια του κόσμου θ’ αφήσω να βγει πρώτος ο Δάντης… ο "Κόμης του Βορρά"!
Κι η Παράσταση Αρχίζει…
Φτάσαμε.
Φτάσαμε στη λίμνη Γκάρντα.
Φτάσαμε στο Sirmione 173 χλμ ήταν, ούτε 2 ώρες, πάει, φτάσαμε. Κοιτάξτε πάνω… Πάντα ψηλά το κεφάλι…
Δείτε και στις όχθες της λίμνης… είναι το Κάστρο των Scaligeri!
Πάμε…
Ακούτε τη φωνή του Επεγκάρδο;;;
Αυτή η σκιά πίσω απ’ την τρατορία με τα καρό τραπεζομάντηλα είναι ο Ελαμπέρτο…
Σσσσς… αυτό το ουρλιαχτό είναι σίγουρα της Αρίτσε…
Κανέναν απ’ όλους αυτούς δεν ξέρετε;;
Δεν πειράζει. Γι’ αυτό δεν κάνουμε τα ταξίδια μας; Για όλες εκείνες τις ανείπωτες ιστορίες που δε μας λεν οι άλλοι; Για όλες εκείνες τις ανείπωτες που δεν βρίσκουν χώρο στην κάθε μέρα μας… Μπορεί να έγινε άσημη η καθημερινότητα, δε θα κάνουμε άσχημο και το ταξίδι.
Λοιπόν… Πάμε από δω…Ακολουθήστε… έχουμε ετοιμάσει μια έκπληξη!
ΕΚΠΛΗΞΗ!
Μέχρι να βιωθεί η έκπληξη πήγε 4 το απόγευμα… Τρέχει ο χρόνος όταν είμαστε καλά. Άλλη σχιζοφρένεια και τούτη με το Χρόνο. Να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορεί θέλουμε τελικά; Ας γεράσουμε άρον άρον κι ας είναι γιατί περάσαμε καλά κι ούτε που καταλάβαμε ότι πέρασαν κιόλας 80 χρόνια ή να μην περνάει η ώρα, τα λεπτά; Άλλο γήρας αυτό.
Φύγαμε. Στην κατάσταση που μας έφερε η έκπληξη δεν είναι για πολλά-πολλά χιλιόμετρα. Σαράντα (40) θα κάνουμε, ούτε μια ώρα και φτάσαμε στην πόλη του Έρωτα. Όλες έτσι τις λένε, όλες έτσι θέλουν να λέγονται τουλάχιστον αλλά η Βερόνα είναι μια σοβαρότατη υποψηφιότητα να μείνει με τον Τίτλο.
Πάμε πρώτα στο ξενοδοχείο να κάνουμε το περίφημο «άφιξη, τακτοποίηση» άντε και λίγη ξεκούραση και φύγαμε…Είμαστε στη Βερόνα… Έχουμε 7 μέρες, 6 νύχτες, δε μπορούμε να χάσουμε ούτε μία… By Night αγαπημένο παντού…6 νύχτες … By Night μαζί.
Πού θα πάμε τώρα;
Να ψάξουμε την Ιουλιέτα… Ν’ αναζητήσουμε το αρχικό χειρόγραφο… ποιος το έγραψε, γιατί το έγραψε… τι περιέγραφε… πόσοι μετά αντιγράψανε την ιστορία αυτή προσθέτοντας λεπτομέρειες πάνω σε λεπτομέρειες μέχρι να φτάσει στα χέρια του Σαίξπηρ για να γίνει το θεατρικό και λογοτεχνικό έργο που όλοι γνωρίζουμε!
Ιουλιέτα…
Βγες τσούλα που πήρες τη δόξα όλη βγες…
Νομίζεις όλες οι γυναίκες είχαμε έναν άντρα πρόθυμο να πεθάνει για μας;
Νομίζεις όλες ευλογηθήκαμε με τόση αγάπη;
Βγες να σου πω εγώ τί είναι’ η αγάπη…
Είναι η αγάπη φονικό
που ζωντανό σ’ αφήνει.
Είναι η αγάπη ξενιτιά που παίρνει το παιδί σου
μα κάθε μέρα καρτερείς μη και γυρίσει πίσω.
Είναι η αγάπη όνειρο που θέλεις για να τρέξεις
μ’ από τη γη τα πόδια σου δε λεν να ξεκολλήσουν.
Είναι η αγάπη χείμαρρος
χυμά και σε συντρίβει.
Αγάπη είναι ν’ αγαπάς όποια πληγή σου ανοίγει.
Αγάπη είναι η η μοναξιά που πρέπει στον καθένα.
Αγάπη είναι να κοιτάς τη πόρτα ολοένα.
Αγάπη ειναι να μιλάς στα φύλλα και στα δέντρα,
στις πέτρες, στα τριαντάφυλλα,
στους τοίχους,
στα ταβάνια.
- Βγες…
Ευλογημένες οι γυναίκες που αγαπήθηκαν τόσο από έναν άντρα που έφτασε να πεθάνει γι’ αυτές αλλά είμαστε κι οι άλλες, βγες….
Τέλος πρώτης μέρας.
Ελεύθερος χρόνος για δείπνο.
Καληνύχτα… Αύριο πάλι.
Έτσι θα κυλήσουνε οι μέρες μας. Κάθε μέρα θέλω ένα αφιέρωμα σ' έναν μεγάλο ή μικρό έρωτα της Ιστορίας ή της Λογοτεχνίας.
El Greco
Υ.Γ: Οι στίχοι είναι της Λένας Κιτσοπούλου, που ήρθαν και ταίριαξαν στο κείμενο του Περεσιάδη, στην «Γκόλφω» του Νίκου Καραθάνου.
Υ.Γ/2: Κρατήσεις στο: gr@melodrakma.com
tel: 6985 66 2014
www.melodrakma.com
Αναχωρήσεις:
21 – 27 Ιουνίου
28 Ιουνίου – 4 Ιουλίου
30 Αυγούστου – 5 Σεπτεμβρίου
No comments:
Post a Comment