GRECIA, 28 DE OCTUBRE 1940: Un Fuego NO Artificial!

      Tal día como hoy, el 28 de Octubre de 1940 Benito Musolini siguiendo ordenes de Adolf Hitler envió un telegrama al gobierno griego exigiendo «colaboración».

     Rápido, casi inmediatamente Musolini tenía su respuesta: NO!

     Querían pasar y el 28 de Octubre de 1940 dijimos  nuestro:

                                                      ¡ NO PASARÁN!

     Y así entramos en la Segunda Guerra Mundial.

      Las pérdidas en vidas se calculan en unas 800.000 personas.(De unos 7.000.000 que éramos los griegos en aquel entonces.)

     La familia Lymtsioulis también «colaboró» para que ese número de víctimas se hiciera tan impresionante; murió más del 10% de la población. (Y no digo nada para los que sobrevivieron. Los españoles entendéis bien qué es una post guerra, lo pasa uno, fenomenal!)
Mi abuelo YIANNIS LYMTSIOULIS, de 21 años, murió en esta guerra dejando a mi padre huérfano bebé, con 10 MESES y a mi, directamente, me ha correspondido tener como abuelo a un eterno chaval en unas pocas fotografías.

     Conozco otras familias, todavía más generosas que han «colaborado» aún más. Incluso algunos ni si quiera hoy en día saben por que han muerto, simplemente seguían ordenes, y otros, un poco más románticos, murieron casi conscientemente (si es posible eso) porque supuestamente defendían algo: una bandera, una lengua, la dignidad, la Libertad… La Libertad de sus hijos o la Libertad en general.

 

    Hoy los griegos somos algo menos de 11.000.000.

     No sé cuantos sobrevivirán a esta crisis. Hoy día «festivo», paseando en Atenas he visto 7 personas recogiendo comida de las basuras. Lo he visto con mis ojos y a algunos de ellos les he hablado. No eran «unos inmigrantes ilegales que merecen lo que les está pasando por no quedarse en su país de mierda» como cada vez más gente dice y todavía más lo está pensando. No.Menos uno, los demás eran griegos.

     Tampoco sé cuantos griegos hoy irían a una guerra para defender cualquiera de las cosas que defendieron aquellos chicos en 1940. La Globalización como buen cirujano, ha hecho su operación delicadísima y ha quitado el valor de cualquier Valor como bandera, lengua, dignidad, libertad… Hasta gente inteligente y buena, considera que lo mejor que nos puede pasar es estar todos juntos en unión.

     Pero en ¿qué unión? ¿Tipo «Unión Europea»?

    ¿Existe todavía alguien que considera a esta cosa «Unión»?

     Algunos. por lo menos de los 800.000 griegos que murieron en 1940, no murieron porque querían una Europa Separada y Dividida. Simplemente no la querían Unida bajo aquel modelo de Globalización, bajo el Orden Alemán.

Ahora ya no sé.

      Nos hemos acostumbrado demasiado en «comodidades». La verdad es que han hecho un excelente trabajo los últimos 40 años. A través de la Adicción que no falla nunca. Temo que estamos dispuestos a ceder en todo mientras nos dejan una parte del sofá y un poco de comida.

     Y en la misma manera que estoy seguro de que las Globalizaciones seguirán sus intentos de imponer su  Sabor: «todos juntos en unión», no estoy nada seguro de que existan griegos, españoles y demás europeos que resistirán a la Pulverización. Que me parece el sinónimo más exacto a la Globalización. El sofá, y la «tranquilidad» son ya fundamentales en nuestras vidas.

P.S: Repito: Grecia es el único país que no ha cobrado la indemnización por la masacre que ejecutó  Alemania.

                                                                                                                       EL GRECO

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

     Μετά από πολλά χρόνια τυγχάνει να γιορτάσω την 28^η Οκτωβρίου στην Ελλάδα κι αποφάσισα αυτή να είναι η Σημαία που θα βγάλω σήμερα στο μπαλκόνι μου: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ με το ΑΛΦΑΒΗΤΟ της.

ΛΟΓΩ ΚΕΚΤΗΜΕΝΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ; ΟΧΙ!

     Ο Πρίγκιπας Φίλiππος, (της Βασίλισσας Σοφίας) διάδοχος του ισπανικού θρόνου, μπερδεύτηκε και προσέφερε χειραψία -δεν ήταν καν θερμή - σε μια γυναίκα που είχε απλωμένο το χέρι για ευνόητους λόγους! Ζητιάνα ήταν, χειραψία ζητιάνευε;

ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ

     Αυτό το δάχτυλο κυκλοφορεί ευρέως στην Ισπανία. Όχι όσο θα έπρεπε αλλά είναι ένα βήμα το να περνάς από τη στάση "Ανοιχτό Στόμα" στη στάση "Σηκωμένο Δάχτυλο". (Όχι στάση λεωφορείου, σώματος)

Μισοί με σηκμένο τον μέσο κι οι άλλοι μισοί με το στόμα ανοιχτό (ακόμα).

     Τείνει να εξαφανιστεί η Παλιά Καλή Κλασική εκείνη Στάση τής Επίκυψης. Για λόγους ανεξήγητους για την ώα, φαίνεται ότι εγκαταλείπεται σιγά-σιγά. Τραγική Ειρωνεία το ότι οι μόνοι που τη διατηρούν αμετανόητα είναι οι υποτιθέμενοι πολύ ανδρουά, οι πολύ macho iberico, οι διεθνώς και κοινώς αποκαλούμενοι straight. Στο Μεγάλο Κρεβάτι της Πολιτικής, Επίκυψη συνέχεια.

                                                                                                                  EL GRECO

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥ: ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ, ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΚΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

 Μετά από τόσες κηδείες λογικό είναι να έχω και μνημόσυνα. Πάλι καλά  γίνονται ακόμη, δεν τα κόψαμε κι αυτά. Όχι μόνο για λόγους οικονομίας. Στα πλαίσια του «εξευρωπαϊσμού» μας θα μπορούσαμε να το θεωρούμε ήδη «κιτς», ή

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ: GREECE-SPAIN--EL ACUERDO DEL SUR 

(Εδώ, ο Βασιλιάς Χουάν Κάρλος κάτι επισημαίνει στη μύτη του Ραχόι. Σχετικό με το μέγεθος.)

(Aquí, Mr. Samarás, justo después de su operación de catarata el junio pasado, tranquiliza el pueblo griego declarando que según los médicos, todo ha ido bien y no hay razón de preocuparse. Y por supuesto como el pueblo griego no tenía otra preocupación, desde entonces vive tranquilo y feliz.)

SINCERA PROPUESTA A SAMARAS Y A RAJOY--ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΕ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ RAJOY

     Pueda que suene chiste o ir de listillo pero de verdad creo que una medida como la que propongo a través de las fotos, está absolutamente dentro de la lógica de estos dos hombres. Por lo menos para España que tiene muchos parques y banquillos es ideal. Porque en Grecia, tal medida aunque Novedosa y Revolucionaria, no daría demasiados ingresos. Porque parques no tenemos y los banquillos que quedan, por lo menos los de madera, este invierno los usaremos. Dinero para la califacción, literalmente NO HAY.

     Ίσως με μια πρώτη ματιά ν' ακούγεται αστείο ή και εξυπνάδα αλλά, ειλικρινά πιστεύω ότι ένα τέτοιο Μέτρο, είναι απολύτως μέσα στη πολιτική λογική αυτών των δύο ανδρών. Τουλάχιστον για την Ισπανία είναι ιδανική λύση γιατί και πάρκα πολλά έχει και κατά συνέπεια πολλά παγκάκια. Σε μας, στην Ελλάδα, αν και Μέτρο Επαναστατικό, δε νομίζω ότι θα απέφερε σημαντικά έσοδα γιατί ό,τι πράσινο είχαμε το κάψαμε και τα παγκάκια που μείναν, τα ξύλινα τουλάχιστον, με τις τιμές τού πετρελαίου εκεί που πήγαν, θα τα κάψουμε αυτόν το χειμώνα.

P.S.: Este Blog está abierto en recibir propuestas para cualquiera Nueva Medida. Hace falta solo ser Inspiradas y Novedosas.

Υ.Γ.: Αυτό το Μπλογκ είναι ανοιχτό στο να δεχτεί προτάσεις για Νέα Μέτρα. Μόνη Προϋπόθεση οι προτάσεις να είναι Εμπνευσμένες και Πρωτότυπες.


                                                                                                                  EL GRECO

ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ

     Όχι, η φωτογραφία δεν είναι ούτε από την Βιέννη ούτε απ’ το Παρίσι. Απ’ το Νέο Φάληρο είναι. Το Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Νέο Φάληρο.
           
     Το 1903  ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Νέο Φάληρο. Χτίστηκε με σχέδια του Τσίλερ, κόστισε ένα τεράστιο για την εποχή ποσό χρημάτων και ήταν γνωστό για την πολυτέλειά του.

     Στην εποχή του Β ΄ Π.Π. εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια αμνήμονες και τυχάρπαστοι μεθόδευσαν την κατεδάφισή του.

     Κι αυτό είναι το Ξενοδοχείο PALACE της Μαδρίτης. Κάνοντας ξενάγηση στη Μαδρίτη, δεν υπάρχει τουρίστας  που να μη ρωτήσει: «Κι αυτό, τι είναι, Παλάτι κι αυτό;»

     Ακριβώς μπροστά στο Άγαλμα του Ποσειδώνα, απέναντι από την Πινακοθήκη το Πράδο, δίπλα από το Ισπανικό Κοινοβούλιο, σχεδόν κολλητά στην Πινακοθήκη Thyssen Bornemisza. Χτισμένο κι αυτό την ίδια εποχή με το ΑΚΤΑΙΟΝ, μόνο που ετούτο, αντί για Τραπεζίτης το εγκαινίασε Βασιλιάς. Ο Αλφόνσος ο 13ος, ο παππούς του σημερινού Χουάν Κάρλος. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1912. Πριν ένα μήνα περίπου γιορτάστηκαν τα εκατοστά του γενέθλια.

     Αν είσαι άνθρωπος πρέπει να συντρέξουν πολλοί παράγοντες για να γιορτάσεις τα 100. Αν όμως είσαι κτίριο, εξαρτάσαι αποκλειστικά απ’ τους ανθρώπους. Και δη, από την «Ελίτ» του αποφασίζει τι θα μείνει όρθιο και τι θα γκρεμιστεί.

     Τώρα, που στην Ελλάδα μπήκε η «Μεγάλη Μπουλντόζα» και γκρεμίζει ό,τι απέμεινε, -γιατί δεν είναι οι τωρινοί που ξεκίνησαν το γκρέμισμα – σκέπτομαι απλώς πρακτικά, να μην είχαμε γκρεμίσει τότε λέω το ΑΚΤΑΙΟΝ, να το Κρατικοποιούσαμε άρον άρον έστω και πανάκριβα, κι αμέσως, άρον άρον πάλι  να το πουλούσαμε  Ιδιωτικοποιώντας το έστω και πάμφθηνα μήπως ηρεμούσαν λίγο οι «ύαινες». Στην Εποχή που φτάσαμε, όσο περισσότερα έχει κανείς για πούλημα κακό δεν είναι. Έλα όμως που πρόλαβαν οι προκάτοχοι των «ΠΩΛΗΤΩΝ» να πάρουν τον τίτλο της «ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΑΣ».

Υ.Γ.: Φτάνει μια στιγμή, που το να είσαι «θύμα» ανάξιων πολιτικών ανδρών, πάντα θύμα και αδικημένος, γίνεται γραφικότητα. Νομίζω μέχρι 15-20 χρόνια, αντε «τρώγεται». Από κει και πέρα, άπτεται άλλης ειδικότητος.

LA CRUZ ROJA EN ESPAÑA Y LOS EX DEUS MACHINAS

     Mirad el video. Sólo 26 segundos. Es la campaña de la Cruz Roja para encontrar patrocinadores para poder ayudar a los españoles que más lo necesiten. ¡Hasta quitar el Hambre, con Patrocinadores se consigue! Una semana ahora está circulando este video melodramático. Una familia muy muy humilde, padre, hija e hijo. La madre de la familia no aparece. ¿Dónde está? ¿Estará trabajando? Si es así, deberían insinuarlo de alguna manera. Ya entenderíamos que en esta casa entra un sueldo pero con un sueldo se vive en esta penuria. ¿Será el padre viudo? ¿Por qué esta elección? Sabemos de sobra que los viudos, no es el «género» que con mas frecuencia se encuentra. Lo contrario, sí. ¿Estarán los padres separados? ¿Acaso es común que los hijos se queden con el padre? Las Leyes son escandalosamente a favor de las madres. Mucho más cuando padres como el del video, lo único que pueden ofrecer a sus hijos es una tortilla hecha con un huevo para comerla entre tres. (Aparte de su amor por supuesto pero este no se come.) De repente, justo cuando la pobre tortilla se reparte y se sirve entre tres, se abre la puerta de la casa humilde y entran dos personas de la Cruz Roja. Con una caja llena de «cositas». Observar por favor, cómo en segundos desaparece la miseria profunda de los rostros de hijos y padre. Nada mas mirar a la caja, a las vistas de los macarrones, de los arroces, por no hablar de las latas que son de todo tipo, las caras de los hambrientos brillan. Ninguna tristeza en la mirada por haber llegado a depender de una limosna inesperada. ¡Se echan en una fiesta loca! Ni Reyes, ni Papá Noel, ni Olentzero han podido nunca jamás traer tanta «alegría».

Esto es lo que yo veo en el video de la Cruz Roja española.

Para empezar y por supuesto, el tema no es «dónde está la mamá de la familia hambrienta» pero es mi derecho mínimo preguntarme y pensar que semiológicamente, habrán razones por la elección de los protagonistas del video.

Para seguir, me parece muy bien que la Cruz Roja haga su trabajo según su misión.

Para mi el tema es:

¿Quién ha creado todos estos Nuevos Pobres?

y

¿Que las familias tengan para comer algo más que un huevo, es «trabajo»  de la Cruz Roja?

¿No es del Estado?

¿Tantos millones de personas en tantos países «han vivido por encima de sus posibilidades»? Qué casualidad que los que ahora están culpando tan ligeramente a tanta gente por haber vivido por encima de sus posibilidades, son los mismos que hasta ahora, no sólo les invitaban de hacerlo sino les presionaban. ¡Cuántas llamadas para ofrecer créditos que estaban allí sólo para nosotros! ¡Cuántas técnicas agresivas para convencernos!
En cada crimen se investiga si hay Instigador, aquí, lo contrario, el violado, se culpa encima por provocador, por llevar el escote demasiado pronunciado y la falda muy mini.

     Este «encima de nuestras posibilidades» nadie lo explicó muy bien ¿Acaso no estaban garantizados los sueldos por un Convenio Colectivo? ¿Acaso no es anticonstitucional deshacer todo lo conseguido en el mundo laboral en una noche? ¿Lo conseguido en más de un siglo?

     El «Happy End» del video me parece muy preocupante. Todavía más preocupante me suenan los comentarios positivos sobre él. Me parece que nos está pasando exactamente lo mismo que a Whitney Houston. Si a ella su marido le daba drogas para que sea controlable y obediente, a nosotros, nuestro «marido», el Estado, (más se porta como chulo que como marido) nos da «Cruz Roja», y videitos que hacen efecto tanto como calmantes, y también como alucinógenos. Hay que recetarlos siempre antes de las comidas. (ya no sabemos si va a haber comida para que haya también un después).  Poner dos videos al día (antes de las comidas) por debajo de la lengua y pronto ya diremos todos que es nuestra culpa, que hemos vivido por encima de nuestras posibilidades. Poner el video y esperar al Deus Ex Machina. No hace falta de hacer nada más. Ya vendrá. Cuando se nos quede sólo un huevo en la nevera, la puerta se abrirá y la Cruz Roja aparecerá.»

     Yo, he recibido mi mensaje. No hace falta salir a la calle para luchas y otras tonterías semejantes. Además arriesgando a recibir alguna paliza o respirar lacrimógenos caducados. No. Me quedo tranquilamente en casa y La Cruz Roja aparecerá con una caja llena hasta arriba.

     Ahora entiendo que quería decir Blanche DuBois cuando decía: «I’ve always depended on the kindness of strangers.»

                                                                                                        EL GRECO

Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΙ

     Δείτε το βίντεο. Διαρκεί μόνον 26 δευτερόλεπτα. Πρόκειται για μια διαφημιστική καμπάνια τού Ισπανικού Ερυθρού Σταυρού στην προσπάθειά του να βρει χορηγούς για την «ανακούφιση της πείνας» των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Ακόμα και η Πείνα, με Χορηγούς γιατρεύεται!

 Μια βδομάδα τώρα κυκλοφορεί το βίντεο αυτό όπου μια πάρα πάρα μα πάρα πολύ φτωχή οικογένεια, πατέρας, κόρη και γιος, έχουν μόνον ένα αυγό στο σπίτι. Μ’ αυτό, το μοναδικό αυγό, κάνουν μια ομελέτα και την μοιράζονται. Τριμελής η οικογένεια. Μπαμπάς, κόρη και γιος. Πού είναι η μαμά δε μας εξηγεί κανείς. Να ’ναι στη δουλειά; Θα ’πρεπε κάπως να το αφήσουν να εννοηθεί. Ότι αν και μπαίνει ένας μισθός σ’ αυτό το σπίτι, πάλι πείνα περνάνε. Είναι χήρος ο πατέρας; Δεν είναι και το πιο σύνηθες να συναντάει κανείς χήρους. Μάλλον το αντίθετο. Οι γονείς είναι χωρισμένοι; Οι Νόμοι είναι σκανδαλωδώς υπέρ των γυναικών. Για να δοθούν τα παιδιά στον πατέρα, πρέπει να συμβαίνουν απίθανα πράματα. Πόσο μάλλον όταν ο έρμος πατέρας, το μόνο που έχει να προσφέρει στα παιδιά του είναι μια ομελέτα με ένα αυγό. (Εκτός απ’ την αγάπη του βεβαίως αλλά αυτή δεν τρώγεται.) 

     Και όταν το μοναδικό αυγό έχει γίνει ήδη ομελέτα και μοιράζεται στα τρία πιάτα, ξαφνικά, ανοίγει η πόρτα του χαμόσπιτου ετούτου και μπαίνουν μέσα άνθρωποι του Ερυθρού Σταυρού. Με κούτα γεμάτη τρόφιμα. Ε ρε γλέντια! Να δείτε πως αλλάζουν οι εκφράσεις στα πρόσωπα της Τριμελούς οικογένειας! Σε δευτερόλεπτα εξαφανίζεται η κατήφεια. Με μια ματιά στην κούτα του Ερυθρού Σταυρού, στη θέα του ρυζιού, των μακαρονιών, άσε από κονσέρβες τι γίνεται, χαμός, ψάρι, κρέας τα πάντα… Τα πρόσωπα λάμπουν. Καμιά θλίψη στο βλέμμα που έφτασαν να εξαρτώνται απ’ την Ελεημοσύνη. Πάρτι τρελό! Τύφλα να ’χει ο Αη Βασίλης!

     Κατ’ αρχήν και ασφαλώς το θέμα δεν είναι «πού είναι η μαμά της τριμελούς» στο συγκεκριμένο διαφημιστικό αλλά σημειολογικά κάποιος λόγος θα υπάρχει για τις συγκεκριμένες επιλογές των πρωταγωνιστών. Το προσπερνώ αυτό.

Ούτε είμαι εναντίον της όποιας βοήθειας μπορεί να προσφέρει σε φτωχούς ο Ερυθρός Σταυρός ή οποιαδήποτε άλλη Οργάνωση.

Το θέμα είναι ποιος τους έφτιαξε αυτούς τους νέους πτωχούς, τους Νεόπτωχους;

Και το να έχουν για φαγητό κάτι παραπάνω από ένα αυγό διά τρία, είναι δουλειά του Ερυθρού Σταυρού;

Δεν είναι του Κράτους;

     Τόσα εκατομμύρια ανθρώπων σε τόσες χώρες, ζούσαν μέχρι τώρα πάνω απ’ τις δυνατότητές τους; Τι σύμπτωση όσοι τώρα εξαπολύουν κατηγορώ εναντίον τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων επειδή έζησαν «πάνω απ’ τις δυνατότητές τους», να είναι ακριβώς οι ίδιοι που μέχρι πριν λίγο καιρό, όχι απλώς τους καλούσαν να το κάνουν, τους πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση. Πόσα τηλεφωνήματα από τράπεζες για Δάνεια που μας περιμένουν παραπονεμένα σαν τη μικρή Ελένη; Μόνα τους εκεί περίμεναν εμάς να τα πάρουμε να παίξουμε. Πόσες Τεχνικές Ψυχολογικής Πίεσης δεν εφαρμόστηκαν για να επιτευχθούν πωλήσεις Δανείων; Αλλού, αναζητούμε «Ηθικούς Αυτουργούς». Εδώ, το θύμα βιασμού κατηγορείται από πάνω ότι φορούσε πολύ βαθύ ντεκολτέ και υπερβολικά μίνι φούστα. Προκαλούσε.

     Κι αυτό το «πάνω απ’ τις δυνατότητές μας», κανένας δεν το εξήγησε με ακρίβεια. Δεν είχαμε δουλειά; Δεν ήταν εγγυημένοι οι μισθοί από τις Συλλογικές Συμβάσεις; Με αυξήσεις πάνω απ’ τον πληθωρισμό; Μήπως δεν είναι Αντισυνταγματικό ούτε το να καταργούνται σε μια Νύχτα όσα στην Εργασία επιτεύχθηκαν σε πάνω από έναν αιώνα;

     Το «Happy End» του βίντεο μου φαίνεται πολύ ανησυχητικό. Ανησυχητικότερα ακόμα μου φαίνονται τα θετικά σχόλια που άκουσα γι’ αυτό. Έχω την αίσθηση ότι μας συμβαίνει ακριβώς το ίδιο που συνέβη στην Whitney Houston. Αν εκείνη, ο σύζυγός της τής έδινε ναρκωτικά για να είναι υπάκουη και ελεγχόμενη, εμάς, ο δικός μας «σύζυγος», το Κράτος (πιο πολύ με νταβατζή μοιάζει βέβαια παρά με σύζυγο) μας δίνει «Ερυθρό Σταυρό» και βιντεάκια που δρουν τόσο ως ηρεμιστικά όσο και ως παραισθησιογόνα. Πριν το φαγητό πάντα (δεν ξέρεις αν υπάρχει φαγητό για να το συνταγογραφήσεις για μετά) βάζεις «υποδόρια» ένα βιντεάκι και περιμένεις υπομονετικά τον Από Μηχανής Θεό. Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Θα ’ρθει. Όταν πια δε μένει στο ψυγείο τίποτα άλλο παρά μόνον ένα αυγό, η πόρτα ξαφνικά θ’ ανοίξει και ο Ερυθρός Σταυρός θα μπει.

     Εγώ, το πήρα το μήνυμά μου. Δε χρειάζεται να βγω στο δρόμο για αγώνες και αηδίες, να διακινδυνεύσω κι από πάνω να φάω καμιά αδέσποτη από κανένα γκλοπ ή να αναπνέω ληγμένα χημικά. Όχι, μπορώ να περιμένω σπίτι και ο Ερυθρός Σταυρός θα μου φέρει μια κούτα μέχρι πάνω.

Υ.Γ.: Προφανώς αυτό εννοούσε η Blanche DuBois όταν έλεγε: «I’ve always depended on the kindness of srtangers»

                                                                                                     EL GRECO

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΕΝΟΣ ΡΕΚΒΙΕΜ ή Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ

Υ.Γ- 4/10/2012:   στο αποχαιρετιστήριο γράμμα που σου 'χα γράψει απ' τη Γρανάδα:

http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2012/09/normal-0-21-false-false-false_12.html

      Με κόμπο στο λαιμό ξύπνησα σήμερα θεία. Προχθές, στις 2 του μηνός ήταν και τα γενέθλια της μάνας μου. Πώς σας πέτυχα έτσι, με δυο μέρες διαφορά. (....)
Προσπαθώ, θέλω να σου πω κάτι σήμερα αλλά, τί λες στα γενέθλια ενός νεκρού; Τί να σου πω, Καλή Ανάσταση, όπως είπα στη Ντίνα; "Τελετή Απονομής Απωλειών" κατάντησε το Μπλογκ που είπα να φτιάξω!

Τί να σου πω...

     Να, χθες το βράδυ βγήκαμε για φαγητό με τον Αποστόλη και ήπιαμε στη Μνήμη σου, γιατί στην υγειά σου...

     Κι εκτός απ’ τα διάφορα για την κηδεία σου που μου ’λεγε, για το πόσο τρυφερά τα είχες όλα κανονίσει, πόσο γενναιόδωρα έφυγες στο πι και φι, με το που έφυγε ο γιατρός και είπε ότι μπορεί να «πάρεις» κι ένα χρόνο ακόμα, η καρδιά σου είναι εφήβου, «τι;» θα είπες από μέσα σου, σε ξέρω εγώ, «θα παιδεύω τα παιδιά μου εγώ με αηδίες;» και μπαμ, έκλεισες τα μάτια κι αυτό ήταν. Ο γιατρός στην πόρτα ακόμα, κουρέλι οι προβλέψεις του γιατρού, κουρέλι την έκανες την Επιστήμη.

Γι’ αυτά μιλούσαμε…

     Α, και ξέρεις για τι άλλο; Για τη Μαρία τη Μπότση. Ναι, την αδερφή της Ματίνας, της βαφτιστήρας σου, που έχεις σαράντα χρόνια να δεις. Βρήκα τη Μαρία τυχαία στο facebook. Είδε την αντανάκλαση του προσώπου μου στο τζάμι λέει, -στη φωτογραφία που έχω στο facebook - και είπε αυτός είναι γιος του Λάκη. Μου ’κανε το τεστ του DNA, στο πι και φι κι αυτή, πάει πάλι, κουρέλι κι από κει η Επιστήμη από μια φωτογραφία. Νά, απ' αυτή έγινε ταυτοποίηση πατρότητας...

     Όσα ξέρει το Ένστικτο ο Φόβος κι η Ελπίδα, ούτε σε Χίλιες και μια Νύχτες δε θα τ’ ανακαλύψει η Επιστήμη!

Ναι στο facebook, πού να σου εξηγώ τώρα τι είναι το  facebook… ένα καινούριο ψυχοφάρμακο, παραισθησιογόνο είναι, σε κάνει να ’χεις σχέσεις στενές μ’ ένα κουμπί αλλά…

     Μακάρι θεία να μπορούσα να επικοινωνώ μαζί σου έστω και μ’ αυτό, να σου ’στελνα ένα «αίτημα επιστροφής», να σε κάνω add για πάντα στους προστάτες μου.

Υ.Γ-Πρόλογος: http://elgrecomadrid.blogspot.com.es/2012/09/normal-0-21-false-false-false_12.html

                                                                                                       Γιαννάκης

SPAIN IS NOT GREECE!

     Que Grecia no es España también lo declaró la señora Botella hace poco. Sí! «España no es Grecia» ha dicho y continuó, «España es un país serio!» Ya sé que os resulta difícil creer que la esposa de Aznar pudiera decir algo, algo tan… (ponerle vosotros el calificativo) pero dicho quedó. Y es verdad que España no es Grecia. En Grecia, la Ley que se refiere a las Manifestaciones se ha cambiado ya. Y ya dijeron que la iban a cambiar de nuevo. Por supuesto que hacia algo mejor, para la "seguridad" de todos. Es que os llevamos mínimo dos años! Más avanzados. Temo que vosotros los españoles, nunca jamás llegaréis a nuestros niveles. Además lo merecemos. Al fin y al cabo, en Grecia ha nacido la Democracia y es su Derecho ir a morir donde le de la gana. Y dicen que La Muerte es más Pacífica en Casa.

P.S.: Probablemente tiene muchos "defectos" la Democracia, será Ingenua, será Frívola, no tendrá la Fuerza de cerrar la Puerta a sus enemigos pero, Memoria no le falta, ¡la memoria de elefante tiene la chulita! Se acordaba cual era su Casa y ha vuelto allí para morir.

     Πάνω κάτω λέω στους ισπανούς φίλους του EL GRECO, ότι είναι μια μεγάλη αλήθεια αυτό που λέει η λεζάντα της φωτογραφίας. Το είχε πει πριν κάνα δυο μήνες και η Δήμαρχος της Μαδρίτης (και σύζυγος του Χοσέ Μαρία Αθνάρ) Άννα Μποτέγια: «Η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα είχε πει» αλλά το συνέχισε εκείνη, «Η Ισπανία είναι σοβαρή χώρα». (Πώς να την αδικήσω με τόση διαφήμιση που μας έκανε ένας πρώην πρωθυπουργός, δε λέω όνομα). Επίσης λέω στους φίλους ισπανούς να το πάρουν απόφαση, δε θα μας φτάσουν ποτέ. Είμαστε 2 χρόνια μπροστά σε όλα! Σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την «Ασφάλεια». Αυτοί, οι έρμοι, τώρα ακόμα θέλουν ν' αλλάξουν τον Νόμο για τις Διαδηλώσεις. Είναι πρώτο θέμα σήμερα παντού. "Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ". "Δεν μπορεί" λέει "να προσπαθεί ο καθένας να πάρει στο δρόμο αυτό που δεν μπόρεσε να πάρει στις κάλπες" είπε χθες άλλη κυρία, αξιωματούχος της κυβέρνησης Ραχόι. Λες και συμπίπτει κάτι απ' όσα είπαν πριν απ' τις κάλπες με όσα κάνουν τώρα.

     Τέλος πάντων, εγώ μένω με το καμάρι κι αυτής της πρωτιάς μας! Και εξηγώ στους ισπανούς ότι δεν πρέπει να νοιώθουν ούτε ζήλεια ούτε ανταγωνιστικότητα. Γιατί αυτή την Πρωτιά την αξίζουμε. Στο κάτω-κάτω στην Ελλάδα γεννήθηκε η Δημοκρατία και είναι Δικαίωμά της να πάει για να πεθάνει όπου γουστάρει. Λένε, ότι ο Θάνατος είναι πιο γαλήνιος στο Σπίτι.

Υ.Γ.: Μπορεί να έχει άλλα κουσούρια η Δημοκρατία, να είναι Ευκολόπιστη, Αφελής, χωρίς Πυγμή να κλείσει την πόρτα στους Εχθρούς της αλλά, Μνήμη δεν της λείπει, μνήμη ελέφαντα έχει η άτιμη, θυμόταν το σπίτι της και γύρισε να πεθάνει εκεί.

                                                                                                               EL GRECO

                                                              

ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΑΝΑ

     Με τα παλιά όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση, από σήμερα θα ήσουν μια συνταξιούχος. Κλείνεις τα 65 σήμερα.

     Δεν είναι ότι σε «βρήκανε» τα Νέα Μέτρα Σωτηρίας τής χώρας και δε θα πάρεις σύνταξη,
άλλα σε βρήκαν εσένα στη ζωή, εντελώς άλλα.

Να πρέπει να παίρνεις σύνταξη αναπηρίας απ’ τα 22 σου που γέννησες εμένα.
Μόνο που ήταν Σύνταξη που ποτέ δεν σου επέτρεψε να κάνεις αυτό που είναι στο κάτω-κάτω η δουλειά του συνταξιούχου: να μη δουλεύει.

Κι έτσι αναγκάστηκες να βγεις στην παρανομία. Παράνομη απ’ τα 22.
Συνταξιούχος του ΟΓΑ και «εργαζόμενη». Και ’γω, γιος παράνομης μάνας!

 Συνταξιούχος μεν, αλλά όταν δεν σου διέκοπταν τη σύνταξη για ένα-δύο χρόνια.
Τόσο διάστημα χρειάζονταν για να συγκροτηθεί σωστά η Ειδική Επιτροπή, από Επιστήμονες που ήλεγχαν κάθε τόσο αν το ένα νεφρό που σου 'χε μείνει πολλαπλασιάστηκε,
αν η αναιμία σου άλλαξε χρώμα,
αν όλα τ’ άλλα που αντιμετώπιζες ήταν αρκετά χάλια.

Στη Λάρισα λειτουργούσε το Σύστημα, γίνονταν έλεγχοι Εξονυχιστικοί,
δεν ξέρεις ποτέ πως θα φερθεί νεφρό αριστερό,
και άμα τα μπλέξει με το συκώτι;
Άμα το πρήξει κι αλλάξει θέση και δουλειά και γίνει το χαμένο του ταίρι,
το δεξί;;;

(Έπρεπε να ζουν στη Λάρισα όλοι εκείνοι οι «τυφλοί» της Ζακύνθου και θα «βλέπαν» αυτοί! Αν βέβαια δεν ανήκαν σε συγκεκριμένο κόμμα.)

Κι αφού κάθε τόσο σου έκοβαν τη σύνταξη για ένα-δύο χρόνια, βγήκες και στ' αντάρτικο,
στην παρανομία. Τί θα τρώγαμε δηλαδή αυτά τα δύο χρόνια;

Αντάρτικο πρώτα με κοπτά... κουρτίνες, τραπεζομάντηλα, καρέ… ωραότατα καρέ αλλά και για την τηλεόραση σεμέ...

μετά έμαθες να ράβεις... τρόπος του λέγειν το "έμαθες" ... μεταξύ μας κανένα στρίφωμα... και φόδρες...

 και στη ντομάτα με το τελάρο επιδόθηκες ένα διάστημα,

και στο βαμβάκι (και άρεμα και μάζεμα)

και επιδείξεις τάπερ έκανες, (δεν έχω δει χειρότερη ντίλερ μαμά, δεν είναι κακό αυτό που σου λέω, άστο το "ντίλερ", είναι αλλιώς οι άνθρωποι που όταν μεγαλώνουν γίνονται καλοί ντίλερ)

και χάρτινα λουλούδια είχες μάθει να φτιάχνεις, μη χειρότερα δηλαδή, στο χωριό που ζούσαμε χάρτινα λουλούδια...

και μετά πλαστικά όταν το πλαστικό έγινε μόδα... στο χωριό πλαστικά λουλούδια... (Τότε πρωτοψιλιάστηκα μαμά ότι δεν έχει γιατρειά η διαστροφή μας)

Και τώρα ακόμα, στο αντάρτικο είσαι,
ψηλά,
δυο σκάλες έχεις στη Λάρισα. Μία στην πολυκατοικία της κυρίας Αμαλίας έμαθα και μία στου Δημήτρη.

Μια παράνομη και μισή απ’ τα 22 σου. Ολόκληρη ζωή παράνομη.

    Γιατί στα λέω όλα αυτά μαμά;
Γιατί δεν είναι καλό να μένουν άγραφες οι ιστορίες των ανθρώπων.
Δεν είναι δίκαιο να γράφονται μόνον των άλλων,
των «ηρώων» και των «προδοτών».
Σαν εσένα είναι γεμάτη η Ελλάδα. Γεμάτη ήρωες που και τώρα, που πάλι πρέπει να «Σωθεί», πάλι οι ίδιοι αντάρτες βάζουν πλάτη.

Μαμά,
σου εύχομαι να κάνει καλό καιρό φέτος, να μην είναι σκληρός ο χειμώνας. Δεν μπορούμε ούτε η Ειρήνη ούτε εγώ φέτος να σε βοηθήσουμε να πάρεις πετρέλαιο. Να λες μέσα σου "Χειμώνας είναι θα περάσει."
Κι ύστερα, έχεις και το μπαμπά. Πάλι καλά που έχεις και το μπαμπά. Και η Ενοχή μας δεν είναι τόση να σε νοιώθουμε μόνη... άσε που αλλιώς ζεστένεται ένα κρεβάτι από δυο.

Σου εύχομαι να μην στεναχωριέσαι που φέτος μπορεί να μη μπορείς ν’ αγοράσεις και πιτζάμες και φόρμα για την Άλμπα.

Εύχομαι να σε βοηθήσει αυτός ο Θεός που τόσο πιστεύεις να μείνεις όπως είσαι,
με ένα νεφρό,
γιατί αλλιώς,
αν γίνει κανένα θαύμα όπως το φοβούνται στις "Επιτροπές" και στα καλά καθούμενα σου ξεφυτρώσει δεύτερο,
θα σου τα κόψουν οριστικά κι αυτά τα 300 ευρώ που παίρνεις.

Τέλος σου εύχομαι να μη βρεις και τρίτη σκάλα γιατί είσαι 65 πια και δεν αντέχεις.

Χρόνια πολλά μαμά κι ευχαριστώ που δεν μου κλάφτηκες ποτέ για όσα κάνεις. Σχεδόν μου τα ’κρυβες, όπως κάνουν όλοι οι πραγματικοί ήρωες: δεν κομπάζουν για θυσίες και κατορθώματά.

                                                                                                                      Γιάννης

Υ.Γ.: 2-10-2013, ένα χρόνο μετά:



66 πια. Ένα 6 σου λείπει για να σε ρίξουμε στην Πυρά αν χρειαστεί. Πρέπει ν' αναλάβεις τις ευθύνες σου. Γιατί νομίζεις η Ελλάδα έφτασε στην κατάσταση που έφτασε;;; Γιατί εσύ έπαιρνες σύνταξη ενώ πήγαινες και στο βαμπάκι και δεν τα δήλωνες τα μερικάματα.
Βρέθηκε η αιτία της Κρίσης. Είσαι εσύ.

Τα ίδια και φέτος θα σου ευχηθώ μαμά. Ίδιες με τις περσινές και φέτος οι ευχές μου.

Μόνο την ευχή με τη σκάλα θ' αλλάξω. Μάλλον θα χρειαστείς και 3η. Δεν παν καλά τα πράματα.

Θα χρειαστεί να ξαναβγείς στις Αγορές. Εσύ όχι η Ελλάδα.

Στις Αγορές της της Σκάλας.

Τί άλλο να σου ευχηθώ…
Είναι αργά να σου ευχηθώ
να μην είσαι Ζυγός,
να μην τα ζυγίζεις όλα,
να μη σκας για όλα,
να διεκδικείς περισσότερο,
περισσότερα,
πιο επιθετικά μερικές φορές,…

Είναι αργά τώρα να σου ευχηθώ να γίνεις μάνα σαν της Νάταλυ Πόρτμαν στον «Μαύρο Κύκνο».
Και δε με συμφέρει κιόλας.

Χρόνια Πολλά. Μακάρι άλλα τόσα, όλοι μαζί.

Υ.Γ: 
Αλήθεια μαμά, τα σπίτια που είχες και καθάριζες, τι απέγιναν;
Ποιος τα καθαρίζει τώρα που σου είπαν ότι δε σε χρειάζονται άλλο;


Υ.Γ.: 2-10-2014, δύο χρόνια μετά:

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΜΑ. ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ, ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΑΜΠΡΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΠΟΤΕ. ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΟΥ “ΚΑΠΝΙΣΕΣ” ΠΟΤΕ, ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ, ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ ΝΑ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΩ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ, ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΝΤΡΑ-ΡΟΛΟ...ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΧΑΤΗΡΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΛΑΣΕΣ...

GRECIA: NOTICIA DEL DÍA.- ¡LA DEUDA ESTÁ PAGADA! (??????)

     Hoy 2 de Octubre de 2012, en un hotel céntrico de Atenas (así lo dicen los periodistas supuestamente para no hacer publicidad), se dio una  rueda de prensa por parte de la Fundación E.N.D. (E.N.D. NATIONAL DEPT- FIN DE LA DEUDA NACIONAL), y anunció que la cantidad de la deuda griega, INTEGRA Y ENTERA se ingresó en el BANCO de Toronto de Canadá. El dinero lo han reunido los griegos de la diáspora. (??????)

     La cantidad íntegra de la deuda, TODA, 600 Billones de Euros, está desde hoy ingresado en una cuenta,  (???????) y a la disposición del gobierno griego para saldar dicha deuda. Con las siguientes tres condiciones:

1) Que se investigue la causa de la deuda.

2) Que se lleven ante la Justicia a los responsables de la gestión económica de los últimos 38 años del país.

3) Que salgan YA del país la Troika y el F.M.I.

En la rueda de prensa también se ha subrayado una de las cláusulas que la Fundación END ha encontrado en el “acuerdo de rescate” que Giorgos Papandreou y su gobierno firmaron  con La Troika y el F.M.I:

«QUE SÓLO EL ESTADO GRIEGO PUEDA SUBSANAR LA DEUDA.»

     Lo que han comentado los del E.N.D. es que por muy perfecto guión que intentaron hacer Papandreou y el F.M.I. con Merkel, se les escapó este detalle. Que la deuda fuera pagada no sólo por los impuestos de los griegos de Grecia ( 24 % en paro), sino también de los griegos de la diáspora. No lo imaginaban. ¿Cómo podían imaginar que un rico, aunque griego, tuviera otro Dios distinto (lo tienen???????) que el Dinero? Esto se les escapó. (Ya se verá si realmente se les escapó y quienes realmente sonlos de E.N.D.).

     El Gobierno griego TODAVÍA, no ha reaccionado oficialmente.

     La Troika tampoco ha reaccionado. (Ésta es europea, tiene formas, tiene educación, no reacciona con emociones.)

     Ni si quiera los maquiavélicos del F.M.I han reaccionado. (Igual les viene hasta bien. Estos son americanos. Por no decir, que están detrás de todo eso.)

     Realmente creo que nadie de todos ellos se lo puede creer. Que han llegado tan cerca de de la fuente, y no van a beberse toda el agua. (Por no creer, creo que no le creen ni los de E.N.D)

     Personalmente, no me quepa ninguna duda de que no van a dimitir tan fácilmente. (Por lo menos los de la Troika Los de E.N.D ya veremos. Porque todo es demasiado bueno para que ocurra.)

     La Troika y el F.M.I,  cuando superen este primer «shock» imprevisto, dirán lo que todos los Usureros dicen: «Espera, vamos a hablar, no te pongas así, te voy a quitar una parte, me lo pagas en más años y así pagas menos cada mes, no quiero que te agobies…» (Si los de E.N.D no son unos más que buscan publicidad a lo Esteban Belén.)

     El lenguaje de los usureros es el mismo durante siglos, ¿por qué se va a cambiar ahora?

De todo eso ¿con qué nos quedamos? Cuál es el quid de la cuestión:

1) QUE LA DEUDA GRIEGA DESDE HOY, DICEN QUE ESTÁ PAGADA. (????????????)

2) QUE EL GOBIERNO GRIEGO ESTÁ MIRANDO COMO TONTO. MEJOR DICHO COMO UN CULPABLE COBARDE. (Debería por lo menos decir algo, desmentir, destapar lo estofadores si es lo que son los de E.N.D. Porque ya, no es un rumor, un bulo que se circula. Gloriosa rueda de prensa han dado.)

3) QUE LOS «SALVADORES» DE GRECIA SIENTEN UNA NECESIDAD MUY FUERTE DE SEGUIR «SALVANDO» A GRECIA. NO QUIEREN COGER SU DINERO Y MARCHARSE.

P.S. 1: Desde que leí la noticia, sí que he pensado que probablemente, los griegos que pagan la deuda, aparte del amor hacia su patria, algún interés más tendrán. ¿Y QUÉ? Fácilmente me voy a permitir el lujo de caer en esta trampa, en este falso dilema y entre ANGELA MERKEL/KRISTÍN LAGARD Y LOS GRIEGOS DE USA (de allí viene esta vez el dinero ????), por supuesto prefiero que «me compren» los griegos. (Mientras pueda todavía escoger aunque- trágicamente mi «Comprador»- ejecutaré este «derecho».)

Pero existe realmente alguien que me quiere comprar?

P.S. 2: Desde que leí la noticia, estoy pensando en Saylok de El Mercader de Venecia. La Troika y el F.M.I, no quieren que se les devuelva simplemente el dinero: QUIEREN SANGRE.

P.S. 3: Todas las interrogaciones (????????) puestas por EL GRECO, es porque es griego, y ya no cree en nada. Y mucho menos en ¨SALVADORES¨.

ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΗΔΕΙΕΣ

ΚΟΥΒΑΝΕΖΙΚΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ: «Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΔΑΡΙΑ.» (Βγαίνει από το «Ο Διάολος έχει…» και δεν είναι και τόσο κουβανέζικο, μάλλον εξυπνάδα δικιά μου είναι, λαρισαϊκή). 

ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ, ΗΘΕΛΑ Μ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ, ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΩΣ ΕΔΩ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ.
ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΙ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑ, ΤΟΝ «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ». (ΤΑ ’ΧΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ.) ΑΝ ΚΑΙ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΠ’ ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ,  ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΧΙΟΥΜΟΡ, ΘΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ, ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΠΕΡΙ ΚΟΥΒΑΝΕΖΙΚΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ. ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ’ΒΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΟ   ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ. ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΒΓΑΖΕΙ ΚΙ ΑΝΕΚΔΟΤΑ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΛΕΕΙ ΑΣΤΕΙΑΚΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΑΘΩΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΝΝΟΙΑ.

Πρώτα το «ανέκδοτο» και ύστερα τα «γέλια»:

"Όλη η οικογένεια στην Κούβα έμεινε έκπληκτη όταν έφτασε από το Μαϊάμι ένα φέρετρο με το πτώμα μίας πολύ αγαπημένης θείας τους. Το πτώμα ήταν μέσα στο φέρετρο με το πρόσωπο κολλημένο πάνω στο κρύσταλλο. Ανοίγοντας το φέρετρο, η οικογένεια βρήκε ένα γράμμα, που ήταν καρφιτσωμένο πάνω στα ρούχα τής θείας με μία παραμάνα. Το γράμμα έγραφε:
«Αγαπητοί Πατέρα και Μητέρα,

Σας στέλνω το πτώμα της θείας Χυμένα για να τελέσετε την κηδεία στην Κούβα, όπως ακριβώς επιθυμούσε και η ίδια. Συγχωρήστε με που δεν μπόρεσα να τη συνοδέψω, αλλά γνωρίζετε ότι τα έξοδα ήταν πάρα πολλά συν όλα αυτά που ήθελα εκμεταλλευόμενη την περίσταση, σας στέλνω.

Στο πάτωμα του φέρετρου, κάτω από τη θεία θα βρείτε:12 κονσέρβες τόνου «Bumble Bee», 12 μπουκάλια conditioner και 12 μπουκάλια σαμπουάν «Paul Mitchell»,  12 βαζάκια βαζελίνης «Intensive Care» (Πολύ καλή για το δέρμα, δεν κάνει όμως για μαγείρεμα!), 12 σωληνάρια οδοντόκρεμας «Colgate», 12 οδοντόβουρτσες, 12 κονσέρβες μαρμελάδας «Span» (από τις καλύτερες, είναι Ισπανικές), 4 κονσέρβες λουκάνικα «El Migo». Παρακαλώ μοιραστείτε τα μέσα στην οικογένεια (Χωρίς τσακωμούς !!!)

Στα πόδια της θείας Χιμένα είναι ένα ζευγάρι «Reebok», καινούργια, νούμερο 9 για τον Χουάν (με το πτώμα του θείου Χοσέ δεν στείλαμε τίποτα για τον Χουάν και στενοχωρήθηκε).

Για μαξιλάρι της βάλαμε, είναι 24 ζευγάρια καινούργιες κάλτσες για τα παιδιά του Αντώνιο, και είναι όλες διαφορετικά χρώματα. (Παρακαλώ, επαναλαμβάνω, να μην τσακωθούν !).

Η θεία Χυμένα φοράει 15 αντιανεμικά «Ralph Lauren». Το ένα είναι για τον Ρομπερτίτο και τα άλλα για τα παιδιά του και τα ανίψια του. Η θεία επίσης φοράει μία ντουζίνα σουτιέν «Wonder Bra». Μοιράστε τα στις γυναίκες (δώστε κι ένα στον Πέπε) κι επίσης 20 μπουκαλάκια μανό «Revlon», τα οποία βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες του φέρετρου. Η θεία επίσης φοράει 9 παντελόνια «Dockers» και 3 παντελόνια «Lee». (Μπαμπά, παρακαλώ κράτησε τα 3 και δώρισε τα υπόλοιπα στα αδέλφια μου). Το ρολόι «Seiko», που μου ζήτησε ο μπαμπάς είναι στο αριστερό χέρι της θείας. Επίσης φοράει αυτά που ζήτησε η μαμά (δακτυλίδια, σκουλαρίκια, κ.α.). Η καδένα που έχει στο λαιμό όμως, είναι για την εξαδέλφη Καρλότα καθώς επίσης και τα δακτυλίδια που έχει η θεία στα πόδια.

Τα 8 ζευγάρια καλσόν «Channel» που φοράει είναι για να τα μοιραστούν φίλες και γειτόνισσες, ή, αν θέλετε μπορείτε να τα πουλήσετε αλλά παρακαλώ και πάλι, μην τσακωθούν!

Η οδοντοστοιχία που έχουμε βάλει στη θεία είναι για τη γιαγιά, που την έχουμε χρόνια την έρμη χωρίς ούτε ένα δόντι. Με τα δόντια της θείας η γιαγιά θα μπορεί επιτέλους να μασήσει χωρίς να πρέπει να μουλιάζει τα πάντα στον καφέ. Οι διεστιακοί φακοί στα γυαλιά είναι για τον Αλφρεδίτο, αν και είναι στους βαθμούς που φορούσε η ίδια. Για εκείνον είναι επίσης και ο σκούφος που φοράει η θεία. Το ζευγάρι ακουστικά βαρηκοΐας που φοράει στα αυτιά είναι για τη θεία Καρόλα. Δεν είναι βέβαια ακριβώς αυτά που χρειάζεται η θεία, γιατί τα αγόρασα από δεύτερο χέρι μιας και τα ολοκαίνουργια ήταν πανάκριβα αλλά κάτι θ’ ακούει.

Τα μάτια της θείας δεν είναι αληθινά, είναι από κρύσταλλο. Βγάλτε τα και από πίσω θα βρείτε τις χρυσές βέρες για το γάμο της Ζοζεφίνας. Η περούκα που φοράει η θεία είναι επίσης για τη Ζοζεφίνα, για να λάμπει τη μέρα του γάμου της.

Ελπίζω κανείς να μην αντιληφθεί τίποτα πριν φτάσει το πτώμα στην Κούβα.

 Υ.Γ. Παρακαλώ, βρείτε ένα παλιό ρούχο να ντύσετε τη θεία για την κηδεία και
παρακαλώ τελέστε μία λειτουργία για την ανάπαυση της ψυχής της, μιας και
εκείνη σάς βοήθησε μέχρι και μετά το θάνατό της. Όπως θα δείτε, το φέρετρο
είναι από πολύ καλό ξύλο, διαλύστε το και μ' αυτό φτιάξτε
τα πόδια του κρεβατιού της μαμάς και ό,τι άλλο χρειάζεται στο σπίτι.
Το κρύσταλλο του φέρετρου βγάλτε το για να φτιάξετε την πόρτα
της γιαγιάς, γιατί το τζάμι στην εξώπορτα έχει καμιά δεκαριά χρόνια
σπασμένο.
Με το ύφασμα που είναι «ντυμένο» εσωτερικά το φέρετρο, (όπως θα δείτε είναι 
λευκό σατέν, 20 δολάρια το μέτρο), η Ζοζεφίνα μπορεί να φτιάξει το νυφικό της.
Μέσα στη χαρά σας μην ξεχάσετε να ντύσετε τη θεία Χυμένα για
την ταφή.
Με τον θάνατο της θείας Χυμένα, η θεία Μπλάνκα στεναχωρήθηκε πολύ
και δεν τη βλέπω να τη «βγάζει».
Οπότε πολύ σύντομα θα σας στείλω κι άλλα πράγματα.

Φιλιά σε όλους Μαρία Ντολόρες."

Αυτό ήταν το ανέκδοτο που κυκλοφορεί ευρέως. «Πεθάναμε» στα γέλια!

     Κι αφού «πεθάναμε» ας δούμε λίγο την κηδεία. Η κηδεία του ανέκδοτου όντος μπορεί να γίνει έτσι ακριβώς στην Κούβα. Και το γράμμα θα μπορούσε να είναι φωτοτυπία πραγματικού. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν πολλοί από τους κουβανούς που γνωρίζω εδώ στην Ισπανία. (σύμπτωση, αυτή που υποστηρίζουν αυτό, υποστηρίζουν και τον Ραχόι και την προσπάθειά του να «Σώσει» την Ισπανία.) Δε θέλω να μιλάω πολύ για τον Ραχόι γιατί είναι συγκεντρωμένος τώρα, «Σώζει», και δεν θέλω να τον αποσυντονίσω.  Ειλικρινά, δε θα εκπλαγώ αν ακούσω ότι την «σώζει» από τον Κομμουνισμό. Είναι γνωστό εξάλλου πως η Ισπανία, με Κομμουνισμό πορεύονταν τα τελευταία χρόνια, από το ’39, απ’ τον Φράνκο μέχρι τον Αθνάρ, με Κομμουνισμό, είναι γνωστά αυτά, γι’ αυτό και κατάντησε να χρειάζεται Σωτηρία.

     Οι κουβανοί στην Ισπανία (υποθέτω εκτός των κατασκόπων γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κι αυτοί, μην κοιτάτε που ο Καπιταλισμός δε χρησιμοποιεί τέτοια «μέσα», ο Κομμουνισμός έχει μεγάλη κλίση στην κατασκοπεία) φανατικά λοιπόν οι κουβανοί της Ισπανίας υποστηρίζουν τον Ραχόι. Γιατί αυτοί λέει ξέρουν τι θα πει Κομμουνισμός. Ποιος είμαι εγώ που θα πω ότι δεν ξέρουν (που δεν ξέρουν δηλαδή γιατί με μισό αιώνα εμπάργκο, τι κομμουνισμό μπόρεσαν να εφαρμόσουν) αλλά και να ξέρουν τι είναι κομμουνισμός, σίγουρα καπιταλισμός δεν ξέρουν.

     Ήθελα λοιπόν να πω σε μια φίλη κουβανή τη Λάουρα, ότι Καπιταλισμός για παράδειγμα είναι να λες ένα «αθώο» ανέκδοτο και να διαφημίζεις 14 μάρκες.

     Καπιταλισμός είναι να βλέπω χρόνια τώρα ως ξεναγός, αστούς και μικροαστούς να ταξιδεύουν στην Κούβα «για να τη δουν πριν να πεθάνει ο Κάστρο.» Να μην έχουν την εντιμότητα έστω και με τη Σιωπή τους να πούνε την αλήθεια, ότι πάνε για πουτάνες. Λες κι ο Καπιταλισμός έχει λίγες και πρέπει να πάνε μέχρι εκεί. Το Μάνατζμεντ το ίδιο, αυτού το Μεγάλου Μπουρδέλου που φτιάξαμε, ποιος το ’χει; (Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής το λέει έτσι, όχι εγώ.)

     Καπιταλισμός είναι να «σκέφτεσαι» ακόμα και το να πεθάνεις γιατί δε σου φτάνουν τα λεφτά. Να θάβεις τους νεκρούς σου σε «μαζικούς τάφους» γιατί δε βγαίνει ο προϋπολογισμός για προσωπικούς, μεμονωμένους. Και να καείς, πάλι λεφτά θες.

     Καπιταλισμός είναι να έχεις εκατομμύρια άστεγους και πεινασμένους, να κάνεις πόλεμο και να δημιουργείς άλλα τόσα εκατομμύρια αλλά να μιλάς για την πείνα στην Κούβα. Με άλλα λόγια καπιταλισμός είναι να μπορείς να διαστρεβλώνεις τα πάντα, να προκαλείς μαλάκινση εγκεφάλου και ο «ασθενής» να νοιώθει ιδιοφυία.

     Καπιταλισμός είναι να βλέπεις στην τηλεόραση κάθε τόσο έφηβους να μπουκάρουν μ’ ένα όπλο στο σχολείο τους και να «καθαρίζουν» τους μισούς συμμαθητές τους αλλά να φοβάσαι μη σε βρει η «δυστυχία» της Κούβας.

     Έχω ταξιδέψει στην Κούβα και ομολογώ ότι και δική μου αίσθηση είναι ότι, το ανέκδοτο, έστω και σατιρικά, περιγράφει μια πραγματικότητα. Από πολλές απόψεις όμως. Πράγματι, όσοι ζουν εκτός Κούβας, όσοι «ξέφυγαν», σκέφτονται πολύ τους δικούς τους ανθρώπους. Θέλουν να τους στείλουν πράματα, έστω και με μακάβριο τρόπο. Κι αναρωτιέμαι, αυτό, το να θέλουν να δώσουν, να μοιραστούν, να έχουν χρόνο να σκεφτούν τι χρειάζεται ο καθένας απ’ τους δικούς τους, ΠΟΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ τους το ’μαθε; Γιατί αποκλείεται να γεννήθηκαν όλοι με την έγνοια της ανάγκης των άλλων, επίκτητο είναι αυτό και σίγουρα δεν είναι ο Καπιταλισμός που τους το ’μαθε.
Ομολογώ ότι δεν ξέρω στ’ αλήθεια τι είναι Κομμουνισμός. Πώς να το ξέρω, αφού δεν εφαρμόστηκε ποτέ πουθενά. Κι ίσως να μην εφαρμόστηκε δικαιολογημένα, επειδή συγκρούεται με τη φύση μας, τη «βουλιμική», με τα κωλο-υλικά που πάνω κάτω όλοι είμαστε φτιαγμένοι. Ποιος είμαι εγώ να πω τι είναι Κομμουνισμός;

Δεν είμαι καν κομμουνιστής. 

Μακάρι μια μέρα να μάθω τι είμαι; 

Και να μάθω και πόσα και τι ακόμα είναι ο Καπιταλισμός γιατί ούτε τα μισά δεν είπα. 

     Για την ώρα, αρκούμαι σ’ αυτό το Καπιταλιστικό «Ανέκδοτο» που ζούμε και που δε φαίνεται στο τέλος να γελάμε και πολύ. Θα δούμε βέβαια ποιος θα γελάσει, στο Τέλος γιατί πάντα ένας τουλάχιστον γελάει. Για την ώρα ομολογώ ότι φοβάμαι. Γιατί όσο και να μην γνωρίζω τον κομμουνισμό, για τον Καπιταλισμό πάνω κάτω έχω μια ιδέα του. Και τρέμω, γιατί έχει καμιά δεκαριά χρόνια να κάνει πόλεμο στην Ευρώπη και φαίνεται ότι τον έπιασε πάλι το «στερητικό» του.

Υ.Γ. 1: Θα παρατηρήσατε ότι για το «Νόθο», το «ξώγαμο», τον Σοσιαλισμό, κουβέντα. Ν’ αποφασίσει πρώτα ο ίδιος με ποιον θα πάει, με τη «μάνα του» ή με τον «πατέρα του»;

Υ.Γ.2: Είναι δίλημμα τώρα αυτό; Ή θα μου πάρουν το σπίτι οι κομμουνιστές ή θα μου το πάρουν οι τράπεζες; Άλλη, «Γ» επιλογή δεν υπάρχει;
                                                                 
                                                                                                       EL GRECO